Nýtt dagblað - 03.07.1941, Síða 3
Fimmtudagur 3. júlí 1941.
NÝTT DAGBLAÐ
3
©ócj/6/Ca3
Ritstjóri og ábyrgðarm.:
Gunnar Benediktsson,
Grundarstíg 4, sími 5510
Ritstjórn:
Garðastr. 17, sími 2270.
Afgreiðsla:
Austurstr. 12, sími 2184.
Víkingsprent h.f., Hverf-
isgötu. Sími 2864.
Réttlátt sftríð
Hver er styrkleiki herjanna á
austurvígstoðvumim ?
Marga fýsir nú að heyra hver sé styrkleiki Rauða hers-
ins annars vegar og þýzka hersins og bandamanna hans
hins vegar. En það er ekki auðhlaupið að fá áreiðanlegar
upplýsingar. Ef trúa mætti ,,hemaðarsérfræðingi“' Times,
svo maður nú ekki tali um annað verra, sem heyrst hefur
úr herbúðum auðvalds-„sérfræðinganna“ um ástand Rauða
hersins, þá þyrfti varla að spyrja að leikslokum við hinn
sterka þýzka her. Sem bétur fer er sannleikurinn allur
annar. En ekki er þess að dyljast, að fyrir þá, sem vilja
gefa sem sannastar og nákvæmastar upplýsingar um þessi
efni, er erfitt að svala forvitni fóllts.
síðau 1934. Enda voru útgjöld til
hersins á fjárhagsárjnu 1937—
1938 67 hundraðshlutar af öllum
útgjöldum ríkisins.
Pegar litið er á }>ennan gífur-
lega hraða herbúnaðariins má geta
sér til hve mjög herstyrkui;
Þýzkalands hefur eflzt síðam 1938.
Styrkleiki Rauða hersins.
Hvernig ier nú Rauði herinn
„Nýr páttur styrjaldarinnar“
skrifuðu dagblöðin, pegar þýzku
nazistarnir réðust á Sovétlýðveld-
in. Saninleikurinn ier sá, að hér er
um miklu meira en páttaskipti að
ræða. 22. júní hófst ný styrjöld
gerólík að eðli peirri, sem geisað
hefur frá pví í ágústlok 1939 til
22. júní 1941.
Styrjöldin milli Breftands og
Möndulveldanna var imperíalskt
stríð, styrjöld tveggja auðvalds-
samsteypa um yfirráðin í heim-
inum. En styrjiöld Sovétlýðveld-
anna er varnarstríð sameinaðriar,
samvirkrar, sósialistiskrar p.jóðar,
eigi aðeins fyrir frelsi sínu og
lífi, húsi og heimili, ieigiaðeinstil
að tryggja hina glæsilegustu sam
félagsárangra, sem mannkyninu
hefur auðnazt að ná, eigi aðeins
fyrir sinni eigin framtíð, heldur
fyrir framtíð alls miainnkynsins.
Það er réttlátt stríð.
í heimsvaldastyrjöldinni gátu
menn verið „hlutlausir". Hið vinn
andi fólk gat óskað hvorugum að-
ila sigurs. Rétt er pað, að stétt-
vísir verkamenn um heim allan
óskuðu hinum blóðuga, pýzka naz
isma ósigurs. En eigi á panin hátt,
að nýtt fasistiskt stjórnarfar yrði
sett á lag.girnar í Mið-EvrópU í
skjóli engilsaxnesks auðvalds.
Þeir vita pað vel, áð auðvaldið
ber í sér frækorn fasismnns -og
protlausar styrjaldir í öllum lönd-
um. Þess vegina gat afstaða peirra
ekki vierið önnur en sú, að berjast
gegn peim öflum, sem hleyptu
stríðinu af stokkunum, sem eiga
sök á völdum nazismanis' í Þýzka-
landi og eru driffjöðurin í próu'n
hans í öllum löndum. Móti pess-
um öflum berst hiÖ vinnandi fólk,
hvar sem pau finmast, hvar í landi,
sem pau hafa tekið sér bólfestu,
rétt eins og Churchill hefur lýst
því yfir að Bretar berjist gegn
pýzku nazistumum hvar í landi,
sem peir eru.
En í stéttastriðinu geigvænlega
slem náð er á hinni löngu víg-
línu alla leið frá Norðiur-lshafi til
Svartahafs getur enginn verið hlut
Jaús. 1 hverjum krók og kima ver-
aldarinnar taká menn ■ afstöðu,
fylgjast með af hug og hjarta,
leggja sitt lóð á vogarskálarmar,
ef peir eru nokkurs megnugir. Af-
staða hiins vinimandi manns, hvar
sem er á hnettinum hlýtur að
vera skýr og ákveðin. Hamn v-eit,
að stríðið á austurvígstöðvunum
er hans eigið stríð, pað er barizt
um framtíð hans og barma hans.
hvort sem hann á beimá í Amer-
iku, Bretlandi, Þýzkalandi eða
Sovétlýðveldunum eða úti á yzta
hjara veraldar, eins og vér, sem
Áreiðanlegustu heimildirnar
sem „Nýtt dagblað" hiefur yfir að :
ráðia eru að finma í ræðu Voro-
síloffs, hermálaráðhierra Sovétríkj
anna, er hann hélt á 18. flokks-
pingi Kommúnistaflokksins . árið
1939. En pað er hvorttveggja, að
skýrsla pessi er nú orðin all úr-
elt, og svo hitt, að Vorosiloff ier
mjög varkár i ujiplýsingum sín-
um. Það er p-ví ekki hægt að full-
nægja peirri tegund manna, sem
vill fá nógu ákveðíiar „staðreynd-
ir“ annaðhvort sannar eða lognar,
og hefur fyrir sið að 1 ávarpa
gesti sína, ef peir kunna ekki frá
fréttum að segja með pessum al-
kunnu orðum: „Ljúgðu pá ein-
hverju".
IlerstyrkUd xjnndmannanna.
Vorosiloff segir, að á friðar-
tímum telji pýzki herinn 1 millj.
og 150 pús. manns. Auk pess eru
hernaðarsamtök fasista, sem telja
2 millj. Á stríðstimum getur ber
byggjum petta land. Yfirstéttinni
rennur líka blóðið til skyldunnar
um allan heim. Lítið á Miorgunbl.
og Alpýðublaðið. Síðan brezka
setuliðið settist hér a ð, hefur
Morgunblaðið ekkiert tækifærilát-
ið ónotað til pess að fjandskápast
við ]>ýzka nazismann, enda pótt
pað væri áður þýzksinnaðasta
blaðið á landinu og drægi enga
dul á samúð sína með fasism-
ainum, hvort heldur hann var pýzk
ur, ítalskur eða spánskur. Alp'.-
blaðið hefur eins og kurtnugt er
verið bnezkara en bnezkt. En riú
kveður heldur en ekki við nýjan
tón. Bæði pessi blöð taka ein-
dnegna afstöðu með þýzka hern-
Um í styrjöld hans við Sovétlýð-
veldin. Lesið fyrirsagnirnar, frétta
flutninginn, forystugneinarnar og
Reykjavíkurbréfin. Herbert Hoov-
er lýsir p.ví yfir, að úr því að
svona sé komið hljóti Bandaríkin
að bneyta um afstöðu. „Alpýðu-
flokks“-stjórnin danska slítur
stjórnmálasamhandi við Sovétlýð-
veldin og gengur par með opin-
berliega í lið með Hitler. „Alpýðu-
flokks“-stjórnin sænska leyfir
pýzkan herflutning um land sitt
gegn Sovétlýðveldunum. Að mað-
ur nú ckki tali um hina „fnelsis-
elskandi“ valdhafa Finnlands og
umboðsmenn peirra við íslenzka
útvarpið.
En afstaða borgarastéttarinjnar
truflast pó mjög af hinum innri
mótsetningum hennar. Eins og
sakir standa er pýzka bervaldið
nærtækasta hættan, sem stebjar
aÖ heimsveldi Breta. Þessu valdi
þessi allt að sexfaldazt og ætti
pví að telja allt að 7 milljónum
manna. Talið er, að herstyrkur
Rúmena á styrjaldartimum sé 1
milljón og 600 púsund, en Finna
nokkuð á fjórða hundrað ]>úsund.
Er því áneiðanlega ekki of i lagt
að telja herstyrk ]>eirra fjand1-
rnanna, sem Sovétríkin eiga nú
þegar í höggi við 9—10 milljónir
manna. Hér er ítalía pó ekki tal-
in með. Herstyrkur hennar var
þá talinin vera á striðstímum 2
milljónir, en Mússolini. hefur hins-
vegar lýst pví yfir, að hann geti
komið upp 9—10 milljón manna
ítölskum her.
Talið er að flugfloti Þýzka-
lands 1938 hafi verið 4020 flug-
vélar og burðarmagnið sarnan-
lagt um 3000 smálestir af sprengj
um, og getur þessi floti skotið
10 milljón og 400 pús. ikúlum á
míinútu. Samkvæmt þessu hefur
burðarmagnið meira len áttfaldazt
og kúlmafjöldinn, sem hægt- er að
skjóta á mínútu hverri tífaldazt
þurfa Bretar að hnekkja til þess
að halda heimsyfirráðum sínum
það er enginn her í beimimum,
sem komiö getur til mála aö
sé þess megnugur nema Rauöi
herinn. Bretland getur ekki
þolað þaö, aö Þýzkaland brjóti
undir sig Sovétlýðveldin og
ógni löndum þeirra í Asíu.
Þaö væri dauöadómur yfir
heimsveldi þeirra. Þessvegna
lýsti Churchill því yfir í hinni
glæsilegu ræöu sinni, að Bret-
land mundi veita Sovétlýö-
veldunum alla þá aöstoö, sem
það megnaði og óskaði eftir
sem nánastri samvinnu. Hann
væri jafn svarinn fjandmaöur
kommúnismans eftir, sem áö-
ur. En hagsmunir Bretlands
leyföu enga aöra afstööu.
Þetta er svo blátt áfram sagt
í samræmi viö staðreyndirn-
ar, að ekki er ástæða til aö
ætla annaö en aö mælt sé af
fullum heilindum. Sambæri-
leg er afstaða Sovétlýðveld-
anna til Bretaveldis. Þau eru
jafn ákveönir andstæöingar
brezku heimsvaldastefnunnar
eftir sem áöur. En þau hljóta
að fagna yfir hverjum sigri
hinna brezku vopna yfir sam-
eiginlegum andstæðing og
fallast á . samvinnu við Bret-
land til aö ráöa niðurlögum
hans.
Svo er það eins og sakir
standa. En borgarastéttin er
jafnan ótryggur bandamaöur.
Á það veröur nánar drepiö
sföar.
við 'því búinn að mæta pcssutn
tröllaukna andstæðing?
. Vorosíloff er fáorður um
heildarstyrk hersins -en- gefur hins
\»egar mjög glöggar upplýsingar
urn próun hans. Hann segir að
skotfæramagn pýzks herfylkis sé
59509 kg. á mínútu en rússnesks
herfylkis 78932 kg. Burðarmagn
Rauða loftflotans var 2000 smá-
lestir af sprengjum 1934 en hafði
þrefaldazt 1939. Er þetta miklu
meira burðarmagn en pýzfca hers-
ins, en hinsvegar hefur vöxtur
pýzka loftflotans verið tiltölu-
lega miklu örari part sem hann
áttfaldar burðarmagn sitt á fjór-
um árum en sovétflotinn þrefaldar
pað á fimm árum.
Þá segir Vorosiloff áð hraði
sovétflugvélanna hafi aukizt um
56—88o/o á árinu 1934—1939, og
séu nú til.eigi aðeins margar or-
ustuflugvélar heldur og spEengju
flugvélar, sem fljúgi með meira
en 500 km. hraða á klukkustund,
og geti flogið í 14—15 pús. m.
hæði. I öllum löndum hefur flug-
hraðinn aukizt mjög síðan.
Vélbúni sovétherinn nærri fjór-
faldaðist á þess'um 5 árum. 1939
komu 13 hestöfl á hvern hermann.
Á þessum sömu árum óx stór-
sfcotaliðið um 34—139% og út-
búnaður pess að sama sfcapi.
Mannval Rauða hersins.
Á öllum timum hefur mannval
herjanna, menning, siðferðisprek
og tæfcnikunnátta hermannanna
ráðið úrslitum framar öllu öðru.
I pessu efni stendur Rauði her-
inn langt framar öllum herjum
veraldarinnar 'fyrr og síðar, enda
pótt mjög skorti enn á að tækni-
lcunnáttan sé nægilega fullkomin,
en á henni veltur nú meira en
nokkru sinni fyrr.
Hér eru nokkrar tölur, sem
Vorosíloff nefnir, sem sýna hvað
herinn hiefur bætt við sig af sér-
fræðingum og kunnáttumönnum
1934 til 1939:
Yfirmönnum í hernum fjölg-
aði um 118% í fótgönguliðinu,
um 66% í riddaraliðinu, í véla-
sveitunum um 154% og í 'stór-
skotaliðinu um 124<>/o. Flugmönn-
um fjölgaði urn 184% og tala
verkfræðinga í loftflotanum átt-
faldaðist.
Tala nemenda í skólum la'nd-
hersins fjölgaði um 118% áp-essu
tlmabili. t skóium lofthersins var
fjölgunin 187% len í pólitísku her-
stjórnarskólunum 273%.
Ekki er óalgengt að heyra pað
öfugmæli að pað hafi veikt Rauða
herinn, pegar hann losaði sigvið
njósnarana og spellvirkjana í
æðstu stöðum hersins! Skyldi pað
hafa veikt varnir Frakklands, ef
þjóðin hefði borið gæfu til pess
að losa sig, i tæka tíð við menn-
ina, sem opnúðu pýzka hiernum!
leiðina til Parísar? Vitaskuld var
pað ekki að ófyrirsynju að fjand-
menn Sovétríkjama rákú upp
ramafcvein, þegar spellvirkjarnir
fengu sinn dóm. Engan furðar á
þ*vi, að peim þótti pað miður, að
peir Tukatsjevski *og félagar hans
fengu ekki að halda áfnam
skemmdarverkum sinum.
t öllum auðvaldsherjum vier-
aldarinnar er staðfest regindjúp
milli undirstéttar og yfirstéttar,
auk peirra óbrúanlegu mótsetn-
inga milli drottnandi pjóða og
undirokaðra pjóða, sem endur-
speglast í herjum allra auðvaAds-
störvelda. Stéttahatrið og pjóða-
hatrið innbyrðis yfirgnæfir oft
hatrið til „fjandmannanna". í
Rauða hernum ier allt með öðrum
svip. Þar eru engar mótsetningar
milli stétta og þjóða, par. er full-
komin eining. Hvcr maður veit,
að hann er að berjast fyrir hin-
um heilaga málstað hinnar sósíal-
istisku fósturjarðar ,og um leið er
hann að berjast fyrir málstað stétt
arbræðra sinna í öllum löndurn,
fyrir frelsi allra pjóða, fyrir fram-
tíð mannkynsins. Stalin hefur lýst
einkennum Rauða hersins pannig:
„Fyrsta höfuðeinkenni Rauða
bersins er fólgið í pví, að hann
er her frjálsra verkamanna og
bænda, her októberbyltingarinnar,
her alræðis öreiganna.
Annað einkenni Rauða hersins
okkar er það, að hann er her
bræðralagsins rnilli pjóða lands
vors, hann er ber frjálsra pjóða
lands vors, sem áður voru undir-
okaðar, her til varnar fnelsi og
sjálfstæði peirra pjóða, sem land
vort byggja.
Loks er þriðja einkenni Rauða
hersins, en það er andi alþjóða-
hyggjunnar, það er hið alpjóð-
Iega hugarfar, sem allur Rauöi
herinn okkar er gagntekinn af“.
Hin pólitíska menntun Rauða
hersins er ekki sambærileg við
neitt annað, sem vcraldarsagan
kann frá að greina. Á friðartím-
um er hielmingur hermanna-nna fé-
'lagar í Kommúnistaflokknúm og
Sambandi ungra kommúnista.
Hinn hlutinn, sem utan flokksins
stendur, hefur engu síður ágætis-
menn, menntaða og færa „óflokks
bundna Bolsévikk)a“ i sínum hóp.
Fórnarlund péssa fólks ier eins ó-
lík hinu ölvaða ofstæki fasista-
ungllniganna eins og dagurinn er
nóttunni. Ungmenni Þýzkalands
eru dáleidd með slagorðum og
þegar víman nennur af peim, er
þróttur fasistaherjanna til sóknar
og varnar þrotinn. Þessviegna þol-
ir pýzki berinn ekki að bíða ó-
sigur, sem um munar. Hinn fniennt
aði rauði hermaður kann skil á
þróun sögunnar, hann hefur vís-
indi marxismans, hin fullkomn-
ustu félagsmálaréttindi, sem mann
kynið hefur náð tökum á, á valdi
sínu. Hann á auðvelt með að
átta sig á flækjum stjórnmálainina
vegna pess að hann skilur grund-
völl þeirra. Honum hefur verið
kennt að hugsa og honum hefur
verið, kend vísindaleg vinnubrögð,
ekki aðeins í hertækni heldur og
í stjórnlist. Hann trúir ekki, hann
veit.
Hér eru nokkrir vitnisburðirum
Rauða herinn, sem fundizt hafa
Framh. á 4. síðu.