Alþýðublaðið - 19.01.1973, Blaðsíða 12
(ÓPAVOGS APÓTEK
Opið öll kvöld til kl. 7
.augardaga til kl. 2
Sunnudaga milli kl. 1 og 3
SENDtBU. ASTÖtHN Hf
REKA SAAIÐS-
HÖGGIÐ Á
FRIÐAR-
SAMNINGANA
Þeir Henry Kissinger og Lu
Duc Tho eiga að koma saman
á ný i Paris á þriöjudaginn
kemur til þess að ljúka við
sáttmálann um vopnahlé i
Vietnam, þaö þvi er tilkynnt
var i Hvita húsinu i Washing-
ton i gær. Yfirvöld i Norður-
Vietnam hafa staöfest rétt-
mæti þessarar tilkynningar,
en blaðaðfulltrúi Nixons, Ron-
ald Ziegler, vildi ekki svara
fréttamönnum, er þeir spurðu,
hvað lengi þessar viðræður
eigi aö standa, en hann gerði
engar tilraunir til að bera til
baka orðróminn um að vopna-
hlé verði samið mjög bráð-
lega.
Nguyen Van Thieu, forseti
Suður-Vietnam og öryggisráð
landsins hafa samþykkt upp-
kastiö að friöarsáttmálanum,
og haft er eftir heimildum
innan stjórnarinnar i Saigon,
að vopnahléssamningar veröi
undirritaðir innan tveggja
vikna og þeir taki gildi fyrir
þriðja febrúar, sem er nýars-
dagur Vietnama. Að þvi er
1'1'amliald á bls. 4
Bifreiðaeigendur eru aideilis
ekki búnir að bita úr nálinni með
þessari siðustu benzinhækkun. Að
þvi er Alþýðublaðið hefur eftir
öruggum heimildum eru áhrif
gengislækkunarinnar ekki enn
komin inn i innkaupsverð
benzinsins, en þegar þar að
kemur má búast við minnst 40
aura hækkun i viðbót. Alþýðu-
blaðið bar þetta undir verðlags-
stjóra, og gerði hann hvorki að
játa þvi né neita, að þetta væri
rétt.
Verðlagsstjóri benti hins vegar
á, að megin uppistaðan i hækk-
uninni. sem þegar er orðin, sé
tveggja króna hækkun á veg-
gjaldi. Þótt undarlegt megi virð-
ast er reiknaður söluskattur á
þessa hækkun, og þá er enn eftir
álagningin.
Innkaupsverð benzinlitrans er
2.40 kr., og veröur þá gengis-
lækkunarhækkunin 24 aurar. Þvi
til viöbótar kemur söluskattur,
fjórir aurar, en tollahækkunin
nemur 12 aurum. Þegar þessi
hækkun kemur til framkvæmda
fær rikið hvorki meira né minna
en 12,45 kr. af hverjum litra
benzins. sem selzt.
Áætlað er, að á árinu verði
benzinnotkun landsmanna 90,2
milljón litrar, og fær rikið þá i
sinn hlut 887,4 milljón krónur
miðað við núgildandi verð. Af þvi
verður skilað til bænda 24,4
milljónum króna.
ÓLGA
MEÐAL
SKRIF-
STOFAN
SAGÐI NEI
SKIPS-
MANNA
Eftir
Halldór
Halldórsson
Eins og nafn Landhelgisgæzl-
unnar bendir til er hlutverk
hennar að gæta landhelgi Is-
lands, gæta þess, að lög um
islenzka landhelgi séu haldin.
Hún er semsagt lögregla á þvi
svæði Islands, sem er sjór. Hún
á að gæta þess, að engar veiðar
fari fram innan landhelginnar
nema að sjálfsögðu á undan-
þágusvæðum. Ef varðskip kem-
ur að veiðiskipi að veiðum á
ólöglegu svæöi er það ekki
einungis hlutverk þess að benda
á lögbrotið, heldur að færa skip-
ið til hafnar, og láta dómstól i
viðkomandi höfn sjá um, að
veiðiþjófurinn fái viðhlitandi
refsingu.
Sennilega hefur aldrei áður
verið stundaður jafnmikill
veiöiþjófnaður við strendur
landsins og nú og sennilega hafa
islenzku varðskipin sjaldan tek-
ið jafnfáa veiðiþjófa og nú.
Brezkir og vestur-þýzkir veiði-
þjófar fá að stunda veiðarnar
vegna linkulegrar stefnu stjórn-
valda og islenzkir bátar, sem
stelast á ólögleg veiðisvæði eru
ekki færðir til hafnar vegna orð-
stirs Islands út á við.
Það eina, sem er gert, er að
trufla veiðar erlendu togaranna
með þvi að klippa á togvira
þeirra endrum og eins. 1 raun og
veru eru það ekki skipherrar
varðskipanna, sem meta
ástandið á miðunum, þar sem
þeir eru staddir hverju sinni,
heldur herrarnir á stjórnar-
skrifstofunum i Reykjavik.
Þannig hefur það tvivegis
komið fyrir, að varðskip hafa
sent skeyti til lands og óskað
eftir þvi að fá að taka togara, en
i bæði skiptin fengið neitun. I
annað skiptið var meira að
segja búið að setja út gúmbát
frá varðskipi og allt reiðubúið til
togaratöku. En á síðustu stundu
kom neitun frá Reykjavik.
Fram til þessa hafa brezkir
togarasjómenn krafizt þess, að
þeir fengju herskipavernd á ts-
landsmiðum, en nú berast þær
fregnir erlendis frá, að brezkum
hafi snúizt hugur og þeir telji
ekki lengur þörf fyrir vernd her-
skipa. Þeim er orðið ljóst, að
linka tslendinga er þvilik, að
þeir komast upp með nær hvað
sem er.
Þótt nokkuð hafi borið á mót-
mælum vegna aðgerðaleysis
Landhelgisgæzlunnar að undan-
förnu og raunar allt frá fyrstu
dögum útfærslunnar er þá einn
hópur manna gagnrýnastur
allra. Nefnilega sjálfir starfs-
menn gæzlunnar, mennirnir,
sem kynnzt hafa með eigin aug-
um yfirgangi erlendra togara-
sjómanna á mimiðunum.
Raunar er það ekki rétt lýs-
ing, að segja, að starfsmenn
Landhelgisgæzlunnar séu gagn-
rýnastir. Nær væri ab segja, að
ólga rikti meðal varðskips-
manna. Þeir eru sárreiðir yfir
linkustefnu stjórnvalda og
þeirri staðreynd að pólitikusar
og embættismenn ákveða að
lögbrotin skuli látin afskipta-
laus.
Þessi afstaða gæzlumanna er
rikjandi og i a.m.k. einu tilfelli
hefur gengið svo langt að skip-
herra mótmælti afstöðu rikis-
stjórnarinnar og þá e.t.v. fyrst
og fremst afstöðu dómsmála-
ráðherra á táknrænan hátt.
Skipherrann hafði sótt um
leyfi til að fá að klippa á togvira
ósvifins landhelgisbrjóts, en
fékk neitun. Honum fannst sem
með þessu væri verið að lýsa þvi
yfir, að iöggæzla varðskipanna
væri bara leikaraskapur og þvi
sigldi hann til næstu hafnar og
gaf skipsmönnum sinum leyfi til
þess að fara að skemmta sér.
Venjulegt úthald varðskipanna
er i kringum 10 dagar, en i þessu
tilfelli hafði varöskipið ekki ver-
ið úti nema 2-3 daga.
Þessa sögu hef ég frá skip-
verja eins varðskipanna og
hann sagði, að skipverjar á
varðskipunum „væru að verða
vitlausir yfir aðgerðaleysinu”,
eins og hann orðaði það. Þeir
hefðu það á tilfinningunni, að
þeir væru hafðir að fiflum.
Allir skynsamir menn gera
sér grein fyrir þvi, að i deilu
sem þessari eru „pólitisk
augnablik”, þegar gæta verður
þess að styggja ekki mótaðilann
og þar með gera út um
samningaumleitanir. En nú er
meira en mánuður siðan deilu-
aðilar settust að samningaborði
og stóðu upp frá þvi án þess að
nokkuð drægi saman með þeim.
Siðan hefur ekkert gerzt og
hreint ekki sýnilegt að það
ástand breytist á næstunni.
1 upphafi „þorskastriðs” voru
miklar vomr bundnar við, að
togviraklippingarnar og harður
vetur gerðu veiðar Breta og
Þjóðverja illkleifar. Hvorugt
virðist hafa haft þau áhrif, sem
vonazt var til i upphafi. Þess
vegna er það krafa Islendinga,
að stefnunni sé breytt.
Það er krafa íslendinga, að
erlendir landhelgisbrjótar verði
teknir hið allra fyrsta og refsað
samkvæmt Islenzkum lögum.
Annars gæti þetta „þorska-
strið” staðið til eilifðar.
Hollendingurinn, sem ásamt
Bandarikjamanni, var tekinn
fastur á Keflavikurflugvelli
þann 8. des. sl. með um kiló af
hassi i fórum sinum, er að verða
vitlaus á dvöl sinni i hegningar-
húsinu við Skólavörðustig, þar
sem hann hefur verið geymdur
siðan i desember.
Fyrir nokkru var hann svo illa
kominn á taugum, að hann bað
um að fá geðlækni sér til
hjálpar, og hafa yfirvöld nú
orðið við ósk hans. Hann ber við
að hafa áður á ævi sinni þurft á
aðstoð geðlæknis að halda, og
hafi þá fengiö fullan bata. Hins-
vegar hafi vistin i Steininum
haft þau áhrif á sig að sjúk-
dómurinn hafi tekið sig upp
aftur.
Það er að frétta af rannsókn
málsins, að nýlega bárust
ER AÐ
VERÐA
VITSTOLA
hingað gögn frá Interpol um
feril mannanna, og mun það
væntanlega flýta afgreiðslu
þessa máls.
Hollendingurinn hefur enn
ekkert viöurkennt, nema að
hafa haft hassið i fórum sinum,
en Bandarikjamaðurinn hefur
litið sem ekkert játað á sig.
Hann hefur hreint sakavottorð
frá heimalandi sinu, en
Hellendingurinn er á skrá
erlendis fyrir að hafa höndlað
eitthvað með fiknilyf. —
Ef svo fer sem horfir, verður
bráðlega ekki hægt að fá nýjan
neyzlufisk i Reykjavik, vegna
þess hversu fisksölum gengur
erfiðlega að útvega sér fisk.
Elzta fiskbúð Reykjavikur,
Fiskhöllin, lokar t.d. i dag og
fleiri munu að öllum likindum
loka á næstunni, en 13 fiskbúðir i
Reykjavik hættu rekstri i fyrra.
Enginn Reykjavikurbátur
landar lengur afla slnum til fisk-
búða, og stöðugt lengist I fiskinn.
Hefur hann verið sóttur allt
13 LOKUÐU
í FYRRA!
austur til Raufarhafnar, en það er
um 30 klst akstur fyrir stóran bil.
Flutningskostnaður á kiló i
þannig ferðum er um fimm
krónur.
Einnig hefur fiskur verið sóttur
suður með sjó og allt vestur á
Snæfellsnes, en fisksölum gengur
stöðugt erfiðar að fá fisk keyptan
i sjávarplássum út um landið.
Eini fiskurinn sem borizt hefur
hér á land að undanförnu og fisk-
búðirnar getað fengið keyptan, er
togaraýsa, en það þykir ekki
fyrstaflokks vara.
AFLINN ÍVIÐ MINNI
Heildarafli tslendinga á siðasta ári var 738,900 lestir. Er það
sex þúsund lestum minna en Fiskifélagið hafði reiknað til bráða-
birgða um áramótin, og bendir það til þess að aflinn i desember
hafi verið tregur. Alþýðublaðið hefur áður skýrt frá bráða-
birgðaútreikningum Fiskifélagsins.
Aflinn siðasta árið var töluvert meiri en árið á undan, 1971.
Munar 54.700 lestum. Er það aukning loðnuaflans sem þessu
veldur, en aðeins loðnuafli og hörpudisksafli jókst frá fyrra ári.
Annar afli minnkaði.
1 heild varð skipting aflans þessi árið 1972. Miðað er við
óslægðan afla, og einingartölur eru lestir:
1972 1971
1. ÞORSKAFLl: Lestir: lestir:
a) Bátaafli: 336.300 350.300
b) Togaraafli: 62.500 70.600
II. SÍLDARAFLI: 43.300 62.100
III. LOÐNUAFLI: 277.700 182.900
IV. RÆKJUAFLI: 5.000 6.300
V. HÖRPUDISKUR: 6.500 3.800
VI. HUMARAFLI: 4.000 4.700
VII. KOLMUNNI: 0.600
VIII. HROGNKELSI: 3.000 3.500
IIEILDARAFLINN 738.900 684.200
NYJASTA HÆKKU N: GATNAGERÐARGJÖLD
Borgarráð samþykkti að leita
eftir leyfi til 20% hækkunar á
gatnagerðargjöldum i Reykjavik.
Gatnagerðargjöld hafa verið
endurskoðuð með hliðsjón af
byggingarvisitölu 1. nóvember ár
hvert. Samkvæmt upplýsingum
frá skrifstofu Borgarverkvræði-
ings, eru þessi gjöld rúmmetra-
gjöld, sem endanlega eru ákveðin
og útreiknuð, þegar bygginga-
teikningar liggja fyrir.
Gjöldin eru mismunandi eftir
gerðbygginga, og eru flokkuð eft-
ir þvi, hvort um er að ræða ein-
býlishús, raðhús eða fjölbýlishús.
Til dæmis var gatnagerðargjlad
fyrir einbýlishús að 550 rúmmetr-
um áætlað kr. 160 þúsund krónur,
en 338 þúsund, ef stærð hússins er
ætluð meiri en 550 rúmm. Fyrir
ráðhús að 500rúmm. stærð kr. 95.
þúsund krónur. Fyrir 6 Ibúða
stigahús var gjaldið kr. 145 þús-
und, þ.e. kr. 71.00 pr. rúmm. en
með og ofar en 4. hæð kr. 57.00 pr.
rúmm.
Borgarráð Reykjavikur ákveð-
ur gatnagerðagjöld. Ekki hefur
enn verið tekin ákvörðun um nýja
gjaldskrá yfir pau, miðað við
byggingarvisitölu 1 nóvember
siðastliðinn. Með skirskotun til
tilkynningar frá verðlagsstjórn
hinn 28. desember sl. tók við-
skiptaráðuneytið fram á sinum
tima, aðóheimilt væri að hækka
gjaldskrár opinberra aðilja eða
gjaldákvæði i reglugerðum frá
þvi sem var i desember 1972, án
sérstakrar heimildar.
Með hliðsjón af þessu sam-
þykkti Borgarráð i fyrradag, að
leita eftir slikri heimild til hækk-
unar gatnagerðargjalda um 20%,
eins og áður greinir.