Alþýðublaðið - 23.04.1972, Qupperneq 4

HRUTSMERKINGAR ERU TIÐUM FRAMIR OG HREINSKIL
SJALFSTÆDIR
HVAÐ SEGJA STJÖRNURNAR UM HRUTSMERKID
Mottó þeirra sem fæddir eru
SKOÐUNUM, STOLTIR OG TILLITSLAUSIR
illi 20. marz - 21. apríl er þetta:
Sjálfs er höndin hollust
Hrútsmerkingar
eru oft djarfhuga og
skjótráöir, kraftur-
inn og ákefðin eru
þeir eiginleikar, sem
mest gætir i fari
þeirra. Athafnir og
framkvæmdir eru
þeirra lausnarorð og
metnaður þeirra
mikill. Þeir eru
gæddir miklu sjálfs-
trausti, og sjaldgæft
að þeir þjáist af
minnimáttarkennd.
Beinist atorka þeirra
í réttan farveg,
komast þeir langt.
Það skal dugnað til
að brjóta sér braut í
lifinu, og þeir hafa
nóg af honum.
Dugnaður dæmi-
gerðra Hrútsmerk-
inga beinist oftast
nær að því sem talizt
getur skynsamlegt
og nytsamlegt, þeir
ná oft miklum
árangri sem
umbótamenn og for-
svarsmenn lítils-
megandi. Þeir hika
ekki við að breyta
því, sem þeim fellur
ekki og það er þeim
ekki að skapi að sitja
og bíða þess að gæði
lifsins falli þeim í
skaut. Þeir svipast
stöðugt um eftir
tækifærum og grípa
þau strax og gefast.
Helzt kjósa þeir að
fitja upp á einhverju
nýju og allir erfið-
leikar virðast fyrst
og fremst eggja þá
til meiri átaka.
Framtaksemi þeirra
mótast tíðum af
þeirri skoðun,
að sjálfs sé höndin
hollust, en þeir eiga
oft erfitt með að
sætta sig við ef þess
verður nokkur bið að
árangurinn kom í
Ijós.
Hugmyndaauðgi Hrúts-
merkinga á sér litil tak-
mörk, og snarráðir eru
þeir öðrum fremur ef i
harðbakkann slær. Þeim
virðist auðvelt að taka
mikilvægar ákvarðanir,
en til er að þeir dreifi
kröftum sinum fyrir það
að þeim veitist erfitt að
einskorða sig við eitt við1
fangsefni i einu.
Aðrir Hrútsmerkingar,
sem ekki geta kallast eins
dæmigerðir, beita ekki
dugnaði sinum alltaf eins
hyggilega og skyldi. Þeir
dragast oft inn i deilur og
eiga erfitt með að viður-
kenna sjónarmið
annarra, og hættir við að
vanmeta aðra. Dirfska
þeirra getur orðið hættu-
ieg vegna skorts á yfir-
vegun og vegna þrákelni,
og sá ásetningur þeirra
að þeim skuli heppnast,
orðið til þess að þeir
gleyma allri gætni.
Bráðlyndir geta Hrúts-
merkingar verið, en það
er sjaldgæft að þeir séu
langræknir eða hefni-
gjarnir. Reiðin getur
blossað upp snöggvast, en
hjaðnaö jafn skjótt aftur.
Þannig getur það og
reynst með ást Hrúts-
merkinga.
Hrútsmerkingar eru
tiöum framir og hrein-
skilnir, öllum sjálfstæðari
i skoðunum, oft stoltir og
tillitslausir, Þeir
bregöast hart við gagn-
rýni og andspyrnu og ljá
oft taks á sér fyrir það að
standast ekki storkanir
eða ögrun. Eöa þeir geta
vakið andúð og and-
spyrnu meö þvi að fylgja
málum sinum of fast
fram. Þeim ber og mjög
að varast allar öfgar,
bæði i störfum, fjár-
málum og á öðrum
sviðum.
Heilsufar.
Yfirleitt eru Hrúts-
merkingar heilsugóðir,
sterkbyggðir likamlega,
en öðruum fremur hætt
við meiðslum, og þá eink-
um á höfði og and, Þeim
ber einkum að varast of
hraðan akstur, og viðhafa
alla gát þegar um er að
ræða einhverjar iþróttir,
sem haft geta hættur i för
með sér.
Margir Hrútsmerking-
ar eru glæsilega vaxnir
og vel iþróttum búnir,
einkum skara þeir oft
fram úr sakir snerpu og
hörku, og á það eins við
um konur, sem fæddar
eru undir þessu merki.
Aftur á móti er þolið ekki
alltaf að sama skapi.
Það eru helzt taugar
Þau eru skjót til ásta, eldheit og ákiif í ást sinni á meðan
hún varir - en það er sjaldnast lengi, þangað til þau
hafa fundið þann aðila, sem þau finna sig geta trúað og
treyst, en venjulega hafa þau átt mörg, skammæ
ástarævintýri áður en til þess kemur. Þau eru raunsæ í
makavali auk þess sem metnaður þeirra kemur þar oft til
greina. Fyrir kemur að þeim finnst hjónabandshnappheldan
helzt til þröng, en þau frávik eru skömm og sjaldnast
alvarlegs eðlis.
Hrútsmerkinga, sem ekki
eru eins sterkar og vænta
mætti um svo likams-
hraust fólk, og fyrir
bragðið ásækir það oft
höfuðveiki, til dæmis
migrena, og aðrir kvillar
sem eiga rætur sinar að
rekja til álags og ólags á
taugakerfinu. Mesta
hættan heilsufarslega,
þar sem Hrútsmerkingar
eru annars vegar, er þó
sú að þeir ofreyni sig eða
ofþreyti sökum þess hve
þeir fara sér geyst, hvað
svo sem þeir hafa með
höndum — og eins slys,
sumpart fyrir glannaskap
og athugunarskort, en
oftast þó vegna ofur-
kapps. Ekki eru Hrúts-
merkingar þolinmóðir
eða þægilegir sjúklingar
við að fást, enafturá móti
eru þeir oftast nær fljótir
að sigrast á sjúkdómum,
sem ekki eru þvi alvar-
legra eðlis og fljótir að ná
sér — en þá er lika til að
þeir gæti sin ekki og slái
niður aftur eins og það er
kallað. Ekki verður neitt
fullyrt um það, hvort
Hrútsmerk. eru skamm-
lifari öðrum yfirleitt —
vist er um það að margir
þeirra ná mjög háum
aldri og halda fullri
'starfsorku og starfsákefð
fram i andlátið — en hinu
verður ekki neitað, að
margir af Hrútsmerk-
ingunum stytta sér óbein-
linis aldur fyrir það, að
þeir kunna sér ekki hóf,
hvorki við starf eða i
nautnum. Vegna meö-
fæddrar hreysti sinnar,
eiga flestir þeirra annars
langt og athafnasamt lif
fyrir höndum — ef þeir
una sér hvildar endrum
og eins, fara sér hóflega i
mat og drykk og njóta
lystisemda lifsins sam-
kvæmt þvi.
Lifsstarf.
Hugmyndaauðgi, kapp
og dugnaður Hrútsmerk-
inga gerir þá liklega til að
ryðja sér braut i lifinu og
komast vel áfram, eins og
það er kallað. Þeim er
það flestum i blóð borið,
að velja sér þau störf sem
gefa þeim mikið i aðra
hönd, sækjast margir eft-
ir embættum éða st-
jórnarstörfum og reyna
ast dugmiklir og hug-
kvæmir. Þeim lætur yfir-
leitt mjög vel að hafa
umsjón með miklum
framkvæmdum, stjórna
mörgu fólki — margir
öðrum fremur fæddir for-
ingjar eða leiðtogar, sak-
ir hugdirfsku, dugnaðar
og frumleika, en þó fyrst
og fremst fyrir sérstaka
hæfileika til að vekja
kapp og áhuga annarra
og fá þá til að leggja sig
alla fram. Margir þeirra
hafa getið sér mikið orð
sem hermenn og herfor-
ingjar, en þeim láta og
vel læknisstörf og þó
einkum störf sem lúta að
verkfræði og vélfræði.
Hins vegar eru þeir ekki
mikið fyrir það gefnir að
taka þátt i flokksstörfum
sem undirmenn: þeir
verða að geta farið sinu
fram og haft forystu á
hendi, eigi þeir og hæfi-
leikar þeirra að njóta sin.
Það er galli á mörgum
Hrútsmerkingum, að
þeim haéttir nokkuð við
geta ekki einbeitt sér til
lengdar að einu og sama
viðfangsefni. Þó að þeir
gangi að einhverjum
framkvæmdum með oddi
og egg og engir erfið-
leikar fái stöðvað dugnað
þeirra i fyrstu, getur
komið fyrir að þeir glati
áhuga á öllu saman þegar
sem bezt gengur — og þá
oftast vegna þess, að þeir
hafa fengið hug á ein-
hverju öðru viðfangsefni,
og þá yfirleitt enn stærra i
sniðum og meira i sam-
ræmi við metnað þeirra.
Þeir sækjast yfirleitt ekki
fyrst og fremst eftir auði,
nema þá helzt fyrir það
að peningar eru afl þeirra
hluta sem gera skal og
veitir aukið sjálfstæði og
sjáifræði — en margir
kunna þeir þó vel að meta
þann munað og glæsi-
brag, sem auði fylgir. Og
þeir komast einmitt oft og
tiðum öðrum fremur yfir
mikla peninga, en leggja
þá yfirleitt óðara i ein-
hverjar framkvæmdir,
eða fyrirtæki, oftast
fremur af stórhug en for-
sjálni, en tapi þeir fé, eru
þeir þó ekki að harma það
til lengdar, enda oftast
fljótir að koma undir sig
fótunum á nýjan leik.
Heimili og fjölskylda.
Hrútsmerkingar eru
yfirleitt góðir heimils-
feður og unna mjög fjöl-
skyldu sinni, og konur
fæddar i Hrútsmerki góð-
ar mæður og ágætar
húsmæður. Bændurnir
yfirleitt lagvirkir, leggja
hart að sér við að prýða
heimilið, þeir eru einkar
smekkvisir og hafa næmt
litaskyn. Þeir vilja að
heimilið sé sá staður, þar
sem þeir geta notið hvild-
ar og ánægju, frjálsir og
óháðir. Þeir eru gest-
risnir og veitulir, enda
flestir vinmargir. Þeir
unna mjög fjölskyldu
sinni, en þeir eru um leið
stjórnsamir á heimili og
krefjast hlýðni og friðar
innan fjölskyldunnar.
Hrútsmerkingar una
illa barnlausu hjóna-
bandi, þar eð þeir eru

RITSTJORARNIR FJÓRIR, DUGN-
AÐARFORKARNIR 0G HINIR SEM
FARA SÍNU FRAM ÁKAFALAUST
,
Það er anzi erfitt að
finna einstaklinga, sem
svara til alira helztu ein-
kenna hvers stjörnu-
merkis, enda er enginn
einn maður algerlega
dæmigerður Vatnsberi
þótt hann sé fæddur i því
merki, og sama sagan er
um Hrútinn og önnur
merki. En fólk getur ver-
ið blanda af jákvæðum og
neikvæðum eiginleikum
hvers merkis, og þannig
tala stjörnuspekingar um
að viðkomandi einstak-
lingur sé svo og svo pósi-
tivur eða svo og svo nega-
tivur Bogmaður, Hrúts-
merkingur, Vatnsberi
o.s.frv.
Af þessum ástæðum
getur upptalning á fáein-
um islendingum, sem
fæddir eru undir viðkom-
andi merki, aldrei gefið
neina heildarmynd af þvi
hvers konar einstaklingar
eru fæddir undir þvi
merki, en hins vegar má
oft greina sitthvað sem
þessir menn eiga sam-
eiginlegt, og sem ein-
kennandi er fyrir merkið.
Það verður vart sagt að
Sigurður A. Magnússon
ritstjóri Samvinnunnar,
Gylfi Gröndal, ritstjóri
Vkunnar, Gísli J. Ast-
þórsson, ritstjóri Alþýöu-
blaðsins og Indriði G.
Þorsteinsson, ritstjóri
Timans, eigi geysimargt
sameiginlegt umfram
T
L
það að allir eru þcir rit-
stjórar, og allir hafa þeir
starfaö við Alþýöublaðið.
En allir cru þeir Ilrúts-
merkingar, og cf við leit-
um eftir einkennum i per-
sónulýsingunni hér i opn-
unni, þá rckumst við
strax á nokkur einkenn-
andi atriði:
„Hugmyndaauögi
Hrútsmerkinga á sér litil
takmörk, og snarráðir
eru þeir öðrum fremur ef
i haröbakkann slær. Þeim
virðist auðvelt að taka
mikiivægar ákvaröanir,
en til cr að þeir dreifi
kröftum sfnum fyrir það,
að þcim veitist erfitt að
einskorða sig við eitt við-
fangsefni i einu”.
„Helzt kjósa þeir að
fitja upp á einhverju nýju
og allir erfiðleikar viríiast
helzt éggja þá til meiri
átaka”.
An þess að ofangrcind-
ar tilvitnanir séu eins og
skraddarasniðnar per-
sónulýsingar þessara
fjögurra ritstjóra má þó
finna i þeim sitthvað. scm
ekki verður á móti mælt
að á dável við þá.
Og fleiri má finna, sem
svara tilannarra lýsinga.
„Hrútsmerkingar eru tið-
um framir og hreinskiln-
ir, öllum sjálfstæðari i
skoðunum, oft stoltir og
tillitslausir”.
Hver mótmælir þvi að
þetta eigi að cinhverju
leyti við t.d. Asbjörn
Sigurj&nsson á Alafossi,
Asgcir Pétursson, sýslu-
mann Borgfirðinga, Ein-
ar Braga, talsmann rit-
höfunda, Erlcnd Einars-
son, forstjóra SIS, Ólöfu
Pálsdóttur, sendiherrafrú
og listakonu, Tryggva
Ilelgason, „flugmálaráð-
herra Norðlcndinga” og
Gunnlaug Þórðarson, lög-
fræðing?
Það er sagt um þá, sem
fæddir eru i Hrútsmerk-
inu, að þeir séu gæddir
miklu sjálfstrausti, og
beinist atorka þeirra i
réttan farveg komist þeir
langt. „Það skal dugnaö
til að komast langt i lif-
inu, og þeir hafa nóg af
honum", stendur i lýsing-
unni. Og dugnaður þeirra
beinist oft að þvi, sem tal-
izt getur skynsamlegt og
nytsamlegt.
Barði Kriðriksson
skrifstofustjóri Vin-
nuveitendasambandsins
er einn þessara
dugnaðarforka, og eins
verður ekki annað um frú
Hrefnu Tynes, en að hún
hafi komiö sitt hverju i
verk um dagana. Unnar
Stefánsson, fram-
kvæmdastjóri Sambands
isl. sveitarfélaga gæti
hæglega fallið inn i þenn-
an ramma.
En svo eru líka þeir
menn til, sem viröast
hafa til að bera mörg ein-
kenni Hrútsmerkisins, en
erfitt er að setja i sam-
band við ofurkapp eða
þrákelkni. Það eru menn,
sem virðast koma sinum
verkum til skila á ein-
hvern rólegri, yfirvegaðri
og hljóðlátari hátt en sagt
verður um dæmigerðustu
llrútsmerkingana. Kraft-
urinn er eflaust engu
minni þáþótt siður beri á
ákefðinni. Þannig mætti
til dæmis imynda sér að
sé um Jón Múla Arnason,
útvarpsþul, Svein
Sæmundsson, blaðafull-
trúa Flugfélagsins, Agúst
Valfells, verkfræðing,
Jón Hnefil Aðalstcinsson,
knnara og Hákon Lofts-
son, biskupsritara i
Landakoti.
einkar barngóðir, enda
laðast börn mjög að þeim.
Sem börn hafa þeir yfir-
leitt verið foringjar i
leikjum, kannski glettnir
og aðsópsmiklir, og skilja
vel ef börn eru þannig. En
þeir krefjast hlýðni af
þeim, hættir jafnvel við
að ætlast til of mikils af
þeim i skóla, verða
óþolinmóðir ef þau sam-
svara ekki metnaðar-
vonum þeirra — og vilja
yfirleitt ráða um of fram-
tið þeirra, og eru að sjálf-
sögðu glaðastir þegar
börn þeirra hljóta veg
og frama og eru i sviðs-
ljósinu eins og það er
kallað.
Vinátta og ástir.
Konur og karlar, fædd
undir hrútsmerki, eru
yfirleitt einlæg i vináttu
sinni og örlát,trygg vinum
sinum, en ef til vill helzt
til skjót til vináttu og eins
fljól til að láta hana fjara
út i sandinn, ef svo vill
verkast. Þau eru og skjót
til ásta, eldheit og áköf i
ást sinni á meðan hún
varir — en það er sjaldn-
ast lengi, þangað til þau
hafa fundið þann aðila,
sem þau finna sig geta
trúað og treyst, en venju-
lega hafa þau átt mörg,
skammæ ævintýri áður
en til þess kemur. Þau
eru raunsæ i makavali,
auk þess sem metnaður
þeirra kemur þar oft til
greina. Fyrir kemur að
þeim finnst hjónabands-
hnappheldan helzt til
þröng, en þau frávik eru
skömm og sjaldnast
alvarlegs eölis. Ekki er
það heppilegt fyrir Hrúts-
merking að velja sér
konu, sem fædd er undir
hans stjörnumerki, eða
svipaðrar skapgerðar og
sjálfur hann, þvi að hætt
er við að það yröi ærið
stormsamt jafnvel þótt
ástarhitinn á milli svipti-
byljanna geti bætt það
nokkuð upp. Helzt ætti
Hrútsmerkingur að velja
sér viðmótsþýöa konu og
hljóöláta, sem dáir hann,
en lætur sér ofsaköst hans
eins og vind um eyrun
þjóta.
Konur, fæddar undir
hrútsmerki, eru margar
glæsilegar og þeim eigin-
leikum gæddar, að þær
dragi að sér karlmenn.
Þær geta verið harla
ástriðu heitar, og séu þær
heppnar i makavali, geta
þær reynst ástrikar eigin-
konuiyþær hafa gaman af
að ræða viö karlmenn, en
mega gæta sin á þvi að
þeir vilja lika einstaka
sinnum leggja orð i belg.
Verði þær ástfangnar á
annað borð, beita þær öll-
um tiltækum ráðum, unz
þær hafa náð tökum á við-
komandi — öðrum en
vettlingatökum. Þær eru
yfirleitt mjög þrifnar sem
húsmæður, sinna manni
og börnum af ástriki, en
þær hafa lika yndi af að
koma i margmenni,
klæða sig þá gjarna svo
aö eftir sé tekið, en aldrei
ósmekklega. Helzt kýs
hún að vera hægri hönd
eiginmanns sins, bæði
heima fyrir og hvað störf
hans utan heimilis snert-
ir. Hún vill eiga friðsælt
heimili meðal annars
kærir hún sig litið um að
eiginmaðurinn sé þar
með uppsteit en býr hon-
um næði. og hvild, þegar
hann kemur heim, ef hún
fær að ráöa. Þær eru
hreinskilnar i orði, en
ekki ósanngjarnar yfir-
leitt.
I NÆSTU VIKU: NAUTSMERKIÐ

Sunnudagur 23. apríl 1972
Sunnudagur 23. apríl 1972