Alþýðublaðið - 23.12.1973, Blaðsíða 8

Stutt sunnudagsframhaldssaga
um fallega táningastelpu
eftir Dan Greenburg

joéKi
FRÁ RAFMAGNSVEITU REYKJAVlKUR
Rafmagnsveitunni er það kappsmál, að sem fæstir
verði fyrir óþægindum vegna straumleysis nú um
jólin sem endranær. Til þessað tryggja öruggt raf-
magn um hátíðarnar, vill Rafmagnsveitan benda
notendum á eftirfarandi.
1
2
3
4
5
6
Reynið að dreifa elduninni, þ.e. jafna
henni yfir daginn eins og kostur er,
einkum á aðfangadag og gamlársdag.
Forðizt, ef unnt er, að nota mörg straum-
frek tæki samtímis, t.d. rafmagnsofna,
hraðsuðukatla og brauðristar —
einkanlega meðan á eldun stendur.
Farið varlega með öll raftæki til að forðast
bruna- og snertihættu. Illa meðfarnar lausa-
taugarog jólal jósasamstæður eru hættuleg-
ar.
Util jósasamstæður þurfa að vera vatnsþétt-
ar og af viðurkenndri gerð.
Eigið ávallt til nægar birgðir af vartöppum
(,,öryggjum"). Hel-ztu stærðir eru:
10 amper Ijós
20-25 ampereldavél
35 amper íbúð
Ef straumlaust verður, skuluð þér gera
eftirtaldar ráðstafanir:
Takið straumtæki úr sambandi.
Ef straumleysið tekur aðeins til hluta úr
íbúð, (t.d. eldavél eða Ijós) getið þér sjálf
skipt um vör í töflu ibúðarinnar.
Ef öll íbúðin er straumlaus, getið þér einnig
sjálf skipt um vör fyrir íbúðina í aðaltöflu
hússins.
Ef um víðtækara straumleysi er að ræða
skuluð þér hringja í gæzlumenn Rafmagns-
veitu Reykjavikur.
Bilanatilkynningar í síma 18230 allan
sólarhringinn.
Á aðfangadagskvöld og gamlárskvöld til
kl. 21 einnig í símum 86230 og 86222.
Vér flytjum yður beztu óskir um GLEÐILEG JÓL
og FARSÆLD Á KOMANDI ÁRI, með þökk fyrir
samstarfið á hinu liðna.
■^IRAFMAGNS
r M VEITA
'mÁ. 1 REYKJAVfKUR
Geymið auglýsinguna.
0
,,Svona nú, frú Robish,” sagði
ég. ,,Hann var ekki þess virði.”
„Jú, víst,” sagði hún á milli
ekkasoganna.
,,Nei,”sagði ég. ,,0g ef þú vilt
heyra mitt álit þá var Maurice
ekkert annað en slæpingi og
leiðindaskarfur.”
Hún snéri sér að mér eins og
hún væri hjól: „Siæpingi.”
,Ja, ég átti við...”
„Eftir það sem hann gaf mér
og gerði fyrir mig, á ég þá að
þola að sitja hér og heyra sagt
að hann sé slæpingi og leiðinda-
skarfur?
„Hlustaðu á mig, frú Robish,”
sagði ég. „Eg átti aðeins við
að...”
„Þessi maður sem þú kallar
slæpingja var prins.” Hún greip
um hálsmálið á sloppnum.
„Sjáðu þetta! Er þetta gjöf frá
slæpingja?”
„Nei, sjáðu til, mér þykir leitt
að hafá...”
Hún svipti frá sér sloppnum
og opinberaði á fullkominn hátt
æsandi nærbuxur, brjóstahöld,
sokkabandabelti, sokka- og
lostafullan vöxt. „Sjáðu þetta,”
sagði hún. „Er þetta allt frá
slæpingja?’ Hún greip um
knipplingana á brjóstahöld-
unum. „Sjáðu vinnuna á þessu!
Sjáðu!”
Eg gætti þess að beygja mig
kurteislega áfram til að sjá. „ó,
já. Þetta er mjög...”
„Og sjáðu þetta!” Hún greip
um mittisteygjuna á buxunum
og teygði hana fram til að sýna
mér. „Sjáðu vinnuna á þessu og
segðu mér svo að þetta sé gjöf
frá slæpingja.”
„Ó, þetta er verulega indælt,
frú Robish,” stamaði ég og átti i
erfiðleikum með að leyna þvf að
frúin var farin að hafa töluvert
örvandi áhrif á mig.
„Finnst þér hann ennþá vera
slæpingi og leiðindaskarfur,
herra Greenburg?” sagði hún.
„Nei. Nei nei. Ég held alls
ekki að hann sé það. Mér finnst
hann...já, hann er fyrirtaks
maður.”
„Finnst þér það?”
„Já,” sagði ég. „Sennilega
einn af... þremur bestu
mönnunum i öllum Banda-
rikjunum.”
„En hvers vegna” — henni
svelgdist á ekkasogi - „hendir
hann mér frá sér?”
„Ég vei.t það ekki, frú
Robish.”
„Hvers vegna finnst honum
ég ekki aðlaðandi lengur?”
„Eg veit það ekki.”
„Er ég skyndilega svo ljót að
enginn maður vill láta sjá sig
með mér?”
„Nei. Auðvitað ekki.”
„Er ég allt i einu orðin svo
feit, gömul og slapandi að
enginn maður vill elska mig?”
„Ó nei.frú Robish. Alls ekki.”
sagði ég.
Hún pirði augun og skoðaði
niður eftir likama sinum.
„Sjáðu mig. Er ég, fjörutiu og
tveggja ára gömul, hæf tii
einhvers annars en að enda i
öskutunnunni?”
„Já, frú Robish. Guð veit það,
já!”
„Nei, það er ekki rétt,” sagði
hún og féll alveg saman. ..Ég er
rusl. Hringdu á hreinsunar-
deildina og láttu þá fara með
mig i burtu! Ég er öskutunnu-
matur! Hringdu! Hringdu!”
Mér varð ljóst að hún var að
fá móðursýkiskast, svo ég greip
til hennar og klappaði henni á
bakið. A móti faðmaði hún mig
að sér svo ákaft að ég gat varla
andað og svo fór hún að láta
þakklætiskossum rigna yfir
mig.”
5. hluti
ÐUR
TONLIST FYRIR ALLA.
TÆKIFÆRISKAUR YFIR
100 PLÖTUTITLAR.
s.f.
Olafsvík
óskar viðskiptavinum sinum og starfsfólki
Gleðilegra jóla
og færsæls komandi árs.
Þakkar ánægjuleg viðskipti og samskipti á árinu sem er að liða.
Bakki s.f.

Sunnudagur 23. desembgr 1973.