Frjáls verslun - 01.03.1970, Blaðsíða 11

FRJÁLS VERZLUN
11

Alþýðu
Maðið
Útgefand!: Nýja úifífutiUgUI
FramkvarmdHstjúri: Þúrir Sn inundnon
Bitstjúrar: Kristján Brrsl Ólafaaon
Si{hvctur Björtvinsson (áb.)
RitstjúmarfaDtrúi: Si{iirjún Júhannsson
Fréttastjúrl: VUhebn G. KrisUnason
A u nlýsinpastjúrl: Slnxrjúq Ari S*UVÍWWS®K :
' Prentsmiðjá AlbýMiUðcma
Orðsendíng til neytenda
Verðlagsrwal ©ru miikið rædd í blöðum þessá daiga
í tiléfni af þva', að Eggerlt G. Þorsteimsson felldi héild-
saiafrumvarpið. sem, ætlað vdr til að afnema verð-
lagseftirflit rétt fyrir 'pá'stoana. Morgunblaðið skrifar
um þetta dag eftir 'dag og ræðst að vonum á hina
tækifærissinnuðu íramáóknanmenn, fen skýtur hlið-
ardrotum- á þá Alþýðufloktefnenn, tíem 'tóku hags-
knuni' neytenda. friam yfir 'alit ahnáð og réðu úrslitum
málsins.
Hið umdeiidá frumvarp var að mestu :þýðing á
'dönskum lögum uirn.vieTðla'gamál; Váfalautst'dugá þau
lög sæmiiega þar í ílandS, en spumirag er, hvort hin
rnargtofaða samlkeppni. hefur raunverulega sömu
áhrif hér heima og í Btærri lÖnduim. Um m'egin'atriði
máisins er ck'ki ástæð'a til að deiIá.-Þdgsu frumvarni
yar ætiað að verða till b'ess að lev.-:a unp bað liHa
ly'erðia'gseftirlit. Sem hefur verið hér á I'andi, Þetta
átti að lieimila verzluninni frjálsa állagni'ngu. Reynsl-
an kewnir Isfendin'gum. að þletta þýðir aðeins eitt:
'alagningin á-tti að haekka. vöruverð átti að hækka.
Og hvc i' átti að 'borga brúsán-n? Auðvitað neytendur.'
• Svo tlkfifar Morgunblaðið ®f heifagri vandtetin'gu
um, að þétta frumvarp hafi verið flutt' í þágu neyt-
end'a!
Núverandi stjómar'samstarf (héfur að ýmsu leyti
■verið 'betra og nánara en áður befur tíðkazt hér á
landi. í stað stjórnarskiptá á 3—4 ára fresti hef-
ur sam'a stjóm setið í méira en árat-u'g. Af þéssu hafa
áróðurslménn stjómarandsböðámmár dregið þá álykt-
un og haldið á lofti, að engiim munur væri léngur á
Alþýðuflo'Idímim o'g Sjálfstæðisflokiknum.
Eggert G. Þorsteinssoin minnti á það mieð atkvæði
bínuv eý hann drap Verðlagsfruinvarpið, að þetta er
ekki rétt. Öll þessi ár hafa verið djúp 'ágreihingsmál
mili Sjálifs'tæðismlanna og jafnaðarmanna, sem hafa
verðiiögð tilhliðar, af iþví að samkonrmlag hefur.ver-
ið um annað, s'eim frekar var aðkáMandi að leysa. Af
þessum ágreiningsmá'lum nægir öð minna á verðla'gs-
málin og vinnulöggjöfina. Atvinnurekendur ianaa
Sjálfst.æði'sflrikksins 'kóma ekki fram vilja sínum á
þossum mikilvægu sviðum af því að verkalýðshreyf-
ingin i AfþýðufMkknum segir eins og Eggert gerði:
Nei.
• Alþýðuflokkuririn. kom á fyrstu árum stjórnarsam-
Starfsins, þegar ÓLafur Thors var forsætisráðherra.
og vel áraði, fram ýmsum Velíerðarmálum, sem rétt-
lættu stjórharþátttöku hans. Síðan komu 'kreppuár-
in, og flokkurinn taldi óhjákvæmi'legt að bregðast
ekki 'þeirri ábyrgð, sem hann haíði á sig tekið, Al-
þýðuflc'kkurinn hljóp því ekki af hólmi, eiris og fram-
BÓkn'armenn oft höfðu gert, heldur tók þátt í mjög
óþægilégum en óhjákvæmilegúm aðgerðum eins og
gengiSlækkuhuim.
Nú árar betur og það er rétt, að ekki má eyðiíeggja
það, sem unnizt hefur. En rétt er að gera sér einnig
Ijóst, að meðan aurarnir streymla í kassa fyrirtækj-
Bnna, hefur ekki að sama skapi batnað 'h'agur þeirra,'
sem minnst hafa í þjóðfélagi okkar. Núverandi rik-
iSstjóm verður, að kröfu Alþýðuflokksinls, að gera bet
ur við aimlannatryggi'ngár, auka tekjuskiptingu þjóð-
félagisins, létta byrðar hinna launalægstu, og gera
a'lvarlegar umbætur á 'húsnæðismálum. Tilgangurinn
með efnahagslegri starfsemi er að öll þjóðin, ékki að-
eiris hluti hennar, njóti sem beztra 'iífskjara. Það
er krafa Alþýðuflokksins í dag, að unnið verði að þvi
marki. — BGr.
Forystugrein Alþ.bl. Tajcið sérstaklega eftir því sem undirstrikað er hér. Það segir sína sögu, svo
ekki þarf um að villast.
verði rekin halialaust, binda
innkaup við smáskammta og
hindra stórlega allan þjónustu-
rekstur. Þetta þýðir óhag-
kvæmari innkaup en ella, sem
korna niður á neytendum. Þetta
þýðir einnig, að neytendur hér
á landi eiga ekki kost á sam-
bærilegri þjónustu og gerist
hjá nágrannaþjóðunum og er í
hæsta máta eðlileg. En verð-
lagsskorðumar eru og Þess eðl-
is, að þær beinlínis hvetja
verzlunina til að verzla með
sem dýrastar vörur. Og er þá
ekki mælirinn fullur? Ekki al-
veg. Aðstaða verzluninar bitn-
ar alveg sérstaklega á innlendri
framleiðslu, þar sem íslenzkir
framleiðendur hafa ekki tök á
að bjóða sömu fyrirgreiðslu og
margir erlendir. Verzlunin
beinist því úr landi langt um-
fram það, sem nauðsynlegt er.
Sannleikurinn er sá, að hin
rígskorðaða aðstaða verzlunar-
innar er einn af stóru hemlun-
um á æskilega og nauðsynlega
framþróun íslenzks atvinnulífs
og kjara almennings. Þessu
fundum við fyrir á tímum
danskrar einokunar, þótt með
nokkrum öðrum hætti væri,
og þessu finnum við fyrir enn.
Munurinn er sá mestur, að nú
eru til í landinu lýðræðissinn-
uð öfl, sem láta sig hafa það
að halda kíkinum fyrir blinda
auganu, þegar verzlunin á í
hlut, af ástæðum, sem með
engu móti eru verjandi. Þessi
öfl hafa átt drjúgan þátt í að
slá ryki í augu almennings, og
því bæði beint og óbeint unnið
gegn þjóðarhag.