Alþýðublaðið - 28.01.1971, Blaðsíða 8
FAUST
•=týning í kivöld kl. 20.
ÉG VIL, ÉG VIL
,'ýning föst'udag M. 20.
UTLI KLÁUS OG STÓRI KLÁUS
?aamaleikrit eftir Lisu Tetzner
byggt á saroniefndri söga> eftir
H. C. Andersem.
"'ýðandi: MartTia Indriðadóttir
Leikstjóri: Klemenz Jónsso.i
lieiktjöld: Gunnair Bjarnason.
Frumsýning laugardag kl. 15.
>nn>ur sýning sun-'iud>ag kl. 15
SÓLMESS BYGGINGAMEISTARI
sýning laugardag kl. 20.
Aðgöngumiðasalan er opin frá
kl. 13.15-20. Sími 11200.
L6!
KEYKJAVÍKUR^
KRISTNIHALDID
i kvöld. - 50. sýning
'Jppselt
KRíSTNIHALDID
fiöe.itmdag - uppsekt
JIORUNDUR
Jaujgaxdág
JÖRUNDUR
sunnxidag ML 15
, HERFÖR HANNIBALS
f ítmnudag
KRISTNIHALDIÐ
Priðjudag
Aðgöngumiðasalan í Iðnó er
opin frá tol. 14 — Sími. 13191.
Sími 18936
Í3NGUNGAR A FLÆKINGI
(The Happening)
fislenzkur texti
Aifar spennandi ný amerísk
tevikmynd í Teehnieoljor. Með
hinuim vinsælu leikurum
Mntíioni Quinn og Fay Dunnway
ásamt George Haharis,
Míchael Parks, Robert Walker
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
BönnuS innan 14 ára
Hafnarfjarðarbíó
Sími 50249
KOSEMARY'S BABY
Ein frægasta litmy.id snillings-
ina Rtmrans Poianskis, sem
einnig samdi icvikmyndahand-
Titið eftir skáldsögu Ira Levins
Tónlistin er eftir Krzysztof
Komeda.
islenzkur texti
Aðalhlutverk:
Mia Farrow
John Gassavetes
Sýnd kl. 9.
Bönnuð innan 16 ára
Háskófabíó
Sími 22140
MEGRUNARLÆKNIRINN
(Cairry on again doctor)
Ein af hinuim sprenghlægilegu
brezku gamianmyndum í litum
úr „Carry on‘‘ Lokknum.
Leikstjóri: Gerald Thomas.
Aðaltáutveirk:
íslenzkur texti.
Kenneth Wiiliams
Sidney James
Charles Hawtrey
Sýnd kl. 5.
Tónlerkar kl. 9.
Képavogsbió
Sími 41985
Ný mynd — íslenzkur texti
DALUR LEYNÐARDÓMANNA
Sériisga spennandi og við-
burðarík, ný amerísk mynd i
litum og cinemascope.
Aðalhlutverk:
Richard Egan, Peter Graves.
Hary Guardino, Joby Baker,
Lois Nettleton, Julie Adams og
Fernando Lamas.
Sýnd kl. 5.15 og 9.
Bönnuð börnum.
lauprásbío
Sími 33150
EINVÍGIÐ í ABLLENE
SKYNJUN
(6)
HörkuBpennmdi ný anxerisk
kúrekamynd í litum og cine-
malscope.
Sýnd kl. 5 og 9.
Bönnuð börnum innan 12 ára.
r~7F\
Tónabíó
Sími 31182
MADURINN FRÁ NASARET
(The Greatest Storý Ever Told)
Heimsfræg, sniilldar vel gerð
og leikin, ný, amerísk stór-
mynd í litum og Panavisioa.
Myndinni stjórnaði hinn heims
frægi leikstjóri George Stevens
og er hún gerð eftir guðspjöll.
unum. og öðrum helgiritum.
íslenzkur texti
Mr von Sydow
Charíton Heston
Sýnd kl. 5 og 9.
'Hana fékk sex mun oftar, en
eðdiiegt má teljast og það var
ekiki nóg með það, heldur
sprakk bntninn úr teningsbik
arnum tvisvar sinnum, Roll
ályktaði því, að það væri mann
inum að kenna, hverrtig ástatt
var í verzluninni
Lögreglan í M:anli er dr.
Roll sammála, en af öðrúm,
ástaíðum. Vascjuez va: dæmdur
f .irífangcls; fyrir að sieia
hi.ng-skömmu semna og hann
játaði þá, að harei hefði láiið
m'unina detta niður úr hiW-
unum. hafð' no.að o-
sýmlegan þráð“ Þetta gerði
hann vegna þess alia-m vnr
einmana og vildi láta hugsa
meiranm sig. Iíann ákvað því
að leika húsdraug til að vekja
aihygli á sér. Roll trúir þessu
©kki.
Hann heldur því enn fram,
að þetta sé eiUhvert bezta til
felli um yfirskilvitöega hæfi-
,1'eika, sem hann hafi enn rek
izft á,
Þetta er aðeins eitt af mörgu
sem geifur efasemdarmönnun
um byr undir báða vængi, en
óneitanlega ,er margt annað,
seim engan veginn er hægt að
útskýra.
Cl'eve Beckster til dæmis.
Hann var áður fulltrúi hjá CIA
og nneðan lvann vann sem
mjósmari kyanti hann sér lyga-
mæla. Hér er frásögn hans af
þeim furðulegu atburðum sem
kamu fyrir hann fyrir nokkr-
:um árum og hvaða ályktanir
hann dró af þeim.
— Eg var að vökva jurt á
skrifstofunni min-ii. þegar mér
datt í hug, að gaman vaeri að
komast að því, hvað vatnið er
I/emgi að fara frá rótunum upp
í blöðin. Stai-fsemi lygamæhs-
ins er hyggð á því, hvernig
unnt er að mæla rafstraum
tíkamans við mismuaandi að-
stæður. Því ekki nota það við
jurtir? Eg setti rafhlöðu
beggja megin við blöð og beið
eftir því að hreyfing kæmist
á nálina, þegar vatnið væri
komið alla leið.
Nálin hreyfðist, en niður á
við í stað upp á við, eins og
ég haifði búizt við. Eg hafði
aldrei séð lygamælinn bregð-
ast þa-mig við, þegar fólk
átti í hlut, nema um tilfinn-
ingamál væri að ræð'a.
Eg var hrifinn af öl'Jum
þeim möguleikum, sem ég
taldi mig eygja, og ákvað, að
hér eftir skyldi ég koma fram
við jurtina einls og hún væri
mannleg vera. Nálin hreyfist
mjög snögglega, ef fólik verð-
ur hrætt og ég ákvað að kom-
ast að því, hvort jurti-mi væri
einis varið. Eg stakk blaði of-
an í kaffi, en ekkert gerðist.
Eg reyndi tónlist. Engin breyt-
ing. Þá kom mér tií hugar að
bera eld að jurtinni. Eg segi
að mér hafi dottið það í húg,
því að enn haífði ég látið sitja
við hU'gsiuni'.ia, en náljn hreyfð
ist, Þá sótti ég eldspýtiúr og
bar ,eld að jurtinni. Nálin hrist
ist og titraði.
Þá fór ég að hugsá' um það
að koma með logsuðutæki að
plöntunni, en ekikert gerðist.
Jurtin Varð ekki sfcelfd fyrr er
ég kom með eldinn nálægt
blaði. Eg gerði ráð fyrir því.
að þetta væri vegaa þsss, að
plantan vissi ekki, hvað lcg-
suðutæki væri, en þekkti eld-
spýtu vel.
Eg gerði athuganir á ýrns-
um jurtum næstu mónuðí. Þæi
sýndu viðbrögð gagnvart
mörgu af því, sem fram fór
umh.verfis þær. Þegar ég kom
með h'undinn min.i einú sinni
ætlaði allt vitlaust að verða.
Baekster fór að velta bæði
einu og öðru fyrir sér. Honum
kom til hugar, að verið gæti
að plönturnar skildu þjáning-
ar annarra. Hain keypti sér
lifandi rækjur til að kanna
þetta og henti þeim ofan i
sjóðandi vatn. Nálin hreýfðist
mikið.
Þá kom Backster það til hug
ar, að deyjandi fruma hlyti að
senda frá sér mjerki, sem aðr-
ar frumur geta grei.it. En
þessa kenningu var ekki hægt
að sanna, neimia mieð sjál'fvirk
um véltam,
Baekster h'efur fengið . um
tvær miktjónir króna að lán-
til að sanna þessa ken'iingu
sina á jurtarannisóknarstofunm
sinni. Sjállfvirkar v'élar lieuda
lifandi rækjum í sjóðaid)
Vatn. og hann á mikið af raf-
eindatækjum og hlustunartæk'
um.
— Eg tók eftir því, að jurt
irnar sýndu engin viðbrögð,
ef þær „sáu" eitthvað, sem.
þær höiffflu meiri áhuga á. Þvi
áikvað ég. að gera athugan'u
samkvæmt kenni'igum Rúss
ans Pavi.av, en liann gerði
hunda taugaveiklaða meif þvj
að senda þeim mismunandt
morki, sem þeir gátu ekkj
greint á milli. Eg ætlaði að
gera jurtirnar áhyggjufullar
Eg kom því þannig fyrir. að
jurtimar fengu rafmngnshögg
þegar rækj.urnar duttu ofan i
sjóðheitt vatnið.
Næst þegar rækja datt fengu
þær ekkert rafmagnshögg. —
Samt brugðust þær við iíkt og
um bögg hefði verið að ræða
Eftir fáeinar tilraunir var nægi.
legt fyrir mig að hugsa um
að gefa þeim rafm'agnshðgg til
þes'S að 'iálfn hreyfðist. Þær
minntu mig á fólk, sem felúir
í öngvit, svo snögg voru vjö-
brögðin.
Og það voru ekki aðeins
rækjur. sem vöktu þessi við-
brögð hjá jurtun'rm. Eg komst
að því, að miaþyrming á lif-
andi frumu hvaðan svo sem
hún var, hafði sömu áhrif. Ef
ég reif ofan af sári á hend-
i.ini bar joð á sár eða spáddi
egg tóku þær viðbragð. Einu
sinni, þegar ég var að borfl'a
súrmjólk miunaði minnstu að
nálin færi út fyrir blaðbrún-
ina. Með tímianum varð það
þannig, að juirtiriar tóku við-
bragð, þótt ég væri í margra
kílónietra fjarlægð og hugsoði
um að koma hieim. Þetta sýndu,
rafeindatækin.
Hvað mjerkir þetta? Er kann
ske eins konar fmmskilhingar
vit tiil sem hiefiur þ-oskazt
lön.gu á undan öðrum’skilning
arvitum?
Hugsið ykkur, hvað þetta
gæti merkt.
Þeir, sem rannsaka yfirskil-
vitleg fyrirbæri eru ekki yfir
sig hrifinir af Backster. Þeir
t.elja víst ekki, að bessa.r furðu
legu tilraunir hans hafi verið
framlag í hönnltin á ESP
' Hvar erum við bá stödd í
dag? Ef misnn reikna ekki
með hu)giarfóstrum og brögð-
um. ei viðuirllcenna hins vegar
tilraunir siem gérðar hafa ver-
ið á vísind'i'lieigan iiátt, kem-
ur ýmis1iegt furðulegt í ijós.
■ Ekki mikið a.ð vísu, er. spenri-
andi r.anosiótknaiæfni. Aíhuvðir,
sem all® ekiki er iiægt að
skýna m,eð neinurn þeint nátt-
úrulögmáðum, sem menn
þekk.ja.
En efcki barf það að vera
kráftaVerk. þótt það sé óskvr-
anlegt. PnóPes'ior í sálfræði við
Harward h'á'lkólann. Etlwin O.
Boring hieiflur -ákveðna skoðun
á þessu m'áli og hana segir:
— Rian.nisióknir á ESP bjóða
’ekki upp S annað en þann
mikla mtro, sem er á þeim (il-
raunum, siem heppnast og
þeim, sem a'ldrei íakast, Við
vitum, ekltoert um það, hvér
muntiri'in er né í hverju liann
er fólginn. Fávizkan ein get-
ur ekki dmgið úr bví, sem þcg
ar hefur vex-ið s-/inað.
Samt er erfitt að skiija það,
hvernig er hægt að útskýrá
sum fyrirtorigðin. Hirisv'egár
brýtur þgA < Wgi'n Víð almenna
skynsemi. að «nm5r Eræðime'in
skuli tel.ia. oð ESP sé fyrir-
brigði, sem pkfts sfjornist áf
neinium náf 'ú'-i'l’l5am>á!um, lield
ur andlegt fvrinbrigði.
Meðan mienn'rnir hafa ver-
ið uppi h>afa Ibeir hætt að reyha
að útskýra það óskíljanlega
pg látið. sér 'iægja að trúá
Það er mi>n>g siennilegt að síð
ar rneix flmrnrf það náttúru-
lögimál, asm gn+.mr útskýrt ESP
en við vitrm e'kfci enn, hvort
það verð’Jn T»-ð er ekkert lík-
1 :gra en v'ð riönd.um andspæn
is fyrirbriffðn’im. s,em hæg: er
að útskýra rrffiræði- cða ef'ia
fræðilega, en við getmn ekki
skýrt þau enn.
Eft!r John Kililcr.
Sendisveinrr óskast
Þarf að hafa hjól.
ALÞÝÐUBLADIÐ
Sími 14900
3 FIMMTUDAGUR 28. JANÚAR 1971