Alþýðublaðið - 18.07.1970, Síða 9

Laugardagur 18. júlí 1970 9
(kom li.undkvikindi utan að og
fór að flækjast fyrir fótunum á
mér. Hann blátt áfram stal frá
anér 'atriðinu. En hundurinn lét
sér það ekki nægja að viðra sig
upp við mig. Hann labbaði yfir
að píanóinu og notaði það eins
og hverja aðra þúfu, Áhorfend-
ur voru hrifnari af hundmum
*n mér og það gat ég auð'dtað
ekki þolað. Eg lét sækja hvutta
og ætlaði að taka á ‘honum stóra
mín,um, en ekki var hundurinn
fyrr horfinn, en ég heyrði hvin
í lofti og það fór að hvessa.
Nólturnar tyffust af píanóinu
og undirleikarinn, s;m var ail-
sendis óvanur njörvaði loks nót
urnar niður, en þá byrjuðu mnn
ir fólksins að f júka óg það h.ljóp
af stað 'heljarmiktlum eltingar-
leik Tjaldið sveigðist allt, en ég
söng áfram. Tjaldið féll hálft
niður á undir.leikarann, „But
fho iShow must go an‘‘ og ég
söng áfram, en undan föllnu
hlið tjaldsins heyrðust fáeinar
nótur ó stangli. En svo fór tjald
ið að lyftast mín megin, Eg stökk
á stundinni upp á þverstöng til
þess að tjaldið fyki ekki, en ekk
ert diugðí og þó sat <'g þarna á
staginu og söng, en ailt til einsk
is. Tjaldið fauk og fólkið hljó'p.
1 Að yrkja á dönsku
— Hefurðu aldrei þreytzt á
þessu?
— Jú, eftir fyrsta árið var
ég sannfærður um að óg væri
þurrausinn. 'Mér fannst bezt að
hætta, en mesta hættan í bess-
um bransa er ekki sú, að mað-
ur sé þurrausinn, hel.dur sú, að
maður endurtaki sjálfán-sig
— En þú hefur skemmt á
fleiri stöðum en skemmlumun
innanhúss og utan hérlendis, er
það ekki?
— Jú, é.g kem svona einu
sinni til tvisvar á ári fram í út-
varpi og sömuleiðis í sjónvarpi.
Svo hef ég skemmt fjórum sinn
um í Bandaríkjunum og þar af
þrisvar í New York, en einu
sinni í Los Angeles. Það er ótrú
legt, hvað það er ódýrt að feyð
ast í Bandaríkjunum. Ef maður
ferðast um landið og lendir þar
á 4—5 stöðum er helmingm’ far
gjaldsins eftirgefinn. Eg tók
frúna með í eina slíka ferð og
þurfti að borga sáralít’.ð meira
en ef ég hefði farið einn. Hins
þegar er allt uppihald óg þjón-
usta í Bandaríkjunum dýr Eg
hef líka skemmt bæði í Kattp-
mannahöfn og London,' enda
eru sterkustu íslendirigafé’ög-
ín erlendis á þessum stöðum, en
það var mikið verk að þýðn alla
textana. Eg hef haft gaman af
að bisa við að láta ljóð henta
lagi, en oft hefur það verið
skollans mikið verk. Og á köfi-
tm héfur verið næsta lítill
glæsibragur yfir vinnunni. Það
hefði ég sveiað mér upp á hérna
áður fýrr, að ég ætti eftir að
yrkja á dönskju!
—Er þér eitthvað illa við
dönskuna?
— ‘Nei, en þú veizt nú, ltvern
ig það lá í landi meðan maður
var í Gaggó og svo er annað
en gaman að yrkia upp eigin
texta. Fyrst fékk ég oft góða
hugmynd, þegar ég heyrði eitt-
hvað sérstakt lag, sem mér
fannst stenvmning fylgja, en
núna vel ég fyrst efnið og reyni
síðan að finna lögin. Stvona
breytist maður með aldrinum.
— Hvað finnst þér erfiðast
við það að semja ný skemntti-
atriðl?-
— Eg held, að aðalatriðið sé
að muna bað, sem manni dett-
ur. í hug. Hugmyndin vill týn-
ast.
— í hverju er þessi vinna
þín sem skeinvmtikraftur fólgin?
— Aðallega í undirbiínings-
vinnu að skemmtiatriðunum auð
vitað og skemmtunin sjálf, en
svo eru það ferðalögin líka. Eg
er aldrei heima á hátíðum og
það er áreiðanlegur hlu'tur, að
skemmtikraftar og leikarar
sem vinna á öðrum tímum en
almenningur þunfa að vera vel
g:!"tir. Makinn 'þarf að sýna
bæði skilning og traust. Þetta
er rniög óeðlileg vinna og vinnu
tími og ég tel að þár sé að
finna meginundirstóðuatrið: fyr
ir skiinuðum og öðr'i t d. í
HollywQod. Kon'.mni minni
finnst lítill mutiur á lífinu síð-
an ég fór að vinna hjá sjónvarp
inu. Eg hef eigirilega ekkert
verið heima undanfarið ár.
I Óráðinn og laus-
Iráðinn
— Hvað kom til að þú l*yrj-
aðir að vinna hjá sionvai pinu
og hvað gerir þú þar?
— Það hentaði mér ve! að fá
mér virnu i fyrra og mér bauðst
þessi staða og ég hef það tigin-
mannlega starfshei'i „útsend-
ingarstjóri dagskrár," Eg sé tim
út'gáfu sjórijvarpsdagslkriSri'nhar
og afla til hennar þeirra upp-
lýsinga. sem með þarf, svo sem
lengd mynda, efni þeirra og
na'fn leikara. Fyrst koma mán-
aðarleg frumdrög að dagskró,
sem Pétur Guðfinnsson, Jón
Þórarinsson og Emil Björnsson
gera, en þau eru ekki fastmót-
uð og breytast oft töluvert. Þáð
enU' nefnilega þeiv, sem ráða
dagskránni, en ekki ég. Svo
útbý ég útsendingu og geri drög
að beirri vinnuáæthm. sem únn
ið er eftir við hverja útsend-
ingu. Eg hef einnig samband við
blöðin. dreifi þangað myndum
og kem á framfæri við þau leið-
réttirigum og atht’gasemdiim,
svo sem ef vekja þarf atnygli
á ákveðn.u dagiskrái efni. Það er
mikið um smáairiðasnatt í þessu
starfi og -því oft breytandi.
— Kanntu vél við big l: ji sjón
varpinu?
— Hvort ég gerii Þar er svo
ungt fólk og frísklegt við vinnu.
— Ætlarðu Þá að halda þar
eitthvað áfram?
— Eg er alveg óráðinn í því,
hvort ég held þar áfram, enda
er ég lausráðinn.
I Einar Olgeirsson
gengur í svefni
— Hvert er vinsælasla cfni,
sem þú hefur flult?
— Því er fljótsvarað. Það er
tvímælalaust „Einar Olgeirssor.
gengur í svefni".. Einar þótti
nokkuð 'hraðmæltur hérna áður
fj'rr og ég læt hann syngja ræðu
við Sverðdansinn. Hann er í
náttjakka og með nátthúfu á
höfðinu og svo hefur hann vit-
anlega náttpott og glas á nátt-
borðinu, Ja, það er að segja,
náttpott’Urinn átti að vera undir
rúminu, en þvi, varð ékki við
komið, svo hann stóð hjá glas-
inu. Nú Einar á að ganga i
svefni eina nótt og Ihann dreym
að hann sé að halda ræðu. Hann
syngur hana af fítonskrafti og
hrýtur á milli. Svo þyrstir hann
eins og fleiri góða ræðumenn
cg hann gerir sér lítið fyrir, hell
ir úr koppnum í glasið og sýp-
ur á. Það gerði alltaf lukku.
Einu sinni átti ég að skemmta
sama kvöldið á Núpi í Dýrafirði
og Ásbyrgi í Miðfirði í Húna-
vatnssýslu .Eg flaug á milli, en
tíminn var naumur og röðm
var komin að mér, þegar ég
kom. Eg var ekki fyrr kom’nn
iupp á sviðið, en ég uppgötvaði,
að ég hef gl.eyimt koppnium vest
ur í Dýrafirði. Meðan fólkið
var að klappa eftir fyrsta lagið
(það gerir það stundum, btess-
að) hreytti ég út úr mér tii
manns, sem stóð að tjaldbaki;
„Sæktu kopp á stundinni". —
Maðurinn þýtur af stað og út
i sal til einnar konunnar sem
sat þar og þau hlaupa út. Rétt
þegar ég er að byrja á Einari
kemu maðurinn með koppinn
og réttir mér hann. Eg sá, að
konan var að fá sér sæli á nieð-
an. Þegar að því kom, að cg
hellti úr koppnum í glasið og
sypi á, leið yfir konuna. Þetta
var 'þá fimm barn-a móðir, sem
hafði lánað mér notaðan kopp.
En s'ögumum af koppnum er ekki
þar með lokið. Eg skvetti oft
úr koppnum yfir áheyrendur, en
hafði náS mikilli leikni í því
að béina gusunni á ákveðinn-
stað svo að enginn blotnaði.
Það mistókst hins vegar. þeg-
ar ég var að skemmta í Garða-
hreppi. Þar lá einn brénnivíns-
diauður fram á borðið fyrir
framan sviðið og gusán géigaði
hjá mér og beint á manninn.
Hann spratt á fætur. fett’ sig
allan og bretti og urraði eins og
villidýr. Hann blátt áf.-am kom
i veg fyrir það, að nókkur liti
við mér, enda fékk hann mak-
leg málagjöld. Þegar áluifin 'af
gusunni hucfu. dó maðiii’iriti aft
,iur og allir fengu áhuga á nfér
á nýjan leik.
— Svo þetta var v'.nsæíasta
skemmtiatriðið, en hvev er vin-
sælasta platan?
— Því ér öllu erfiðara að
svara. Ætli það sé ekki Sveitá-
ball eða Jói útherji?
— Veröur þú aldrei þreyttur
Ómar eins bg hann er
á þessum hamagangí á svióinu?
Eg sá þig fyrst, þegar þú varst
að syngja Hott ,hot,t á liesti.
— Já, það .... Nei, ég hef
alltaf haft áhuga á íþróttum. Eg
varð meira að segia drengja-
meistari í þrem greinum 11! ára.
í 100, 300 og 4x100 metra hoð-
hlaupi. Mér líður illa, ef ég
hreyfi mi gekki.
— Ertu búinn að irissa áliug-
ánn á knattspyrnu?
— Nei. en ég cr hættur að
leika hana. Eg fékk annað á-
hugamál. Eg fór að læra að
fljúga.
— Og hvernig gekk?
— Eg er með eilthvað 700
l'lugtíma og ætla að Ijuká biind
fl'U'gsprófi núna í sumarleyfiriu.
Eg er búinn að taka atvinnu-
fiugpróf og ef ég eyk við flug-
tímana á ég þar anzi mikla mögu
leika, ef ég vil.
— Ilvenær hafðirðu tíma til
að fljúga í 700 klukkustundir?
— Eg notaði ferðalögin og
flaug í eigin flugvél. Einkenn-
isstafirnir eru TF-GI'N Finnst
þér það ekki henta mér vei?
Ekki vissi ég, hvort Óniar átti
við gin sem drykk eða ■ t:<:ki
til að innbyrða drykkinn, en
svo breitt glotti hann, að ég
þakkaði veitingarnar, kvaddi
með virktum og fór.
Ingiojöi'g.
ENDURSKOÐUN:
Staða forstöðumarms endurskoðunardeildar
fyrir bæjarsjóð og aðrar stofnanir Hafnar-
fjarðarbæjar er laus til umsóknar.
Umsækj'endur skulu vera löggildir endur-
skoðentí'ur, viðskiptafræðingar eða sambæri-
lega bókhaldsmenntunar.
Umsóknir ásamt upplýsingum um starfs-
reynslu, sendist undirrituðum fyrir 1. ágúst
n.k.
Bæjarstjórinn Hafnarfirði.