Dagblaðið - 05.04.1978, Blaðsíða 2

2
r
DAGBLAÐIÐ. MIÐVIKUDAGUR 5. APRlL 1978.
félagsmanna innbyrðis. Jafnframt, i krafti sameiningar, að stuðla að aukinni og almennri kynningu harmónikunnar um allt
land og koma upp nótna- og plötusafni fyrir félagsmenn. Formaður er Bjarni Marteinsson.
Frosnir harmon-
íkuhatarar eiga ekki
að ráða tón-
listargagnrýninni
Útvarpshlustandi skrifar:
Ég var að hlusta á okkar ágaeta
Pétur Pétursson í morgunútvarpinu
þann 22. mars sl. og m.a. lék hann har-
monlkulög ásamt fjölda af lögum úr
öðrum áttum, sem auðvitað er mjög
skemmtilegt.
Eitt er það sem ég kann alls ekki
við, þegar Pétur er að koma með af-
sakanir þegar leikin eru harmoníkulög
og lætur það fljóta með að vitanlega
verði að spila þessa tegund af músík,
svo sem eins og aðra, þótt ýmsum
þykir hún hreinasti hryllingur. Það er
vitanlega óviðeigandi að vera með
slikar afsakanir, þótt hljóðfærið
harmóníka eigi ekki upp á pallborðið
hjá sumum en sé mjög vinsæl hjá öðr-
um.
Ég minnist blaðaviðtals við einn
mjög þekktan hljómplötuútgefanda
fyrir nokkru sem var m.a. spurður
hvaða hljóðfæri honum þætti bezt.
Hann svaraði að það væru út af fyrir
sig ekki aöalatriði hvaða hljóðfæri
væri leikið á, heldur hitt að á það væri
vel spilað. Þetta fannst mér skynsam-
legt og heilbrigt svar. Margir vita að
harmonikan er ekki í hávegum höfð
hér á landi og sizt af þeim sem teljast
hafa vit á hljómlist. En hins vegar er
nú svo að þetta hljóðfæri hefur ekki
sambærilega samkeppnisaðstöðu við
flest önnur hljóðfæri hér á landi, þar
sem ekki er kennt á harmoníku i tón-
listarskólunum, sem er auðvitað afleitt
fyrir þá sem vilja ná árangri á þetta
hljóðfæri. Þaö að harmonikan hafi
ekki sömu möguleika og önnur hljóð-
færi er hrein vitleysa og þeir sem
nenna ættu að kynna sér t.d. hvað
danski harmonikusnillingurinn
Mogens Ellegaard gerir. Ég held að
margur myndi viðurkenna að hann
gerir stóra hluti, sem ástæða er til að
bera fulla virðingu fyrir.
Ég minnist þess, úr því minnzt er á
snillinginn Mogens Ellegaard, að hann-
kom hingað og spilaði á samnorræn-
um hljómleikum. Svo kom gagnrýni í
einu dagblaðinu um hlut Mogens i
þessum hljómleikum, sem var á þann
veg að hann hefði átt frekar að spila í
hlöðu uppi I sveit, þar ætti harmoník-
an heima, heldur en að taka þátt i
virðulegum hljómleikum.
Að hugsa ser hrokann og StörtWkka--
háttinn i slíkum skrifum. Skyldi við-
komandi gagnrýnandi hafa nokkuð
kynnt sér hvaða möguleika harmoníka
hefur í klassískri músik. Ég hugsa
ekki, en hins vegar vantaði ekki
drambláta gagnrýni.
Skömmu seinna las ég gagnrýni frá
erlendum manni um sömu hljómleika
og þar var Mogens Ellegaard hrósað á
hvert reipi. Þetta segi ég til að sýna
fram á hve harmonikan á erfitt upp-
dráttar hér og sumir þeir sem teljast
hafa vit á músik eru frosnir i einhverj-
um hugmyndum um ágæti hljóðfæra.
Hver treystir sér I raun og veru að gera
t.d. upp á milli pípuorgels, þessa stór-
fenglega hljóðfæris (og) eða yfirlætis-
lauss kassagítars eins og John Willi-
ams hefur handleikið svo snilldarlega I
sjónvarpinu. Ég held að mörgum
myndi vefjast tunga um tönn, þótt þau
séu ólík aö allri gerð og eru bæði mjög
áheyrileg, fari kunnáttumenn um þau
höndum.
Ég veit ekki hvort hinn ágæti út-
varpsþulur Pétur Pétursson er já-
kvæður eða neikvæður gagnvart har-
moníkumúsík, það er annað mál. Etj
það að vera að minna unnendur hai^
monikunnar, sem eru æði makgir, á að
þessi músík láti hryllilega irf í eyrum
sumra er algjör óþarfi.
Ég hef ekki heyrt i ''*rvarpinu afsak-
anir fyrir annarri jrfúsík og væri það'
þó vist hægt þyf margt sem þar kemur
fram lætuDelTki vel í eyra, eftir því sem
sumir segja.
Ég vona því að hér eftir setji Pétur
kinnroðalaust harmoníkuplötur á
grammófóninn I morgunútvarpinu
mörgum til óblandinnar ánægju og
gleði.
9725—7094
Lúxusferð
á kostnað
almennings
Kristján Sigurðsson skrifar:
Á meðan alls konar þrengingar
steðja að rikisbúskapnum og við borð
liggur að heilu byggðarlögin verði raf-
magnslaus vegna skulda ríkisins, þá
gera stjórnmálamennirnir sér litið
fyrir og lalla sér 10 i hóp á hafréttar-
ráðstefnu Sameinuðu þjóðanna. Hvað
10 menn frá einu kotríki hafa að gera
á þessa ráðstefnu þar sem nær engin
Getur veriö aö Þórarinn þurfi mann I
hálfu starfi til að safna saman launa-
umslögum sínum út um allan bæ?
hreyfing hefur verið á málunum — og
verður sjálfsagt aldrei — er ráðgáta,
nema ef á það er litið að Sviss er mjög
ákjósanlegur ferðamannastaður fýrir
gamla og lúna stjórnmálamenn. Þetta
er i mesta lagi vinna fyrir einn mann
eða engan. Og hvað eru menn eins og
Eggert G. Þorsteinsson, Eyjólfur
Konráð Jónsson, Gils Guðmundsson
og Þórarinn Þórarinsson að gera
þarna? Hvað geta þeir lagt til málanna
nema sóa peningum?
Hver einstaklingur i þessari ferð fær
17.000 kr. á dag (135 mörk) í vasa-
peninga. Það losar eina milljón fyrir
þann tíma sem ráðstefnan stendur. Og
þetta eru bara vasapeningar fyrir einn
mann. Hvað um flugfar, veislur og
annan kostnað? Og svo eru þessir
menn auðvitað á fullu kaupi hér
heima. Sem dæmi er Þórarinn
Þórarinsson á kaupi sem alþingis-
maður, ritstjóri, formaður útvarpsráðs
og sem formaður utanrikismála-
nefndar (allt á meðan hann þiggur 135
mörk á dag í útlandinu). Hann verður
líklega að hafa mann hér heima í hálfu
starfi til að smala útborgunarumslög-
um fyrir sig út um allan bæ, því Guð
má vita hvar hann fær útborgað víðar.
Hér er komið verðugt reikningsdæmi
fyrir fólk sem hefur aðgang að stór-
virkum reiknivélum. Þórarinn er þó
sjálfsagt ekkert verri en hinir.
Við stöndum vist lítið hærra en
Zulu-kynflokkurinn í þessum málum.
Af hverju
popplausa
páska?
Alveg er það stórfurðulegt að ár
eftir ár skuli popp vera útilokað frá
páskadagskrá útvarpsins. Mér finnst
■það andskoti gróft að fara alltaf með
okkur poppunnendur sem annars
flokks hlustendur sem ekkert tillit þarf
að taka til. Við borgum okkar afnota-
gjald eins og aðrir og eigum heimtingu
á að heyra okkar tónlist þó að það séu
páskar.
Það er greinilegt að rikisútvarpið
notar öll tækifæri sem bjóðast til að
þjarma að popptónlistinni og ef ekki
kæmu til Kaninn og leyniútvarps-
stöðvar væri maður fyrir löngu bú-
inn að henda útvarpstækinu í sjóinn.
7167-5688
Raddir
lesenda