Nýtt dagblað - 01.04.1942, Blaðsíða 2

NÝTT DAGBLAÐ
Miðvikudagur 1. apríl 1942
í páskamatinn
Nautakjöt (af nýslátr-
uðu) í buff, gullasch
og steik.
Alikálfakjöt.
Ungkálfakjöt.
Lambakótelettur.
Lambalæri.
Hakkað kjöt.
Miðdagspylsur
Kindabjúgu.
Úrvals reykt sauða-
kjöt
Saltkjöt
Kjðtbúðir
Hjalta Ljðssonar
V erkamannabústöðunum
Hofsvallagötu 16. Sími 2373
Fálkagötu 2. Sími 2668.
Annað aðalstefnumálíð
Þegar höfundur Reykjavikur-
bréfa hefur þannig fagurlega
lýst því hlutverki, sem sveitun-
um er ætlað i hinni miklu bar-
áttu fyrir hagsmunum stríðs-
gróðamanna og völdum Thors-
ættarinnar, bregður • hann sér
aí'tur til sjávarsíðunnar og lýsir
öðru aðalstefnumáli Sjálfstæðis-
flokksins.
Honum segist svo frá:
„Annað aðalstefnumálið okkar
verður að vera það, að sameina
hagsmuni verkamanna og vinnu-
veitenda. Illvígir spákaupmenn
scéttabaráttunnar halda því fram
|Opfð verður um páskana
EINS OG HÉR SEGIR:
Fimmtud. 2. apríl (kl. 8 f. K. til 3 e. h.). Fyrir bæjarbúa.*
— - — (kl. 3 e. h. til kl. 5 e. h.). Fyrir hermenn.
Föstud. 3. — Lokað allan daginn.
Laugard. 4. — (kl. 7.30 f. h. til kl. 8 e. h.). Fyrir bæjarbúa.*
— - — (kl. 8 e. h. til kl. 10 e. h.). Fyrir hermenn.
Sunnud. 5. — Lokað allan daginn.
Mánud. 6. — Lokað allan daginn.
ATH. Aðra daga opið sem venjulega. — Látið börnin koma
fyrri hluta dags. — Miðasala hættir 45 mín. fyrir her-
manna og lokunartíma. — *Til 10 f. h. einnig fyrir yfir-
menn úr hernum.
Geymið auglýsinguna ! Sundhöll Reykjaoíkur.

Tfésmíðafélatf
Reykjavikur
haldur framhalds-aðalfund fimmtudaginn 2. apríl kl. 2 e. h. í
Baðatofu Iðnaðarmanna.
Nauðsynlegt að félagsmenn fjölmenni, þar sem ákvörðun
verður tekin um mikilsvarðandi mál er frestað var á síðasta fundi.
STJÓRNIN
Freyju-páskaeggi n
cru befri og fallcgrí - * -
cnda scljutn víð cíngdngu
Freyíu-páskaeg$
K1DDA6ÚÐ
að þetta sé ógemingur. Þeir óska
þess, að atvinnurekendur níðist á
þeim sem selja vinnu sína, svo
verkafólk tapi sjónar á því, að
allir, sem að sömu framleiðslu
vinna, við sama fyrirtæki, eiga
sameiginlegra hagsmuna að gæta.
Þróun bæjarmálanna hér í
Reykjavík hefur verið þyrnir í
augum rógberanna, því hér hefur
lífið sjálft afsannað fullyrðingar
þeirra stéttarógsmanna. Fjöldinn
allur af þeim mönnum, sem vinna
hin erfiðu störf á hafinu eða
stunda hættuminni vinnu í landi,
hafa á undanförnum árum komizt
að raun um, að velgengni atvinnu
fyrirtækjanna er velgengni verka
mannanna, hrun framleiðslufyr-
irtækja skapar eymd og bágindi
verkafólks.”
Þessi ummæl1 em ekki tekin
hér upp af þvx að þau séui á nokk-
urn hátt nýstárleg, þetta er göm
ui piata, sem Morgunblaðið er
búið að spila nokkur þúsund
sinnum. Aðferðina lærði það á
sínum tíma af Jónasi Jónssyni.
Að þessu sinni þykir heldur
ekki ás-tæða til að ræða um þá
takmarkalausu fölsun, sem felst
í öllu tali Sjálfstæðisleiðtoganna
um ,,flokk allra stétta” verkin
hafa talað svo skýru máli allt frá
nóvember 1932 til 8. janúar
1942 (þegar gerðardómslögin
voru útgefin, að engum sem sjá-
andi sér getur blandazt hugur
um fyrir hvaða stétt flokkur
þessi berst- Og það sem verkin
segja er þetta: Sjálfstæðisflokk-
urinn berst fyrir sérhagsmunum
og þjóðfélagsforrétttndum himia
auðugustii. Morgunblaðið má svo
spila gömlu plötuna sína eins oft
og það vill, þjóðin er hætt a.ð
þeyra lil hennar, Jiví rödd verka
anna talar hærra.
Að þessu sinni Jxykir rétt að
minna með örfáum orðum á hvað
fyrir Sjálfstæðisleiðtogunum vak
ir, þegar þeir tala um „velgengni
atvinnufyrirtækjanna”.
Morgunblaðs-,,rógberarnir” svo
að notað sé hið prúðmannlega
uppáhaldsorð Reykjavíkiuirbréfa-
höfundarins, eru búnir að syngja
sönginn um flokk, sem vilji fram
kalla hrun atvinnufyrirtækjanna
svo oft og lengi, að til eru ein-
feldningar, sem eru í raun og
veru farnir að írúa því að slík-
ir flokkar séu til. Einstaklega
kunna þeir menn lítið í listinni
aö skammast sín, sem ekki
skammast sín ofan fyrir allar
hellur í hvert sinn er þeir bera
annað eins fleipur og það í munni
sér, að vissir stjórnmálaflokkar
vilji að atvinnulífið sé í rústum
og að skortmr og neyð standi við
hvers maihis dyr. En það er til
svo auðvirðilegur stjómmála-
flokkur á íslandi, að hann hefur
geií þessa skefjalausu lygi að
sínu áróðursefni, og þessi flokkur
heitir Sjálfstæðisflokkur. En hvað
er sannleikur í þessum efnum?
Sannleikurinn er auðvitað sá,
að allir heilvita menn vilja að
„velgengni • atvirmufyrirtækjanna.
sé sem mest” og allir eru einnig
sammála um að þjóðin getur ekki
sótt hagsæld sína annað en til
arðvænna atvinnufyrirtækja.
Hvað ber þá á milli?
Við sósíalistar beygjum okkur
fyrir þeim röksemdum reynslunn
.ar, að atvinnufyrirtækin hafa
ekki veitt verkalýðnum sæmilega
afkomu á undanfömum áratug-
um.
Við spyr jum hvað þessu valdi.
Á jörðin ekki nóg af gæðum til
þess að fæða og klæða alla? Á
íslenzk mold og íslenzkur sjór
ekký nóg gæði til þess að veita
þeim hræöum, sem hér búa, það
sem þær sannarlega þurfa til að
lifa góðu lífi? Bókstaflega allir
s'/ara þessu játandi.
Hvei’svegna lifa þá þúsundir
manna við atvinnuleysi og skort
í þessu ágæta landi ?
Við sósíalistar erum sannfærð-
ir um að ástæðan er sú, og sú
ein, að framleiðslutækin eru rek-
in með einkahagsmuni fyrir aug-
um, en ekki alþjóðar hag.
Togararnir í Reykjavík eru
reknii’ til þess að vissir menn,
sem kallast eigendur þeirra geti
grætt, en ekki til þess að full-
nægja atvinnu- og framfærslu-
þörfum verkamanna og sjómanna
hér í bæ.
Af þessum ástæðum hafa tog-
ararnir orðið „fúaduggur og ryð
kláfar” þegar eitthvað hefur geng
ið yer með fisksöluna, af þessum
ástæðum hafa skipin verið seld
burtu á sama tíma. Af þessum
ásíæðum hefur „gulli hafsins”
verið varið til þess að kaupa
veiðiár, jarðir og hús uppi í
sveitum þegar vel hefur gengið
með afurðasölui. Af þessum ástæð
um hefur gulli hafsins verið sól-
undað á hinn viðurstyggilegasta
hátt, af drambgjörnum og illa
menntuðum útgerðarmönnum. Af
þessum ástæðum hefur öllum af-
rakstri góðáranna verið sólundað
á fávíslegasta hátt en töp hinna
erfiðari ára verið þjóðnýtt.
Á þessu Jrarf að verða breyt-
ing.segjum við sósíalistar.
Á þessu má cngin breyting
verða, segja Sjálfstæðismenn.
Á þessu viljum við sósíalistar
breytingu af því að við viljum
velgengni atvinnufyrirtækjanna,
sem. skapi öruggan grundvöll fyr
ir afkomu þjóðarinnar, og veiti
hverjum einsfaklingi hennar
mannsæmandi lífsframfæri.
Á þessu vilja Sjálfstæðismenn
engar breytingar af því að þeir
vilja stórgróða einstaklinga án
alls tillits til þess hvað líður hag
heildarinnar. Þcgar Morgunblað-
ið talar um ,,velgengni atvinnu-
fyrirtækjanna” þá þýðir það á
réttri íslenzku stórgi'óði stórat-
vinnurekenda, og þegar það talar
um „hrun framleiðslufyrirtækj-
anna” þá á það við, að fram-
leiðslutækin komist í hendur hinna
vinnandi stétta og að þau verði
rekin með þeirra hag fyrir aug-
um og snýkjudýrin verði þurrk-
uð af þeim, og er það talar um að
þelta „hrun” ,,skapi eymd og
bágindi” þá á það við að Thors-
ararnir og sálufélagar þeirra
geti ekki rakað hundruðum þús-
unda og jafnvel milljónum í sinn
eigin sjóð, þegar þeir, sem erfiða
hafa naumast í sig og á.
Þetta er nú einn þátturinn af
sannleikanum um Sjálfstæðis-
flokkinn, hann heldur í sér líf-
tórunni á hugtakarugli og hug-
takafölsun, hann lýgur lýtum og
smán á andstæðinga sína til þess
að hylja þá síaðreynd, að hann
er þrengsti og auðvirðilegasti
stéttarflokkur þjóðfélagsins, þvr
Hafnarstræfí 5
Páskaegg

Hangikjöt,
Spaðsaltað dilkakjöt
Kjöt & Fiskur
Símar 3828 og 4764
Hcít og fizöid
svíd
allan da$ínn
Kafíísalan
Hafnarstraztí 16
Svíd
Blódmör
Lífrarpylsa
KJÖT & FISKUR
Símar 3828 og 4764
Veídískapur
íSkcrjafírdí
Svo sem kunnugt er lá við slys-
um nýlega, er skotið var að fiski-
mönnum á Skerjafirði.
Hendrik J. S. Ottósson tók upp
samninga við herstjórnina um
leyfi til handa þessum fiskimönn-
um til veiða, en Skerjafjörður hef
ur síðan í fyrra verið yfirlýst
bannsvæði. Hefur Hendrik nú
fengið því áorkað að fiska má ut-
an við línu, sem hugsast dregin
frá Suðurnessvita í Breiðabólstað-
areyri á Álftanesi.
En innan þess svæðis má eng-
inn fiska né nema staðar á bát-
um. Það má enginn fara þangað
né nálgast land þar, eftir að '
myrkur er komið. — Og menn
vita af dýrkeyptri reynslu hvað
við liggur, ef út af er brugðið.
stéttin, sem hann berst fyrir er
fámennur liópur stríðsgróða-
nianna, hópur, sem er íámennari
en milljónirnar sem hann hefur
rænt. af hinum stritandi fjölda.