Alþýðublaðið - 20.07.1969, Síða 12

Vinur minn
BRIGGS
Briggs er prakkari, mesti prakkari,
sem aldrei getur hugsaö um anrraö en
sjálfan sig, hvernig sem á stendur, vegna
sjálfselsku, tilfinnirrgaleysís og skilnings-
tregðu ...
En það er annars bezt, að ég segi aila
söguna:
i gærkvöldi ákvað ég að stytta mér
aldur. Láttu þér samt ekki detta í hug, aó
ég hafi ákveðið þetta í augnabliks æs-
irrgu. Nei, ég er ekki svoleiðis piltur. Ég
hafði þrauthugsað málið í ró og næði, þar
sem ég sat í íbúðinni minni og fitlaði við
trúlofunarhringinn, sem Marjorie hafði
fleygt í mig fyrr um kvöldið. Ég hugsaði
málið í nokkra klukkutíma, en allt bar að
sama brunni, — án Marjorie gat ég ekki
lifað! Þess. vegna ákvað ég að drepa mig.
En hvernig skyldi nú sú ákvörðun íram-
kvæmd? Ég átti enga skammbyssu og því
síður reipi, og þegar ég leitaði í vösum
mínum, fann ég líka, að ég átti ekki græn-
an eyri til að láta í gasmælinn. Auðvitað
hefði ég getað farið út og kastað mér í
Thames en það yrði bara svo fjandi kait.
Þá kom mér Briggs í hug. Briggs var
maður skynsamur og hagsýnn, hann myndi
þegar í stað skilja, að árangurslaust væri
að reyna að telja mér hughvarf. Ég
hringdi hann því uppi. Reyndar var korr.ið
fram yfir miðnætti en þegar maður hefur
einu sinni ákveðið að deyja hefur maður
enganf tíma til að hugsa um smámuni.
— Það er mjög áríðandi sagði ég þeg
r~
12 Alþýðublaðið — Helgarblað
SMASAGA