Dagblaðið - 21.11.1980, Blaðsíða 5

DAGBLAÐIÐ. FÖSTUDAGUR 21. NÓVEMBER 1980.
5
Hressir krakkar í stúdfó 14
LÆRA AÐ TJA SIGA
ANNAÐ EN PAPPÍR
mga Hulr1
Hákonardótíir
„Ef þessi heppnast vel þarf ég ekki að kaupa jólakort,” segir Ása og reynir aó
vanda sig.
„Velkomin í stúdio 14” glumdi á
mód blaðamanni og ljósmyndara
þegar við komum ofan í kjallara
Álftamýrarskóla. Þarna var dálitið
óstýrilátur krakkahópur, sex stelpur og
átta strákar að æfa sig að taka myndir.
Þau voru að prófa sig áfram með ljós
og uppstillingar. Fyrirsætan sat á
kassa, og sýndi mun meiri þolinmæði,
en krakkarnir, enda var hún ekki af
holdi og blóði, heldur ljóshærð brúða
sótt í dúkkuskáp einnar stelpunnar.
Studio 14 hefur verið í þróun i
skólanum i nokkur ár undir leiðsögn
Marteins Sigurgeirssonar kennara.
Tækjabúnaðurinn er ekki stórkostlegur
— og þó. Skóli og krakkar hafa í
sameiningu viðað að sér 8 mm kvik-
myndavél, tveimur spólutækjum, há-
tölurum og öðru sem þarf í lítið út-
varps- og kvikmyndastúdíó.
Þarna útbúa nemendur alls konar
efni, í tengslum við námið, og eru svo
dugleg að þau gátu sýnt 25 myndir á
kvikmyndahátíð, sem þau héldu í vor.
Og um leið og þau læra að tjá sig á
annað en pappír eins og Marteinn
orðar það, þá undirbúa þau sig undir
að geta orðið virkir þátttakendur í fjöl-
miðlum framtíðarinnar og standa þar
með betur að vígi í veröld
morgundagsins.
Hraunflóð úr
tómatsósu
Það er alltaf verið að tala um það
núna að gera krakkana virka og vekja
áhuga þeirra fyrir umhverfi sínu, og
Hljóðupptökustúdióið. Frá vinstri: Ólafur, Sigurður, Sesselja, Halli og Marius.
Möguleikarnir eru ótæmandi.
Sjóorrusta frá 13. öld
Sumir krakkanna sem nú eru í efsta
bekk lögðu inn á kvikmyndabrautina
11 ára, þegar þau gerðu mynd um Flóa-
bardaga. „Við gerðum skipalíkön og
hreyfðum þau. íslenzkukennarinn
okkar var stórkostlegur og.kom okkur
af stað.”
í hittifyrra var gerð mynd sér-
staklega fyrir listahátíð barna og
nefndist hún: „Hvaðer list?” Þar voru
viðtöl, umræður og myndir.
Og einn strákurinn, Sigurður Sig-
urðsson, hefur náð svo langt að gera
leikna mynd. „Hún er um það þegar
ósköp venjulegur islenzkur borgari
lendir í þeirri ógæfu að það kviknar í
hjá honum, þegar slökkviliðið er í
fríi,” segir höfundurinn.
Það vafðist ekkert fyrir honum að
sýna eldsvoða — „við blésum reyk úr
sígarettu inn á filmuna.”
Yngstu bekkirnir
eru með
Það eru ekki einvörðungu elztu
bekkirnir, sem nota stúdióið.
„Marteinn ætlar að koma þessum far-
aldri yfir allan skólann,” segir stelpa úr
9. bekk. Hann segir sjálfur að sér
finnist ekki nógu sniðugt að fámennur
hópur standi fyrir öllu. I prógrömmum
sem hann kallar Rás 1, Rás 2, Rás 3 og
Rás 4 virkjar hann fleiri nemendur.
Þeir yngstu, 1.-3. bekkur eru ábyrgir
fyrir rás 4 og eru nú að útbúa mynd,
sem m.a. sýnir heimsókn sinfóníu-
hljómsveitarinnar í skólann, en þá
fengu börnin að stjóma hljómsveitinni.
f myndinni eru einnig atriði úr um-
ferðarkennslu lögreglunnar og sál-
fræöingur skólans hefur lofað að segja
frá kynnum sínum af galdramönnum í
Afríku.
Á milli eru kynningar, sem börnin
annast að sjálfsögðu sjálf.
Gamall maður
hreinsar dún
Sigrún prófar Ijósiö, en ef vel ætti aö vera þyrfti fleiri.
gæti stillt sér upp?” galar einhver.
,Er ekki gáfnaljós hérna, sem
DB-myndir: Gunnar Örn.
Marteinn segir frá hugmyndaríkri
kennslukonu, sem fyrir nokkrum
árum, lét krakkana, 9—10 ára, í
þessum skóla safna ritgerðarefni með
því að fara og ræða við verkamenn sem
voru að grafa húsgrunn rétt hjá
skólanum, og ennfremur fóru þau í
Blindrafélagið og i Hrafnistu, þar sem
þau hittu gamlan mann, sem hreinsaði
dún.
„Það er gaman að gera eitthvað
slíkt,” segir Marteinn. „Þar sem
krakkarnir komast I tengsl við lifið
utan skólans. Eins að vekja skilning
þeirra á þvi að lífshættirnir eru alltaf
að breytast og gamalt fólk sem við
höfum hjá okkur i dag er kannske
horfið á morgun. Eins með húsin.allt I
kringum okkur eru gömul hús að
hverfa fyrir nýjum. Og kvikmyndin er
stórkostlegt tæki til að geyma slíkar
minjar.
Og jafnvel bara það, þegar krakkar
leggja mikla vinnu í að búa til hluti í
sambandi við kennsluna, segjum líkan
af sólkerfinu eða af þorpi í Afríku, þá
er gaman að festa það á filmu.”
Ljósmyndari
DB kyrrsettur
Það er margt fleira að gerastistúdíó
14. Grín um nemendur og kennara,
sem verður til skemmtunar á árshátíð,
og svo eru hljóðupptökutækin mikið
notuð ein sér, t.d. til að æfa útvarps-
þætti, sem nemendur skólans hafa
komið fram. „Við ætlum bráðum að
ákveða fasta tima, þar sem nemendur
og kennarar geta komið þegar þeim
sýnist til að heyra sínar eigin raddir,
eða æfa sig í flutningi á kvæðum, eða
hverju sem þeim dettur í hug,” segir
Marteinn.
Og svo lætur hann þess getið að
Ijósmyndahópurinn hafi tekið að sér að
sjá fyrir myndefni í næsta hefti af tíma-
ritinu Skímu, sem móðurmálskennarar
gefa út.
En við verðum að kveðja, því
krakkarnir eru búnir að hertaka ljós-
myndara DB og draga hann inn i
myrkvakompuna þar sem spurning-
arnar um tæknilegar kúnstir við fram-
köllun dynja á honum.
En það tekst að endurheimta hann,
og við kveðjum, stórhrifin af þessu
framtaki, sem blómgast undir skóla-
stjórn Ragnars Júlíussonar, sem alla tíð
hefur sýnt þessari starfsemi áhuga og
stuðning.
-IHH.
það er ansi margt sniðugt sem hefur
verið gert í Álftamýrarskólanum undir
handleiðslu Marteins ( og fleiri kennara
þar). „Sumt af þessu er sprottið af
hálfgerðri neyð,” segir Marteinn, sem
auk þess að hafa umsjón nieð bóka-
safninu er landafræðikennari. En sakir
fjárskorts hefur seinkað útkomu nýrra
kennslubóka, svo kennarar hafa gripið
til eigin ráða.
„Nokkrir strákar hjá mér bjuggu til
fræðslumynd sem hét: „Hvaðer landa-
fræði?” segir Marteinn.
Þeir lögðu það á sig að vakna
klukkan átta á morgnana og unnu
a.m.k. 50 tíma i þessari mynd í
frístundum sínum.
Hún var hin fjölbreyttasta: meðal
annars bjuggu þeir til eldgos. Fjallið
var úr leir og hraunflóðið tómatsófa.
Með því að blása sósunni með
drykkjarstrái upp úr fjallinu fengust
tignarlegar hræringar.
Önnur mynd var gerð um
Kristnisögu. „Þar höfðu krakkarnir
fjörugar hringborðsumræður um trú-
mál. Sum voru trúleysingjar, en önnur
voru sannkristin og höfnuðu þróunar-
kenningu Darwins með sannfærandi
rökum. Þau töluðu líka fram og aftur
um fermingar.
Og nú er verið að leggja siðustu
hönd á fræðslumynd af sviði eðlis-
fræðinnar: Um hitaþenslu. „Niundi
bekkur byrjaði á henni í fyrra hjá
kennara sínum, Steini Ólafssyni. Þessir
krakkar eru nú komnir í aðra skóla, en
hafa komið hingað í húst til að ljúka
henni. Mér finnst skemmtilegt að sam-
bandið við skólann skuli ekki slitna
alveg strax, þótt nemendur útskrifist.”
Krakkar úr 9. bekk, sem tekið hafa Ijósmynda- og kvikmyndagerð scm valgrein. Mar- sitja 1 hálfhring, talið frá vinstri: Marius, Sigurður, Sesselja, Kristín, Jóhanna,
teinn kennari situr á gólfinu, en Sigrún og Ólafur sitt hvorum megin við hann. Siðan Stefán, Halli, Jón, Gunnar, Þórdis og Ása.