Dagblaðið - 11.02.1980, Blaðsíða 10

10
DAGBLAÐIÐ. MÁNUDAGUR 11. FEBRÚAR 1980.
(JBIAttB
Utgefandi: Dagblaflið hf.
Framkvaamdastjórí: Svainn R. Eyjólfsson. Ritstjóri: Jónas Kristjánsson.
Ritstjómarfuiltrúi: Haukur Haigason. Fróttastjóri: ómar Valdimarsson.
Skrifstofustjóri ritstjómar: Jóhannes Raykdáf.
(þróttir: Hallur Sknonarson. Manning: AAalstpinn Ingólfsson. Aflstoflarfréttastjóri: Jónas Haraldsson.
Handrit: Asgrímur Pálsson. Hönnun: Hilmar Karisson.
Blaflamenn: Anna Bjarnason, Atli Rúnar Halldórsson, Atli Stainarsson, Ásgeir Tómassofl,Bragi
Sigurflsson, Dóra Stafánsdóttir, Elfn Abertsdóttir, Gissur Sigurflsson, Gunnlaugur A. Jónsson, Ólafur
Geirsson, Sigurflur Sverrisson.
Ljósmyndir: Ámi Páll Jóhannsson, Bjamleifur Bjamleifsson, Hörflur VUhjálmsson, Ragnar Th. Sigurðs-
son, Svainn Pormóflsson. Safn: Jón Saavar Baldvinsson.
Skrifstofustjóri: ólafur EyjóHsson. Gjaldkeri: Þráinn Þorleifsson. Sökistjóri: Ingvar Svainsson. Drerting
arstjóri: Már E.M. HaHdórsson.
Ritstjórn Sfflumúla 12. Afgraiflsia, áskriftadeild, auglýsingar og skrifstofur Þverholti 11.
Aflalsimi blaflsins er 27022 (10 Ifnur).
Setning og umbrot: Dagblaflið hf., Slflumúla 12. Mynda- og plötugerfl: HUmir hf., Sfflumúla 12. Prentun
Árvakur hf., Skertunni 10.
Askriftarvarfl á mánufli kr. 4500. Varfl f lausasölu kr. 230 ekttakifl.
Þetta er hægri stjóm
Málefnasamningar ríkisstjórna hafa
takmarkað gildi. Það gildir um hinn
nýja samning eins og aðra fyrri. Við
yerðum að bíða og sjá, hvernig nýja
ríkisstjórnin vinnur úr sínum samn-
ingi. Hún verður að fá að spreyta sig.
Málefnasamningur hinnar nýju ríkis-
stjórnar er bæði góður og vondur. Við skulum láta
óskhyggjuna biða betri tíma. Það, sem rikisstjórnin
vill vinna að og stefna að, eru mál, sem almenningur
tekur afstöðu til, þegar þar að kemur.4
Ljóst er, að ríkisstjórnin hefur mikinn meðbyr al-
mennings. Fólkið á götunni styður hana að óreyndu.
Slíkan óskabyr hafa fáar ríkisstjórnir fengið. Við
verðum að vona, eins og Benedikt Gröndal, að hún nái
sínum markmiðum.
Að meðaltali er óskhyggja ríkisstjórnarinnar
jákvæð. Hún hvílir í föstum ramma vestrænnar sam-
vinnu. Hún stefnir að íslenzkri sókn í landhelgismálum
Jan Mayen. Hún byggir á frjálsum samningum aðila
vinnumarkaðsins. Og hún vill reyna við Kröflu.
Hitt verður að játa, að landbúnaðarstefna Ingólfs á
Hellu svífur yfir vötnum. Handarbrögð Pálma Jóns-
sonar sjást greinilega á málefnasamningnum. í land-
búnaði verður rekin hörð Ingólfska, sem er andstæð
sjónarmiðum þessa leiðarahöfundar.
Einnig er ljóst, að byggðastefna verður rekin með
meira offorsi en Dagblaðið getur sætt sig við. Auð-
vitað viljum við, að allir lesendur blaðsins hafi jöfn
lífskjör. En það má þó bera bensínkostnað Breiðhylt-
inga saman við vina okkar á Eskifirði.
Athyglisverðast í málefnasamningnum er þó, að þar
gætir alls ekki áhrifa Alþýðubandalagsins. Svo virðist,
sem áhugi þess á klofningi Sjálfstæðisflokksins hafi
hreinlega valdið missi þess á austrænum áhugamálum.
Þessi málefnasamningur gæti verið saminn af
Framsóknarflokknum og Sjálfstæðisflokknum einum
saman. Hann er fremur hægri sinnaður og aðhalds-
samur. Kannski markar hann þau tímamót, að
Alþýðubandalagið gerist loks ábyrgur flokkur.
Greinilegt er, að staða íslands meðal vestrænna
ríkja helzt óbreytt. Endurskoðuninni á reisn flug-
stöðvar í Keflavík eru allir sammála. Enda stefnir
hönnun hinna bandarísku sérfræðinga á 8—10
milljarða kostnað af hálfu íslendinga.
Svo eru mjög jákvæðar hliðar í málefnasamningn-
um. Hæst ber þar harða Jan Mayen stefnu eftir 18
mánaða linkind og sviksemi Alþýðuflokksins. Þar er
Ólafur Jóhannesson á réttum stað. Við öfundum ekki
Norðmenn af því.
Einnig kemur Kfafla aftur í sviðsljósið, Dagblaðið
hefur oftsinnis kvartað yfir Alþýðuflokknum á því
sviði. Við Kröflu er verið að gera djarfa tilraun, sem
getur orðið lykillinn að framtíð okkar, ef menn missa
ekki móðinn.
Eitt hægri sinnaðasta markmið þessa málefnasamn-
ings eru frjálsir samningar á vinnumarkaðinum. Þar
er komið upp markmið, sem Sjálfstæðisflokkurinn
hefur gleymt á löngum ferli sínum í möppudýra-
mennsku. Megi það markmið lengi standa.
Það vill líka svo til, að Vinnuveitendasambandið
hefur eflzt mjög að undanförnu. Það er orðið að jafn-
gildum aðila og Alþýðusambandið. Þess vegna er nú
loks orðinn grundvöllur að því, að þessir aðilar tefli
sina skák af sanngirni.
Ríkisstjórnin stefnir að greiðsluhallalausum fjárlög-
um, fullri verðtryggingu sparifjár, takmarkaðri fjár-
festingu og takmarkaðri greiðslubyrði af erlendum
lánum. Allt eru þetta hægri sinnuð markmið, svo
framarlega sem skattar hækka ekki.
„íþróttir sameina
þjóöir heimsins”
(— segir heimsmeistarinn í skák, Anatolij Karpov, sem
kveðst ekki vilja blanda saman stjómmálum
og íþréttum ,
v
/*
,,Iþróttir hafa frið i för með sér.
Þess vegna á að halda þeim fyrir
utan stjórnmál,” segir Anatolij
Karpov, hinn 28 ára gamli heims-
meistari í skák, í viðtali við sænska
blaðið Expressen nýlega. Hann var
spurður að því, hvað honum fyndist
um þá hótun Bandarikjamanna að
taka ekki þátt í ólympíuleikunum i
Moskvu.
Ekki er keppt i skák á
ólympíuleikunum i Moskvu. En gæti
Karpov hugsað sér að taka þátt í
vetrarólympíuleikunum í Lake Placid
ef Bandaríkjamenn halda fast við þá
hótun sina að mæta ekki í Moskvu?
— Það eru miklar andstæður milli
þjóða heimsins. En íþróttin sameinar
þær. Þegar iþróttamaður kemur til
ókunnugs lands á hann jafnan
vínsamleg samskipti við iþróttamenn
þar.'Þeir eiga sameiginlegt tungumál,
tungumál íþróttanna.
Getur Karpov þá hugsað sér að
mæta skákmanni frá Suður-Afriku?
— Suður-Afríka er mál út af fyrir
sig. Landið er útilokað frá
Alþjóðlega skáksambandinu. En ég
tefli við skákmenn frá öllum þeim
löndum, er aðild eiga að alþjóðlega
skáksambandinu.
Hvað ef Bandaríkin sniðganga
ólympíuleikana í Moskvu. Ætlar
Karpov þá að tefla við bandariska
skákmenn í framtíðinni?
— Það vil ég ekki ræða núna. Ég
hef ennþá trú á að þetta lagist og að
011 lönd muni taka þátt I leikunum i
Moskvu.
Karpov hafði mikið að gera á
Evrópumeistaramótinu í Sviþjóð:
—Venjulega þarf ég aðeins að hugsa
um sjálfan mig. En í landskeppni
horfir þetta öðruvisi við og ég verð
að aðstoða félagana við rannsóknir
á biðskákum þeirra.
Karpov gekk illa á Evrópumótinu.
Hann tapaði þegar í 1. umferð fyrir
enska stórmeistaranum Miles og
vann ekki eina einustu skák, fékk
aðeins 2 vinninga úr 5 umferðum.
—-Ég hef haft mikið að gera. Áður
taldi ég mig hafa umframorku sem
væri meiri en í meðallagi. Þessi
keppni hefur hins vegar sýnt mér, að
orku minni eru takmörk sett.
Karpov gekk í hjónaband í sumar.
Eiginkona hans heitir Irina og er 25
ára gömul. Hún er heima við og gætir
Anatolij, tveggja mánaða gamals
GEGN VIGBUNAÐI
BANDARÍKJANNA
V
— Verjum byltinguna í Afghanistan
Það er augljóslega nauðsynlegt að
fordæma innrás sovéska hersins i
Afghanistan. Það hafa flestir gert hér
á landi. En jafn mikilvægt er að vara
við þeim öflum sem í dag reyna að
notfæra sér þessa innrás til að efla
hernaðarmált sinn og sluðning við
afturhaldsöfl í Afghanistan. Það er
nauðsynlegt að afhjúpa þá hræsni,
og heimsvaldahagsmuni sem liggja að
baki fordæmingu Carters, Thatchers
og félaga á innrás sovéska hersins.
Þær fordæmingar á innrás sovéska
hersins í Afghanistan, sem eru ekkert
annað en stuðningur við hernaðar-
brölt heimsvaldastefnunnar, eru í
raun fyrirlitlegri en afstaða þeirra
fáu sem reynt hafa að verja innrás-
ina.
Hið heilaga
bandalag
Á undanfömum vikum hafa tveir
hópar fólks haft hæst um nauðsyn
þess að mótmæla innrás sovéska
hersins inn í Afghanistan. Annars
vegar eru það íhaldsmenn af ýmsum
tegundum sem alltaf hafa stutt
bandarísku heimsvaldastefnuna og
aldrei séð ástæðu lil þess að mót-
Kjallarinn
Ásgeir Daníelsson
mæla innrásum bandarískra her-
fylkja, valdaránum skipulögðum af
,CIA og bandaríska utannríkisráðu-
neytinu eða stuðning þessara aðila
við afturhalds- og ógnarstjórnir víðs-
vegar um heiminn. Hins vegar eru
maó-stalinistar, sem fyrir tæpu ári
síðan vörðu innrás kinverskra her-
fylkja inn i Víelnam. Báðir þessir'
aðilar eiga það sammerkt að þeir eru
senditikur erlendra stórvelda. Banda-
lag þeirra hér á landi er afurð af
bandalagi bandarísku heimsvalda-
slefnunnar og skrifræðisins i Peking'
þar sem hinir síðarnefndu eru að
reyna — i samkeppni við ráðamenn í
Moskvu — að vinna sér sess sem
bandamenn og þjónar bandarískrar
og v-evrópskrar heimsvaldastefnu.
í Afghanistan hefur bandalag
stjórnvalda í Washington og Peking
leilt til þess að báðir þessír aðilar
hafa stutt viðleitni landeigenda, kon-
ungsinna og klerka til að endur-
heimta sín fyrri völd og ríkidæmi.
Kina og Bandaríkin hafa í samein-
ingu stutt baráttu þessara afla bæði
beint — og óbeint i gegnum böðulinn
Zia ul-Haq i Pakistan. Ef íslenskum
íhaldsmönnum og maó-stalínislum
væri efst i huga umhyggja fyrir
alþýðu manna í Afghanistan þá
„gleymdu” þeir ekki þessari aftur-
haldssinnuöu íhlutun í innanrikismál
Afghanistan. Sú staðreynd að þeir
nefna þessar staðreyndir ekki einu
orði sýnir ljóslega að umhyggja
þeirra nær einvörðungu til þess stór-