Alþýðublaðið - 25.08.1971, Qupperneq 7

hringdi
rard og
upplýs-
i hand-
i Bor-
5 ákaft
í hend-
ri náð-
mni. —
• í' stað
sið var
yfir-
kamar-
svörtu-
igreglu-
inn að
1 væri
itta hon
íöfund-
ikkurn,
afhaldi
undún-
alar á
agsgate
í skál-
Jonath
einustu
grand-
:m sín-
um og öllum skrifum. Einhver
hefði nú tekið þessa sögu með.
■Routh gefur ekki hærri eink-
unn en fjórar stjörnur, en listi
er í bókinni yfir tíu beztu sal-
ernin. Efst á listanum eru stór-
verzlunin Harrods og Wallace-
málverkasafnið. Á listanum
eru einnig salernið á fyrsta
brautarpalli Viktoríustöðvar-
innar, Ritz og Savoy hótelin
og Bank neðanjarðarjárnbraut
arstöðin í City. Claridgeshótel
í Maýfair býður upp á Delft-
postulín.
Merkilegasta náðhúsið frá
Viktoríutimabilinu er við High
Holborn, beint á móti trygg-
in/gafyrirtækinu Prudential.
Þar virðast verðirnir ekki hafa
komið út fyrir dyr síðan á
Viktoría drottning kvaddi þenn
an heim. Þeir leiðbeina gest-
um og vísa þeim á réttan stað
með fornri kurteisi.
Snyrtiherbergi neðri deildar
brezka þingsins eru í miklu.
áliti hjá bókarhöfundi. Þangað
kemst enginn, nema skrifa sig
í' bók, nafn, heimilisfang, fæð-
Framh. á bls. 11.
SAMNING
□ í stefnuyfirlýsingu ríkis-
stjórnarinnar segir meðal ann
ars að hún ætli að beita sér
í'yrir því, að opinberir starfs-
jnenn fái fullan samningsrétt
um kjör sín, Þar á meðal verk
fallsrétt. Verði þetta loforð
uppfyllt rætist gamall draum
ur opinberra, starfsmanna, en
samtök þeirra hafa um langan
tíma haft kröfu um fullt samn
ingafrelsi á oddinum.
Lengi vel nutu rikisstarfs-
menn ekki einu sinni þeirra
sjálfsögðu jmannréttinda að
vera samningsaffiljar um sín
eigin kjör, heldur skammtaði
vinnuveitandi þeirra — ríkið
— þeim kjörin meff einhliða
ákyörffunum. Þetta ;,breyttistt
fyrir tæpum áratug, þegar
sett v«ru lög um kjarasamn-
inga opinberra samninga, en
þau lög veittu opinberum
starfs,mönnum þó ekki verk-
fallsi’étt, heldur skyldi kjara-
dómur skera úr, tækist ekki
samkomulag milli aðilja. Hafa
allir kjarasamningar opin-
berra starfsmanna síðan kom-
ið að einhverju leyti til kasta
kjaradóms, nema síðustu
samningar — Þeir sem gerðir
voru í haust.
1
í GILDANDI lögum u,m
kjaramál ríkisstarfsmanna er
gert ráff fyrir því aff Bandalag
starfsmanna ríkis og bæja fari
með samningsumboð allra rík-
isstarfsmanna og semji fyrir
stéttina í heild. Þetta er fyr-
irkomulag, sem hefur marga
augljósa kosti, en hins vegar
hefur sífellt ko,mið betur í
ljós, að BSRB rís ekki undir
því trausti, sem samtökunum
er sýnt meff þessu. Enda hef-
ur óánægjan með einokun
BSRB á samningsgerffinni far
ið sívaxandi, og fjölmennir
hópar ríkisstarfsmanna hafa
sagt sig úr lögum við BSRB
og vilja ekkert viff þau sam-
tök ie'iga lengur saman að
sælda. Þessir hópar hafa mynd
aff sín eigin sa,mtök og hafa
borið fram kröfu um samnings
rétt þeim til handa. Gegn
þeirri kröfu hefur rikisvaldið
staðið mjög fast fram undir
þetta, en í vor sáust Þess þó
merki aff sú andstaða væri
eitthvað farin að linast. Á því
hefur þó ekki orðið nein
breyting, aff BSRB fer sam-
kvæmt lögum ennþá meff
sa,mninga fyrir alla ríkisstarfs
menn, líka þá sem ekki eru
aðiljar að samtökunum.
EN EF NÝJA ríkisstjórnin
uppfyllir þaff loforð sitt að
veita opinberum starfsmönn-
um fullan samningsiétt, vakn-
ar sú spurning hvaða áhrif
þaff kunni að hafa á samninga
málin að öðru leyti. Verður
BSRB til að mynda áfram veitt
einokun til sa,mningagerðar
fyrir alia? Effa fá einstök fé-
lög eða félagahópar innan
BSRB og utan samningsrétt
fyrir sig? Um þetta liggur mér
vitanlega ekkert fyrir enþá, en
færa má rök með og móti báð-
um þessum formum (og sjálf-
saigt margvíslegum ,milliform-
um líka). Hagræðingin við að
hafa samningsaðilja fáa, cg'
helzt ekki nema einn, er aug-
ljós, en á hitt má benda á
móti, að slíkt fyrirkomulag er
and&tætt því sem tíðkast á
hinum frjálsa vinnumarkaði.
Alþýffusamband íslands gerir
ekki heildarkjarasa,mninga fyr
ir aðildarfélög sín. heldur er
samningagerðin í höndum
hvers einstaks félags fyrir sig.
Aff vísu á sér stað margháttuð
samvinna og samræming milli
félaganna við samninga gerðir,
en úrslitaorðið er eftir sem
áður lijá hverju félagi fyrir
sig. Eigi að veita opinberum
starfsmönnum þá réttarbót, að
sa,mningsréttur þeirra verffi
fullur og jafn samskonar rétti
verkalýðsfélaganna, þá er erf-
itt að sjá hvernig hægt veröi
að viðhalda einokun helidar
samtaka i samningsmálunum,
sérstaklega þegar í hlut eiga
samtök, se,m mikill fjöldi rík-
isstarfsmanna hefur glatað
öllu trausti til og vill ekki viff
urkenna sem hagsmunasamtök
sín.
AÐ SJÁLFSÖGÐU eru á
þessu máli margir fletir, og
fleiri en hér hafa veriff gerð-
ir a® umtalsefni. Þetta mál er
stórmál, og þess vegna fylli-
lega tí,mabært að taka það til
umræffu og alvarlegrar yfir-
vegunar, ekki aðeins í lokúff-
um fundum í nefndum og
stjórnum, heldur líka og ekki
síður á opinberum vettvangi.
KB.
ín fyrsta konan í Downing
hvern
i áhrif
i kom
iamað-
síðar
r sem
alþjóð
kraftur og fengið margvíslegar
viðurikenningar fýrir gáfur sín-
ar og-sitörf í hinum ýmsu ráðu-
neytum.
I
Frú Wililiams starfar mikið
innan rómversk-ikaþólsku kirkj
unnar og reynir mjög að halda
þeirri reglu að lifa fábrotnu lífi
á heimili síruu.
Hún er góður ræðumaður, og
talar jafnan blaðlaust og þykir
ná vel til áheyrenda sinna með
einföldum en gáfulegum orðum
Og röksemdum.
Henni þykir gaman að koma
fól'ki á óvart og eitt sinn kom
hún á ráðuneytísskrifstofu sína
með unga dóttur sína með sér.
Á eJúr sagði hún:
—1 Eftir svipnum á starfsfólk
inu að dæma, býst ég ekki við
að það hafi fyrr á ævinni séð
smábarn. —
NÚ ER ÞESSI GREIÐSLA KOMIN AFTUR
segist
'a,, sinn
i stúd-
fyrstd
s.kólafé
oði.
'híefur
starfs-
□ Þessir piltar eru tvíbura-
bræður, enskir aff þjóðerni, og
af tilviljuu rákust Þeir á dög-
unum á mynd af föffur þeirra,
sem var tekin fyrir stríð. Þeim
leizt vel á myndina og langaði
til aff líta eins út, svo affi þeir
klipptu á sér háriffi og skiptu
í miffjunni, fóru síffan og náffu
í brilljantín, se,m heldux hárinu
í skorðum.
Og viti menn, eftir aff Þeir
höfffu sýnt sig í skólanum með
þessa nýju hárgreiffslu, fóru affr
ir aff taka hana upp, og hún
breiddist út eins og eldur í sinu
meðal skólaunglinga í Englandi.
Og sumir spá því hreinlega aff
þetta verði innan tíðar ríkj-
andi hártízka meðal unglmga
beggja vegna Atlantshafsins, —
Enda var þaff svona sem í það
minnsta: kvikmyndastjömumar
fyrir 30 til 40 árum litu út.
Miðvikudagur 25- ágúst 1971 7