Dagblaðið - 22.03.1980, Blaðsíða 3
DAGBLAÐIÐ. LAUGARDAGUR 22. MARZ 1980.
HEIMSIN
FULLKQH
Enn einu sinni minna lesenda-
dálkar DB alla þá, er hyggjast
senda þœttinum Unu, að látafyigja
fuiit nafn, heimilisfang, slmanúmer
(ef um það er að rœða) og nafn-
númer. Þetta er lltil fyrirhöfn fyrir
bréfritara okkar og til mikilla
þœginda fyrir DB.
Lesendur eru jafnframt minntir
á að bréf eiga að vera stutt og
skýr. Áskilinn er fullur réttur til að
stytta bréf og umorða til að spara
rúm og koma efhi betur til skila.
Bréf œttu helzt ekki að vera lengri
en 200—300 orð.
Slmatlmi lesendadálka DB er
milli kl. 13 og 15 frá mánudögum
tilföstudaga. }
s
Rádgjafi frá Mandeville of London
verður þessa viku hér á landi á eftir
töldum stöðum:
REYKJAVÍK Rakarastofan Klapparstíg, sími 12725, mánudag 2
marz, miðvikudag 26. marz og föstudag 28. marz.
AKUREYRI Jón Eðvarð, rakarastofa, Strandgötu 6, simi 2440
þriðjudag 25. marz.
KEFLAVIK Klippotek, Hafnargötu 25, sími 3428, fimmtudag 2
KEFLAVIK
1118-0558 skrifar:
Mánudaginn 3. inarz voru mikil
fundahöld á Hótel Hcklu og inikill
skortur á bilastæðuin. Rauðarár-
stigur er þarna allbreiður en þó er
bannað að leggja bílutn beint á móti
hólelinu við gangstétt og girðingu þar
setn Frainkvæindastofnun er að
byggja.
Þegar ég koin þarna akandi í tölu-
verðum snjó var búið að leggja
nokkrum biluin þarna en allir höfðu
af tilliti til umferðar lagt bíluin sínum
upp á gangstétt sem þó var umferðar-
fær. Ég gerði slíkt hið sama.
Ég veit vel, að bannað er að leggja
bilum upp á gangstétt en ég geri það
stundum ef mér finnst' ástæða til
vegna umferðar. Ég tók þó ekki eftir
bannskilti gegn bílastöðvun á þessum
stað enda sá ég og sé ekki enn fulla
ástæðu til þess.
Að fundi loknum var öll gangstétt-
in þarna fullsetin bifreiðutn sem allar
lágu upp á gangstétt en tvær þó utan
bannsvæðis.
Þarna hafði lögregluþjónn sektað
alla um kr. 6.500 eða saintals kr.
78.000. Upphæðir þessar renna i
ríkissjóð en ekki stöðumælasjóð
borgarinnar.
Er hér fundin ný innheimtuaðferð
fyrir ríkissjóð? Greinilega brutu þes-
ar sektir gegn réttlætistilfinningu
flestra bíleigenda þó óumdeilt sé, að
þarna hafi verið brotið gegn
ákvæðuin umferðarlaga.
Þarf ekki að endurskoða þessi
ákvæði á vissum stöðum i borginni?
Frá Kröfluvirkjun, en Siggi flug minnist á hana i bréfl sínu.
„Þakka ber það sem vel hefur verið gert en það réttlætir ekki neyðina,” skrifar Theódór Nóason.
Skortur á hjúkrunardeildum fyrir aldraða:
Þjöðarskömm er
viðgengizt hefur
Theódór Nóason skrifar:
Ég verð að halda, að ráðatnenn
landsins fyrr og síðar hafi ekki kynnt
nægilega það hörmungarástand er
þjóðin býður öldruðum og sjúkum,
því ef svo væri, er engin afsökun
fyrir því, að ekki skuli vera búið
beturaðsjúkum.
Ekki hefði ég trúað þessu, ef ég
hefði ekki þurft að leita aðstoðar
fyrir nákominn ættingja minn til
dvalar á hjúkrunardeild, en það rými
er ekki til í höfuðborg landsins,
Reykjavik. Ég tel mig hafa kannað
flest þrep kerfisins, án nokkurs veru-
legs árangurs, allt er það elskulegt
fólk er ég hef átt viðræður við, en
vandamálið er svo mikið, því gleymzt
hefur að verulegu leyti það fólk er
byggt hefur landið og að sjá því fyrir
öryggi er aldur og sjúkleiki hefur sótl
það heim.
Enginn einn á hér sök á, heldur
ekki neinn sérstakur pólitiskur
flokkur, þetta er þjóðarskömm er
viðgengizt hefur, en þeirri hörmung
verður strax að snúa á réttan veg.
Þakka ber það er þegar hefur verið
gert, en það réttlætir ekki neyðina ,
byggð hafa verið dvalarheimili, aðal-
lega fyrir þá er fótavist hafa, op geta
séð um sig að .erulegu Jeyti, en
hjúkrunardeildirnar er mest hefur
legið á, mæta afgangi. Þó ber sér-
staklega að þakka sérsamtökum, er
af miklum dugnaði hafa rétt þessu
máli hjálparhönd með framkvæmd-
um sínum. Ekki þarf að eyða löngum
tima til að kanna sannleika þessa
máls, hundruð einstaklinga eru á bið-
lista og hafa aðeins þá von, að eins
dauði geti orðið öðrum brauð.
Sjálfsagt er að aldraðir njóti þess
bezta er þjóðin getur boðið, og þarf
að muna það á öðrum tímum en rétt
fyrir kosningar. Ennfremur er það
sjálfsagt, að ættingjar hinna öldruðu
og sjúku veiti þeim alla þá aðstoð er
möguleg er. En er aðgæzlan þarf að
vera 24 stundir sólarhringsins, þá
vandast málið. Oft er sagt að við
íslendingar lifum um efni fratn, vel
iná svo vera, en sorglegt er ef sagt
yrði að við lifðum of lengi. Ef
einhver er les þessar linur hefur
svipaða sögu að segja, þá treysti ég
því, að sá hinn saini riti nokkrar
línur varðandi það og sendi í pósthólf
673, 121-Reykjavik.
Ekki vil ég svo ljúka þessu án þess
að bera frain þakklæti til lækna og
hjúkrunarfólks og allra þeirra er við
sjúkrahúsin starfa. Allt þetta fólk
vinnur sín verk af mikilli kunnáttu og
einlægni, en þvi eru ekki sköpuð þau
tækifæri, að kunnátta þeirra inegi
sem bezt njóta sín, sjúkum til bless-
unar og þjóðinni til sæmdar.
Lokaorð mín höfða til allrar
þjóðarinnar. Afmáum þennan
smánarblett af landinu okkar, við
höfum oft áður saineiginlega tekizt á
við vandamál, gerum það nú og
gerum þaðstrax.
ville
crjczDrsj
Erfundin
ný inn-
heimtuaö-
ferð fyrir
ríkissjóð?
Spurning
dagsins
Hvað ætlar þú að
verða þegar þú ert
orðinn stór?
Björn Magnússnn, 8 ára: Ég ætla að
verða fótboltainaður og reyna að vcrða
alvinnumaður i fólbolta. Ég cr nún'a i
Fram.
Þorsteinn Kristinssnn, 9 ára: Ég ætla
að verða fótboltamaður ef ég verð
nógu góður.
Reynir Óli Re.vnisson, 8 ára: Égætla að
verða fótboltamaður, atvinnumaður
hjá Liverpool.
Ólafur Björn Björnssnn, 8 ára: Ég ætla
að verða fótboltamaður og kannski
eitthvað annað líka, kannski forstjóri.
Finnur Sveinsson, 13 ára: Ég veit það
ekki. Ef ég næ stúdentsprófi ætla ég i
Háskólann og þá helzt i lögf.-æði.
Hanna Leifsdóttir, 13 ára: Ég ætla að
verða lögfræðingur. Mig langar lika lil
að verða góð i tungumáluin.