Alþýðublaðið - 23.07.1972, Side 1

UM LEIÐ OG
LÆRIN VORU
HULIN HURFU
TÚRISTARNIR
Þetta var bannvara i Afriku-
rikinu Malawi, þar til fyrir
stuttu. Og einmitt vegna banns-
ins voru pinupilsin þeim mun
eftirsóttari tizkuvara þar i
landi, eftir aö konur annars
staðar voru farnar að lækka
faldinn.
En ferðamálayfirvöld tóku
eftir þvi i fyrra, eftir þriggja
ára bann gegn opinberun
hnjánna, að konur voru hættar
að koma til landsins sem
túristar.
Skýringin var augljós, og
þegar yfirvöld gerðu sér grein
fyrir þvi að ef þeir vildu halda
ferðamannaviðskiptum, þá
urðu þeir að leyfa svolitið meir.
Til að byrja með takmarkast
þetta „frjálsræði” við flug-
stöðvar, járnbrautarstöðvar,
hótei og baðstrendur. En það er
þó altént framför.
Annars viljum við ekki láta
hjá liða að tileinka þessa mynd
vikublaðinu Nýju landi með ósk
um að það gangi jafn langt til
móts við frjálslyndið og stjórnin
i Malawi.
GðaSAU
Þegar 22ja ára gömul kona i Ir-
an, Farideh Ghayebi, varð þess
visari að maður hennar hafði hjá-
konu, þá seldi hún hjákonunni
eiginmann sinn fyrir 700.000 rial
(tæpar tvær millj. kr.). Skilnað er
yfirleitt erfitt að fá þar i landi, en
þegar um er að ræða að báðir aö-
ilar komist að fjárhagslegu sam-
komulagi þá gengur það yfirleitt
greiðlega.
Nú ætlar Farideh i fri fyrir pen-
ingana sina, og leita sér að nýjum
og betri manni.
„Hann var nú heldur ekkert
sérstaklega góður,” sagði hún um
þann fyrrverandi.
„LYKILLINN AÐ
FISKVERÐINU”
„isiand er lykillinn að fisk-
vcrðinu”, segir i grein sem Ken
Gofton ritar nýlega i brezka fjár-
málablaðið Financial Time.
i grein sinni ræðir Gofton um
fiskvcrð á mörkuðuin i Bretlandi,
og segir það hafa hækkað um 45%
á tveim siðustu árum. Nú siðustu
mánuðina hafiþó haldist jöfnuður
á verðinu, og það sé að sjálfsögðu
von manna að þessi jöfnuður
haldist, eftir 18 mánaða stöðugar
hækkanir fiskverðs.
Þá segir Gofton, að útfærsla
islenzku landhelginnar geti
heldur betur sett strik i reikning-
inn. Miðin við island séu mikil-
vægustu fiskimið Breta nú, og
fiskverð næstu mánuðina fari gl-
gjörlega eftir þvi hvað gerist eftir
1. september.
„Allar kristalkúluspár um
fiskverðið meðan deilan er enn
óleyst, er aðeins timasóun”, segir
Gofton i lok greinarinnar.
BJARNI niiri i#n iii II m n i h CFM 1IIIIII
SIGTRYGGSSON: 1 UVELKU MIN NULI ■ A oEUUNUM
„Það er mannlegt að skjátl-
ast” er sagt að tölva nokkur hafi
svarað þegar upp komst um vit-
leysur sem hún hafði gert. Auð-
vitað skjátlast tölvunni vart
nema þeim hafi eitthvað skjátl-
ast, sem matað hefur hana eða
gert prógrammið, sem hún
vinnur eftir.
En þegar i ljós kom að tölva
sú, sem skattstofan hefur notað
við álagningu gjalda að þessu
sinni, gerði a.m.k. tvenn mis-
tök, hafði of lágan tekjuskatt
tveggja gjaldahæstu fyrirtækj-
anna i Reykjavik, þá leiðir það
hugann að þvi hvað kann að ger-
ast, ef ekki er til eitthvað pró-
gramm, sem gerir það eitt að
kanna hvort tölvan hafi unnið
rétt.
Ég er ekki nægilega tölvu-
fróður til að vita hvaða aðferðir
eru notaðar við að finna skekkj-
ur tölvunnar, en veit þó að ég
vildi ekki vera sá maður, sem
fær eitt núll af misgáningi fyrir
aftan einhvern gjaldaliðinn, en
er of heiðarlegur til að gera röfl.
Þessar villur geta alls staðar
gerzt, og ekki sizt þar sem
reiknað er „með puttunum”
eins og sagt var um gömlu að-
ferðina. En hættan er þvi miður
sú, að almenningur þekkir ekki
tölvurnar, óttast þó að marki
hve flóknar og óskiljanlegar
þær eru, og þorir ef til vill ekki
að tortryggja þær. Og þeir menn
eru eflaust margir, sem vilja
fremur borga mánaðarlaun um-
fram i rikiskassann en standa i
striði við tölvu.
Spurningin er þess vegna
þessi, að starfsmönnum skatt-
stofunnar algerlega ólöstuðum:
Á skattborgarinn nokkurn full-
trúa, sem gætir þess að þau
mistök geti ekki gerzt sem
valda óvelkomnum núllum á
seðlinum?
SUNNUDAGUR 16. JOLi 1972 — 53. ARG. 156. TBL,
©