Alþýðublaðið - 21.05.1972, Side 2

VORU FANGARNIR
AD STRJIÍKA - EDA
VORU ÞEIR DARA
NÁDARSAMLEGAST
AD FARA FRAMÁ AD
VERA HLEVPT INN
f FANGELSID AFTUR?
Voru Lilla-Hrauns fang-
ar að gera lilraun til að
slrjúka, eða voru þeir náö-
arsamlegasl að fara fram
á þaö að þeim yrði hleypt
inn i fangelsið aftur eftir
að hafa verið að vinna úti i
kuldanum?Við birtum fyr-
ir skemmstu bréf eins
fanga, þar sem hann sagði
sinar farir ekki sléttar
þegar hann og félagar
hans vildu komast inn eftir
að hafa verið að vinna i
köldu útihúsi. Aður en við
birtum fréttina höfðum viö
tal af forstjóra Litla-
Hrauns, eins og fram
kemur hér að neðan.
Nú hefur okkur borizt
bréf frá einum þessara
fanga, og það skýrir nokk-
uð hvernig í málinu liggur,
en um leið ætlum viö að
bjóða fangelsisforstjóran-
um pláss fyrir athuga-
semd, ef hánn sér ástæðu
til.
Við viljum um leið
benda á, að samtalið við
Markús Einarsson, for-
stjóra Litla- Hrauns, var
tekið upp á segulband, og
orðrétt eftir honum haft.
En bréf fangans er svo-
hljóðandi:
,,t Alþýðublaðinu þann
27. april birtist grein eftir
einn refsifanga á Litla -
Hrauni undir fyrirsögn-
inni: „Fangarnir segja að
þeir séu læstir úti.”
Hafði blaðamaður
Alþ.blaðsins samband við
forstjóra hælisins Markús
Einarsson og bar efni
bréfsins undir hann. Þar
segir forstjórinn orðrétt:
„Þetta er bara vitleysa út
i loftið, þeir voru að gera
tilraun til að strjúka.”
Þessi ummæli forstjór-
ans vekja undrun manns
og gremju. Þvilik öfug-
mæli, að ætla sér að telja
lesendum blaðsins trú um
það, að nefndir fjórir fang-
ar hafi haft strok i huga.
Hver heilvita manneskja
sæi, að fangar er hefðu
slikt i huga færu allar aðr-
ar leiðir en áleiðis að Eyr-
arbakka til að berja upp á
hjá forstjóra hælisins og
vera allan timann i augsýn
frá hælinu.
Túlkun forstjórans kem-
ur flatt upp á vistmenn
hér, þar sem þessa hlið á
málinu hefur aldrei borið
á góma i umræðum fanga-
varða og vistmanna.
Þar eð ég er einn af
þeim er hlut eiga að máli,
hafði ég tal af forstjóran-
um og bað um skýringar á
ummælum hans i áður-
nefndri grein. Sagði hann
þá, að ekki væri takandi
mark á þessum dagblöð-
um og blaðamaðurinn
hefði ekki haft rétt eftir
sér, og hann ekki sagt
þessi orð.
Strok fleiri en eins fanga
eru samantekin ráð og
refsivert athæfi, sem
varðar við lög, enda þrá-
EVUKLÆÐAKYNNING
Evudætrum er boðið upp
á að vega og meta hvað
tizkuverzlunin EVA hefur
upp á að bjóða, —á nokkuð
nýstárlegan hátt. Efnt
verður til tizkusýninga i
verzluninni næstu daga, og
fá viðskiptavinir afhenta
aðgöngumiða að þessum
sýningaum i verzluninni
að Laugavegi 28 B.
EVA er ársgömul um
þessar mundir, og selur
aðallega danskan kven-
fatnað, frá MARGIT
BRANDT og IB og SOS
DRASBÆK.
b) Ungmenni geta bet-
ur þolað sársauka en
eldra fólk.
c) Hvitt fólk á miklu
auðveldara með að þola
sársauka en svertingjar,
og austurlandabúar eru
lang viðkvæmastir.
Sálfræðiprófessorinn dr.
Kenneth M. Woodraw
skýrði frá þessum niður-
stöðum rannsókna sem
gerðar voru á 41.000
Kaliforniubúum, á árs-
þingi bandariskra sálf-
ræðinga i Dallas.
HVER SAGÐI AÐ KONUR
ÞYLDU MEIRI SÁRSAUKA?
Flestir, lærðir sem leik-
ir, hafa verið haldnir
ákveðnum skoðunum um
hvernig þjóðflokkar
bregðist á mismunandi
hátt við sársauka.
Oftast er þó svo að
þessar hugmyndir hafa
ekki við annað að styðjast
en eigin imyndanir,
sjaldnast við visindalegar
rannsóknir.
Fyrir skemmstu lágu
þó fyrir niðurstöður
visindalegra rannsókna á
viðbrögðum mismunandi
flokka manna gagnvart
sársauka. Og þetta á þá
að vera öruggt:
a) Karlmenn þola sárs-
auka betur en konur.
Prófunin fór þannig fram,
að fólk var látið setjast
með annan fótinn i fót-
laga mót. Siðan klemmdi
mótið að fætinum á
ákveðnum viðkvæmum
stöðum, og fólki var
uppálagt að stöðva ekki
vélina fyrr en það þyldi
ekki meiri sársauka.
Þessi prófun kollvarp-
aði hinni gömlu kenningu
um að kvenfólk þoli sárs-
auka betur en karlmenn.
Þvi það var áberandi
hvað konur voru miklu
fyrri til að ýta á stanz-
hnappinn. Nokkrir ungir
karlmenn hörkuðu af sér.
þar til vélin framkallaði
hámarks sársauka.
En það var einnig aug-
ljóst, að með aldrinum
átti fólk mun erfiðara
með að þola pininguna, og
það mátti greinilega sjá
kúrfu, sem sýndi stöðugt
og jafnt minnkandi við-
nám eftir þvi sem aldur-
inn fór hækkandi.
faldlega fallið dómar fyr-
ir.
Þvi fyndist mér það rétt-
mæt krafa, að leiðrétting
kæmi fram á hvorn veg,
sem er, en ég vil ekki
liggja undir þessum
áburði, þar sem þetta væri
brot á hegningarlögunum
og réttmæt rannsókn ætti
þvi að fara fram. Væri
bókun i dagbók hælisins af
nefndum atburði örugg-
asta heimildin um það
sem skeði i raun og veru.
Að endingu vil ég fara
fram á að forstjórinn geri
þessi ummæli sin ómerk,
sem höfð eru eftir honum,
ef hann hefur ekki sagt
þau. H.S.S.”
PILLAN ER AÐ GERA
KONUNA FRIÁLSA -
EN KARLMANNINN GETULAUSAN
PILLAN ætlar að gera
karlmönnum ljótan
grikk. Hún hefur gert
margar ungar konur svo
krefjandi i kynlifinu, að
farið er að bera á getu-
leysi karlmanna i vax-
andi mæli af þeim sökum.
Þetta er álit nokkurra
brezkra sérfræðinga, og
hafa þeir byggt niður-
stöður athugana sinna að
mestu leyti á upplýsing-
um frá læknum, sem
þurft hafa að gefa karl-
mönnum ráð við getu-
leysi, og kvenfólki ráð
vegna kynhungurs.
Ungar konur, sem nota
pilluna, kvarta nú mikið
undan þvi að menn þeirra
séu ekki lengur færir um
að fullnægja þeim, og
ungir menn, sem heim-
sækja læknana kvarta að
sama skapi undan þvi að
þeir reynist alltaf ódug-
legri i rúminu.
Það er að verða róttæk
breyting á venjum kyn-
lifsins, segir Nicholas
Tyndall, forstööumaður
brezka hjúskaparleið-
beiningarráðsins,
Marriage Guidance
Council.
Og engan skyldi undra,
segir hann. Pillan hefur
gertkonuna frjálsa. Nú er
það ekki lengur hún, sem
er bráðin. Konan er lika
farin að veiða.
Brezkir sálfræðingar og
læknar segja, að margir
karlmenn hafi ekki kunn-
að að taka þessari breyt-
ingu á réttan hátt. Fjöldi
þeirra fer illa á taugum
þegar þeir finna að það
eru ekki lengur þeir sem
ráða ferðinni. Þeim finnst
þeir ekki valda hlutverk-
inu sem elskhugar. Og
imyndunin verður siðan
raunveruleiki. Taugarnar
gefa sig og þeir verða
getulausir.
Sunnudagur 21. maí 1972