Alþýðublaðið - 02.07.1972, Síða 2
VIÐ
□ Þaö er hughreyst-
andi að koma inn á
lögreglustöðina í
Hafnarfirði. Við lúg-
una blasir við aug-
um auglýsing með
svohljóðandi fyrir-
sögn: Hvenærsem er
— hjálpum við þér.
Því miður, fyrir
þá, sem þurfa á
hjálp að halda, er
þetta ekki lögfræði-
firma, sem auglýsir,
heldur hafnfirskt
bílaverkstæði.
OÞað er ekki að
ástæðulausu, að við-
horf bandarískra
lækna til neyzlu hass
• Hvcrnig stendur á þvi afi karlmenn geta ekki fengiö tréklossa í al-
gengustu stærAunum, og einhverju litaúrvali? Þetta er tízkuskó-
fatnaðurinn I sumar, — og afskaplega þægilegt skótau, —en þaö var
sama i hvaöa búö viö fórum, þaö var til númer 39 og ekki stærra.
Kin skýringin var sú aö þaö þýddi varla aö hafa algengustu stærö-
irnar til, þær seldust strax upp. Hér aö ofan eru myndir af nokkrum
kvenhnöllum, og nú spyrjum viö skókaupmenn: Af hverju þetta
misrélti?
hefur breytzt aö
undanförnu.
Skoðanakönnun,
sem bandaríska
læknasambandið lét
fara fram leiddi' í
Ijós að 25 hundruð-
ustu lækna þar í
landi hafa prófað
marijuana, — og sjö
prósent lækna neyta
þess að staðaldri.
▼ Hvað skyldi fólki lengi liðast
að hafa allan fjárann „frátek-
inn” svo lengi sem þvi þóknast?
Þetta verður maður óþægilega
var við i sundlaug Vesturbæjar
á sólskinsdögum, þegar bless-
aðar frúrnar eru búnar að
leggja undir sig öll „brettin”,
Sumar breiða handklæði yfir
bretti, fara svo i sund, heit ker
og sitthvað annað, — og ætlast
til þess að þær eigi brettin frá-
tekin allari' timann, þótt margir
vilja gjarnan sleikja sólina
smástund, en verða aö láta sér
nægja að liggja á stéttinni
sjálfri.
vBifvélavirkjar eru þarfaþing,
en þó aldrei meira aökallandi en
yfir sumarleyfistimann, þegar
allar beyglur eru orðnar not-
hæfar til að flytja fjölskylduna
landshorna á milli, og þaö er oft
undir greiöasemi bifvélavirkj
ans hvort fólkiö kemst á
Laugarvatn um helgina eða
veröur á láta sér nægja hús-
garöinn.
Gallinn er bara sá aö bifvéla-
virkjar þurfa sin sumarfri — og
þeir vilja lika eiga langar helg-
ar þegar gott er veður. Dettur
nokkrum i hug snjöll lausn?
■ Lögreglusamþykktin er
óþrjótandi skemmtilest-
ur. Til dæmis 13. grein,
sem hljóöar svo:
„An leyfis hlutaðeig-
andi húsráðanda má eng-
inn láta fyrirberast á hús-
lóðum, húsriðum, húsþök-
um, girðum, i garðshlið-
um eða á stöðum, þar sem
inn er gengið i hús eða
húslóðir, né fara inn í hí-
býli hans í söluerindum.
Auk þess getur lögregl-
an bannað mönnum að
hafast við á þessum slóð-
um, ef hún telur, að það
gæti valdið óþægindum
eða hættu."
&
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
Ruscinnsjneenn
i miklu úrvali
Crentsluskilmúlar
CRðFEIDUR hf.
LAUGAVEG 3, IV. hæd
(!)
Sunnudagur 2. júli 1972