Vísbending - 21.01.2005, Blaðsíða 1

V
Viku
ISBENDING
rit um viðskipti og efnahagsmál
21. janúar 2005
3. tölublað
23. árgangur
Imynd Islands
Viðhorf útlendinga til íslands
hafa verið í þjóðarspeglinum að
undanförnu. Það er eitt afþessum
skemmtilegu einkennum lítillar þjóðar
að hafa stöðugt áhyggjur af hvað öðrum
finnst um hana og landið sem hún byggir.
Umræða um íslenskt viðskiptalíf erlendis
hefúr margfaldast eftir að Baugur, KB-
banki, Bakkavör og Björgólfsfeðgar fóru
að hasla sér völl erlendis og hefúr þá sitt
sýnst hverjum um ágæti íslenskra fyr-
irtækja og kaupahéðna. I tilefiii þessarar
umræðu gerði Vísbending dálitla könnun á
því hvað útlendingum finnst um ísland.
Rannsóknin
rjár spurningar voru lagðar fyrir fólk
um hvernig það skynjar íslenska hag-
kerfið, íslenska kaupahéðna og Island al-
mennt, ásamt því að spurt var um þj óðemi
viðkomandi. Könnunin var send út með
tölvupósti með svokölluðu „snjóboltafyr-
irkomulagi", þ.e. íslenskir og erlendir
aðilarvorubeðnirað sendapóstinnáfram.
Einungis var gefinn sólarhringur til að
svara, en það hefur hugsanlega dregið
talsvert úr svörun. Niðurstaðan var sú að
umþrjátíu svör við spumingunum skiluðu
sér. Það telst ekki nægileg svömn til þess
að vera grundvöl lur vísindalegra ályktana
en nægir þó til að gefa skemmtilegar
vísbendingar. Talsverð skekkja kann
að felast í svörunum þar sem þeir sem
svömðu könnuninni fengu hana senda frá
íslenskum vinum og eru þar af leiðandi
líklegri til að verajákvæðari gagnvart Is-
landi en ella. A hinn bóginn komu svörin
víða að, frá þremur heimsálfum: Asíu,
Evrópu og Ameríku . Svarendur era upp
til hópa hámenntaðir og hafa mikla þekk-
ingu á viðskiptum og hagfræði. Skoðum
helstu niðurstöðumar.
Island, hvað?
Um helmingur svarenda afsakaði sig og
játaði að vita lítið sem ekkert um landið,
hafa aldrei komið þangað og ekkert heyrt
um það. Það eina sem þeir vissu var það
sem þeir höfðu lært af sendanda könn-
unarinnar sem var allt mjög jákvætt.
Iskalt og fagnrt
Island er ískalt, stórkostlega fagurt og
hrikalegt, þjóðin örsmá í allt of stóru
landi, Reykjavík er miðpunkturinn og
rándýr en innviðimir em til fyrirmyndar.
Þetta virðist vera hið jákvæða álit þeirra
sem hafa komið til landsins eða þekkja
einhvem sem hingað hefur komið.
Sterkur efnahagur
Fiskveiðar eru stærsti atvinnuvegurinn,
hagkerfið er traust og ört vaxandi. Þetta
var meira og minna viðhorf allra þeirra
sem töldu sig vita eitthvað um íslenska
hagkerfið. Þrír nefndu vöxt í stóriðju og
fjármálaþjónustu.
Framsœknir viðskiptamenn
Mikill áhugi er á alþjóðavæðingu, þ.e.
milliríkjaviðskiptum og á því að sækja
reynslu og þekkingu til útlanda. I land-
inu em metnaðarfullir frumkvöðlar með
sterkan fjárhagsleganbakhjarl ogþeireru
vel menntaðir. Einungis fáeinirsvarendur
töldu sig þó vita eitthvað um íslenska
kaupahéðna.
Og vondu fréttimar...
Fáeinir svarendur voru ekki eins
jákvæðir:
- Miklar skuldir almennings og brothætt-
ur efnahagur eru framtíðarvandamál.
- Sjávarfangfer minnkandi.fiskvinnslan
hverfur úr landi og vafasamarfjárfesting-
ar í stóriðju eru áhyggjuefni.
- Mjög dýrt er að búa þar og innviðir
eru slœmir.
-Einokun hamlarviðskiptum, sérstaklega
einokun í flugi.
- Islenskir kaupahéðnar eru illa mennt-
aðir og hrokafullir.
- Islenskir kaupahéðnar gœtu haftgott af
því að lœra eitthvað í siðfirœði.
- Hnignun almennrar menntunar er
áhyggjuefni.
- Islendingar eiga erfitt með að treysta
útlendingum.
- Islendingar eru ekki eins umhverfis-
vœnir og þeir halda.
- Það vœri óskandi að Islendingar hœttu
að drepa hina fallegu og gáfuðu hvali.
-Sum úthverfi Reykjavíkur eru þessleg að
útlendingum vœri best að forðast þau.
Að lokum varð einungis einum svar-
enda að orði að það eina sem hann vissi
um íslendinga væri að þeir hefðu mjög
gaman af því að skvetta úr klaufunum
og þá heldur of mikið en á móti kæmi að
það væri áreiðanlega frábært að komast
í partý á Islandi.
Orðsporið
Athygliverterað sjáað svarendurnota
ekki eingöngu skjallyrði í ljósi þess
að það vom íslenskir vinir sem sendu
þeim könnunina. Utlendingar gera sér
sennilega grein fyrir því að fátt særir
íslendinga meira en þegar talað er illa um
land og þjóð. Þetta þjóðarstolt íslendinga
getur verið löstur en er sennilega einn
mesti kostur þjóðarinnar þegar kernur til
ímyndar landsins. Það skiptir ekki máli
hvar menn eru í pólitík, hvaða mennt-
un þeir hafa eða hvers konar vinnu þeir
stunda, langflestir íslendingarem tilbúnir
að dásama landið þegar útlendingar vilja
eða vilja ekki fá upplýsingar um land og
þjóð. Þetta er verulegur styrkleiki við
markaðssetningu landsins. Það ætti að
nýta þennan styrkleika miklu betur, um
tvö til þrjú hundruð þúsund markaðs-
fulltrúar eru ekki slæm auðlind þegar
fræðimenn eru í auknum mæli að átta
sig á að orðsporið og persónuleg tengsl
eru áhrifaríkustu markaðstólin. Slíkar
aðferðir geta gert kraftaverk ef rétt er
með farið (sjá 24. tbl. 2004). Ein aðferð
við markaðssetningu gæti t.d. verið að
gera þeim íslendingum sem vilja kleift
að senda vinum sínum erlendis ókeypis
eða niðurgreidda áskrift að tímariti eins
oglcelandic Review(aðsjálfsögðuhelur
þessi tillaga ekkert með það að gera að
sama fyrirtæki gefur það tímarit út og
Vísbendingu) eða styrkja tengslin við
Island með öðrum hætti í stað þess að
birta glansmyndauglýsingar eða auglýsa
„skítugar helgar“ í Reykjavík. Þannig
gæti orðspor Islands smám saman vaxið
og dafnað.
1
ímynd Islandserlendiser
mjögjákvæð ef fólk þekk-
ir á annað borð eitthvað
til landsins.
2
Talsmaður djöfulsins ætti
að eiga heima í öllum fyr-
irtækjum landsins, sem og
sljómmálaflokkum.
Pýramídaskipulag hefur
viðgengist lengi í Evrópu og
hafa sumar ijölskyldur náð
úlegum yfirráðum með
4
slíku eignafyrirkomulagi.
Tekin eru nokkur dæmi
um pýramídaeignarhald í
Evrópu.