Alþýðublaðið - 25.04.1970, Blaðsíða 2

2 Laugardagur 25. apríl 1970
□ Alveg eins o% fiörildið flöíjr
ar fram og al'tur. á að spila fram
og aítur í Fiðriidisspilinu.
. Tveir geta spilað í einu. Þeir
. ní>ta sitthvora töluna mismun-
, andi að lit eða gerð. Helzl ejga
^ töiurnar að vera flatar. því aö
með þeim er gefið. Komi rétta
Iiliðin upp færir gefandinn töl-
una 2 reiti fram. <Knmi öfuga
' hliðin upp verður gefandinn að
iæra töiuna 2 reiti aftur. Stöku
! sinnum verður að bíða eina mn-
’ ferð, eða færa um 1 reit ai'tur.
eða færa um reiti i'ram, eða
byrja al'tur ó byrjuninni. VSá
sep’ kemur fyrst i reitinn til rós
afinnar, vinnur. ■—
i
í
;:
BARNAGAMAN:
I
Umsjón: Rannveig Jóhannsdóttir
1
Áfmælisbörnin
«EPPNU AFMÆLISBÖRNIN að þessu sinni voru:
Fannar jJóiisson 7 ára, (Skarphéðinsgötu 4,
Halldóra Magnúsdóttir 10 'ára, ferekkubraut 20 )
Akranesi,
Viðar iJónsson 6 ára, íölduslóð 10, Hafnarfirði,
Kristín Rós Jónsdóttir 6 ára, Skógaskóla, Rang,
Þið fáið öll nýjustu hókina af honum Mola senda í
afmælisgjöf.
1P ■ Þótt þrautin að finna jrétta ímanninn hafi ekki
verið verðiaunaþraut, hafa anargir sent lausnina. —
Flestir höfðu (iiana rétta. {Rétti maðurinn var vinnu-
imaðurinn, sem tvar jnr. 8. <
U ■ ■ • •
' KRAKKAR munið að senda m.yndirnar ykkar í
myndakeppnina fyrirjnæsta laugardag, þá rennur
skilafresturinn út. ,
A Kennari er að tala við
náungann og seg.lr:
! — Þaö er skylda okka.r að
reyna að gera aðra ánaegga
og hamlngjuiama. Mundu það,
Hálfdah.
Hálfdan: Já.
Kennarinn; Hvað hefur þú
gert til þess að gleðja aðra?
Hálfdan: Þegar ég var uppi í
iBveit í sumar, hjá systur minni
í átta daga. Þá urðu þau bæði
— systir mín og maðurinn
liennar, ósköp fegin og glöð,
þegar ég fór heim aftur.
Börnrn: Við erum komin til
þess að bjóða þér góða nótt,
pabbi.
Faðirinn, (önnum kafinn);
— Ég hef ekki tíma núna. —
Komið þið í fyrramálið.
Drengurinn: Mér þykir leitt
að ég tók þessi epli, pabbi.
Faðirinn: Er nú samvizkan
farin að kvejja þig?
Drengurinn; Nei, magimi.
Hér eru nokkrar gátur fyrir
ykkur að glima við.
1. Hver er það, rífur hatt
inn af mér, án þess að ég sjái
hann?
2. Tveir menn gengu upp
.fia'hh’íð .með á. á milli sín.
Áin rann upp í móti.
3. Tvæ<- ær Hvítar fóru í earð
inn Svartar. Önnur mórauð en
hin var grá. Hvernig voru þær
fítar há?
4. Ég er barin, brennd og
gegnum r.ekin. Fótumtroðin úti
æ, en ómissandi á hverjum bæ.
5. Bjó ég skip úti í mýri.
Hvorki mikið né traust. Það
vantaði segl og það vantaði
istýri, en verður þó farið í
haust.
LAUSNIR (á hvolfi)
:umjtí3 gaui ijxoh
•jodsjp^ ’s ‘ej!35is 'f
‘i;3bas «til uuigjnS i uur njoj
uraS ‘mu.iae ijjy .injiAH -g puijj
J9 y xssscj ‘z ‘uuijmpui^v ’i
4. Vesalings Benni, Raggi ep
svo upptekinn af því að sópa
fyrir í'raman húsið hjá sér, að
hann hefur steingleymt að hann
skyldi Benna eftir bundinn við
tréð.
2. Þeir sken mta sér konunglega,
Ragga tókst að snara Benna ng
h.ann teym.ir hann áfram eins
og íanga.
HVER Á HJÓLI©? Erþað strá'kurinn númer 1, 2, 3
eða 4 <sem á thjólið?
3. Raggi bindur Benna upp við
stórt tré. Æ, æ, mamma hans
Ragga kallar á hann og biður
hann að koma að hjálpa sér
svotitið.
1. Benni og Raggi kanfna «ru
að leika kúreka og indíána. og
Raggi reynir að snara Benna.