Alþýðublaðið - 04.06.1971, Blaðsíða 9

r öllum
rlda mín
mörkum
im virkt
nmálum.
er sam-
>ngd á-
ilaflokki.
unan að
r, en Þ«
ffur um
jyfingar-
\ stjórn-
ðlilegast,
tlla póli-
eldri en
og þvi á
yrirtæki.
kólanum
í kynnt-
nulhreyf-
>á strax
ar henn-
hennar
larfjórð-
íri starfs
afnaðar-
enginn
* stjórn-
[ á gerð-
itian og
átengdar
leyst öll
águm að
og tafca
ii: þeirra.
iff trygg-
Hvaffa
st fram-
ygginga-
l á allri
tel þau
í, og það
ég hef
i.í rum-
LOf helg-
'yrirtæfci
ifcröftum
ægju af
c trygg-
ssöm og
sáralítið
aenningi
gvíslegu,
tryggingar, enda liggur held-
ur slæmur rómur almennings
til tryggingafélagarum. Trygg-
in'gafélögin eru of mörig og of
veik. Tvö til þrjú væru nóg.
Okkur vantar löggjöf um
tryggingafélög. Tryggimgafélög
'samvinnuha'eyfingarinnar hafa
unnið gott starf og ég Veit,
að almenningur h'efur trú á
þ’eim og ber virðingu fyrir
þeim.
— Hvaffa breytingar kysir
þú aff væru gerffar á trygg-
ingakerfi landsmanna?
— Hin nýja löggjöf um
Tryggingastofnun ríkisins geng
ur í gildi um nk. áramót og
er með henmi stigið stórt skref.
Ég álít, að tryggingalöggj öfina
megi nota til tekjujöfnunar í
þjóðfélaginu, en fyrst og fremst
verður hún að vera þannig úr
garði g’erð, að hún komi að
sem mestum notum fyrir þá,
sem þurfa virkilega á henni
að halda. Á ég þar t. d. við
barnmargair fjölskyldur, ör-
yrkja, einstæða foreldra og
gamalt fólk. Það á að aífnema
bætur til þeirra, sem eigi
þuirfa raunverutega á hjálp að
hailda. T. d. er óþarfi að greiða
ellilaun til þess fólfcs, sem hef-
ur há eftirlaun. Ég tel lílca
vafasamt að greiða fjölskyldu-
bætur til fjölsfcyldna, sem
hafá eitt, tvö eða þrjú böm á
framíæri. Nær væri að greið’a
þeim mun hærri ellilaun til
þekria, sem engin eftirlaun
hafa og þeirra fjölskyldna, sem
hafa mörg börn á framfæri
miðað við tekjur sínar. Auka
þarf upplýsxngastarfsemi fyrir
almenning, sem reyndar er
gert ráð fyrir í hinum nýju lög-
um. Þá vil ég minnast á, að
það er margt fólk, sem béin-
iínis verður að hætta störfum
vegna aidurs, en er hresst og
vantar. verkiefni. Ég álít, að við
höfum ekfci efni á að nýta efcki
þetta vinnuafl. Það verður að
vinna að 1 því að koma á fót
einhvferjum i framl'eiðslufy r i r-
tækjum, sem nýtt geta starfs-
oi’feu aldraðra. Að lokum vil
□ Björn Vilnmndarson deildarstjóri skipar 7. sætið
á framboðslista Alþýðnflokksins í Reykjavík. Björn
hefur ekki baft mikil bein afskipti af stjórnmálum
áður, en hann er löngu landskunnur, bæði fyrir af"
skipti sín af íþróítamálum og tryggingamálum, en
hann hefur um langt skejð starfað hjá Samvinnu-
tryggíngiu^. Alþýðubíaðið ih|it!ti Björn Snýlega að
máii og lagði fyrir hann fáeinar spurningar.
ég koma því hér á framfævi,
að mér finnst að dæma megi
menningarstig þjóða eftir því,
hveirnig búið er að elztu kyn-
slóðinni hjá þeim.
— Hvaffa verkefni álítur þú
brýnust á sviffi íþrótta- og’
uppeldismála?
Ég hef alla tíð haft mikinn
áhuga á íþróttum og tel það
hverjum manni nauðsynlegt að
stunda þær frá unga aldri. Frí-
stundum almennings fjölgar og
því hafa íþróttir vaxandi hlut-
vei’ki að gegna. Það er þvi
nauðsyniegt, að hið opinbera
leggi meira fé af mörkum til
hins frjálsa íþróttastaxfs, það
fé mun koma til baka til þjóð-
arbúsins með betri heilsu al-
mennings og ánægjulegra lífi.
— Hvaff segirðu um kosn-
ingahorfurnar?
•— Ég geri ráð fyrir því, að
raunverulega sé meirihluti
þjóðarinnar jafnaðai-menn, ef
hver og einn kannar hug sinn
vel. Hins vegar eru mai’gir, sem
telja sig bundna hinum stjórn-
málaflokkunum, annað hvort
vegna atvinnu sinnar, fjöl-
skyldutengsla :eða annars.
Stefnuskrár flokkanna eru mjög
líkar á yfirborðinu, en raun,-
verulega afar ólikar. Hin lýð-
ræðislega jafnaðarstefna á mik-
inn hljómgi’unn hjá almennin.gi
o.g þ’ess, vegna tala allir flokkar
um hana, en minnast efcki á,
hvað þeir í raun, og veru meina.
Ef þeir flokkar kæmust í að-
stöðu ti-1 að beita valdi sínu eins
og þeir raunverulega vilja, þá
er áreiðanlegt, að ekki þyríti
að tala um tryggingalöggjöf, at-
vinnulýðræði eða launajöfnuð,
Ég tel, að nú sé lífsnauðsy.a-'
legt fyrir þjóðina, að allir þeir,
slam trúa á, að j afnaðarstefnan
geti leyst þjóðfélagsmálin, með
hag allra landsmanna í fyrir-
rúmi, taki höndum saman Og
kjósi Alþýðuflokkinn í þessum
kosningum. Með þvi eina móti
getum við treyst því, að vel-
megun þjóðarinnar haldi áfram
að vaxa.—
ALÞÝÐUFLOKKURINN OG MENNINGARMÁLIN:
ÞtTTA VAR G
O Fyrir nokkrum dögum
sýndi Alþýffublaffiff fram á
meff talnadæmum hversu mik
II uppbygging hefur orffiff í
skólamálum íslendlnga undir
stjórn Alþýðuflokksins. Sem
dæmi var m.a. nefnt, aff áriff
1956, þegar Alþýffúflokkur-
inn tók við stjóm menntamál-
anna í landinu, vörffu íslend-
ingar 2,5% af vergri þjóffar-
framleiffslu til fræffslumála og
voru þá í hópi þeirra Evrópu-
þjóffa, sem hlutfallslega
minnstum fjármunum vörffu
til þess málaflokks.
Núna, þegar Alþýffuflokk-
urinn hefur fariff meff stjóra
menntamálanna í rösk 14 ár,
hefur þessu veriff snúiff ger-
samlega viff. t ár verjum viff
um 5% af vergri þjóffarfram-
leiðslu okkar til fræffslumála
og erum í þeim efnum komnir
í fremstu röff allra Evrópu-
þjóffa. Þetta litla dæmi, sem
hér er endurtekiff, segir stóra
sögu um þá uppbyggingu, sem
átt hefir sér stað í ísl. skólamál
um undir stjórn Alþýffufl. —
Þetta talnadæmi styffja einnig
staffreyndir úr daglega lífinu
svo sem eins og hinar miklu
skólabyggingar, sem átt hafa
sér staff, fjölgun skóla og
námsbrauta og alhliffa efling
menntastofnana.
En hvaff hefur gerzt á öffr-
um sviffum menntamála en
skólamálum á þessu tímabili?
Hafa orffiff sambærilegar fram
iarir í rannsóknarstarfsemi,
stuffningi ríkisins viff lista- og
menningarlíf í landinu og við
íþróttastarfsemi? Lítum á
nokkur dæmi.
* Árið 1956 vörðu íslendingar
til rannsókna og vísindastarfa
43.179 millj. kr. á verðlagi árs-
ins í ár. Nú er varið til þessarar
starfsemi 187,7 miij. kr. og hafa
fjárveitingar meira en fjórfaldazt.
* Árið 1956 vörðu íslendingar
til bókasafna 12.03 miil. kr. á
verðlagi ársins í ár. Nú er varið
til þessarar starfsemi 24.152 m.
kr. og hafa fjárveitingar tvöfald-
azt.
* Árið 1956 vörðu íslendingar
1,93 millj. kr. til stuðnings við
Sistasöfn og er þá miðað við nú-
verandi verðgiidi peninga. í ár
er varið af opinberu fé til þess-
arar starfsemi 6,1 millj. kr. og
hafa fjárveitingar meira en þre
faldazt.
★ Árið 1956 vörðu íslendingar
til náttúrugripasafna 2,17 millj.
kr. miðað við núverandi verðgildi
peninga. í ár verjum við til styrkt
ar við þessa starfsemi 5.42 miilj.
kr. og hafa fjárveitingar næstum
þrefaldazt.
★ Árið 1956 vörðu íslendingar
til styrktar við tónlistarstarfsemi
í landinu 5,25 millj. kr. á verð-
lagi ársins í ár. Nú er varið 20.07
millj. kr. til stuðnings við þessa
starfsemi. Fjárveitingarnar hafa
þar næstum fjórfaldazt.
★ Árið 1956 vörðu íslendingar
til listamannalauna 4,5 millj. kr
á verðlagi ársins í ár. Nú er var-
ið 8,23 millj. kr. til þessara hluta.
Fjárveitingarnar hafa þar næstum
tvöfaldazt.
★ Árið 1956 vörðu íslendingar
Framhald á bls. 15.
Föstudagur 4. júní 1971 3