Alþýðublaðið - 30.08.1973, Blaðsíða 3

BJ0RGUN
KAUPIR
PRAMMA
Björgun hf ihugar kaup á 500-
600tonna pramma sem fyrirtækiö
hyggst nota til dýpkunar. Þá var
fyrirtækið meö i athugun að láta
byggja fyrir sig nýtt 1500 tonna
sanddæluskip i Hollandi, en fallið
var frá þvi vegna mikils kostn-
aöar og langs afgreiðslufrests á
slikum skipum.
Fullvist má telja að Björgun
festi kaup á prammanum, sem nú
er til sölu i Englandi. Hann geng-
ur fyrir eigin vélarafli, og getur
þvi fluttsig milli hafna, en i fram-
tiðinni yrði hann mest notaður við
hafnardýpkun og annan efnis-
flutning á sjávarbotni. Miklar
breytingar þarf að gera á
prammanum, t.d. verður sett i
hann vélskófla sem var á Grjótey,
skipi sem Björgun hf notaði áður
til efnistöku af sjávarbotni.
Sá hæsti hefur
selt fyrir 32
milljónir króna
Sildveiði islenzku bátanna i
Norðursjó hefur heldur dofnað
upp á siðkastið. Þó er hún enn -
miklu betri en i fyrra, bæði hvað ^
aflamagn og verð snertir.
1 siðustu viku seldu 29 bátar
afla sinn i Hirthals i Danmörku,
samtals 1710 lestir fyrir 33
milljónir króna. Meðalverðið var
19,28 krónur fyrir hvert kiló.
Frá byrjun sildarvertiðar i ár
er heildaraflinn orðinn rúmlega
21 þúsund lestir, en var i fyrra
19.500 lestir. Söluverðmætið i ár
er 466 milljónir, á móti 241 milljón
i fyrra. Aflahæsti báturinn er
Loftur Baldvinsson EA, sem hef-
ur fengið 1289 lestir og selt fyrir 32
milljónir. Gisli Árni RE hefur
fengið 1210 lestir og selt fyri 25,6
milljónir og Súlan EA hefur feng-
ið 1081 lest og selt fyrir 24,6
milljónir.
Auglýsingasími
Alþýðublaðsins
er 86660
Frá mönnum
og málefnum
Mál, sem
hlýtur að
vinnast
Umræðurnar i fyrrakvöld um
landhelgisdeiluna við Breta og
Þjóðverja, sem fram fóru i sjón-
varpinu, benda okkur enn einu
sinni á þá staðreynd, að þótt
sameining eigi aö rikja um mál-
ið, þá geta þeir sjálfstæðismenn
og framsóknarmenn ekki á heil-
um, sér tekið, ef þeir hittast, út
af ýmiss konar meiningarmun
og tittlingaskit, sem þeir þurfa
að viðra. Er það næsta óhugn-
anlegt fyrir almenning að þurfa
að horfa upp á slika óeiningu i
máli, sem hann sjálfur, almenn-
ingur, er sameinaður um.
1 þessum umræðum bar Eiöur
Guðnason af hvað jákvæðar
umræður snerti. Hann hafði
ýmislegt til málanna að leggja.
Það eftirtektarverða, sem kom
fram við þessar umræður var
itrekun þeirrar nauðsynjar að
fjölga varöskipunum og herða
þar með taugastriðið á miðun-
um. 1 öðru lagi kom i ljós, aö
óþarfi er aö sigla sifellt til
Reykjavikur til að skipta um á-
hafnir á varðskipunum. Auðvelt
er aö flytja áhafnirnar i veg
fyrir varöskipin og auka þannig
úthaldstima þeirra. En jákvæð-
asta viðhorfið var þó vissan um
það, að þetta mál getur ekki far-
ið nema á einn veg, sem sagt
þann að málið vinnum við
Islendingar þótt striðið kunni að
taka nokkur ár
Það finnst á, að þeir sjálf-
stæðismenn hafa hugsað sér að
reka eins konar tvö hundruð
milna fleyg i landhelgismálið.
Útfærslan i tvö hundruð milur
er góö og gild og um hana mun
verða samstaða, þegar fært
þykir að leggja út i hana, og þá
væntanlega eftir að alþjóöa-
samþykki liggur fyrir. Alþingi
eða rikisstjórn hefur ekki
bundnar hendur i þvi atriði.
Hins vegar er eðlilegt, að á
meöan ekki liggur fyrir nein
samþykkt alþjóðlegra stofnana
um slika landhelgi, þá gæti orð-
ið erfitt fyrir Islendinga að
fylgja slikri útfærslu eftir, eink-
um þegar haft er i huga að við
getum ekki einu sinni variö
fimmtiu milur vegna ónógs
skipakosts.
Það er engin ný uppfinning að
óska sér tvö hundruö milna
landhelgi. Hún litur stórkost-
lega út á korti, og hún kemur
með timanum. En á meðan ekki
hefur náöst samkomu Iag um
hana sem meginreglu, er mikill
ávinningur að þvi fyrir Islend-
inga að færa þó út eins langt og
þeir treysta sér til i bili, enda
skal þá haft i huga, að fimmtiu
milna útfærsla er fyrst og
fremst áfangi en ekki hin end-
anlega niðurstaða.
Það er þvi nokkuð hjákátlegt,
þegar reynt er á ársafmæli út-
færslunnar i fimmtiu milur að
gera litið úr þeirri aö gerð með
þvi aö benda á enn þá stórkost-
legri lausn, vitandi vits um, að
slik lausn er óraunveruleg i dag,
svo óraunveruleg, að fulltrúi tvö
hundruð milnanna hafði rétt
sleppt oröinu um, að viö gætum
ekki nógsamlega varið fimmtiu
milurnar, þegar hann hóf tvö
hundruö milna ræðu sina.
Við skulum efla samstöðuna i
landhelgismálinu. Það er aiveg
réttmætt að vekja athygli á þvi
að tvö hundruð milur geta i
framtiöinni orðið þau mörk,
sem ákvarða fiskveiðilögsögu
okkar. En sem stendur erum viö
sameinuö um fimmtiu milur og
þaö þjónar engu að fara að rjúfa
þá samstööu út af þvi sem hvort
sem er kemur i framtiöinni.
VITUS
1 7500 krónur fyrir
1 eitt herbergi og
engar heimsóknir
Um 250-60 námsmenn eru nú
húsnæðislausir, hálfum mánuði
áður en skólar byrja, „sagði
Kristinn Sigurjónsson hjá hús-
næðismiðlun framhaldsskóla-
nema. Kristinn bætti við að þeir
hefðu sent menntamálaráðuneyt-
inu skýrslu um húsnæðismálin, en
þaðan hefði ekkert frétz.t, nema
hvað ráðuneytið hefði beðið um
Hvar er sandkassinn, hvar er sandurinn, og hvað er þá
að gera við skóflu og fötu?
F.I.
LJÓSPRENTAR
Ferðafélag Islands hefur að
undanförnu látið prenta þær ár-
bækur, sem uppseldar eru fyrir
löngu og ófáanlegar. Hefur
þessu verki miðaö svo, að nú
vantar aðeir.s 7 árbækur á, að
þær séu allar fyrirliggjandi, en
þetta rit hefur komið út allt frá
árinu 1928. Enn á eftir að ljós-
prenta árin 1944, 1955 og 1960-
1964.
HORNIÐ
Óánægð með eitthvað?
Hringiö þá í HORNIÐ _ Síminn er 8-66-66.
Reykingaleyfi
upp á vasann
„Beiðni um skriflegt reykingaleyfi er það fyrsta,sem foreldrar
heyra frá fjölda barna og unglinga, sem hala veriö sendi til náms
i nokkrum stærstu heimavistarskólum landsins.
Sú skýring fylgir, að stjórnendur skólanna krefji nernendur
um skriflegt samþykki foreldra, og þá sé ekkert til fyrirstöðu
þvi, að nemendur reyki i húsakynnum skólanna. Vitað er, að
sumstaðar er nemendum fengið sérstakt herbergi, þar sem þeir
svæla allt það tóbak, sem þeir komast yfir. 1 reykingaklúbbnum
er oft ráðið til lykta ýmsum þáttum félagslifsins i skólanum, og
þá ekki sizt þvi, sem ekki fellur undir leiðsögu skólastjórnanna,
og eftirlit þeirra. Þannig verður það mörgum metnaðarmál að
komast i þennan hóp, sem hefur á sér blæ leynifélags og óleyfi-
legra ævintýra.
Náskyld þessari tilhögun er svo áfengisneyzla nemenda, sem
er aftur á móti stranglega bönnuð, en talsverð brögð eru þó viða
að I þessum sömu skólum.
Tilhögun sú, sem hér hefur verið lýst að nokkru býður heim
agaleysi og lélegum námsárangri.
nákvæmari heimilisföng nokk-
urra nema.
Aðspurður um hvernig gengi að
útvega húsnæði og hvað það kost-
aði sagði Kristinn að það gengi
illa að útvega húsnæði og verðið
væri mjög upp og ofan. l>að væri
t.d. mikill skortur á litlum ibúð-
um.
„Verðið er mjög breytilegt,
sagði Kristinn, „mesta okurtil-
boðið, sem við höfum fengið er
7.500 fyrir eitt herbergi. Sú kvöð
fylgdi þessu herbergi að allar
heimsóknir voru bannaðar og er
þá kannski eins gott að búa i fang-
elsi”.
„Herbergi iBreiðholti var boðið
á 6.000. Fyrirframgreiðsla er
mjög algeng t.d. var krafizt
100.000 kr. fyrirfram fyrir her-
bergi i Hraunbæ, sagði Kristinn.
Kristinn sagði, að þrátt fyrir
mörg óaðgengileg tilboð hefðu
borizt önnur góð t.d. 3000 kr fyrir
herbergi á Tómasarhaga og
10.000 fyrir herbergi, fæði og
þjónustu við Háaleitisbraut.
Glistrup
loksins
gómaður
Eftir mikla fyrirhöfn virðast
dönsku skattayfirvöldin loksins
hafa náð haustaki á skatt-
svikaranum kunna, Mogens
Glistrup, sem hefur hrósað sér
opinberlega af þvi að hafa leikið á
skattalögin eins og harmóniku. I
siðustu skattskýrslu sinni taldi
Glistrup fram á sig 5,5 millj.
króna tap og hefði samkvæmt þvi
átt að vera laus við öll opinber
gjöld - og raunar fyrir löngu átt að
vera dauður af hungri eftir öllum
guðs og manna lögum. Nú hefur
skattalögreglunni tekiz.t að af-
sanna ýmsa kostnaðarliði i skatt-
skýrslu Glistrups og sanna tekjur
á hann, sem hann „gieymdi” að
telja fram. Þannig að tekjur hans
til skatts hækka um 7-8 millj. kr.
Kru dönsk skattayfirvöld nú að
semja ákæruskjalið á hendur
Glistrup.
Þá hefur danska skatta-
lögreglan einnig sannað svindl og
skattsvik á hartnær 200 viðskipta-
vini Glistrups, sem hann samdi
framtöl fyrir, og eru ákæruskjölin
á leið til þeirra.
Fimmtudagur 30. ágúst 1973.
0