Alþýðublaðið - 17.08.1973, Qupperneq 7

idaríska „Playgirl”
bandarískum konum
lyndir af ungum stúlkum, sem selt hafa
af stúlku i þeim stelling-
i allt hennar sæist greini-
nakiö og bert! Og Doug
ert, ritstjóri „Playgirl”
i inngangsorðum að 1.
u: ,,Við munum smám
í veita lesendum okkar
jjónustu. Þá áherzlu, sem
boy” hefur lagt á barm og
• stúlkunnar, munum við
'gja á sérhvern likams-
karlmannsins, áður en
um liður”.
haflegt upplag „Glaum-
jnnar”, 600,000 eintök,
:og úpp á fimm dögum, og
ndinn og yfirritstjórinn
ert, sem skortir einn i
fertugt, gerir sér vonir um að
hann verði orðinnjafnoki Art
Heffner áður en hann verður
fimmtugur, en timarit hans
„Playboy”, seist nú i sex
milljónum eintaka, mánaðar-
lega.
Hinn listfræðilegi ráðunautur
útgefandans, Norbert Jobst,
hálffertugur Þjóðverji, sem
dvalizt hefur i Bandarikjunum
siðastliðinn áratug, gerir sér
einnig vonir um stóraukna sölu,
þegar niðurstöðurnar af við-
tækri markaðskönnun hafa
komið i ljós. Samanbrotsmynd-
in i timaritinu vakti nefnilega
ekki óblandna ánægju eða hrifn-
ingu allra kvenmanna, sem það
keyptu, Þær kæra.sig ekkert um
vöðvatröll eða gljáfágaða
pabbadrengi. Þær virðast helzt
kjósa vel á sig komna karlmenn
af hversdagslegri gerð, vörubil-
stjóra eða bréfbera til dæmis.
Það sem mestu varðar er að
hann sé fallega vaxinn og karl-
mannlegur. Og auk þess — segir
Jobst: „Konurnar eru og verða
svo rómantiskar, að það hálfa
er nóg. Þess vegna þurfa karl-
mannsmyndirnar ekki einungis
að ýta við kynferðishvötinni,
heldur og kynda undir ástinni”.
nn bar hana að
kinu og kyssti
riún varð rórri.
sgi höfðu þau
skrokkinn sund-
t kjötið. Peters
rjötbitana, sem
'erkað um nó.tt-
þá, eins og um
ri að ræða.
rar byrjuð að
Hún hafði lagt
;t úr flakinu á
ær ferðatöskur,
ia, verkfærin,
glgarnshnotur,
mælingaverk-
s, pokana tvo
nu, sjö leðuról-
ii höfðu tekið af
j, skyrtur, nær-
ld, skó, ábreið-
;, diska og borð-
plasti og tösku
uútbúnaöi.
Lbjó tvo hand-
>ka út pokunum,
og seglgarni.
au að taka með-
pti mestu máli,
jmu verkfærin.
)g tveir pottar.
tanna og dálitið
a.
:ir eldinum. Þeitn
) kvöldið áður.
u i gegnum
jmerki um
eru að ræða
KÚREKASAGA AF BERNHÖFTSTORFUNNI
Naktir líkamar
þeirra snertust
„Heyrðu nú”, sagði Pet-
ers, „þetta er meira en
nóg. Við eigum i vændum
200 kilómetra göngu i
gegnum frumskóginn. Þá
munar um hvert kilóið".
„Ég ætla að minnsta
kosti að taka myndavélina
og filmurnar með”, sagði
Gloria.
Peters glotti háðslega.
„Það er þá satt, sem sagt
er, að sumir ferðamenn
geti aldrei ferðast án þess
að hafa myndavélina með-
feröis.”
Þau sváfu vel i fyrsta
sinn þessa siðustu nótt i ™
fiugvéiarflakinu. Þau iágu m
i faðmlögum, og áður en
þau sofnuðu, höfðu þau
snert nakta likami hvors
annars. Þetta var stórkost-
leg sælustund.
„Ég elska þig”, sagði
Peters og kyssti augu
hennar, varir og brjóst.
„Ég get ekki lýst þvi, hve
mjög ég elska þig”.
Og hún svaraðí: „Haltu
mér fast. Þetta er unaðs-
legt. Mér finnst ég vera að
finna i fyrsta sinn, hvernig
er að vera kona. Liggðu
kyrr”.
Og þau heyrðu hjartslátt
beggja, ungan, öflugan og
fullan lifsþorsta.
Þau lögðu af stað, áöur
en dagaði.
Föstudagur 17. ágúst 1973
o