Dagblaðið - 01.11.1976, Síða 13

DACBLAÐIf). — MANUDACUK 1. NOVKMBKK 1976.
13
Myndbirtingar rannsóknaraðila.
Varðandi myndbirtingar
rannsóknaraðila á ljósmyndum af
Geirfinni, sem um er fjallað í
frétt blaðs yðar 28. þ.m., er því til
að svara að undirritaður birti 1.
apríl sl. í fjölmiðlum forsendur að
ákvörðun okkar, sem unnum að
frumrannsókn um að birta ekki
nýrri myndina (yfirlýsingin
fylgir grein þessari) Persónulega
er mér ekki kunnugt um að neitt
hafi komið fram við rekstur
málsins sem ótvírætt bendir til að
birting nýrri m.vndarinnar hafi
komið að gagni.
Eimingartæki fiutt á brott
er yfirskrift kafla í frétt Ó.V. í
blaði yðar 27. mars sk, bls. 5. Þar
kemur fram eftirfarandi: ,,Að
Geirfinnur hafi hins vegar verið
búinn að eignast eigin tæki þegar
hann lét lífið, en að morgni 20.
nóvember voru þau flutt frá
xheimili hans, að beiðni eiginkonu
hans, áður en rannsóknar-
lögreglan kom þar heim. Um af-
drif þeirra tækja er ekki vitað en
það veit væntanlega sá vinur
Geirfinns sem flutti þau á brott.“
í blaði yðar 28. október sl.
virðist mér aðeins dregið í land
með þessa íullyrðingu en þar
segir: „Fréttamenn Dagblaðsins
sem kannað hafa ýmsa þætti
þessa máls, hafa gilda ástæðu til
þess að ætla að Geirfinnur Einars-
son hafi haft tæki undir höndum
til þess að eima með áfengi.
Heimildir þeirra benda mjög
ákveðið til þess að hann hafi haft
tvö þess konar tæki að láni frá
nafngreindum mönnum."
Eiginkona Geirfinns gerði
veikburða tilraun í Mbl. 30. mars
sl. í þá átt að bera þessa „frétt“
ÍFIHLÍSIIIG.
Eg undirritaður, lýsi því hér mcö yfir, aö raér var, þann
23. névenber 1974, falið að annast umsjón meö gerð myndar af
éboldítura raanni, som kora inn í Hafnarbúðina i Keflavík, að
kvbldi 19. r.óveraber sama ár.
Vogna frétta i Dagblaðinu dagana 27 og 28 þ.m. ber nauðoyn
til að lýsa i höfuöatriöura, undirbúningi og gerö, leirhöfuösins,
som birt var i fjölmiðlura 26. nóverabor 1974
1. iamlcvœmt frurarannsóloi, gáfu sig fram tvær stúlkur, sera töldu
cir geta lýct raanni becsum. Stúlkunum 6k ég undirritaöur til
aeyk.iavílbur, laugardaginn 23. r.óvember 1974 oe fór með bœr báðar
til tækuideildar rannsóknarlögreglunnar i Roykiavík. Þarna rööuöu
stúlkurnar sanan þar til geröura andlitsrayndahlutum meö aöstoö
o ' ur.dir eftirliti, Iíaraldar Árnasonar, rannsólmarlögreglumanns
i tæknideild.
2. Aö nyndgerö bessari lokinni, kom i ljós aö stúlkurnar voru
eldd. 4 oitt sáttar raeö þau andlitseinkenni, som frara komu i
rayndinni. Vegr.a bcssa var hafist handa ura aö toilma rissmyndir
oftir fyrirsögn ctúlknanna.
3. Tveir aöilar unnu i ojálfboöavinnu aö þoscum toikningura, cn
þaö voru: IDmra núverandi fréttaritari Dagblaöcins og stúllca, höfur.dur
loirhöfuðsins. Aö bessari teilmivinnu lolcinni voru stúlkurnar enn
oldci ánægðar moö andlitsoinkonni sem oyndirnar oýndu og verulegur
úclitsraunur var á myndunura, enda voru þar tciknaðar eftir hvorri
otúlku ár. viðveru eöa íhlutunar hinnar.
... Verna bessa micræmis var þaö ráö teldö aö raóta höfuö ókunna
r.annsins i leir til beós aö sameina sjónarmiö stúlknanna.
Við gorö leirhöfuösins var höfö hliðsjón af öllura frurateiluiingura
.0- stuöst viö fyrirsögn sjönarvotta, sera voru aöeins tveir.
Keflavik 29. oktober 1976
Keflavik.
Athugasemd
Fréttirnar, sem Haukur Guð-
mundsson, rannsóknarlögreglu-
maður, gerir að umtalsefni hér
í blaðinu í dag, eru byggðar á
viðtölum við sjónarvotta A, B
og C. Þær eru studdar viðtölum
við fleiri menn.
Haukur Guðmundsson lýsir
furðu á vinnubrögðum. Sú
furða er gagnkvæm, Haukur
Guðmundsson. Við hvetjum les-
endur til þess að líta með at-
hygli yfir grein Hauks og hafa
til hliðsjónar meðfylgjandi yfir-
lýsingar og fylgiskjöl.
Við rökræðum ekki réttmæti
sannanlegra staðreynda né
heldur sannreynum við þær hjá
Hauki Guðmundssyni, rann-
sól.narlögreglumanni. Lesend-
um til glöggvunar bendum við á
þessi atriði í grein Hauks:
1. „Stallsystirin C kvaðst við
frumrannsókn" o.s.frv. og síðar
innan sviga: „staðfest í bók-
uðum framburði sjónarvottar
B“.
Við spyrjum: Hvenær var
bókaður framburður C og
hvernig er hann samkvæmt
bókum?
2. „Þá ber að upplýsa, að
stallsystir C kom a.m.k. einu
sinni á vettvang þar sem unnið
var að mótun leirhöfuðsins.“
Við spyrjum: Hvað var C að
gera á þeim vettvangi?
Við spyrjum enn: Hvar er
teikningin sem ekki finnst í
gögnum málsins í Sakadómi
Reykjavíkur?
Við vekjum athygli á yfir-
lýsingu Kjartans Sigtryggs-
sonar, aðstoðarvarðstjóra í
Keflavík, einkum atriðum sem
merkt eru 2„ 3. og 4.
Staðfestingin á því að Geir-
finnur Einarsson hafi haft eim-
ingartæki heima hjá sér og
notað þau er i rauninni óþörf
nú. Hún hefði hins vegar átt
heima i Morgunblaðinu hinn
31. marz 1976. Þá hefði yfir-
lýsingin í Dagblaðinu hinn 1.
apríl 1976 verið óþörf, sbr.
blaðaúrklippur þessa daga.
■ Enginn hefur nokkru sinni
ætlazt til þess, að Haukur Guð-
mundsson, rannsóknarlögreglu-
maður, væri óskeikull. Eins og
tilgangur hans með rannsóknar
störfum er sá að upplýsa mál
sem hann vinnur að er það til-
gangur okkar með fréttaskrif-
um að segja lesendum blaðsins
frá því sem við vitum sannast
og réttast um menn og málefni.
Það er hvorki rétt né vitur-
legt af neinum okkar að remb-
ast við að standa á mannlegum
mistökum.
Ötta og ógnvekjandi kvíða
setur að almenningi þessa
lands vegna þess að ekki tekst
að komast til botns i óhugnan-
legum sakamálum. Blaðamönn-
um er þetta ef til vill ljósara en
öðrum mönnum. Ekki er því
fyrir það synjandi að þess megi
stundum sjá einhver merki í
frásögn. Sé^svo, þá er það ekki
af hinu vonda. Réttar og sannar
fréttir kunna hins vegar að
bera með sér gagnrýni. Blaða-
menn taka ekki við neinum
fyrirmælum um að fela hana.
Hún er hvorki hugsuð sem árás
né æsiskrif.
Rannsókn Geirfinnsmálsins
hefur skýrar en flest annað
opnað augu manna fyrir hrika-
legum aðbúnaði að lögreglu
landsins. Á það við um mennt-
un, starísskilyrði og launakjör
lögreglumanna almennt. Áhrif
þessa segja að sjálfsögðu til sín
upp í gegnum réttargæzluna
alla. Einnig þetta er þeim
blaðamönnum ljóst sem hafa
náin og nær undantekningar-
laust góð samskipti við lögreglu
og dómstóla.
Þetta aðstöðuleysi í öllu tilliti
hefur sett mark sitt á rannsókn
Geirfinnsmálsins frá upphafi.
Undan þeirri staðreynd verður
ekki vikizt. ÓV/BS
nvernig gelur
Heukur stuðf est?
Vegna fullyrðinnar Uauks Guð- „staðfest" að einhver tiltekinn hafa komið um Geirfinnsmálið í
mundssonar, rannsóknarlögreglu- hlutur hafi verið fluttur af ein- Keflavík.
manns I Keflavik, i viðtaii við hverjum stað áður en hann kom
Morgunblaðið 30. marz þess efnis, þangað. Þessi fullyrðing er ein af Ómar Valdimarsson.
að ranglega hafi verið sagt frá því mörgum furðulegum sem fram blaðamaður I)B.
i grein DB um Geirfinnsmálið á • ' —:— -----------
Fréttin ósönn
— segir kona Geirfinns
VEGNA skrifa Dagblaðsins á
laugardaginn, um að eiginkona
Geirfinns Einarssonar hafi iátið
fjarlægja bruggtæki frá heimili
þeirra daginn eftir ab Gelrfinnur
hvarf, hefur Guðný Sigurðar-
dóttir, eiginkona Geirfinns, haft
samband viö blaðið, og beðið það
að koma á framfæri að þessi frá-
sögn Dagblaðsins sé rakalaus
ósannindi. Morgunblaðið hafði
vegna þessa samband við Hauk
Guðmundsson rannsóknar-
lögreglumann og spurðist fyrir
um skrif þessi og staðfesti hann
að enginn fótur væri fyrir þessum
söguburði.
Dagblaósins til baka. Þessa yfir-
lýsingu hennar staðfesti undir-
ritaður í sama blaði. Þessi
staðfesting mín byggðist m.a. á
eftirfarandi staðreyndum:
Undirritaður kom fyrst á
heimili Geirfinns fyrri hluta
föstudags, 22. nóv. 1974, ásamt
Valtý Sigurðss. ftr. bæjarfógeta.
Við áttum þarna tal við eiginkonu
Geirfinns og hún sagði okkur þá
strax frá eimingartækjum sem
Geirfinnur hafði haft að láni og
eigandi tækjanna var þá um leið
nafngreindur. Jafnframt sýndi
hún okkur hvar tækin höfðu verið
i þvottahúsi íbúðarinnar. Þarna
var þá til staðar gamall brúsi, sem
ætla má að notaður hafi verið til
að eima áfengi, einnig var þarna
inni plastbrúsi með dreggjum af
heimabruggi í.
Eiginkona Geirfinns nafn-
greindi einnig eiganda brúsans,
og sá staðfesti þann framburð
síðar. Nú spyr ég þig, Ómar Valdi-
marsson blaðamaður, og ykkur,
lesendur góðir: Hefðuð þið skilið
þennan búnað (sönnunargögn)
eftir ef ætlun ykkar hefði verið að
leyna lögregluna því að þarna
hefði farið fram tilbúningur
áfengis, eins og látið er að liggja í
frétt Dagblaðsins um brott-
flutning eimingartækja að til-
hlutan eiginkonu Geirfinns?
Rannsóknarblaðamennska.
Ég verð að Iokum að lýsa furðu
minni á þeim vinnubrögðum
blaðamanna sem hér hefur verið
fjallað um. Hvorugur þeirra
reyndi að staðreyna greindar
fréttir með því að hafa samband
við undirritaðan. Þó hefi ég
fregnað að þeir hafi báðir verið á
ferð i Keflavík þeirra erinda að
afla sér frétta um Geirfinnsmálið.
Sama dag og fyrri forsíðufréttin
var birt átti ég tal við blaðamann
laugardag að eimingartæki hafi
vcrið flutt frá heimili Geirfinns
Einarssonar að beiðni konu hans
cftir að Geirfinnur hvarf en áður
en lögrcglan kom þangað, þykir
mer nauðsynlcgt að taka fram
cftirfarandi:
Dagblaðið mun að sjálfsögðu
ekki grcina frá heimildum sinum
um þetta atriði. en það scm sagt
var hefur margsinnis verið
staðfest. einnig eftir. „stað-
festingu" Hauks i Morgun-
hlaðinu.
Sunnudaginn 28. marz
var ég staddur á skrif-
stofu Hauks i Keflavik þegar
eiginkona Gcirfinns heitins
hringdi þangað og hafði orð á
þessari frásögn Dagblaðsins við
hann. Haukur bauð henni að ræða
málið við mig sjálfan en þvi
hafnaði hún. Jafnvel þótt sam-
ræður okkar Hauks þennan dag
hafi ckki verið f þvl skvni að frá
þeim yrði greint. tel ég mig nauð-
beygðan að scgja frá þvi að
Haukur taldi ekki ástæðu til að ég
drægi þessa fullyrðingu um
flutning eimingartækjanna til
baka. því það yrði væntanlega
gert á svo litt áberandi hátt að
gagnslaust yrði.
Að auki er i hæsta niáta undar-
legt áð Haukur Guðmundsson
rannsóknarlögreglumaður geti
Dagblaðsins í síma en engin
tilraun var gerð til að sannreyna
fréttir þessar.
Eg átti tal við B.S. blaðamann í
síma fyrir nokkrum vikum, þá
kvaðst hann einhvern tíma þurfa
að koma við hjá mér. Ég sagði
honum þá „að gjöra svo vel“ en
hefi ekkert heyrt frá honum
síðan.
Þá vil ég taka það fram, að ég
hefi reynt eftir bestu getu að hafa
samvinnu við blaðamenn á öllum
blöðum og hefi hingað til reynt að
leysa úr fyrirspurnum þeira, eftir
því sem staða mín frekast hefur
leyft.
Það er að síðustu von mín að ég
þurfi ekki að eyða tíma mínum í
að svara vafasömum blaðafréttum
sem ekki verður séð hvaða
tilgangi eiga að þjóna.
Virðingarfyllst,
Haukur Guðmundsson,
(sign).
Farseóill,
sem vekur fögnuó
eriendis
Félög með fastar áætlunarferðir
í desember bjóöum viö sérstök jóla-
fargjöld frá útlöndum til íslands.
Þessi jólafargjöld, sem eru 30% lægri
en venjulega, gera fleirum kleift aö
komast heim til íslands um jólin.
Ef þú átt ættingja eöa vini erlendis,
sem vilja halda jólin heima,
þá bendum viö þér á aö farseöill
heim til íslands er kærkomin gjöf.
Slikur farseðill vekur sannarlega fögnuö.
FLUGFÉLAG LOFTLEIÐIR
/SLA/VDS