Alþýðublaðið - 31.01.1972, Blaðsíða 7

AlínYÐLJ
OMEtlíD
Útg. AlþýffnflokkŒrinn
Ritstjórf:
Sighvatur Björgvinsson
Umferðardómstóll
Eins og öllum er kurmugi:, „leysti"
ríkiSstjómin úr kröfum tryggingafélag-
anna um iðgjaldahækkanir á bifreiða-
tryggingum með þvi að ákveða að bif-
raiðaeigendur skyldu sjálfir bera 7.500
kr. beina fjárhagsábyrgð í tjónamálum.
Með þessum krókaleiðum reyndist rik-
isstjóminni unnt að ganga til móts við
sröfur tryggingafélaganna án þess
almenningur gæti átt kost á því að fá
bað bætt. Hefði iðgjaldið verið hækkað
íefði það haft áhrif til hækkunar á vísi-
;ölu sem svo aftur hefði stuðlað að sam-
jvarandi kauphækkun hjá launþegum.
Með því að framkvæma ekki iðgjalda-
hækkun, heldur ákveða að bifreiðaeig-
endur skyldu sjálfir bera vissa fébóta-
ábyrgð tókst ríkisstjóminni að koma til
móts við tryggingafélögin, en sniðganga
vísitöluna þannig, að almenningur hafði
mga möguleika á því að fá þessar auknu
álögur bættar.
Formælendur ríkisstjórnarinnar hafa
sagt, að markmið þessara aðgerða hafi
fyrst og fremst verið að reyna að draga
úr árekstrum og umferðarslysum með
því að skylda bifreiðaeigendur til þess
að bera vissa fébótaábyrgð. Það var
vitaskuld alls ekki þetta, sem fyrst og
fremst vakti fyrir ríkisstjórninni. Aðal-
atriðið fyrir hana var að koma til móts
við kröfur tryggingafélaganna án þess
að það hefði áhrif til víxlhækkana á
kaupgjaid og verðlag og það mál leysti
ríkisstjórnin á kostnað bifreiðaeigenda
í landinu. Hitt er svo satt og rétt, að
þessar ráðstafanir ættu að geta stuðlað
að því, að bifreiðastjórar sýndu meiri
varkárni þar sem þeir verða nú sjálfir
að bera verulega fébótaábyrgð ef þeir
valda árekstrum eða slysum. En þetta
var ekki það, sem fyrst og fremst vakti
fyrir stjórninni. Þetta er-u aðeins afsak-
anir hennar fyrir aðgerðunum.
En hvað sem því líður, þá krefjast
þessar ráðstafanir ýmissa aðgerða i
umferðarmálum. Þegar bifreiðastjórar
bera sjálfir fébótaábyrgð er hugsanlegt,
að tryggingafélög leitist ávallt \dð að
skipta öllum tjónum milli beggja aðila
að árekstri, þannig að báðir verði að
taka á sig greiðslu bóta. Getur slikt
stuðlað að miklu málavafstri, sem end-
anlega þyrfti ávallt að útkljá fyrir dóm-
stólum. Væri slíkt til mikils óhagræðis
fyrir bifreiðastjóra og hefði mikinn
kostnað í för með sér.
Það er því bráðnauðsynlegt vegna
þessara nýju ákvæða, að setja á stofn
sérstakan umferðardómstól, sem skorið
getur fljótt og vel úr öllum tjónamálum
eftir réttum lögum og reglum. Skiptir
miklu máli, að sílkur dómstóll geti tek-
dð til starfa sem allra fyrst.
STRIDIVID PERSAFLÖA?
□ „HEFUR Slóra-Breéand í
raa.iinni flutt burt allan liö-
styrk sinn frá Fercsiflca og aí
Arabíuskaga? ESa berst brezka
stjórnin þar, á svipaðan hátt
og Bandaxíkjamennirnir í Laos,
i leynilegu stríði án þess þingið
eða almennimgur hafi vitneskju
um það?“
Á þessari spurningu hófist
löng grein í brezka blaðinu
„The Obsei'ver" nú fyrir
skömmu. Svarið er já. Brezkar
hereveitir hafa tiekið þátt í bar-
dögunum í Dhofar, suðurhluta
Omans, um langt skeið. Varla
er þó unnt .að kalia það leyni-
lc.ga styrjöld, jafnvel þótt
brezku blöðin virðist lengi hafa
gert allt sem þeim var unnt ti.l
að komast hjá því að minnast
á hvað sé að geraiít í Oman.
Það er fyrst nú að akriðan.
fer af stað. Tifefnið er það, að
tveir af meðlimum hinnar sér-
þjálfuðu flughersveitar Breta,
„Special Air Serviee“ haffa fall-
ið í orruistu í fjaliahéruðunum
í Dhofar, og fáeinir foringjar
særzt. Að minnsta kcfeti, segir í
„The Guardian“, 22 mjsðlimir
úr þessari sveit, s®m sérþjálfuð
er í gagnskæruhernaði, voru
sendir til Dhoifar bæði til oð
þjálfa hina innfaeddu hiermenn
og til að tafca þátt í hauistbókm
hersins. Hún hótfst í ofctóber,
þegar monsúniaregninu lauk í
DhofarfjaiXLendinu og stóð síðan
út ofctóber og nóvember.
Forin'gjarnir í þessari sveit
eru allir sérfræðingar í eyðu-
merkui-styrjöldum og tala ýms-
ar kynþátta-mállýzkur, auk
arabískunnar. Samfcvæmt því
*r segir í „The Guardian“, eru
nú um fjórtán mánuðir síðan
þeir voru sendir til Dhofar.
STJÓRNAÐI
INNFÆDDUM
Þegar ég var á fierð um Oman
í fyrra þeirra erinda að skrifa.
gneinar um aðstæður og ástand
þar, var ég samiferða 26 ára
brezkum liðsforingja frá Bel-
fas.t í flugvélini frá höfiuðborg-
inni Muscat til vigstöðVanna.
Hann varðist allra sagna um
sjálfan sig, nem hvað hann
kvaðst heit John og vera sér-
þjálfaður í skæruhernaði. Hann
stjórnaði sveit innfæddra her-
manna, sem hann hafiði ekki
einun.gis þjálfað, heildur hafði
iiann á bendi forystu þeirra í
hernaðarlegum aðgerðum.
Það gem einkum var -athygli's
vert í þessu sambandi var þó
það, að hann taldi að brözki
herinn hefði lán.að sig í her-
þjónustu til Oman, til að berj-
ast þar með herjum soldánsins.
Hann1 bar ekki bláu húfuna,
sem er einkenni hinnar sér-
þjáifuðu flugherisv.eitar, og
manni datt efcki í hug að hann
væri m'eðlimur hennar. Við
ræddumst við í nokkrar klukku
stundir í' flugvélinni, en hann
íékkst ekfci með neinu móti til
að ræða um hernaðarlegan
starfa sinn. Það var því ekki
annað en þetta eftir honum
að hafa-'
— Frá þjálfunarlegu sjónar-
miði séð, þá er Dhofar síðasti
og eini staðurinn auk Nórður-
írlands, þar sem brezkir her-
menn geta tekið þátt i hern-
aðargerðum.
Það er miklu.m erfiðleikum
bundið að fá leyfi til að heim-
saikja Salalah, höfuðstað Dhof_
ar-héraðlóns. Það leyfi varð að

HÖLL
Þetta er Sejun, lítil borg í SuSur-Arabíu. Borgir eru yfirleitt hvít
ar og landiS gult á þessu heimssvæSi, og ef maSur sér þokkalega
byggingu þá er þaS yfirleitt höll og þar býr eSa bjó soldán eSa
einhver höfSingi sem á eSa átti margar konur og marga þræla.
fá persónulega hjá varnarmál.a-
ráðherranum, brezfca ofiuxstan-
um Hugh Oldrnan, sem starfaði
hjá NATO áður en Qabus sold-
án bauð honum þetta ráðherra-
embætti. í þann mund sem við
vorum að ganga um borð í flug
vélina bárust þær upplýsingar,
að við gætum ekki fengið næt-
urgititingu í stöðvum Konung-
lega flu'gh'ersins í Salalah. Það
yrði einungis stuttur stanz, en
síðan héldi flugvélin aftur til
Muscat. Blsiðni um að mega
heimsækja aðaJstöðvar Breta í
eynni Maisirah undan ströndum
Oamans, var blátt áfram neit-
að. „Þar er ekkert að sjá. Bara
klettar og nofckrar lendingar-
brautir".
Alit reyndist undirbúið þegar
kom til Salalah. Foringi öryg'g-
isþjónustunnar tók á m'óti ofck-
ur í lendingunni, fýlgdi mér inn
'húsafcynni og veittd mér þar
nákvæmlega hálfrar stundar
samtal. Að því búnu fylgdi
hann mér aftur að borði í' flug-
vélinni, og svo var haldið til
baka til MuiScat. Sú flugferð
tók fjórar stundir hvor leið.
Það var svo sem auðséð á
öllu, að viðfcomandi vildu ó-
gjarna að b'laðam'enn væru
nofckuð að snuðra þarna í Sal-
alah, og hafa eftilvill gert sér
nokkra grein fyrir þátttöku
Breta í hernaðaraðigerðunum.
Fkki leyndi það sér að brezku
foringjunum þóitd sem þeir
væru þarn.a að beríast fyrir
hn.gi-jónum og mikálvægum mál
otað. Sumarið áður höfðu Bret-
ar steypt hinum íhaldssam.'a
soldáni, Said Ben Taimur, af
otóli og f'lutt hann í einni af
vélum Konunglega flu.ghersins
tii Lundúna. í .stað hanís tók
þrítugur sonur hans, Qabus ben
Said við stjórninni. Hann hafði
á siipni tíð útslkrifazt úr brezka
foringtj'askólanum í S'andhurst,
og í mótsetningí við gathla
mahninn var hann óreyndur í
stjórnmálum og ráðgjöfuim hans
þvi auðveilt að haía áhrif á
hann, hvað Bretar kunnu vel
'að meta.
INNANVEGGJA
STJÓRNBYLTING
Éftir þessa innauveggja
stjórnarbyltingu ’var framalagið
til landvarna hækkað. Hug Old
man varnarmálriráðhierra við-. •.
urkenndi .að í' íauninni væri.
40% af þjóðartekjunúm 1971
varið í því skyni. Hvað sne-rti
f.jandménnina, slétóalistisfcu
þjóðfylkinguna Dhofan-fjallend
inu, sagði hartn. — Éig læt ekki
kommúnistana hafa mig að
fífll. Ég veit hvað þeir ætla sér.
Piltarnir okkar hafa nú dregið'
ti’l muna úr baráttustyrfc þ’eirra.
Fjölgað hefur verið um þriðja
J)lut.a í landhernum, og styrkur
flughersins verið tvöfaldaður."
Um áramótin taldist her sold
ánBins hafa 6000 manns á úð
skipa, en þar af eru um 2000
staðsettir í Dhofar. Flestir ó-
breyttu henmannanna eru mála
hðar frá BalucJústanfylki i
Pakistan, að öðru leyti frá
Oman. Þeir eru undir stjórn
200 brezkra foringja og undir-
foringja, sem annaðhvort eru
beinlíniS lánaðir, eða ráðnir
isamkvæmt sam'ningi sem sold-
áninn hefur gert við þá. Nokkr
ir af foringjunum voru áður
staðsettir í brezku Krúnu-ný-
lendunni Aden >— nú Suður-
Jemen — þar s.em þeir tóku
þátt í lo'kaátökum arabisfcr'a
sjeifca við þjóðernissinna.
og veittu þá sj'eifcunum. Það var
fyrir rúmum fj órum árum, en
rui hefur barátta arabísku þjóð-
erni'Ssinnanna borizt frá Suður-
Jemen til Dhofar.
Aden féll í hendur þjóðernis-
sinnum og nú er reynt að koma
i veg fyrir að eins fari um
Dhofar og Oma.n hvað sem það
kann að kosta. Ef uppreisnin
breiðist út frá Dhofar, meðifram
flóanum til hinna olíuauðlugu
sjeikadæma, þá getur það haft
ófyrirsj áanlegar afleiðingar
hvað snertir fjárfestingu vest-
rænna aðiJa í arabísku olíu-
framleiðslunni.
PFLOAG — Þjóðfylkingin
til frelsunar hinum hersetnu
löndum við Persaflóa — sem
hefur skrifstofu sina í Aden,
telur að herir Omarns hafi unn-
ið nokkuð á fyrst efitir að haust
sóknin hófst, en eftir það hafii
þjóðfylkingunni veitt b'etui- og
náð aftur allmörgum héruðum.
Samkvæmt tilkynningum
beggja aðila, hafa bardagamir
verið óvenjul. harðir og marg
ir fallið.EJckert bendir til þess
að herjum soldánsins hafi tek-
izt að ganiga á miJIi hollfe og
liöfuðs á þjóðfylkingunini, eins
og tilgangurinn var með þess-
um rniklu hernaðaraðgerðum.
Á meðam átökin tafcmiaxfcast
við Dhofar, hefur þjóðfyliking-
in að því Jeyti til mun betri
a ðstöðu, að þátttakendur henn-
ar eru bornir og barnfæddir
þarna í fjöllunum og þekkja
þar hvert gil og klett, en hins-
vegar er miög erfitt til sófcn-
ar þeim, sem þar eru ekfci
kunnugir. Aftur á móti er undir
hælinn lagt hvernig færi, ef
bardagarnir breidduJ-t út til
vígstöðva, þar sem aðstaðan
yrði jafnari. —
SANDUR
Tilveran er sandur hjá þeim þarna suður í Arahíu þar sem sagt
er að Bretar eigi nú í leyniiegu stríði. — Úlfaldar koma þarna að
vatnsbólinu til að fá sér að drekka, og sennilega eru menn og málieys
ingjar hvergi jafn fegnir vatninu ogþarna í evðimörkinni.

JA, SYKUR LÆKNAR
□ EiginJe'ga ;er hilksti hlægi-
Itegur. Á m'öðan Ihann þ'jláir
ek’ki sjálfan mann!
Oftast nær eru hikstaköstin
stuitt og tefclci átafcamilki'l. Þess
eru þó eigi að síður nokkur
dæmi, að hikstimn hiefiur lagt
l'íif man'na í .rústir. Þannig göt
ur hikstirvn haft lang'varandi
'þján'ingar :i fö.r með sér. iLak
ast er þó að ekíkj finmast íhlein
JlytE e'ða ráð viið honum.
A'ð sjállfdagðu 'kamnast aiHlir
við göm'lu (klerlingabækurnar
í iþví sambandi — að haMa
niðri í sér andan'um, að
standa á höfði’, að blása upp
pappirspoka, að drefcka vatn
í smásopum — eða jþá eif ein
íhver lofaðd giS gred'ða viðlkom
andi króniu fyrir næst^ 'hífcsta,
En 'nvað F.esþa sncrtir, iþá
er þó tekfcj, ptenja ;utn • ei fct 4-
brigðulit ráð að ræð'a — a@
hifcista ’bara og biifcslta, þangiað
til fciikstinn stöðivast atf sjálfu
sér!
Nú héfur hið áreiðanlega og
miikils metna blað. „Néws-
weefc“ iháns vegar birt þá
frlegn, að iþrír bandaríslkir
ilælknar hafi fundið upp lyf,
s'em g'efst vel við hilksta. Syfc-
ur...
HÖFÐU
PRÓFAÐ ÖLL RÁÐ
Að glleypa skeiðarfyQíli aíf- sykri
hefur Qöngum veri'ð álitið við
'líka gagnlegt ráð við hiksta og
aðrar áðurnefndar Werlinga-
baeJfcur. Eða þangað It.iil á s. 1.
sum.ri, þegar dr. Edgar Engle
man_frá San Francisco sá (það jl
sjá'lfur .. að iein syfcursík'eið
. s.iiðvaði' hiksita fconu hans. <
Eftir |það hlel'gaði Engleman
sig (hiiksfaranmsóknum s.vo
mánmðum ski.pt.i, aulkiþess sem
hann iéikk tvo starfs'bræð.ur
sína þar til jjiiSis. við sig. 20
hiíkstasjúMán'Sar fengu sfcteið-
arfylli af sykri. Þar af voru 12
•fiílhraustir — að hikstanum.
■ undansfcyMum — og höfiðu
ihiikstað .skemiúr en ,í sex stund'
ir. Himir 8 höfðu hikstað næst
um stanzlaust frá sálarhripg
og ai’Jt að s'ex viikúm. F'hsiir
þeirra höfðu s.iúklega h'k-'a.
bn'eigð, og höfið.u prcíað öM
iJvugsan'Je? — o.g jafnvel óhags
an'.eg — ráð \-ið 'þ.vi, aJlt fró
teiuigaröaridi Oiyfjum tiil þess að
deeik'ka vatn í smásiopum, en.
árangurslaust.
ABEÍNS KENNING
Nítján af þeim tuttugu sjúkl-
l ■ ■
ingum, sem látnir voru gleypa
skeiðarfylli af þurrum, steytt-
um melís hættu samstunöis að
hkisía. I' -em sjúkjinguin, sem
tóku aftur til við að hiksta
innan sóJarhrings, batnaði eft
ir að þeir höfðu gleypt aðra
sk' iff.
Þrátt fyrri þerman glæsi-
iega árangur, ltggja ..upp-
finningamennirnir“ áherzlu
á, að enn sé eingöngu um að
ræffa kenningu, sem sannprófa
þuríi á íjiilda hikstas.iúk 1 in<ía,
áffur en nokkru verði slegið
föstu.
Og enn eiga læknarnir eit
ir að komast aS raun um
hvernig á því stendur aff syk
urinn heíur þr.ssi áhri '. Þa~
sem batinn vejður svo sð'
segja samstundis, ej
útilokað að það sé vcgna þess'
aff sykurinn
hkamann.
licti bciizt út í
KORN
Það er talið ölilu líkíisgra aff
að sykuifcornin ver'ði tJl iþiEBs
að er.ta einhverjar taug-ar
kofcihu, þegar vi'ðkomanai
gíeypiii- þaú, og Iþan'nig br*-> :i -
ist 'e'if'.þiy er'iviðbrögð Iþeirra.
—. Að |>ví ier yifð'i'St er Ip.aið
ekki sykurinn sjálfur, heldur
það áS hann er í þcssu korn-
formj, sem veldur bataciumy
S'S'gir Engieman.
— Ég 'geri ráö fyrir a'ð b?ta
áhríún yrðú söm, þótt fóllk
gfleyp'ij 'einii'vér önn'ur Tcbr.ru...;
ég fcdm’ð Ti.ér afð
iþvi gð Di.ðja ?i:úiW '.n2°Ti3 iivm
að gíeypa sflcerjjárí^ii, '-'.f
'!séhdi, '»''þVf' Sifcýnl ’að 'profa’
‘•■íéhh'ingU"':'ii'. — '
6 Mánudagur 31. janúar 1972
Mánudagur 31. janúar 1972 1