Helgarpósturinn - 03.07.1997, Page 19

RMIVmiDAGUR 3 JÚLÍ1997
19

FYRIR BLESSUÐ BÖRNIN
Krökkum finnst yfirleitt spennandi að fá að
vera út af fyrir sig í svona ferðum, jafnvel þó
þau fari ekkert lengra en í næstu laut. Það er
því óvitlaust að útbúa sérveislur fyrir þau.
Hægt er að nota venjulegar sandfötur í stað-
inn fyrir körfur fullorðna fólksins og setja í
þær djúsfernu, pítu með grænmeti, Iítinn
poka með kartöfluflögum, epli og kannski
pínu nammi, Voilá, ævintýri!
EKKI GLEYMA ...
• Tappatogara
• Dósaupptakara
• Beittum hníf
• Servíettum/eldhúsrúllu/blaut-tuskum
• Ruslapoka
• Flugnafælu
• Sólaráburði
• Teppi (eða klappstólum)
• Bolta, „frisbee", skóflu, fötu, snú-snú-
bandi, vatnsbyssu, o.s.frv.
• Stuttbuxum, regngalla og lopapeysu, bara
svona til vonar og vara
• Sólhlíf
• Regnhlíf
• Góða skapinu
LíHI
veisla
úti í laut
Lóan er ekki lengur eini ljúfi vor-
boðinn, langt í frá. Vegavinnumenn
í appelsínugulum göllum eru til að
mynda öruggt merki um að sumarið
sé komið ... að ekki sé talað um ilm-
inn af glóðheitu grillinu í öðrum
hverjum garði. Ekki er það ætlun
okkar að gera lítið úr þeim
skemmtilega samkvæmisleik, sem
grillveislur óneitanlega eru, heldur
rifja upp annan sem ekki er síðri,
rómantísku lautarferðirnar.
Reglurnar eru fáar og afar einfald-
ar. Allt sem til þarf er rauðköflóttur
dúkur, karfa með einhverju góðgæti
í, og skemmtilegt fólk. Staðsetning-
in skiptir ekki höfuðmáli. Þú getur
farið í lautarferð út í garð, upp í
Heiðmörk eða jafnvel niður í fjöru. Ekki er
heldur úr vegi þegar lagt er í langferð að hafa
litla „lautarveislu" í farteskinu; sleppa sjopp-
unni svona einu sinni og matast úti undir ber-
um himni.
SKÚFFUKAKA í SKOTTINU
En hvað á svo að vera í körfunni? í raun er
það alfarið undir hugmyndaflugi og smekk
hvers og eins komið. Samlokur standa alltaf
fyrir sínu, ávextir, salöt með „dressingu“, ost-
ar og kex. Fyrir þá sem vilja lautarferð í anda
Jane Austin er rétt að benda á að það er mjög
auðvelt að ferðast með fiskirönd (þið geymið
hana bara í forminu þar til komið er á áfanga-
stað), alls konar heimatilbúin „paté“, bökur,
kalt kjöt og kartöflusalat. Einnig er hægt að
fylla paprikur, eggaldin, tómata og bakaðar
kartöflur með alls konar blöndum af græn-
meti, osti, kryddhrísgrjónum, túnfiski o.s.frv.,
o.s.frv. Sítrónur er gott að fylla með „laxa-
mousse" og melónur og ananas með ávcixta-
salati. Ef fólk vill eitthvað annað en ávexti í
eftirrétt er upplagt að skella líka einni skúffu-
köku í skottið! Hér í eina tíð var rauðvínsflask-
an algjört „must“ í lautarferðum fína fólksins
... og eflaust eru enn margir þeirrar skoðunar
... en munið; „epla-cider“ eða djús fyrir bíl-
stjórann og börnin!
Láttu
hana
fá fjögur
laufblöð
og snæris-
spotta og
einhvern veginn tekst
henni að búa heilt listaverk
úr því,“ sagði sá sem benti
okkur á að fá Salbjörgu
Bjarnadóttur til að bjóða
okkur í mat. „Og ekki eru
kraftaverk hennar í eldhús-
inu tilkomuminni," bætti
hann við. Við létum ekki
segja okkur þetta tvisvar;
slógum á þráðinn til Sal-
bjargar og boðuðum komu
okkar. Hún horfði undrandi
á okkur þegar við bárum
þennan myndarskap upp á
hana og harðneitaði að hún
væri einhver hagleikskona.
Bökunarlyktin og blóma-
kransarnir sem héngu á
veggjunum komu hinsvegar
upp um hana. „Ja, ég hef
rosalega gaman af blóm-
um,“ viðurkenndi hún þeg-
ar við bentum á sönnunar-
gögnin. „Ég vann um tíma í
Blómavali og í blómabúð-
inni í Keflavík og síðan hef
ég gripið í þetta af og til;
búið til nokkra kransa og
skreytingar. Mér finnst
voða notalegt að dúlla mér
við þetta,“ sagði hún.
HANN FÉLL FYRIR
MENNTUN MINNI
Salbjörg býr með Haraldi
Ásgeiri Aikman og hann
kann víst ýmislegt fyrir sér
í eldhúsinu líka. „Hann eld-
ar ekkert síður en ég,“
sagði hún, „þó svo hann sé
ekki húsmæðraskólageng-
inn eins og ég,“ bætti hún
við. Við hváðum. „Ég er sko
með skírteini upp á það að
ég kunni að skúra og satt
best að segja hef ég Halla
grunaðan um að hafa ein-
SVÍNAKJÖT
„VINDALOO“
120 ml edik
500 g magurt svínakjöt í teningum
1 stór laukur, saxaður
1 tsk. cuminfræ
1 tsk. sinnepsfræ
5- 6 hvítlauksrif
15 g engiferrót (eða 1/2 tsk. engiferduft)
4 negulnaglar
2,5 cm kanilstöng
6- 8 piparkorn
matarolía
1 msk. karrý (6-8 karrýlauf ef þið fáið þau)
450 g tómatar, afhýddir og skornir í teninga
1/2 tsk. ground turmeric
salt
2 greinar af kóríanderlaufum
Setjið 1 msk. af ediki út í vatn og skolið svína-
kjötið upp úr blöndunni. Þerrið það síðan með
eldhúspappír. Merjið laukinn, cumin- og sinn-
epsfræin, hvítlaukinn, engiferið, negulnaglana
og piparkornin með svolitlu af edikinu þar til úr
verður nokkurs konar þykkt mauk. Setjið þetta
mauk í stóra skál og svínakjötsteningana út í og
hrærið vel. Þetta er síðan sett til hliðar og látið
marinerast í 15-20 mínútur.
Hitið svo olíuna og steikið karrýið eða karrý-
laufin upp úr henni í smástund. Bætið síðan
marineruðu svínakjötinu, tómötum og turmer-
icinu út í og hrærið þar til tómatarnir eru komn-
ir í mauk. Þá er restinni af edikinu bætt út í og
svolitlu salti stráð yfir. Síðan er lokið sett á
pottinn og þessu leyft að malla í 40-50 mínútur,
eða þar til svínakjötið er orðið meyrt. Best er
að fylgjast með mallinu af og til og bæta svolitlu
vatni út í ef með þarf. Þó ber að hafa í huga að
sósan á að vera frekar þykk.
Kóríanderlaufum er síðan stráð yfir og þetta
er borið fram með hrísgrjónum. Gott er að bera
réttinn fram með tandoori-grjónum frá Batchel-
ors og mangóchutneyi.
góma. Og ég ætla
ekkert að lýsa við-
brögðunum. Hann
lét eins og hann
hefði himin hönd-
um tekið. Það bók-
staflega ískraði í
honum," sagði hún.
SLÁTRIÐ LÍT-
IÐ SPENN-
ANDI
En hvers vegna
fór Salbjörg í
Húsmæðra-
skóla Reykja-
víkur? „Eg
held að þetta
hafi bara ver-
ið einhvers
konar upp-
reisn hjá
mér,“ svaraði
hún. „Það var
sko ekki
smart á þess-
um árum að
Iæra útsaum,
ræstingar og
heimilis-
fræði. Ég tala
nú ekki um
að setja upp
hvítan kappa
í eldhúsinu
— en það var
eitt af skil-
yrðunum
sem skólinn
setti; maður
átti að mæta
með bláan
slopp, hvítan
kappa og
góða inni-
skó,“ bætti
hún við og
hló. En þrátt
fyrir mennt-
un sína er
ekki mikið
um þjóðlega
rétti á borð-
um Salbjarg-
ar. „Nei, mér
finnst slátur
og svið ekki
beint spenn-
andi fæði,“
sagði hún af-
sakandi.
„Annars er
P
Með skírteini
upp á að ég kunni
aðskúra
mitt fallið fyrir þessari „menntun" minni," útskýrði
hún. „Áður en við kynntumst skemmti hann sér
nefnilega við það að hleypa upp hverju partýinu á
fætur öðru með yfirlýsingum um að konur ættu
að vera „kvenlegar" og helst ættu þær allar
að hafa að baki húsmæðraskólamenntun.
Þessar yfirlýsingar hækkuðu blóðþrýst-
inginn allverulega hjá flestum konum
sem til hans heyrðu, þær voru brjálað-
ar út í hann. En hann skemmti sér
konunglega,“ bætti hún við og
hristi höfuðið. „Það var hinsvegar
ekki fyrr en við vorum búin að
vera saman í hálft ár eða svo sem
þessa skólagöngu mína bar á
I mat hjá
Salbjörgu Bjarnadottur
sölumanni og móöur
það dálítið skondið að þegar við Halli fórum að búa saman kvört-
uðu börnin mín sáran undan matnum sem hann eldaði. Hann bjó
til stroganoff og svikinn héra sem krakkarnir kölluðu „útlenskan
mat“. Þau vildu sko íslenskan mat, takk. Þegar við fórum svo að
spyrja þau hvað þeim fyndist vera íslenskur matur kom í ljós að
í þeirra huga voru þjóðlegu réttirnir taco og lasagna.“
CHUTNEY MEÐ PÍNU HVÖNN
Aðspurð kvaðst Salbjörg vera ofboðslega hrifin af indverskum
mat. „Það er orðið svo auðvelt að elda indverskan mat í dag,“
sagði hún. „Það er hægt að fá alls konar tilbúnar sósur og krydd-
blöndur sem hægt er að leika sér með. Og nú eru víst væntanleg
á markaðinn frosin naan-brauð; bæði venjuleg og með alls konar
spennandi fyllingum, svo þetta er ekkert mál, en rosalega gott,“
bætti hún við og lýsingar hennar einar og sér nægðu til að koma
munnvatnskirtlunum af stað. „Svo er loksins hægt að fá almenni-
leg chutney hérna og þau eru mörg hver ótrúlega góð. Nú, þeir
sem rækta rabarbara geta líka búið til sitt eigið chutney og sett
þá svolitla hvönn saman við, hún er svo sérstök á bragðið,“
sagði Salbjörg og sannaði þar með fyrir okkur að allt verður
henni að efniviði, laufblöð, lyng og jafnvel hvönnin í garðinum.