Dagblaðið - 21.09.1978, Qupperneq 12

12
DAGBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 21. SEPTEMBER 1978.
þróttir
Iþróttir
íþróttir
Iþróttir
Iþró
Sagtumleikinn
Frá Halli Símonarsyni i Nijmegcn:
Jóhannes Eövaldsson: Ég er ekki
óánægður með leikinn en það var sárt að
: fá á sig vítaspyrnu þegar miklu meira
broti var sleppt gagnvart Hollendingum.
Þessi finnski dómari þorði ekki að dæma
á Hollendinga og ég sagði það við hann.
Ásgeir Sigurvinsson: Þetta var ekki
nógu gott og ég er sáróánægður með
frammistöðu mina. Þreyta — það hefur
verið a1lt of mikið um leiki hjá Standard
siðustu vikurnar. En við sluppum vel,
það er sama hvort það eru Belgar,
íslendingar eða einhver önnur þjóð, sem
leikur hér í Hollandi, það ræður enginn
við þetta hollenzka lið.
Þorsteinn Bjarnason: Það var
mikil upplifun að fá að taka þátt í þess-
um leik. Gaman að leika og vonandi
verða landsleikirnir fleiri í framtíðinni.
Eftir á séð hefði kannski verið rétt hjá
mér að reyna úthlaup þegar Brandts
skoraði annað mark Hollands. í stöð-
unni hvarflaði það ekki að mér.
Janus Guðlaugsson: Mér fannst
Hollendingar erfiðari nú en i fyrra. Við
spiluðum ekki nógu yfirvegað, vorum
ekki nógu rólegir. Ég er óánægður með
annað og þriðja mark Hollánds,
Jóhannes átti ekki að brjóta á Krol, eins
og hann gerði þegar Holland fékk vítið.
Krol varekki I marktækifæri. Af mistök-
unum verðum við að læra. Frammistaða
dómarans var móðgun við litla þjóð, það
er ekki borin virðing fyrir íslandi í al-
þjóðlegri knattspyrnu.
Dýri Guðmundsson: Það var ekki
erfitt að koma inn I leikinn, ég hafði
gaman af þessu og við gerðum í þvi að
halda niðri hraðanum lokakafla leiksins.
Pétur Pétursson: Þegar ég fékk
knöttinn var ég strax ákveðinn i að
skora. Markvörðurinn kom á móti mér.
og ég var i fyrstu að hugsa um að skjóta.
Þegar hann kastaði sér niður ákvað ég
að leika á hann. Lék framhjá honum en
þegar ég ætlaði að renna knettinum i
netið, fékk ég sparkið og féll.
Ellert B. Schram: Ef ég hef ein-
hvern tíma séð ástæðu til að dæma víti.
þá var það þegar Krol brá Pétri Péturs-
syni. Mér fannst íslenzka liðið standa sig
prýðilega i fyrri hálfleik. Forusta Hol-
lands þó sanngjörn. Siðari hálfleikur var
slakari. Það er takmark okkar í þessari
Evrópukeppni að sleppa sæmilega i úti-
leikjunum, reyna svo að ná betri árangri
heima. Þorsteinn Bjarnason stóð sig
mjög vel i markinu og varði af öryggi.
Þar er enn einn leikmaður að bætast í
hóp góðra leikmanna íslands. Ég er ekki
ósáttur við úrslit leiksins. þó maður sé
ekki ánægður þegar leikur tapast.
Árni Sveinsson: Þetta var erfiðari
leikur en í fyrra. Ég var alltaf viss um að
mér tækist að skalla frá þegar mér tókst
aðbjargaá marklínu.
Árni Þorgrímsson: Ég er ánægður
með strákana. Barátta þeirra var góð.
það hefði getað munað niiklu að ná for-
ustu í upphafi, heimadómarinn finnski
kom í veg fyrir það.
Youri Ilitschev: Þetta eru svipuð úr-
slit og ég reiknaði með, við vorum mikið
í vörn. Ég er ánægður að vissu marki
með leikinn, einkum hve breytingin á
liðinu heppnaðist vel. Jóhannes sterkur
á miðjunni eftir að Dýri kom inn.
Jan Zwartkruis: Jú, það var viti,
auðvitað átti ísland að fá víti þegar Krol
braut á miðherja ykkar. Ég er ánægður
með úrslitin og leikinn, markvörður
íslands var góður svo og vörnin. Lið
Íslands er alltaf að verða sterkara.
Rene van der Kerkhof: Mér fannst
íslenzka liðið betra nú en i fyrra.
íslenzku leikmennirnir eru í framför,
beztir Ásgeir Sigurvinsson. Jóhannes
F.ðvaldsson og Guðntundur Þorbjörns-
son. Markvörður ykkar var góður.
Ernie Brandts: Það hefur orðið mikii
framför i islenzkri knattspyrnu frá því
að Ísland lék hér i Hollandi 1972 og
I973. íslenzka liðið er alltaf að verða
betra. Ásgeir og Jóhannes beztir. Jón
Pétursson sterkur og vann mikið. Þá var
markvörður íslands góður.
Anders Mattson dómari: Nei.
ísland átti ekki að fá víti. Krol krækti
aðeins i boltann og íslenzki leikmaður-
inn var orðinn þreyttur og féll eftir að
hafa leikið á markvörð Hollands. Þannig
kom atvikið mér fyrir sjónir. Kannski
skipti ég um skoðun eftir að hafa séð at-
vikið nokkrum sinnum i sjónvarpi. Lið
Hollands var miklu betra.
„Hvflík skömm” þegar Krol brá
Pétri og vftaspyma ekki dæmd
— Hvflík skömm, sagði hollenzkur kollegi minn þegar finnski dómarinn sleppti
augljósri vítaspyrnu á afdrifaríku augnabliki. Hollendingar sigruðu Islendinga
3—0 í Nijmegen — Hallur Símonarson skrifar:
Frá Haili Simonarsyni í Nijmegen:
„Hvílík skömm,” sagði hollenzki
blaðamaðurinn sem sat við hlið mér i
Nijmegen i Hollandi f gær þegar Ruud
Krol, fyrirliði hoilenzka liðsins, felldi
Pétur Pétursson þegar hann ætlaði að
renna knettinum í autt markið hollenzka
eftir að hafa leikið á Piet Schrjivers
markvörð. „Þetta er ein augljósasta vita-
spyrna sem ég hef séð,” sagði sessu-
nautur minn en dómarinn flautaði ekki,
dæmdi ekkert og uppiagt tækifæri til að
ná forustu i Evrópuleik Hollands og
íslands á 17. minútu rann út i sandinn.
Brot Krol var greinilegt öllum á vellinum
nema dómaranum. Bezta tækifæri
tslands og raunverulega hið eina góða
varð að engu. Holland sigraði örugglega
i i leiknum, 3-0, og það var vel sloppið hjá
; islenzka liðinu. Það er beinlinis ekki við
menn að eiga þar sem Hollendingar eru
á knattspyrnusviðinu. Snilli leikmanna
; hreint undraverð, það er eins og þeir hafi
lika augu i hnakkanum, sending bregzt
varla þó þeir snúi baki i samherja.
Flestar þjóðir heims mundu ekki telja al-
| varlegt að tapa með þessum mun fyrir
Hollandi á heimavelli, íslenzku strák-
| arnir þurfa því ekki að vera óánægðir
með frammistöðu sína. Að visu voru hol-
! lenzku mörkin, eða tvö þeirra, nokkuð
I sem hægt var að komast hjá en i mörgum
i tilfellum lék lánið við okkur. Þrisvar
; tókst þeim að bjarga á marklínu, fyrst
; var að verki Jóhannes Eðvaldsson, síðan
Árni Sveinsson og að lokum Janus Guð-
laugsson. Hurð skall því oft nærri hælum
við islenzka markið.
Leikurinn hófst klukkan átta að hol-
! lenzkum tima, í flóðljósum enda dimmt
i yfir. Eftir að þjóðsöngvar landanna
| höfðu verið leiknir af stórri lúðrasveit,
| sá íslenzki á nær tvöföldum hraða, skipt-
í ust fyrirliðarnir Jóhannes og Krol á
; hornfánum. Krol átti snilldarleik, og
; hann er ekkert á förum til Arsenal.
Kemur ekki til mála, sögðu hollenzku
i blaðamennimir — Ajax sleppir honum
I aldrei.
Krol lék sinn 60. landsleik í gær,
I metið hollenzka er 64 leikir. Og svo
j hófst leikurinn þegar finnski dómarinn,
; Anders Mattson, flautaði til leiks. Hann
i var slæm sending fyrir íslenzka liðið.
Þorði bókstaflega ekki að flauta á hina
’ frægu hollenzku leikmenn og vítið sem
viðáttum aðfá varekki undantekning.
Það var jafnræði með liðunum
framan af, Hollendignar fóru fremur
hægt í sakirnar, byrjuðu ekki eins og
hraðlest eins og á fyrstu mínútum HM-
leiksins hér í fyrrahaust. En snilld hol-
lenzku leikmannanna kom fljótt i Ijós.
Þó svo Schrjivers þyrfti oftar í byrjun að
koma við knöttinn en Þorsteinn, mark-
vörður íslands. Eftir fallegt upphlaup
Íslands, varð Ingi Björn rangstæður á 5.
mínútu og manni leið bara nokkuð vel
framan af leiknum. Þorsteinn greip oft
mjög vel inní, sýndi mikið öryggi i út-
hlaupum og fyrsti stundarfjórðungur
leiksins leið án þess að mark væri
skorað, sá tími, sem flestir höfðu óttazt
mest. Og svo fékk Pétur Pétursson
skyndilega færið stóra, hollenzkur leik-
maður ætlaði að gefa knöttinn fram en
Ásgeir Sigurvinsson varð fyrir knettin-
um, sem hrökk framyfir miðju. Þar var
Pétur einn, þó á sínum vallarhelmingi og
leiðin að markinu greið — hann hafði
tveggja til þriggja metra forskot á Krol.
Miðherjinn ungi fór aðengu óðslega, lék
upp i vítateiginn, Schrjivers markvörður
kom á móti honum og Pétur gerði sér
lítið fyrir og lék á hann. Markið opið, og
þegar Pétur ætlaði að spyrna knettinum
sá Krol ekki annað ráð en að krækja
með fætinum í Pétur sem féll á stund-
inni — markið opið. Maður var ekki í
vafa um að þetta var vítaspyrna. beið
aðeins eftir flautu dómarans. En ekkert
skeði — sá finnski veifaði fram og
áhorfendur litu hver á annan. furðu
lostnir. Furðulegt hugleysi dómarans.
Eftir þetta óvænta atvik varð sókn Hol-
lands þyngri. Þorsteinn greip vel inni i
fyrirgjöfum frá köntunum og Jóhannes
bjargaði á marklínu. Markið virtist
liggja í loftinu, og maður hélt að Arie
Haan ætlaði að skora hið fyrsta á 28.
minútu — fékk knöttinn á markteig,
lyfti honum snilldarlega yfir mótherja,
en á einhvern hátt tókst Atla Eðvalds-
syni að komast fyrir og bjarga i horn. En
mark kom — það var á 32. mínútu. Eftir
nokkurn darraðardans í vítateig Íslands
hrökk knötturinn út úr vitateignum til
Krol — hann spyrnti þegar á markið.
Knötturinn. hafnaði neðst i markhorn-
inu, út við stöng. Þorsteinn hafði ekki
möguleika að verja. og reyndar furðu-
legt að knötturinn skyldi ekki hafna í
þeim frumskógi fóta, sem var innan vita-
teigsins á leið i markið. Strax á næstu
LeikfimL og ballet-
búningar. Mikið úrval
í öllum stœrðum
mínútu vildu hinir hollenzku áhorf-
endur fá viti, þegar Jóhannes átti i höggi
við Haan úti við vítateigslínu. Ekkert
dæmt, og það hefði verið hlægilegt ef
dómarinn hefði dæmt þar víti eftir það
sem á undan var gengið.
Fleiri urðu mörkin ekki í fyrri hálf-
leik, og leikur íslenzka liðsins þá mjög
þokkalegur. Að vísu vorum við heppnir
undir lokin þegar Árni Sveinsson
bjargaði með skalla á marklinu eftir
hornspyrnu. Síðari hálfleikur var lakari
af íslands hálfu, langtimum saman eins
og eitt liö væri á vellinum. Knötturinn
fór varla af vallarhelmingi Íslands,
varnarmenn höfðu í nógu að snúast og
Þorsteinn var vissulega í eldlinunni. En
vörnin sofnaði á 53, minútu þegar
HallurSímonarson
íNijmegen
Rensenbrink tók hornspyrnu, gaf háa
sendingu inni vitateig, Brandts kom eins
og hraðlest og skallaði óverjandi í mark,
alveg óvaldaður. Þarna áttu sér stað
mikil varnarmistök, og ég vil ekki ásaka
Þorstein fyrir að hafa ekki reynt út-
Tilaup. Ef til vill hefði hann getað bjarg-
að með úthlaupi. hæpið þó. Knötturinn
kom fyrir markið talsvert fyrir utan
markteig, á næstu mínútum bjargaði
Þorsteinn vel með úthlaupum og sókn
Hollands var nær látlaus. Atli var bók-
aður fyrir brot á Rensenbrink, og Árni
áður. Á 62. mínútu komst Holland i 3-0,
Krol lék upp í teiginn, og átti í höggi við
Jóhannes, barátta þeirra barst frá mark-
inu en þá felldi Jóhannes þann hol-
lenzka. Þá flautaði dómarinn strax, víti
á Island, sem Rensenbrink skoraði úr.
Youri Ilitschev gerði þá breytingu á
liðinu, setti Dýra Guðmundsson i vörn-
ina en tók Inga Björn útaf. Sjálfsögð
skipti eins og staðan var, og um leið og
Dýri kom inn á sem miðvörður færðist
Jóhannes framar. Þetta heppnaðist. Hol-
lendingum tókst ekki að skora fleiri
mörk, þrátt fyrir þunga sókn. Örsjaldan
brá fyrir sóknarlotum hjá islenzka
liðinu, Guðmundur Þorbjörnsson lék
upp kantinn á 69. minútu og gaf á Pétur,
sem spyrnti laust á markið. Á 78.
minútu lék Atli upp, og gaf á Karl, sem
skallaði vel á markið. Schrjivers varði
með tilþrifum, hinum megin varði Þor-
steinn mjög vel frá Willy van der Kerk-
hof, hörkuskalla frá Nanninga og frá
Wildschut af stutty. færi. Leiktíminn
rann út, tap_^- en ekkert til að skamm-
ast sín fyrir. Þorsteinn Bjarnason var
hiklaust bezti maður islenzka liðsins.
Sýndi i heild mjög góða markvörzlu.
Hollenzku blaðamennirnir spurðu mikið
um hann á meðan á leiknum stóð og
áhorfendur klöppuðu honum lof i lófa.
Vörnin í heild sterk, Janus Guðlaugsson
komst prýðilega frá viðureign sinni við
Rensenbrink, átti í heild góðan leik.
Einnig Jóhannes, Jón Pétursson og Árni
Sveinsson.
Ásgeir Sigurvinsson náði sér ekki á
strik í leiknum. þó hæfni hans leyndi sér
ekki. Hins vegar fannst mér furðulegt
hvað hann var illa nýttur í leiknum.
Fékk fáar sendingar að vinna úr, en ég
tel að það eigi að vera meginregla í leik
islenzka liðsins að gefa knöttinn eins oft
og hægt er á Ásgeir. Skrítið að sjá leik-
menn við hliðina á Ásgeiri frium. og
gefa ekki til hans. Reyna í þess stað að
leika áfram eða sparka áfram eða sparka
fram. Þá varðég líka fyrir nokkrum von-
brigðum með Karl Þórðarson i leiknum.
Hann vann vel, dró sig mjög aftur og að-
stoðaði Árna mjög vel i bakvarðarstöð-
unni en ég hafði búizt við meiru af
Karli. Atli lék aftarlega allan leikinn og
kom mjög þokkalega frá honum.
Jafnt í Dyflini er
írsku ríkin mættust
—0-0 og allt fór f riðsamlega f ram
Það var mikill viðburður i Irlandi í
gærkvöld — irsku rikin mættust i
Evrópukeppni landsliða, í 1. riðli. Völl-
urinn i Dyflini var þéttsetinn, 55 þúsund
manns og 10 þúsund áhorfendur komu
frá N-írlandi. Fyrir leikinn var óttazt að
til óeirða kæmi milli íra — ein þjóð en
tvö riki. og að því er virðist óbrúanlegt
bil milli þeirra. bil trúarinnar. írar eru
kaþólskrar trúar, en N-lrar flestir mót-
mælendur. Þessi trúarágreiningur hefur
skipt þjóðinni í tvo hluta. og sættir virð-
ast ekki framundan i náinni framtíð —
og þó, knattspyrnan færði Íra saman i
Dyflini í gær.
Það var raunar við hæfi að jafntefli
varð. 0-0 i Dyflini og Danny Blanch-
flower. stjóri N-íra og Johnny Giles,
hinn kunni kappi, héldu um axlir hvor
annars er þeir gengu af velli. írar sóttu
miklu meir i fyrri hálfleik. þeir Liam
Brady. Gerry Daly og Johnny Giles at-
kvæðamikill. En í siðari hálfleik sóttu N-
írar i sig veðrið og þeir Martin O'Neill
og Sammy Mcilroy réðu lögum og lof-
um á miðjunni. Paul McGee var tvivegis
nærri að skora, í fyrri hálfleik fyrir ira
og skot Brady fór naumlega yfir. í siðari
hálfleik var O'Neill nærri að skora. og
Nimmy Nickoll átti skot í stöng — Giles
skipti þeim Paul McGee. QPR og Steve
Heighway útaf. inn komu Mike Walsh.
Everton og Don Givens, Birmingham.
Leikurinn var aldrei spennandi — en
þjóðin sameinaðist i tæpar tvær klukku-
stundir. Fyrir leikinn var óttazt mjög að
til óeirða kæmi en svo varð ekki, allt fór
friðsamlega fram í Dyflini.
Austurrfl
Skota3
Austurriki sigraði Skota 3—2 í Vín í
Evrópukeppni landsliða í gærkvöld, 2.
riðli. Með sigri gegn Skotum og óvæntu
jafntefli Norðmanna í Belgíu eru mögu-
leikar Austurrikis nú mjög góðir. 72 þús-
und áhorfendur sáu leikinn i Vín.
Austurrikismenn stefndu í stórsigur,
komust i 3—0 en tvö mörk Skota seint 1
siðari hálfleik björguðu andliti Skota.
Austurríki var mun betra, miðjan
sterk og Skotar virtust enn ekki hafa náð
sér eftir ófarimar i Argentínu í sumar.
Bruno Pezzey náði forustu fyrir Austur-
riki, skoraði úr aukaspymu. knötturinn
fór í varnarmenn og breytti stefnu og
Alan Rough hafði ekki möguleika á að
verja. í siðari hálfleik lék Walter
Schachner á staða varnarmenn Skota og
renndi knettinum i netið, 2—0. Og ekk-