Alþýðublaðið - 23.06.1971, Blaðsíða 8

rATIÍEY£>|í)
m&tiÉM
tJtg. Alþýðuflokbnrinn
Rítstjórl:
Sighv. Björgvinsson (áb.)
FELULEIKUR
1
Forystumenn Alþýðubandalagsins hafa
vitað í mörg ár, að það er algert skil-
.yrði fyrir fylgi flokksins hjá íslenzk-
um kjósendum að hann geti falið sín-
ar kommúnistisku tilhneigingar. Þetta
hefur forystumönnum kommúnista oft
tekizt enda hafa þeir notið til þess að-
stoðar ýmissa seinheppinna manna og
kvenna þegar mest hefur á riðið. Þeir
virðast alltaf geta villt um fyrir stór-
um hópi íslenzkra kjósenda með sömu
aðferðunum og það virðist þeim takast
jafnvel þótt hinir nytsömu sakleysingj-
ar sem aðstoðað hafa kommúnista við
að fela þeirra rétta eðli sjái ávallt að
sér fyrr eða síðar og segi þá þjóðinni
frá reynslu sinni og hversu hrapallega
þeir hafi verið ginntir.
í kosningunum í vor tókst kommún-
istum enn einu sinni að leika sama,
gamia leikinn. Þeim tókst að villa um
fyrir stórum hópi kjósenda. Engum dett
ur í hug, að allir þeir, sem að þessu
sinni greiddu Aþýðubandalaginu at-
kvæði, séu fylgjandi kommúnisma. Síð
Ur en svo. Mikill meiri hluti þeirra eru
lýðræðissinnaðir vinstri menn og verka
lýðssinnar, sem aldrei myndi til hugar
koma að veita kommúnistum stuðning
vitandi vits.
En þótt fylgi flokksins sé að miklum
meiri hluta komið frá slíku fólki er þá
flokkurinn sjálfur sama sinnis og það,
— er völdum kommúnista í flokknum
raunverulega lokið? Svarið er nei. Það
eru ekki hinir lýðræðissinnuðu vinstri
menn, sem mynda fylgi flokksins, sem
honum stjórna. Þeir ráða þar engu.
Sama fámenna einræðiskommúnistaklík
an og stjórnaði Sósíalistaflokknum ræð-
ur ferðinni í Alþýðubandalaginu. Hún
stjórnar blaðakosti flokksins, f jármálum
hans og allri hans vegferð.
Alþýðubandalagið reyndi að fela
þessa menn mest alla kosningabaráttuna
og láta eins og þeir væru ekki til. Þó
voru þeir ekki gleymdir með öllu. Síð-
ustu tvo daga kosningabaráttunnar voru
þessir menn allt í einu dregnir fram í
dagsljósið og látnir vitna á forsíðu Þjóð
viljans og kalla hjörð sína saman. Og
síðustu dagana fyrir kosningarnar voru
nokkrir helztu Moskvukommúnistarnir
sendir út af örkinni með dreifibréf til
félaga sinna þar, sem þeir voru hvattir
til að gleyma nú ekki garminum hon-
um Katli. Og að kosninsum loknum
munu þessir sömu Moskvukommúnistar
skríða fram úr skotum sínum og halda
áfram þar sem frá var horfið við að
stjórna Albvðubandalaginu.
Það er furðulegt, að aftur og aftur
skuli vera hægt að villa um fyrir kjós-
endum með sama gamla feluleiknum
hjá íslenzkum kommúnistum.
ENDURIEKINN

8 Miffvikudagur 23. júní 1971
FKAKKAR ncína land sitt
La France. I þeirra augum
er Frakklaud krvenkynspar-
Jóna og „FjalIkona“ þeirra
aefnist Marianne. Stytta af
íenni sbendur í séríhverju
'hi'nna 37000 ráðhúsa landsins,
— hún er tákn fi'anska lýð-
veldisins.
Fyrir stómmu var Mari-
anne yngd örHtið upp og má
sjá árangurinn á meðfylgj-
atndi mynd. Þetta er aðeins
eitt dæmi um breytingaimar
í Frakklandi, sem earu svo
stórstígar, að Frakkar eru
oft algjoritega áttavilltir. Allt
sir breytingum undirorpið
þessa dagana, t. d. skoðanir
æsku- og verkamiamna, jafn-
vel fröniskukennslan hefur
breytzt. Gidske Anderson hjá
Arbeiderbladet lýsir ástand-
inu í nokkrum greinum, er
birtast munu hér í blaðimu.
Greinin í dag fjallar um
„gauchistana,“ hið nýja póli-
tísba afl, er varð til eftir
uppreisn æsbunnar í miaí árið
1988, en í kjölfar hennar
kom pólitísk hitafrótt, sem
fæddi af sér fjölda samtaka
~r standa til vin’stri við kom-
múnista, og bíða eftir að und-
irbúa byltinguna. Óiga í iat-
neska hverfinu er daglegt
brauð í formi kröfugangna
og mótmæla, og ýmsir há-
skólar eru hersetnir öðru
hverju. Fjöldi þeissara vinstri
ákafamanma er ekki mikill,
en það fer mikiS fyrir þeim,
og Frakkar spyrja óttaslegn-
ir: Hvað vilja þeir?
Á sunnudagsmorgun í Paris
er aðeins eitt, sem ekki virð-
ist hafa breytzt, og það em
hin hefðbundmu matarinnfcaup
á markaðinum í Rue de Buei,
þar sem fólk kaupir sér í
isun nuda gsmatinn.
^væir ungar námsmeyjar
standa fyrir framan mig í ilm-
vatnsverzlun, þegar fyrir utan
heyrast reglubundin hróp:
„Sósíalismi, já, Stalinismi,
niei.“ „Drottinn minn — iíka
hérna,“ segir önnur stúlkn-
anna, og afgreiðisluMúlkan seg-
ir: „Þeir em hérna, eins og
gróir bettir.“
„Þetba var þá til einskis að
flytja,“ segir önnur þeirra, en
þær höfðu nýverið flutt sig úr
Latínuhverfinu, yfir sig þreytt-'
ar á „gauchistum.“
„Þetta var eitt sinn rólegt
hverfi,“ segir afgreiðslustúlk-
an, „en nú eru ,þeir‘ hérna eins
og mý á mykjuskán.“
„Hinir gömlu góðu sunnu-
dagsmorgnar í París eru ekki
með öllu horfhir," hugsaði ég
með mér, er ég í ró og næði
var að verzla í annani verzl-
un, en þá berast hrópin einn-
ig þangað inn: „Maá 68, Pól-
land, Indókína, Stalinismi nei,
sósíalismi já.“
Kona fyrir aftan mig segir
f j álglegri röddu, að „þeir“ hafi
verið í hverfinu í nótt, farið
með óspektum um Boulevard
Saint-Germain, brotið nokkrar
rúður í lúxusverzlunum í
nafni byltingai'innar og í mót-
mælaskyni við neyzluþjóðfé-
lagið.
Lögreglan hefur búizt hjálm
um og skjöldum, og átökin
hafa á sór nýjan svip, þ. e. a. s.
vom þessa nótt eigi ólík vand-
aðri taflmenns'ku og gjörólík
hinum brjálæðislegu átökum
er urðu 1968, en sami andinn
blæs ennþá í glæðumar.
„Þeir“ sem konan talaði
um, voru þó ekki þeir sömu
sem hrópuðu taktvisst á göt-
um úti þeninan imnnudags-
morgun, því að mikill fjöldi
er orðinn til af ,,þeim“, þ.e.a.s.
„gaudhistum.“ Enginn hefur
nokkra stjórn á þessum bylt-
ingarsinnuðu öflum, nema þá
heliat ritstjórn diaigiblaðsins Le
Monde, sem túlkar elkoðanir
þeirra dag hvern.
Konan fyrir aftan mig flokk-
ar þá alla undir „þeir“ og seg-
ist haía heyrt, að nú sé ailt
að fara í bál og bmnd á ný,
Marianne 197
MARIANNE197
o.g hún hafi fundið á lyk
í gærmorgun, að táragas
verið notað í nótt.
Þá segir kaupkonan sk)
lega: „Ef einhver gæti
sagt mér hvað þeir eigir
vilja?“
Þetta er spurning dagsi
París. Þrátt fyrir allt er ]
hluti af ungu kynslóðinni
sá hluti er mest ber á. I
vilja beir eiginlega?
Þeirri spurningu er erfit
svara. Nokkrir þeirr,a
safnazt saman á nálægu g
homi og eru allir að selja
blaðið "Rouge, s:em gefið e:
af Kommiúmistabandalaí
sean er anmar af tveimur fli
um Trotzkisinna í Frakkl:
Hvað það er, sem aðsl
þesea tvo flokka er ekki
að segja, en sundurlyndi i
ist einkemna flokkana, sem
til vimstri við kammúnis
Frakklandi. Flokkar Mai
em minmst þrír, tveir til
flokkar eru meðal amarl
(stj órnleysimgj a),. og f
ftokkia spomtamtista (u
komumanna) er óviss. .
Nemendur hafa komiff sér fyrir í iskólabyggingu.
hafa þessir flokkar skýxa !
sjónafræði.
I