Dagblaðið Vísir - DV - 09.11.2001, Page 19

18
FÖSTUDAGUR 9. NÓVEMBER 2001
FÖSTUDAGUR 9. NÓVEMBER 2001
23
Útgáfufélag: Útgáfufélagiö DV ehf.
Útgáfustjóri: Eyjólfur Svelnsson
Framkvæmdastjóri: Hjalti Jónsson
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Óli Björn Kárason
Aöstoöarritstjórar: Jónas Haraldsson og Sigmundur Ernir Rúnarsson
Fróttastjóri: Birgir Guömundsson
Auglýsingastjóri: Páll Þorstelnsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaöaafgreiösla, áskrift:
Þverholti 11,105 Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aörar deildir: 550 5999
Græn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíða: http://www.netheimar.is/dv/
Fréttaþjónusta á Netinu: http://www.visir.is
Ritstjórn: ritstjorn@dv.is - Auglýsingar: auglysingar@dv.is. - Dreifing: dreifing@dv.is
Akureyri: Strandgata 31, sími: 460 6100, fax: 460 6171
Setning og umbrot: Útgáfufélagiö DV ehf.
Plötugerö: isafoldarprensmiðja hf. Prentun: Árvakur hf.
Áskriftarverö á mánuöi 2200 kr. m. vsk. Lausasöluverð 200 kr. m. vsk., Helgarblaö 300 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til aö birta aösent efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiöir ekki viömælendum fyrir viötöl viö þá eða fyrir myndbirtingar af þeim.
Ólán myndlistarmarkaðar
Trúnaðarsamband listsala og almennings hefur beöið
hnekki og látnir listamenn hafa verið vanvirtir. Þá hefur
fjöldi manns tapað umtalsverðum fjármunum. Þetta er
mat Aðalsteins Ingólfssonar listfræðings vegna þess um-
fangsmikla málverkafölsunarmáls sem er til rannsóknar
hjá Rikislögreglustjóra og ýmsum rannsóknarstofnunum í
Evrópu. Þar er um að ræða verk fjórtán þjóðþekktra ís-
lenskra listamanna, Dana og Færeyings. Hannes Sigurðs-
son, forstöðumaður Listasafnsins á Akureyri, er sama
sinnis enda liti fólk á listaverkakaup sem ákveðna fjárfest-
ingu. Um leið og i ljós kemur að um fólsun er að ræða
dregur úr fjárfestingargildi. Fólk veigri sér því við að fjár-
festa í gömlu meisturunum.
Málið á sér áralanga sögu. Ólafur Ingi Jónsson forvörð-
ur hefur haft forgöngu um rannsókn þess og bent á með
rökum að meintar falsanir málverkanna megi rekja til
Gallerís Borgar sem rak umfangsmikla málverkasölu fyr-
ir nokkrum árum. Ólafur Ingi segir mikinn fjölda falsaðra
verka hafa komið í leitirnar eftir að fór að bera á ótrúlegri
aukningu á framboði listaverka i nafni gömlu íslensku
meistaranna. Forvörðurinn telur það varlega áætlað að
um 900 verk geti verið að ræða.
Sérstakur kapítuli í þessu máli er dómur yfir tveimur
blaðamönnum vikublaðsins Pressunnar. Þeir héldu þvi
m.a. fram í blaði sínu, fyrir rúmum áratug, að tvö verk
eftir Sigurð Guðmundsson, sem Gallerí Borg seldi, hefðu
verið vafasöm. Forsvarsmenn gallerísins höfðuðu meið-
yrðamál gegn blaðamönnunum vegna þessa. Þeir voru
dæmdir í Héraðsdómi Reykjavíkur árið 1992 og í Hæsta-
rétti árið 1995. í málaferlunum var ekki látið á það reyna
með vísindalegum rannsóknum hvort umrædd verk væru
fölsuð eða ekki. Ólafur Ingi forvörður segist nýlega hafa
skoðað þessi verk, sem seld voru á metverði á sínum tíma,
og fullyrðir að verkin munu aldrei verða eignuð Sigurði
Guðmundssyni.
í ljósi þess sem fram hefur komið eftir að dómurinn var
kveðinn upp hefur mannorð blaðamannanna í raun verið
hreinsað en það hefur þó ekki verið gert með formlegum
hætti og eftir stendur að þeim var gert að greiða háar fjár-
hæðir vegna skrifa sem ekki verður annað séð en hafi ver-
ið réttmæt. Stjórn Blaðamannafélags íslands fjallaði um
málið fyrr á árinu og fól lögmanni sínum að kanna hvort
forsendur væru fyrir endurupptöku málsins. Tveir dóm-
kvaddir matsmenn munu rannsaka verkin fljótlega og eft-
ir það verður þess væntanlega óskað að Hæstiréttur taki
málið upp að nýju. Rangur dómur má ekki standa. Ólafur
Ingi Jónsson hefur réttilega bent á að dómurinn vegna
Pressumálsins hafi verið upphaf þess mikla óláns sem ís-
lenskur myndlistarmarkaður hefur orðið fyrir.
Þegar hefur verið dæmt í máli fyrrum framkvæmda-
stjóra Gallerís Borgar vegna þriggja falsaðra málverka.
Hann hlaut 6 mánaða fangelsisdóm. Mikilvægt er að lög-
reglurannsókninni, sem staðið hefur lengi yfir, verði flýtt
svo sem kostur er. Vonir standa til þess að markaðurinn
jafni sig að lokinni rannsókn og réttarhöldum í kjölfarið.
Hitt er jafnljóst að til þess að svo megi verða þarf að setja
uppboðsfyrirtækjum nýjar og hertar reglur. Eigendasaga
verka þarf að vera á hreinu og liggja fyrir við sölu. Þá
verður ekki hjá því komist að fara yfir eignir helstu lista-
safna landsins. Sérfræðingar þurfa að meta hvort um
fölsuð verk er að ræða eða ekki og farga því sem sannan-
lega er svikið.
Jónas Haraldsson
DV
Skoðun
Sker skákin sig ekki úr?
Fyrir tveimur árum eða
svo var ég beðinn að taka
þátt í árshátíð hjá íþróttafé-
lagi hér í borginni. Stór
hluti gesta voru foreldrar
sem taka þátt í félagsstarf-
inu, með börnum sínum.
Þetta var ánægjulegur fé-
lagsskapur. Fólk sem vann
heilshugar að málefnum
íþróttafélagsins, að hafa
húsnæði til æfinga, þjálfara,
áhöld og aðstöðu alla til
staðar, halda æfmgar og mót
og senda börnin út á land til
þátttöku og jafnvel til útlanda. Mér
fannst gaman að kynnast þessu þrótt-
mikla starfl sem þarna var unnið í
sjálfboðavinnu með hag æskunnar
fyrir augum. Þegar ég fór að segja
þeim frá málefnum skákhreyfmgar-
innar, að við sendum íslenska ung-
linga til þátttöku í alþjóðlegum mót-
um og skýrði fyrir þeim árangurinn,
urðu þau undrandi.
Islendingar höfðu á örfáum árum
eignast heimsmeistara innan 12 ára
aldurs, tvo heimsmeistara innan 16
ára aldurs, heimsmeistara innan 20
ára og unnum ólympíumót í skák inn-
an 16 ára sem var sveitakeppni. Við
þetta bætti ég að reglulega er haldið
Guðmundur G.
Þórarinsson
verkfræbingur
Norðurlandameistaramót í
skólaskák og lengi vel áttu
íslendingar jafnmarga Norð-
urlandameistara og öll hin
Norðurlöndin samanlagt.
Þetta fólk sem var að vinna
í æskulýðsstarfi skildi þetta
i botn. Það gerði sér grein
fyrir hvílík feiknaafrek hér
er um aö ræða.
Áhugi fjölmiðla
Okkur skákáhugamönn-
um finnst stundum að
áherslum sé misskipt hjá
fjölmiðlafólki. Fátt er betur til fallið
að efla áhuga ungu kynslóöarinnar,
hvessa viljann og beina honum til
einbeittra athafna í átt frá óreglu en
einmitt frábær afrek ungs fólks. Mér
rann til rifja á sínum tíma þegar ung-
ur maður, Jón Viktor Gunnarsson,
var Norðurlandameistari í skólaskák
í annað skipti í röð og ekki bara það
heldur vann að mig minnir allar
skákirnar sem hann tefldi, að þess
var hvergi getið í fjölmiðlum. í
íþróttaþætti útvarpsins var á sama
tíma sagt í nokkuð löngu máli frá
ítölskum fótboltamanni sem hafði
meitt sig í tá. - Þennan mann þekkti
enginn nema innvígðir í heimi fót-
„Auðvitað kemur margt til. Skákin hefur að mörgu
leyti notið velvilja fjárveitingavaldsins og má í því
sambandi nefna stórmeistaralaun og tilurð Skákskól-
ans. En auðvitað ætti skákin að njóta hlutdeildar í
Lottóinu eins og íþrótta- og ungmennahreyfingamar. “
boltans.
Þegar Karpov, fyrrum heimsmeist-
ari i skák, afhenti verðlaunin á þessu
ólympíumóti innan 16 ára var hann
greinilega undrandi. Hann sagði að
það væri eyja úti í miðju Atlantshafi
með rúmlega 200 þúsund íbúa sem töl-
uðu tungumál sem enginn skildi. En
Stríð gegn hryðjuverkum
Allir samþykkja fyrirvaralaust að
þann 11. september sl. voru framin
geipileg hryðjuverk í Bandaríkjun-
um. Allir skilja þá kröfu að finna
verði þá seku og refsa þeim, þótt
strax komi upp rammar deilur um
það hvernig fara skuli að því án þess
að gera illt verra. En þegar dæmi eru
sett þannig upp að nú sé hafið alls-
herjarstríð til að útrýma hryðjuverk-
um þá vandast mál heldur betur.
Engin samstaða
Sá ásetningur kemur inn í heim
þar sem enga samstöðu er í rauninni
að finna um það hvað hryðjuverk
eru. Okkar öld sem aðrar er full með
ofbeldi sem leiðir til þess að sakleys-
ingjar týna lífi og limum - og sem
fyrr fer það eftir hagsmunum, samúð
eða andúð hvers og eins, hvort hann
kýs að fordæma ofbeldið með því að
kalla það hryðjuverk eða velja því
eitthvað jákvæðara heiti: nauðvörn,
örþrifaráð kúgaðra, frelsisharáttu.
Það sem valdhafar á hverjum stað
kalla hryðjuverk eru hetjudáðir í aug-
um þeirra sem vilja losna við t.d. er-
lend yfirráð. Minn hryðjuverkamað-
ur er þín hetja. Og hryðjuverkamað-
„Það sem valdhafar á hverjum stað kalla hryðjuverk eru
hetjudáðir í augum þeirra sem vilja losna við t.d. erlend yf-
irráð. Minn hryðjuverkamaður er þín hetja. Og hryðju-
verkamaður í gœr er virðulegur valdsmaður í dag. “
ur í gær er virðulegur valds-
maður í dag.
De Valera var breskum yf-
irvöldum á írlandi skaðræð-
ismaður hinn mesti enda í
upphafl einn af foringjum
IRA, Irska lýðveldishersins.
Síðar gerðist sá sami De Val-
era ihaldssamur og varkár
forseti írska lýðveldisins og
reyndi sjáifur hvað hann gat
að kveða niður umsvif
þeirra IRA-manna sem
aldrei vildu sætta sig við
skiptingu írlands og héldu áfram bar-
áttu sem orðin voru hryðjuverk í
hans augum.
Flestir þeir sem eitthvað láta að sér
kyeða í heimstaflinu hafa flækt sig í þá
hentistefnu eða tvöfeldni að skipta
hryðjuverkum í góð verk og ill. Og
varla við öðru að búast reyndar. Al-
þýðuviskan hefur verið reiðubúin til
að samþykkja að „með illu skal illt út
reka“. - Háleit trúarbrögð boða kær-
leika til allra manna, en áhrifaríkir
stuðningsmenn þeirra voru alltaf fúsir
til að stúta hverjum þeim sem ekki
hafði réttan skilning á kærleikanum.
Erfið sjálfskoðun
Bandaríkjamenn hafa nú dregið upp
strfðsfána gegn hryðjuverkum, eins og
skiljanlegt er, en vissulega komast þeir
ekki hjá því að menn spyrji um þeirra
eigin fortíð. Ameríka var öll lögð und-
ir kristna og siðmenntaða Evrópu-
menn með herfilegustu hryðjuverkum
gegn frumbyggjum álfunnar, eins og
allir ættu að muna. Auður hennar reis
m.a. á hryðjuverkum gegn Afríku-
mönnum: mannránum og þrælahaldi.
Margir munu telja óþarft að minna á
þá liðnu sögu, en það er gert hér vegna
Arni Bergmann
rithöfundur
þess hve ótrúlega stutt er
síðan menn fóru í Bandaríkj-
unum að takast í alvöru á
við þennan grimma arf -
vegna þess hve mjög hann
skyggir á glæsta sjálfsmynd
voldugasta ríkis heims.
Og á næstliðnum áratug-
um hafa bandarískir vald-
hafar ekki dregið dul á það
að þeir hafa mjög hagað
framgöngu sinni í samskipt-
um við önnur ríki og samfé-
lög eftir því hvort þar voru
við völd þeirra eigin „tíkarsynir" eða
fjandsamlegir. Því hafa þeir stutt leynt
og ljóst valdarán og morðsveitir harð-
stjóra, sem og skæruhernað með til-
heyrandi hermdarverkum - þeir
hryðjuverkamenn fengu að heita frels-
isvinir ef þeir töldust andstæðingar
einhvers konar róttækni eða vinstri-
villu og þar með bandamenn Banda-
ríkjanna. Af þessu fara sögur í Chile og
Honduras, Nicaragua og Santo Dom-
ingo og mörgum fleiri löndum. Og ef
samstarfsmaður í gær, eins og Noriega
hershöfðingi, gerist óþægur í dag - þá
er her sendur á vettvang til að ná hon-
um í Panama og kannski 2000 manns,
kannski 4000 drepnar i leiðinni, hver
veit?
Til að berjast með árangri gegn
hryðjuverkum þarf bæði að huga að
þeim jarðvegi fátæktar og ofbeldis
voldugra og ríkra sem þau nærast á -
og taka til i myrkvahólfum pólitískrar
hegðunar þeirra sem með vopn og
áhrif fara. Einhver merki eru um að
fleiri menn en áður séu reiðubúnir til
að viðurkenna þetta og það er vissu-
lega nokkurt fagnaðarefni á skelfllega
dapurlegu hausti.
Árni Bergmann
þeir vinna hvert heimsmeistaramótið
í unglingaskák á fætur öðru og skjóta
aftur fyrir sig stórveldum sem hafa
skák að þjóðaríþrótt. Hvernig stendur
á þessu?
Hlutdeiid í Lottóinu
Hér heima vakti þetta ekki verð-
skuldaða athygli. Auðvitað kemur
margt til. Skákin hefur að mörgu
leyti notið velvOja fjárveitingavalds-
ins og má í þvf sambandi nefna stór-
meistaralaun og tilurð Skákskólans.
En auðvitað ætti skákin að njóta hlut-
deildar í Lottóinu eins og íþrótta- og
ungmennahreyfingamar.
Um þessar mundir hefur verið
haldið glæsilegt alþjóðlegt skákmót í
Ráðhúsinu í Reykjavík. Ég hef ekki
orðið var við neinar fréttir af því í
Ríkissjónvarpinu. Dagblaðið og Morg-
unblaðið halda reglulega úti skákþátt-
um öllum unnendum skáklistarinnar
til mikillar ánægju. Nú um stundir
hefur skákin verið í nokkurri lægð
hjá okkur vegna þess að nokkrir okk-
ar sterkustu stórmeistarar hafa horf-
ið að mestu frá kappskákum. En
grunnurinn er þama og við verðum
að gæta eldsins.
Guðmundur G. Þórarinsson
Samkeppnisrekstur
Sturlu
„Ég hef áður gagn-
rýnt og spurt um þetta
fyrirtæki sem ríkið
rekur í bullandi sam-
keppni við Fjölvarp
Norðurljósa og sjálft
Ríkisútvarpið ásamt
Skjá einum. Þessi rík-
isrekna dreifingarstöð fyrir erlent
sjónvarpsefni selur áskriftir í kappi
við aðra fjölmiðlun i landinu. Hún fer
fram um dreifikerfi sem hefur kostað
ótrúlegan fjölda milljarða að koma
upp ... Þetta dreifikerfi nefnist Breið-
varp og hefur verið lagt í fjölda húsa,
en mjög lágt hlutfall heimila mun víst
notfæra sér þjónustuna.... Eini hand-
hafi hlutabréfs í Breiðvarpinu er
Sturla Böðvarsson samgönguráðherra.
Gaman væri að fá hann í viðtalsþætti
og skýra út hagnaðarvonina i þessu
fyrirtæki, stofnkostnað og rekstar-
kostnað til viðbótar, og gera grein fyr-
ir því hvenær hagnaður komi í hús.“
Stefán Jón Hafstein í pistli á Rás 1 í gær.
Raunhæfur valkostur
„Ekki boða slík skrif bjarta tíma
fyrir þá sem vilja raunhæfan val-
kost við eilífðarstjórn Sjálfstæðis-
flokksins. Sá valkostur er einn, sam-
stjórn Vinstrihreyfingar, Samfylk-
ingar og Framsóknarflokks, og það
ætti að vera lýðum ljóst að Sjálf-
stæðisflokknum verður ekki komið
úr stjórnarráðinu nema að þessir
flokkar læri að stilla saman strengi
betur en þeir hafa gert hingað til.
Eflaust er ekki mikil ástæða til
bjartsýni í þessum efnum og fáir
vonameistar í myrkrinu en þeir eru
þó til.“
Sverrir Jakobsson á Múrinn.is
Spurt og svaraö
Versnar samkeppnisstaða Islands við upptÖku evrumyntar víða í
Amar Sigurmundsson,
formadur Samtaka fiskvinnslu-
stödva:
Eykur Evrópu-
umrœðuna
„Aö sjálfsögðu mun slíkt ger-
ast með einhverjum hætti, þar
sem vaxtamunur milli Islands og
evrulanda getur aukist. Aftur á móti skiptir eins
miklu máli hvort Bretar, Svíar og Danir taki upp
evrumynt - þótt síðar verði - því það mun hafa
víðtæk áhrif á samkeppnisstöðu íslenskra fyrir-
tækja vegna mikilla viðskipta íslendinga viö þess-
ar þrjár ESB-þjóðir. Upptaka evrunnar verður til
þess að umræða um hugsanleg tengsl íslendinga
við þennan gjaldmiðil verður meira á dagskrá á
næstunni. Fljótt á litið virðist ómögulegt að
tengjast evrunni nema með beinni aðild að ESB en
hún er ekki á dagskrá um þessar mundir."
Edda Rósa Karlsdóttir,
Búnaðarbankanum - verðbréf:
Samkeppnis-
staðan versnar
„Með upptöku evrumyntar
eru Evrópubúar loks komnir í
lokafasa hins innri markaðar.
Skilyrði fyrir frjálsu flæði vöru,
þjónustu, vinnuafls og fiármagns eru nú orðin
svipuð og í Bandaríkjunum. Það segir sig sjálft
að samkeppnisstaða Islands mun versna hlut-
fallslega. Það er ákveðinn kostnaður sem fylgir
viðskiptum í mismunandi myntum, auk þess
sem neytendur og framleiðendur fá nú betri
upplýsingar en áður um verð. Þá er ekki með
talin sú gjaldeyrisáhætta sem íslensk fyrirtæki
bera og þær afkomusveiflur sem hljótast af því.“
Síl U'.L Ozvl
Sveinn Hannesson,
framkvœmdastjóri Samtaka
iðnaðarins:
Iðnaðurinn vill
evruna
„Ég er sammála utanríkis-
ráðherra um að staða þeirra
þjóða sem ekki eru aðilar að
evrumynt muni versna, því eins og Halldór
bendir réttilega á munum við gjalda þessa með
því að þurfa að greiða hærri vaxta- og viðskipta-
kostnað, gengi krónunnar er og verður óstöðugt
og því munum við eiga erfiðara með að laða að
okkur fiárfestingar. Stefna Samtaka iðnaðarins,
studd af könnunum meðal félagsmanna, er sú að
við viljum taka upp evruna sem gjaldmiðil ís-
lendinga og teljum að þá fylgi aðild að ESB með.
Þessi afstaða okkar byggist alfarið á efnahags-
legum rökum sem mér finnast vera skýr.“

stáÞhater*
xí&ýitm vMf cá)%ldt %

a
Þ\ < . 'Í /
Lúðvík Bergvinsson,
þingmaður Samfylkingar:
Leitað að hag-
| felldum skilyrðum
„Það er eðlilegt að fyrirtæki og
einstaklingar leiti þangað þar sem
aðstæður eru þeim hagfelldastar.
Náist sá stöðugleiki í efnahagsmál-
um sem að er stefnt á evrusvæðinu með upptöku
nýrrar myntar er ljóst að samkeppnisstaða Islands
muni versna. Við íslendingar erum að sigla inn í
viðsjárverða tíma í efnahagsmálum og á slíkum tim-
um verða menn sér mun betur meðvitandi um hvar
rétt sé að staðsetja sinn rekstur og sig sjálfa, m.a.
vegna minni fiármagnskostnaðar og nálægðar við
stóra markaði. Alþjóðavæðingin í viðskiptum hefur
brotið upp hefðbundin landamæri viðskipta. Það er
því mín skoðun að ef við ætlum áfram að vera utan
ESB- og evruaðildar er mikil hætta á því að sam-
keppnisstaða þjóðarinnar muni versna."
- ■*, f. ' ?>
v' Y Sfyf.ru ... U—I
7 ‘ 'l'
V0?

Ófyndin hryðjuverk
Halldór Asgrímsson sagði á Alþingi í fyrradag aö svo kynni aö fara.
Hvítt duft í blaðaumbúð-
um eða bréfasendingum
vekur nú skelfingu víða um
heim og hefur faraldurinn
borist hingað og breiðir óð-
fluga úr sér. Stórum stofn-
unum er lokað og einkaað-
ilar tilkynna yfirvöldum
torkennilegar póstsending-
ar. Húsakynni eru innsigl-
uð, fólk og duft sent í rann-
sókn og bólusetningar eru
hafnar á þeim sem hugsan-
lega geta komist í tæri við
hvíta duftið í póstinum.
Þeir sem upphaflega hófu að senda
óvinum sínum, eða sárasaklausu
fólki gró úr miltisbrandi í pósti vissu
nákvæmlega hvað þeir voru að gera.
Veiran var send inn á öfluga fiöl-
miöla og til stjórnmálamanna. Með
þessu móti bárust fréttimar fljótt og
vel af því að sýklavopn væru komin
í umferð og fréttaflutningurinn af
þeim örfáu tilfellum þar sem um
banvæna sýkingu var að ræða eru
gerð mikil og góð skil og eru gerðar
heilar úlfaldahjarðir úr mýflugu.
Hugsunarlitlir prakkarar víða um
lönd gera sér leik að því að senda
bréf og böggla sem í er eitthvað af
hvítu dufti, sem til er í ótal samsetn-
ingum og eru auðfengnar. Þegar þeir
sem handfiatla svona sendingar fá
þær í hendur verður uppi fótur og
fit, rétt eins og að sjálf plágan sé
komin til að granda okkur öllum.
Það er einmitt þetta sem vakir fyr-
ir hryðjuverkamönnunum sem ráða
yfír óþekktu magni af miltis-
brandsveiru og senda þeim sem ör-
ugglega koma fréttunum á framfæri.
Að vekja ótta og ugg er markmiðið,
fremur en að myrða ótölulegan
fiölda fólks með þessum hætti.
Engu nær um upptökin
Einna óhugnanlegast við þessa
notkun sýklavopna er að enginn sýn-
ist vita hvaða hryðjuverkamenn
standa að baki, hvar þeir fengu
veiruna eða gróin, hve mikið þeir
eiga af sýklavopnum og hvað vakir
yfirleitt fyrir þeim, annað en að
skapa hræðslu og draga úr öryggis-
kennd þeirra þjóða sem sýklunum er
beint gegn.
Þrátt fyrir að þjóðir ráði yfir mik-
illi tækniþekkingu og öflugum leyni-
þjónustum virðast menn litlu eða
engu nær um útbreiðslu miltis-
brandsins né hvaða samtök standa
að baki svo svívirðilegum árásum á
fólk.
Þegar fiallað er um sýkla- eða eit-
urefnavopn er spjótum oftast nær
beint að Sovétríkjunum gömlu, sem
framleiddu einhver býsn af þessu og
Oddur Olafsson
blaöamaður
síðan löndum þar sem her-
stjórar stjórna. En vopn af
þessu tagi eru oft nefnd
„kjarnorkuvopn fátæka
mannsins". Er átt við að
þeir sem ekki hafa tækni-
kunnáttu eða fiárhagslegt
bolmagn til að verða sér úti
um atómbombur geti komið
sér upp vopnabúrum sem
geyma sýkla og eiturefna-
vopn.
Vitað er um birgðir
slíkra vopna víða um lönd
þótt þau séu vel falin. Það
eru miklu fleiri en fátækari löndin
sem eiga sýkla- og efnavopn. Þau
hafa verið framleidd í stórum stíl í
Bandaríkjunum og í Vestur-Evrópu
og er farið með þá starfsemi alla sem
mannsmorð.
Ekki er vitað til að vestrænar
þjóðir hafi beitt slikum vopnum síð-
an í fyrri heimsstyrjöldinni. En vist
þykir að í sjö ára stríði íraks og
írans á sjöunda og áttunda áratugn-
um hafi efnavopnum verið beitt.
Eins er uppi sterkur orðrómur um
að efnavopnum hafi verið beitt gegn
bandarískum hersveitum í írak i
Flóabardaga.
Horflð öryggi
En að dreifa banvænum veirum í
pósti er glæpur sem jafnast á við
verstu hryðjuverk. Að dreifa hvítu
dufti í bréfum er varla skömminni
skárra, því þótt það drepi engan eða
sýki vekur það ógn og raskar jafn-
vægi í daglegu amstri þjóðfélagsins.
Til þess er leikurinn gerður.
Því verður að sannfæra alla þá
sem halda að það sé einhver fyndni
að senda hvítt duft í pósti eða eftir
öðrum leiðum, að allt slíkt er víta-
vert athæfi og hjáipar hryðjuverka-
mönnunum sem sendu alvöru-
veiruna til að ná tilgangi sinum, að
draga úr öryggiskennd þjóða sem
héldu sig vel varðar gegn ofstopaöfl-
um sem einskis svífast til að ná sín-
um markmiðum.
Oddur Ólafsson
„En að dreifa banvœnum veimm í pósti er glœpur sem
jafnast á við verstu hryðjuverk. Að dreifa hvítu dufti í
bréfum er varla skömminni skárra, því þótt það drepi
engan eða sýki vekur það ógn og raskar jafnvægi í dag-
legu amstri þjóðfélagsins. Til þess er leikurinn gerður.“