Dagblaðið - 14.10.1980, Side 15

Dagblaðið - 14.10.1980, Side 15
DAGBLAÐIÐ. ÞRIÐJUDAGUR 14. OKTÓBER 1980. DAGBLAÐIÐ. ÞRIÐJUDAGUR 14. OKTÓBER 1980. Iþróftir Iþróttir Iþróttir Iþróttir Iþróttir Iþróttir Iþróftir Iþróttir Sigurður Sverrisson skrífar frá Dortmund í Vestur-Þýzkalandi: Iþrótfir ,Ég var rétt búinn að ná andanum er karlinn skipaði okkur af stað aftur” — Dagblaðið heimsækir Atla Eðvaldsson sem lætur sig ekki muna um að aka 70 kilómetra fram og til baka á æfingar hjá félagi sfnu, Borussia Dortmund ívestur-þýzku Bundeslígunni „Bjarnastaðabeljurnar þær banla mikið núna — þær eru að verða vitlaus- ar, það vantar elna kúna, en það gerir ekkert til . . .”. Hver kannast ekki við þennan rútuslagara sem kyrjaður hefur verið áratugiim saman á ferðum um ísland þvert og endilangt. Þetta var það fyrsta sem mér datt i htig er ég og ferða- félagi minn og bjargvættur i Köln, Anna Gunnarsdóttir (Torfasonar og Svönu Jörgensdóttur), ókum eftir sveitavegi langt norðan Dortmund í leit að stór- stjörnunni Atla Eðvaldssyni. Anna stundar nám við íþróttaháskóiann í Köln, en þar sem skólinn var enn ekki formlega byrjaður hljóp hún undir bagga og var hjálp hennar ómetanleg á meðan dvöl minni í Þýzkalandi stóð. Alls kyns hugsanir skntu upp kollinum. Andsk. . . varla býr maðurinn á bónda- bæ? Svo gat þó hæglega veriö eftir um- hverfinu að dæma. Á báða bóga voru sakleysislegar og sallarólegar kýr á beil og veittu því enga eftirtekt að örvænt- ingar var farið að gæta hjá okkur ferða- löngumim eftir ærið strembna ferð frá Köln. Það er að vísii enginn óravega- lengd á milli þessara borga en áöur en við héldum af stað höfðnm við einungis simanúmer Atla svo og götunafn og númer en engar frekari npplýsingar umj borgarhluta. Það var því e.t.v. ekki að; undra er starfsmenn á bensínstöð ráku upp stór augu er við spnrðiim þá til vegai. ,,Angnstin Wibbelt Strasse. . . es' gibt kein hier im Dortmund” sögðu þeir og hristu höfnöiö. Við nánari eftir-l grennslan og fleiri simtöl heim til Atla| kom loks i Ijós að hann bjó i smábænnm Vorhelm, sem er nm 70 km norður af Dortmund. Svo rngiiið vorum við orðin nndir lok ferðarinnar, að okknr tókst ekki einu sinni að hafa npp á götnnni ogj er þó Vorhelm ekki nema 3000 manna samfélag. Eftir örlitla tilsögn. . . „zweiter strasse zum rechts". . . komnmst við loks á áfangastað. Atli býr ásamt unnustu sinni, Stein- unni í ákaflega skemmtilegri íbúð og ef dæma má af húsbúnaðnum líða þau ekki skort, enda í sjálfu sér ekki við því að búast. Dortmund er nefnilega eitt stærri félaganna i V-Þýskalandi og eins og knattspyrnuáhugamenn vita gerist fót-j boltinn ekki betri i Evrópu. Hafi undir-| ritaður einhvern tíma efast um það var sá efi þurrkaður út strax á fyrsta hálf- tímanum á heimili Atla. Eftir að hafa skoðað glefsur úr Evrópuleikjum þýzkn | félaganna á videó-spólum var harla lítil mótstaða eftir. Staðreyndirnar lágu fyrir. öll v-þýzku liðin, 7 að tölu, náðu að komast í 2. umferð Evrópukeppnanna og var þó ekki leikið gegn neinum aukvisum í mörgum tilvikum. „Heimavöllurinn sterkur" „Það er varla hægt að gera upp á milli ensku og þýzku 1. deildanna,” sagði Atli. „Þær eru að mínu mati ákaf- lega svipaðar að styrkleika en engu að síður mjög ólíkar. Við leikum svo miklu meiri sóknarbolta hérna og boltinn gengur út á það að skora mörk og aftur mörk. í rauninni þekkjum við varla hug- takið vörn, nema í algerum neyðar- tilvikum. T.d. er við leikum á heimavelli fyrir framan okkar dyggu áhangendur, sem aldrei eru færri en 30.000 erdag- skipunin sókn og ekkert annað. Enda sækjum við stift og skorum mikið. Hins vegar vantar okkur nauðsynlega „sweeper” því vörnin er ekki allt of traust á köflum. T.d. eigum við ákaflega lélega skallamenn.” Þessu til áréttingar sýndi hann glefsur úr leik Bayer Leverkusen og Dortmund, sem Leverkusen vann 4—1. Dortmund-liðið átti sízt færri tækifæri, þ.á m. Atli 3—4 góð, en varnarleikurinn var gloppóttur. „Það eru t.d. ekki mörg lið, sem koma til Múnchen og skora þar 3 mörk, en það tókst okkur. Hins vegar fengum við 5 á okkur þannig að bæði stigin töpuðust. Þegar lið skorar þrjú mörk á útivelli á a.m.k. annað stigið að nást. Apnars er skemmst að minnast leiksins gegn Stutt- gart um sl. helgi. Við vorum komnir í 3— 0 og rúmlega 20 min. eftir. Vörnin sofnaði á verðinum og Stuttgart-liðið náði að jafna metin, þrátt fyrir þá . staðreynd að þeir væru aðeins 10 allan síðari hálfleikinn þar sem einum leikmanna þeirra var vikið af leikvelli. Ég tel aftur á móti að við eigum að geta unnið hvaða lið i Bundesligunni á heima- velli því hanri er svo ótrúlega mikils virði hérna. Séu lið jöfn að getu og heimaliðið e.t.v. slakara geta áhorfendur oft riðið baggamuninn. Hávaðinn í stuðings-j mönnum okkar hér heima er hrikalegurj og liggur stundum við að maður verði óttasleginn. En þetta er óskaplega hvetjandi og það er ekki hægt að bregðast þeim. í áhorfendastúkunni ægir Steinunn og Atli Eðvaldsson, við BM w-bilinn, sem þau aka á l Pýzkalandi. saman alls kyns fólki og þar má sjá bankastarfsmenn, sem dags daglega eru ákaflega rólegir, mæta í búningi okkar öskrandi af öllum lífs og sálar kröftum. Knattspyrnan er fólkinu hér svo mikils virði og svo rík i því, enda sést það bezt á blaðaskrifunum um hana. „Ég hef verið óskaplega heppinn" „Ég hef annars verið óskaplega Gestir hjá Steinunni og Atla — Sigurður Grétarsson, miðherji i Breiðablik og landsliðsmaður (sést i hnakkann á honum), Albert Guðmundsson, landsliðskappi úr Val við hinn borðsendann, og Anna Gunnarsdóttir. heppinn allt frá því ég kom hingað fyrst. í mínum fyrsta æfmgaleik með Dort- mund gekk bókstaflega allt upp hjá mér. Ég skoraði þrjú mörk og iagði önnur þrjú upp. Þetta kann e.t.v. að hljóma sem sjálfshól, en er engu að síður dag- satt. Þegar tillit er tekið til þess að ég hafði nær ekkert leikið knattspyrnu í 10 mánuði verður þetta að skoðast sem slembilukka því ég var i télegri æfingu. Það tók mig fulla tvo mánuði að koma mér almennilega í gang. Ég setti mér það Itakmark að komast í 'form á tveimur mánuðum og það tókst. Þegar Bundesligan hófst skoraði ég fyrsta markið í ár þannig að ég fékk geysigott start og sjálfstraustið jókst til muna. Það hjádpaði einnig nú að Abramczik var keyptur til Dortmund og blöðin skrifuðu svo mikið um hann að ég var ekki eins |áberandi. Hann var því undir mun meiri pressu en ég. Ég hef fengið ákaflega hagstæða blaðadóma, jafnvel þó ég hafi að mínu áliti ekki alltaf átt það skilið. Það vaktij hins vegar talsverða athygli að ég skyldiI ikomast strax í aðallið félagsins því ekki var búizt við að ég væri reiðubúinn fyrr en eftir áramótin. Þá vakti það miklaj athygli er ég skoraði fyrsta markið í Bundesligunni því aðeins einu sinni áður hefur það gerzt að útlendingur hafi skorað fyrsta markið, en það var einhver Dani. Ég verð að segja það alveg eins og er að ég bjóst engan veginn við því upphaflega að komast svona beint í liðið. Stórkarlar eins og Allan Simonsen þurftu t.d. að bíða í 18 mánuði eftir sínu tækifæri þannig að ég má vel við una. j„Der Viking", „Baby Face", „Bomber", „Attila" Ég hef fengið alls kyns gælunöfn hjá áhangendum Dortmund, sem hafa tekið UB-mynair Mgurour sverrisson. mér í einu orði sagt frábærlega vel. Ég var svo heppinn að skora mark strax í byrjun og það gerði útslagið. Leikmenn eru bókstaflega hafnir upp til skýjanna er þeir gera mörk — þau eru það sem allt snýst um. Flestir leikmanna liðsins hafa einhver gælunöfn hjá áhangendum liðsins og ég hef þegar heyrt ein fjögur slík á þessum skamma tíma sem ég hef verið hér. Það fyrsta var sennilega íþróttir „Attila”, en Þjóðverjarnir virðast eiga erfitt með að segja Atli. Þá kom „Bomber”, síðan „Der Viking” og loksj |,,Baby Face”. Þeim finnst ég víst hálf- .barnalegur og ég get svo sem ekki borið á móti því að svo sé.” Er hér var komið sögu birtust þeir Sigurður Grétarsson og Albert Guðmundsson í dyragættinni eftir að hafa verið í verzlunarleiðangri í Ahlen. Þeir voru þarna á vegum Willy Reinke, umboðsmanns Atla, en hann var að reyna að koma þeim í atvinnumennsku. Þegar þetta var skrifað benti flest til þess að þeir myndu báðir ganga til liðs við 2. deildarliðið Múnster, sem er um þessar mundir í miðri deild. Þeir komu mátu- Hann hreifst mjög af leikni Atla og lét Reinke vita af honum. „Mig haföi alltaf undir niðri langar að komast i atvinnumennsku og hafði. m.a. fengið tilboð frá Belgíu, Hollandi svo og Frakklandi. Ég fékk bréf frá frönskum umboðsmanni en fannst hann svo ógeöfelldur að ég afskrifaði hann strax. Hann var einn af þessum mönnum jsem var dæmigerður smjaðrari. Mig langaði mest til að þvo mér um hendurnar eftir að hafa tekið í höndina á honum. Þegar Reinke kom hins vegar til 'sögunnar var allt annar blær á hlutunum. •Allt stóðst 100% sem hann sagði og er ég kom hingað fyrst út í marz var augljóst að hann vildi allt fyrir mig gera. Þegar isvo í ljós kom að ég átti möguleika á að ganga til liðs við Borussia Dortmund gerði ég mér e.t.v. fyrst grein fyrir því að 'draumur minn var að rætast.” lega í kaffið og meðlætið sem Steinunn hafði verið að útbúa og því gerðum við Atli hlé á samræðunum og fengum okkur kaffisopa. Það var kátt á hjalla hjá þeim félögum, Sigurði og Albert, en þeir j bjuggu hjá Reinke á meðan dvöl þeirra stóð. Voru þeir báðir greinilega mjög ánægðir með Reinke og létu einkar vel af honum. Við ræddum um horfurnar í rekstri Flugleiða, veðrið heima á íslandi og allt á milli himins og jarðar og ekki varð knattspyrnan útundan. Atli og Steinunn höfðu nýlega keypt geysilega mikil og falleg borðstofuhúsgögn og sófasett í stíl og fer það einkar vel ái heimilinu. Reyndar tjáði Atli okkur að buffið eitt vigtaði um tonn á þyngd. Stofuborðið var svo þungt að meðalmaður var í vandræðum með að lyfta því frá gólfi með annarri hendi. Allt úr massífri eik — innflutt frá Belgíu og auðvitað ekur Atli um á BMW eins og flestir knattspyrnumenn í landinu. I Hrikalega erfitt „Annars hefði ég aldrei trúað þvi að þetta væri jafnerfitt og raun ber vitni. Ég var reyndar kvaddur heima með þeim orðum að nú yrði ég að standa mig, því hér þýddi ekkert elsku mamma. Og það hefur svo sannarlega orðið raunin á. Fyrst eftir að ég kom lenti ég í 3,5 km skógarhlaupi. Ég var frekar illa á mig kominn líkamlega, en geislaði af ánægju |er ég náði að halda í þá síðustu og komast á leiðarenda á skikkanlegum tíma. Ég hef varla verið búin að dæsa þarna í meira en 30—40 sek. er Udo Lattek, þjálfarinn okkar, skipaði okkur að taka annað hlaup — nákvæmlega eins. Ég hélt ég yrði ekki eldri og dróst langt aftur úr hópnum og var gersamlega örmagna á eftir. Fyrstu dagana var ég þannig að ég titraði allur á meðan ég var að borða. Ég bara gat ekki haft almennilega stjórn á löppunum á mér. Enda hef ég séð það núna og fundið að fái ég ekki daglegt |nudd niður á velli er ég allur úr sambandi. Æfingarnar eru svo erfiðar, jafnvel daginn fyrir leik, að ég er viss um að flestum heima myndi blöskra. Ég get nefnt sem dæmi eina morgunæfinguna hjá okkur, sem reyndar var i erfiðara lagi. Við þurftum fyrst að hlaupa 400 metrana undir 60 sek. Þá 800 metra á undir 2,10 min, síðan tvisvar 400 metra á undir 67. sek., þá tíu 200 metra spretti — alla undir 28 sek. og loks fimm 100 m spretti — alla undir 14 sek. Maður var hreint útkeyrður eftir þessi ósköp. Ég, hélt þá að létt æfing yrði siðar um! daginn, en ekki aldeilis. Það var leikið á litlum svæðum, fimm gegn fimm, og siðan einn gegn einum á enn minna svæði og það er ekki gefinn þumlungur eftir þarna. Menn tækla jafnvel harðar á æfingum en í Bundesligunni sjálfri. Einn leikmannanna hjá okkur sleit í sér liðbönd um daginn. Hann fór í tæklingu' og við heyrðum allir smellinn er þau slitnuðu, en það var ekki fyrr en töluvert seinna, þegar Ijóst var að maðurinn gat alls ekki gengið, að farið var að huga að meiðslunum. Hann var síðan borinn beint út af og farið með hann stytztu leið' á sjúkrahús. Þetta er bara frumskógar- lögmálið hérna eins og hjá öðrum at- vinnumönnum. Sá hæfasti lifir þetta af.” Rumenigge kom 1 Reinke á sporið Það var stórstjarnan Karl Heinz Rummenigge, sem lét Willy Reinke vita af Atla eftir landsleik Islendinga og V- Þjóðverja á Laugardalsvellinum 1978. Reinke er umboðsmaður Rummenigge og margra annarra, og þar sem Rummenigge var varamaður í leiknum gat hann fylgzt betur með leiknum. Alls kyns aukagreiðslur Talið barst eðlilega að launakjörunum í Bundesligunni. Eins og |venja er ræddi Atli ekki um sín föstu laun frekar en aðrir atvinnumenn. Það er þeirra einkamál. Hins vegar var hann fús til að segja frá öllum þeim aukatekju- möguleikum sem gefast í knattspyrn- unni. „Við hjá Dortmund fáum 1000 mörk fyrir hvert unnið stig. Einhverjum kann e.t.v að finnast það sæmilegur peningur og ég er sammála þyí en þeir hjá Bayern fá 2000 mörk fyrir hvert stig. Sigurleikur gefur hverjum leikmanni því 4000 mörk í bónus. Það er því hægur vandi fyrir leik- menn þar að hafa 16.000 mörk á mánuði fyrir utan fastagreiðslur sem heldur eru ekkert smáræði. Nú, síðan fáum við bónus á meðan við erum á meðal fimm efstu, síðan aðeins minni bónus fyrir að vera i 6.-8. sæti. Við fáum bónus í hlut- falli við fjölda áhorfenda á heimavelli okkar og hver leikmaður fær bónus fyrir leikjafjölda. Þú þarft 31 leik af 34 til að fá hann allan. Þó þú leikir ekki nema 5 leiki færðu vissan hluta af honúm þannig að það eru ærið margir möguleikar. Stór- stjörnurnar hala siðan inn gífurlegarj upphæðir á auglýsingum og öðru slíku.i Ég á hins vegar langt i land með að teljast I í þeim hópi, en get þó ekki kvartað yfir neinu. Ég hef það ákaflega gott á allan, hátt og er nú farinn að venjast.því að aka 70 km á æfingar dag hvern, en í fyrstunni I var það hálfieiðinlegt — einkum á meðan ég var einn hérna. Aldrei heima dag- inn fyrir leik Við förum alltaf á hótel daginn fyrir leik og slöppum af fram að leiknum. Það skiptir ekki máli hvort leikið er heima eða heiman. Þetta er gert til þess að leik- menn nái að slappa af og einbeita sér að komandi verkefni. Sértu heima hjá þér geta alls kyns vandamál skotið upp kollinum. Krakkinn sefur t.d. ekki, hundurinn veikur eða eitthvað þ.u.l. Við fengum framan af nokkurt frelsi á kvöldin fyrir leikina en síðan fóru að ber- ast alls kyns gróusögur þess efnis að leik- menn væru á óæskilegum stöðum. Við fórum stundum í bíó en nú er búið að Sigurður Sverrisson ræðir við Atla. taka alveg fyrir slíkt. Lattek er svo harður að það er með ólíkindum. Þú kemst ekki upp með neitt múður hjá honum og verður hver einasti leikmaður ,að gera svo vel að heilsa honum með handabandi fyrir hverja æfingu. Þannig hefur hann náð að skapa sér virð- ingu á meðal leikmanna. Og það er eins gott að vera ekki annars hugar þegar| hann talar við mann. Ef þú vogar þér að líta ekki beint framan í hann á meðan hann beinir orðum sínum til þín máttu búast við því að hann hreinlega „myrði”; þig með augunum. En kallinn er frábær þjálfari og veit alveg hvað hann vill og ætlar sér. Það er takmark félagsins að ná sæti í einhverri Evrópukeppninni næsta vetur og ég er á þeirri skoðun að við| náum sæti a.m.k. i UEFA-bikarnum.” I Bréfin skapa söknuð Það fór að liða að lokum heimsókn- arinnar til Atla. Við höfðum dvalið hjá honum mun lengur en ætlað var, en það var ekki svo auðvelt að slíta sig í burtu. Bæði er að þau Atli og Steinunn eru með eindæmum gestrisin og svo hitt, að það var rétt eins og að sitja inni í stofu heima á íslandi með þá Albert og Sigurð að auki. Evrópuknattspyrnan á videó- DB-mynd AG. spólunum var það eina sem minnti manij á Þýzkaland. Skyldi Atli aldrei sakna íslands? „Jú, það kemur oft upp söknuður í rnanni þó það sé e.t.v. ekki eins áberandi núna og fyrst. Það er einkum eftir að ég hef fengið bréf sem maður lætur hugann reika aftur heim í Hátúnið. Annars er svo gott að búa hérna j Vorhelm að ég verð í raun ákaflkega lítið var við það að ég bý í milljónaþjóðfélagi. Ég vil miklu heldur búa hér heldur en niðri í sjálfri borginni. Auðvitað saknar maður einnig vina og vandamanna heima og sérstaklega þess að geta ekki smalað hópnum saman og farið í bíó eða eitthvað út að skemmta sér. Hérna eru allar vegalengdir svo |miklum mun meiri og í raun hafa leikmenn ekki svo náið samband á milli sin. Bióin freista síðan ekki svo ýkja mikið því hér er allt með þýzku tali og ég á ákaflega ;erfitt með að ímynda mér leikara eins og t.d. Clint Eastwood tala á þýzku. Per- sónulegt finnst mér það fáránlegt að tala inn á allar þessar myndir, en þannig er þetta mjög víða í Evrópu. Hingað til höfum við ekki haft svo mikinn tíma til iað fara út, þvi við höfum verið að koma okkur fyrir hérna í Vorhelm. En ég er á- nægður með lifið og tilveruna í dag og jmeðan svo er hef ég ekki yfir neinu að Ikvarta”. -SSv. ■™"v' -Jiciiiuiui ug niu uua i, um sjuuu tuiumeira ira uurimunu. Þreyttir Kínverjar máttu þola 10 stiga tap Það voru þreyttir Kinverjar, sem léku i gærkvöldi við úrvalslið KKÍ í Laugardalshöll. Úrvalsliðið, skipað sex íslendingum og fimm Bandarikja- mönnum, vann öruggan sigur 105—93 i skemmtilegum sýningarleik. í hálfleik var staðan 59—55, en i upphafi siðari hálfleiks náði úrvalsliðið forustu og gerði þá út um leikinn. Kínverjarnir voru yfir fyrstu mínútur leiksins, en síðan fór úrvalsliðið að taka við sér, mest fyrir stórleik Danny Shouse hjá UMFN, sem skoraði úr hverju skoti. Hjá Kínverjunum bar að venju mest á leikmanni nr. 12, Jiang Yueguang, sem gerði 23 stig i fyrri hálf- leik. En fyrri hálfleikurinn var mjög skemmtilegur, leikmenn liðanna í miklu skotformi og stigunum rigndi. Aðeins eitt skyggði á góðan fyrri hálf- ,leik, og það var blessuð klukkan. Er 1 mínúta og 39 sekúndur voru búnar af leiknum, bilaði hún og neitaði að fara i gang aftur. Markataflan var einnig biluð, en vonandi verður búið að laga hvort tveggja fyrir Evrópuleikina i körfuboltanum i lok vikunnar. í upphafi síðari hálfleiks náði úrvals- liðið siðan sínum bezta kafla, komst í tuttugu stiga forystu, en lokatölur urðu sem fyrrgetur 105—93. Útlendingarnir stálu alveg senunni i úrvalsliðinu og þar voru fremstir i flokki þeir Danny Shouse (28 stig), Val Bracy (23 stig) og Keith Yow (22 stig). Einkanlega átti Bracy góðan leik, sterkur i vörninni og átti margar frá- bærar sendingar. Ríkharður Hrafn- kelsson og Gunnar Þorvarðarson skoruðu flest stig íslendinganna, 4 hvor. Jiang Youguang skoraði 29 stic fyrir Kínverjana, Li Feng (nr. 8 skoraði 20 og Li Juejin (nr. 6) 17. -SA. Fjórða um- ferðin hef st íkvöld — þá leika Fram og Víkingur í Laugardalshöll Fjórða umferð íslandsmótsins, 1. deild, í handknattleik hefst í kvöld. Þá ieika Fram og Vikingur i Laugardals- höllinni og hefst leikurinn kl. átta. Á miðvikudag leika Valur og Haukar á sama stað. Leik Fylkis og Þróttar, sem er i fjórðu umferðinni, hefur verið frestað fram nndir mánaðamól. Einn leikur verður í Hafnarfirði á miðvikudag — stórleikur FH og KR og hefst hann kl. 20.00. Kl. 19.00 leika sömu félög í meistaraflokki kvenna. Ekkert óvænt íblakinu Fyrsta mnferð Reykjavikurmótsins í blaki var leikin í gærkvöldi í Hagaskóla. í kvennaflokki vann ÍS Þrótt 3—1 (15—13, 7—15, 15—5, 15—11) en hjá köriiinum iirðu úrslit þau að Þróttur vann Víking 3— 0 (15—8, 15—3, 15—5) og ÍS vann Fram 3—0(15—4,15—8,15—8). -KMU. Fyrsti sigur Hal- dorsson ÍUSA Vestur-íslenzki golfmaðurinn Dan Haldorsson vann sinn fyrsta sigur um helgina í keppni atvinnumannanna í Bandaríkjunum. Það var á Pensa Cola- mótinu í Florida. Haldorsson lék síðnstu 18 holurnar á 70 höggum — samtals á 275 höggum. Varð tveimur höggum á undan þeim Sullivan og Helberg og hlaut 35 þúsund dollara i fyrstu verðlaun. Hann er nú talinn meðal efnilegustu golfleikara heims — það eitt er afrek að komast i keppni at- vinnumanna i USA.

x

Dagblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið
https://timarit.is/publication/260

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.