Alþýðublaðið - 02.02.1972, Page 4

□ íljróttemenn sem Ista merkja
sig eru límbo'ðsmenn augiýs-
andans.
□ VerStfr ekki næst fariS að láta
skóíabörn augtýsa sælgæti og
psdrykki?
□ AS legeía fram fé án þess að
fá nokkuð í staðinn
□ Fmrmunastyriö’dii sem öllu er
að ríða á strg.
sagði í svari sínU til mín eru
alH aörar ástæður nú en þegar
við vorum í fótbolta í g'amla
tlaga. En við gtum ekki metiS
iþróttamennskuna svo lágt, a®
láta borga sér til að hlauua
um meö eitthvert vörumerki á
bakiuu ba'ra af því sá sem það
vörumerki á getur lagt fram
pcninga. Hvar mundi slíkt
enda? Mundu ekki peninga-
mangararnir færa sig upp á
skaftið og biðja um að fá að
borga skólakostnað, ef skóla-
börn fengjust til að auglýsa
fyrir þá sælgæti og gosdrykki?
ÉG ER ekki hissa á því að
útvarpsráð vill ekki láta sýna
leiki með vörumerktum hand
knattleiksmönrnim í sjónvarp-
inu. Og leyfist mér að spyrja:
Ættu þá ekki augiý endur að
borga sjónvarpinu extra fyrir
þá tegund af auglýsingu líka?
Ég býst við að vlðkomandi
fyrirtæki láti í veðri vaka að
þau setji vörumerki sín á í-
þróttamennina af velvilja í
garð íþróttanna. Velviljann
mundu þau sýn„ í ra.un, ef
bau styrktu íþróttafélögln án
þess að krefjast neins á móii.
ÉG IIEF fengið orð í eyra
fyrir live grhnmur ég var á
dögnnum við íþróttamenn fyr-
ir að bera utan á sér auglýs-
ingar ýmissa voldugra bissnis-
fyrirtækja. En nú hefur mér
borizt sterku'r liðskostur: Brun
dage, forseti Alþjóða-olympíu-
uefndarinnar lýsir sig andvígan
vetrar-olympíuleikum af því
vetraríþróttir séu ekki alþjóð-
legar, og þsr að auki í nánum
(enrslum við ferðamanna biss-
nissinn í þeim löndum þar sem
þær eru stund»ðar. Eftir hon-
um er Iíka haft að hann telji
þann shn flvtur auglýsingu
ver? orðinn umboðsmann þess
sem auglýsti. Samkvæmt hans
álití eru því beir ííiróttamenn
sem Iát,a merkja sig einhverju
fyrir*tæki orðnir umboðsmenn
þess.
ÞETTA er aigerlega óskylt
þeim vanda sem steðja kann
aS ’brétt.-félögum og deildum
við að halda unni sómasamlegu
stajifi og skilyrðum fy'rir í-
þróttamennina, Ég tel fásinnu
að ungir menn þurfi að borga
fyri” gfi fá að æfa, og ég viður-
kenni að til einhverra nýrra
'ráða þ-irf að grípa. Eins og SS
ÞETTA eilífa þeningasjón-
armið, að ger„ allt fyrir pen-
inga og fást ekkiert til að
gera nema fyrir pen. er fyrir-
litlegt sjónarmið, og þeir sem
þvi hlíta eru vanalega fá-
tækastir allra- því þeir eiga
ekkert nema það s»m e'r auð-
velt að mi-'sa. Þetta kaupa-
cg söluæði sem ríkt hefur hef-
ut um sinn í vorum heims-
hluta og fer heldur vaxandi
er öllu að ríða á slig, og fjár-
munastyrjöldin sem verður
með hve'riu árinu h»rðari og
einna bezt kemur fram í aug-
Ivsíng?. bissnis«num, er eitt af
því sem lýð”æði«bióðirnar
hafa v?nrækt að ethuga og
fmfa á hemii Fg hef of oft séð
sóvsíalista flvtja knpitalistískar
auelýsingar sem smeygja
Ivmskulega inn í huiri m?rma
einmitt, bvi sem h«r sjálfir
voru gfi reyna að útd'rífa.
SIGVALDI.
Þú kennir
effJíi sel
aS synda
og fugli
að fljúga.
íslenzkur málsháttur.
□ ítungamiðja spennunnar í
alþjóíffisguim stjÓTnimálum er
ekki í Evrópu. Áxið 1971 hefur
borið þessu vitni á eftirminni-
legan h'átt, en það hefur verið
friðsamt í þessum heimshluta.
Ríkisstjórnirnar hafa verið upp-
tefenar við ráðstafanir, samraeð-
ur og skipulag'ningar, eem
stefna til þriggja átta »2imtímLs:
Að múm'ka spennuna milli Aust
ur- og Vestur-Evrópu, efla
evrópska samvinnu o-g skapa ný
tengsl milli Band-aríkjanna og
Vestur-Evrópu
Embættismenn og sérfræðmg
ar á ýmsum sviðum hafa sökkt
sér þósundium saman ndður í
hu-nka skjala í leit siinni að
'gagngerum sarmstarfsaðferðum.
Og allt þetta hefur átt sér stað,
í þeim lneimshluta, sem hefur yf
að ráða stórtækustu stríðsvélun
urn an þeim er óspart beint
hv.arri á móti annarri og móti
iþjóðum, er eiga langa og blóði
drií'na sögu að baki og hafa
allar götur eldað grátt silfur sín
á milli. Minnisstæðust er ókyrrð
in í yzta héraði Vestur-Evtópu,
Norðiur-írlandi, þar sem þjóðfé
ilágsiegt órétti og trúarbragða-
styrj-aldir gjöreyða mannfóriki
og auðæfum og minna óneitan-
Iega á að ekki er djúpt á „for-
tíðina.“
LeiS til raunhæfra úrlausna
Árið 1971 hefur verið árið,
sem gert hefur útvikkiuin EBE
yfir Stóra-Bretland, írlamd, Dan
mörku og Noreg möguiega. Með
eljusöimum og viandasömum að-
gerðum tókst að ná hinu lang-
þráða marki í maí má'nuði s.l.
Þá hittust bre7ki forsætisráð-
’heiTrann Heath og franski forset
i.mn. Pompidou í París og urðu
sammála , stjórnmáJalega. Þar
m;að var andspyrna Frakfca gegn
Stóra-BTietla'n.di að eingu crðin,
og ný aðstaða fengin.
Ástæðan fyrir þessu samkomu
lagi á raiUirLverulega rætur sinar
að rekja til ársiins 1969, þegar
Pompidou oig Brandt gerðu drög
að nýrri herstjórnarlist fyrir V,-
'EvrC'pu á ráðsteifnunni í Haag.
En á áriimi 1971 feingu nráli.n á
sig liærri fraimiþrciunarmynd,
sem ára'ngur þolinmæði og sleitu
lausrar vinnu. Á ráðst>efinunni í
Haag, kom Brandt fT!am með lyk
ilorðið: Raú'nséei. Og á árinu
. 1971 hefuir P.cimpidou svo eflt.
þ'ila grunidýallarajónaitmíð^ - 1
jainúar 1971 gerði franski fOirset
inn grein íyrk’ s.icnarmjðum sín
■um til saimiífcarfs innan EBE i
fi'am.iíðiium, Pqmpidou undir-
strikar, að fuilt’tillit verði tek-
ið tiiL. mikilvægra hagsmuna
hi'nna elnstöku þjóða í Evrópu
RÉTTARHOLTSVEGl 3 - SÍMí 38840
KRANAR O. FL. TÍL
HITAt Oð VATNSLAGNA.
WS Q Tí IT Q G3 a
rauinsæisins, en hún er einmitt
aðalma'rktmið EBE, og allar á-
kvarðanir þeám viðkomandi
verðí tekn'ar með fuUri ábyrgð.
Hann tók fram að sérhvert lamd
ihéldí þ jóðai'rérti ndum sínum,
enda er augnamiðið ekkii eitt
algjört stórríki. Þetta var það,
sem hann kallaði bandalag full-
valda ríkja, sem samræmdo
stjómmálastiefnu sína og fjár-
mál.
H'eath styður eindregið ,,raun
sæi" Brandts ög ,,Evrópu raun-
veruleikans" Pompidous. 1971
varð þv’í fyrsta árið síðan 1958,
sem þessi þrjú mikilvægustu
lönd Vestur-Evrópu tóku sér
stöðu á nokkimn vegin.n jöfnum
stjómmólastaUi. ErnB og Pompi
dou sagði við Heath í París: ■—
,,Við erum ekki ólikir tveim
þjóðum, sem íTeyina að finna
hverja aðra á ný til að skapa
Evrópu, þar sem hver vill varð
veita iþjóðleg séi-einkenni sín.
Hý afstaSa til Bamlarlkjanna
1971 varð einnig til að v'e>ra
ár þrýstings, vegna hraðra breyt
inga í heiminum. Hiin erfiða
framrás til samræmin'gar V.estur
Evrópu var í mikilli mótsögn við
hraðann anTtarsstaðar í heim-
inum. Þetta kom ekki sízt í ljós
í stefnu Nixoms forseta: Fjár-
rrrálakreppan í heimi, s>e>m ný-
liðna tíma hefur átt við baráttu
mndlli Btindiaríkjaivna c« EBE. að
stríða, var eitt af eink'tnnun-
um.
Hér gaf eirmig að líta nýjar
tilhneigingar í Vestur-Evrópu.
Visstuleiga voru EBE-löndin hart
ákveðrn í að ,,v)emda hagsmuni
sína“, það átti við um fjármá.l
jafnt og l&ndhúnaðarstief'nu E,n
þessi einken.ni brattrar hags-
muna-mishæðar, eins og sáust á
tímum de Gaulles, vik.u nú úr
vegi fyrir siðmieri>ntr>ðri aðflerð-
mii Árið leið mleð fullnaðar og
aft'.ir ,,ra.unhæfum“ fjáirmáliavið
ræðum þar seim EBE ha'fði af-
gerandi þýðtngu og með áæ’tlun
um um áframhaldandi viðskipta
aðg-erðir og e>n>n einu sinini á
,,rau>nhæfan“ hátt.
Greiniie'gt er, að evrópsk sam
vinna hefur þrosikazt nóg til' að
taka á sig ábyrgð sína á víð-
tækan hótt. Árið, sem nú er
byrjað, mun svo fyrir alvö.-u,
kljást við spuminguna um hvern
ig tengslin við Baindaríkin skulu
meðhöndluð á hagnýta vísu. —
Pcmpidou, Heath og Brandt
áttu viðræður við Nixo>n, þar
sc.n þessi framtíðarviðfangsefni
vom rædd. Þá urðu tengslijn' víð
Scvétríkin >eirmig virkur hluti af
evrópskum stjórnmálum á árinu
1971.
Ssmnefnari fundinn
í raun hefur árið 1971 orðið
ár Uimbreytiinganina fyrir
Evrópu. Breyting'arásin mu>n ná
djúpt í samfélcg okkar — stjóirn
málalega, fjórrm>álail'ega og í ör-
yggismálum. Áhugavei-ðast er,
hve samræ>n hún er í fram-
kvæmd. Vestur-Evrópa er nú
orðin heimshcrn friðarins. Að
vísu ólgsir kvika ókyrrðarinnar
undir yfirborðinu, á mörgum
stöðum. Breytmgar kalila alltaí
fram ókyrrð. E,n í Vestur-
Eivrópu hlefur árlið 1'971 verið
skýr .Bönrtun (þess áð itilraun-
in til að finna róttæk samstarfs
snið er komtn vel á veg. Þrátt
fyrir þjóðleg landamörk og þrátt
fyrir stjómmáialeg takmörk,
heifur ríkisstjómum ag stjórn-
málamönnum í Vestur-Evrópu
teki'ri; að boimia sér sama.r >um
sanngjaman samin'Sfn>ara, án
þess að sfcer>ða þjóðiVeg >eða
Ebkksstjórnairilag mö>rk. Þetta
htetfiur krafÍTtt tbolinmæði. Og 'það
er ekkert léttaverk. Ef til vill
virfcar þetta allt skáldlega á
suma, 'Siirus og s'amstarf á tímum
le'.'CI'frar baválttu. vissiui’laga er. —
Voinum blá að Vestur-Evrópa
haldi áfrsrn að vera skáldleg.
Frá Sviss þar sem friður hefur le ngst ríkt í Evrópu.
4 Miðvíkudagur 2. febrúar 1972