Alþýðublaðið - 10.02.1974, Blaðsíða 5

Alþýðublaðið - 10.02.1974, Blaðsíða 5
i M / /«? 1 'f 38 O ^ & no z k 3 )// a ú 4 JfZ 9 iT ?? +* //3 S 4 97, / //9 é> ?? T us i ð //4 8 //? ‘t íi jo //& * ^ ■4 K 11 //9 2 2 n /Zo 3 ’iA /Z/ * /* ro r> 8é fS SIZ, £ ’ícb /Z3 í £*. 88 K /Z*f * s-3 r~ ^ fr / 2S~ * e /8 £ Cc /Zé 9 'irMH sz? ■i 2,0 s~é t 9Z X 2 jl/ ** T 95 J /Z9 3 zz, 94 K /3o Z3 r9 f 45' L. /3/ £ Z9 4o Kit 96 T7 /3Z * * 6 zf 0 /33 > Zé n P /39 6 Z? « Q /35' ^ 9 28 - /3C. 4 Z 9 /oj 1 /3/ 2 3o /02, II /38 3 3/ //, v /39 4 3 Z ** \/ X £ 35 C9 \i /w + 6 3 4 2 Þ 7 3r iúÆ e 36 7 Z L* /ot. Q Megindómar Þegar ég nú sest niður fyrir framan ritvél mina til þess að opinbera fyrir mönnum, það sem mér hefur öðlast að vita, veit ég, að ég á vandasamt verk fyrir höndum. Ég veit, að það sem mér tekst að segja i þessari grein getur aldrei orðið nema smábrot af þvi, sem hin nýju sjónarhorn munu smám saman visa. Ég mun opna gluggann i nýja átt: i átt sem snýr að manninum sjálfum. Ég er rétt aðeins búinn að kikja, svo ég veit svo ósköp litið ennþá. Ég verð þvi að byrja grein mina með orðum Ara Fróða: ,,En hvatki er missagt er i fræðum þessum, þá er skylt að hafa þat heldur, er sannara reynist”. Maðurinn verður að gera sér ljóst, að hinn raunverulegi skilningur hans er ennþá ekki upp á marga fiska, en sem betur fer, mun það lagast. Skilningur minn og „sjón” opnaðist fyrir það, að ég i mörg herrans ár reyndi að gera mér grein fyrir frumatriðum heilastarfseminn- ar. Þá komst ég meðal annars að þvi, hve það er i raun og veru fánýtt að vera að taka afstöðu til allra hluta: dæma sifellt, hvort eitthvað sé gott eða vont, rétt eða rangt. Það er aðeins framtið einstaklingsins, sem getur dæmt um það, hvort eitthvað sé rétt eða rangt, þvi ef „reynsl- an” er rétt, þá kemur hún hon- um til góða seinna á ævinni, og ef hún er „gagnslaus” þá dettur hún úr minni mannsins af sjálfu sér, eins og allt annað, sem ekki skiptir máli fyrir hann. Með þvi að stimpla ýmislegt með „Nei” er maðurinn að útiloka lifs- reynslu, sem siðar meir gæti komið honum til góða við aðrar kringumstæður. Hið eina sanna mat á hlutum er að dæma þá misjafnlega raunhæfa, sem fer eftir þeim aðstæðum, sem hin misjöfnu umhverfi mannsins skapa. Þau atriöi, sem mest koma manninum að gagni á lifs- leið hans, eru raunhæfust og sönnust fyrir hann, hin, sem minna máli skipta, hafa iitii áhrif, þvi þau koma það sjaldan fyrir. Völuspá islendinga. f 61. visu Völunnar er sagt frá þvi, að töflur muni finnast, og eftir það muni „böl alls batna”. Við vitum vel, hvað átt er við með orðinu: Töflur. Það er kerfisbundin uppröðun á tákn- um eða einhverju öðru. En við hvers konar töblur er átt i Völuspánni? Ég mun svara þessari spurn- ingu með þvi að sýna þessar töflur. En áður en ég geri það, ætla ég aðeins að ræða um nokkra megindóma. Hvernig sem á allt er litið, og hvernig sem maðurinn er skoð- aður, þá er það tungumál hans, sém verður að teljast kóróna hans. Maðurinn og tungumál hans eru tveir óaðskiljanlegir hlutir. Þau lögmál, sem rikja i tungumáli hans, rikja lika i manninum sjálfum og heila hans. Maðurinn er kóróna sköp- unarverksins, og orðin eru kóróna hans. Enn sem komið er, hefur heilastarfsemi mannsins og undirstaða tungumálsins verið honum eins og lokuð bók. Með öðrum orðum: maðurinn veit sama og ekkert um mikilvæg- ustu þættina i atferli sinu. Hann veitsama og ekkert um þau lög- mál, sem rikja i þessum þátt- um, og samteru það tungumálið hans og heilinn, sem öllu ráða i lifi hans og hegðun. Hvernig er þá hægt að búast við þvi, að maðurinn „skilji” i raun og veru? Ég vona það, að ég muni nú með þessari grein minni stiga fyrsta skrefið i þá átt, að maðurinn læri að skilja sjálfan sig og þá þróun, sem hefur gert hann að þeirri persónu, sem hann er i dag. Ég mun gefa mönnum þann lykil, sem mun opna fyrir þeim hinn nýja heim. Meira get ég ekki gert að svo stöddu. Ég mun ekki geta út- skýrt hlutina i smáatriðum, svo menn verða að sætta sig við það, að þeir skilji ekki allt til þess að byrja með, alveg eins og ég sjálfur. Hin gullna talfla Tvö undirstöðuatriði tungu- málsins eru talnarunan og staf- rófið. Þau raða sér upp á kerfis- bundinn hátt upp i töflu, sem finnst i undirvitund mannsins. Þessi tafla hefur miklu stór- kostlegri eiginleika, heldur en virðist vera við fyrstu sýn. Þessir eiginleikar munu koma smám saman fram. Ég ætla þó að benda hér á nokkur atriði: Ef talnarunan i tugakerfinu byrjar efst i vinstra horni töflunnar (eins og sýnt er á meðfylgjandi mynd), endar siðan i neðra, hægra horninu (36), og byrjar siðan aftur efst (37), og heldur þannig áfram hring eftir hring, þá kemur i ljós, að hver hinna 36 reita töflunnar fær aðeins tölur, sem hafa sömu þversummu. Þetta byggist á ákveðnum stærðfræðilegum eiginleikum töflunnar sem ekki tekur að fara nánar út i. Þótt taflan sé i útliti byggð á sexkerfi, þá koma veldin af 10 ávallt á sama stað: RS: 100, 1000, 10000, 100000. Veldin af 7 eru öll i sömu lin- unni: 17AHOV. A sama stað lenda sömuleiðis tölúrnar: 20, 200, 2000.... (I), 300, 3000, 30000.... (12) 40. 400, 4000.... (4) og svo framvegis. Menn munu komast að mörgum fleiri dá- samlegum eiginleikum töflunn- ar við nána rannsókn. Allar tölur eiga ákveðinn reit i töflunni. Ef tekin er ein tala til dæmis 3557, lendir þessi tala i einum af hinum 36 reitum, og likurnar fyrir þvi, að hún lendi i ákveðnum reit (til dæmis 1), eru einn á móti 36. Likurnar fyrir þvi, að tvær tölur lendi I ein- hverjum fyrirframákveðnum reit eru einn á móti 36x36 (1 : 1296). Þar sem mögulegar þver- summur eru aðeins 9, og taflan er með 36 reiti, þýðir það, að hver þversummutala kemur 4 sinnum fyrir i töflunni. Þver- summutalan 1 er til dæmis i reitunum 1, 10, 19 og 28. Ef tekin er þversumma af tölu, til dæmis 3557 (3 + 5 + 5 + 7 = 20 -r- 2 + 0 = 2), vitum við, að talan 3557 tilheyrir einhverj- um af hinum fjórum reitum: 2, 11, 20, 29. Er hægt á einfaldan hátt að finna út, hverjum af hin- um f jórum reitum talan 3557 til- heyrir? Já, það er hægt. Án þess að útskýra þau princip, sem liggja að baki hennar, mun ég nú sýna aðferðina til þess. Hún er svona: Við drögum þver- summuna frá tveim siðustu töl- um stærðarinnar (57 2 = 55) og deilum siðan með tölunni 4 i útkomuna (55 : 4 = 13, afgang- ur: 3). Ef afgangur er 0, þá til- heyrir talan fyrsta samsvarandi reitnum i töflunni. Ef afgangur er 1, þá tilheyrir talan öðrum, 2 tilheyrir þriðja, og 3 tilheyrir 4. samsvarandi reitnum. Talan 3557 tilheyrir þvi reitnum 29, þ.e. T. Við getum sannprófað þetta með þvi að deila töluna 3557 með 36 og finna afganginn. (3557 : 36 = 98 afg. 29). Nokkur dæmi: 125 4- 1 + 2 + 5 = 9, 129 =- 9 = 117, 17 : 4 = 4 afg. 1, 125 tilh. 16, E. 1234, þvs.1, 33 : 4 afg. 1,1234 tilh.10.76231, þvs.l, afg. 2, reitur 19. NH. Hinir 9 heimar Talnakerfi mannsins er byggt upp á hinum 9 frumtölum ásamt hugtakinu núll. 1 töflunni eiga þessar 9 tölur hver fyrir sig 4 reiti. Tölur eru sá raunveruleiki i lifi mannsins, sem öll hans visindi og vitneskja byggjast utan um. Þær eru hornstein- arnir, sem heimur hans hvilir á. Meðal allra hinna óliku þjóða með hin margvíslegu tungumál Jarðarinnar er það fyrst og fremst talnarunan, sem allar þessar þjóðir hafa sameigin- legt. Væri ekki eðlilegt, að tölurnar hefðu stærra hlutverk i kerfi tungumálanna, heldur en maðurinn álitur i dag? Svarið er: Auðvitað. Og án alls málavafsturs, mun ég nú sýna hvernig: Talan 9 á hijóðin B og P. Talan 8 á hljóðið R. Talan 7 á hljóðið M. Talan 6 á hljóðið J og X. Talan 5 á hljóðið F. Talan 4 á hljóðið K. Talan 3 á hljóðin H og V. Talan 2 á hljóðin G og S/ Talan 1 á hljóðin N og L. Og „talan” O á hljóðin T og D. Hljóðin Þ og Ð tilheyra ekki töl- unum. Litum nú á eittorð: Jörð. 1 þvi orði eru samhljóðarnir J og R. Sérhljóðinn ö, og hljóðið Ð. 1 þessari grein mun ég ekki meðhöndla eiginleika sérhljóð- anna. Þeir fylgja ekki sömu lög- málum og samhljóðarnir. Orð missir ekki merkingu sina, þótt það i beygingum, stigbreyt- ingum eða i sagnháttum breyti um sérhljóða. Ef færeyskan er breytt þannig, að allir sér- hljóðar i tungumálinu eru sam- ræmdir hinum islensku, þá kemur i ljós, að þessi tvö tungu- mál eru nærri þvi eins. Sér- hljóðin hafa sveiflast til i Fær- eyskunni, en samhljóðin hafa haldið sér, þvi þau eru miklu fremur fastbundin merking- unni, heldur en sérhljóðin. 1 orðinu Jörð eru sam- hljóðarnir JR og i tölum er það 68. 1 töflunni sést að talan 68 til- heyrir reit 32, þversummunni 5 og tákninu X. Litum svo á orðið Gamla Frón. Það er I tölum: 271 581. Útreiknað er það 271:1:19:HN 581:5:5, þar sem fyrst er sýnd talan, siðan þver- summan, svo númer reits, og loks tákn reitsins. Orðin Jörð og Frón hafa sömu frumtölu og tilheyra sama heim, en reitirnir eru ekki hinir sömu. Jörð tilheyrir reit, sem hefur táknið X og númerið 32. Helstu eigin- leikar tölunnar 32 eru þeir, að hún er margfeldið af 4.8, eða K.R. Auk þess er hún sú tala, sem mánaðardagarnir stefna að, en aldrei ná. Hefur þetta einhverja þýðingu? En hvað er ég annars að gera? Er ég að halda þvi fram, að öll orð, sem maðurinn notar eigi sér ákveðin stað i töflunni? Já, það er ég að gera. 1 þvi kemur gagnsemi hennar fram. Og meina ég þá, að heilinn reikni út öll orð, sem berast til hans? Já, og það er enginn vandi fyrir hann. Hann gerir það á svipstundu, án þess að við höfum nokkra hugmynd um það. Og nú verð ég að minna aftur á það, sem ég sagði I byrjun þessarar greinar i sambandi við afstöðu- og skoðanamyndun. Hver veit nema að einhver guilkorn leynist i þessari grein fyrir lesandann. Þess vegna er það ástæðulaust að stimpla það, jafnvel þótt það stangist á við viðurkenndar hugmyndir, eða sé erfitt að átta sig á. Allt nýtt er erfitt að skilja. Of ef það reynist ónothæft, þá dettur það niður af sjálfu úr huga hans. En lesand- inn má ekki gleyma þvi, að það sem ég mun geta sagt i þessari grein, er aðeins litill hluti af þeim heimi, sem mér hefur tekist að finna. Og taflan er sömuleiðis aðeins hluti af heila- starfseminni. Hún er þýðingar- mikill hluti, en hún er samt aðeins hluti, og þess vegna mun heildin ekki liggja augljóst fyrir til að byrja með. Tákn hljóöfæranna. Það eru fyrst og fremst hljóð stafanna, sem hafa þá tölu- merkinu, sem gera heilanum kleyft að finna viðkomandi reit orðanna. Það tákn eða bók- stafur, sem tilheyrir ákveðnum reit, er mynd reitsins. Sú mynd gefur þeim orðum, sem tilheyra reitnum ákveðna viðmiðunar- mynd, sem eykur likurnar fyrir þvi, að orðið þekkist. Hver bók- stafur hefur margar myndir: skrifstaf, prentstaf, litinn staf og stóran staf, en þó er það stóri stafurinn, sem er aðal myndin, Ekki má þó gleyma þvi, að þessi myndræna aðferð er aðeins viðbót við kerfið. Hver reitur hefur ákveðna eiginleika, sem fara eftir eiginleikum þeirra orða, sem honum til- heyra, eftir staðsetningu reits- ins og afstöðu reitsins til annarra reita, eftir eiginleikum þeirra likainshluta mannsins, sem eiga orð i reitnum, og svo frv. Mannsheilinn vinnur ávallt sem ein heild, og þess vegna eru hinir ýmsu þættir starfsem- innar ekki alltaf augljósir hver fyrir sig. Við skulum nú lita á helstu, vinsælustu hljóðfæri mannsins til þess að athuga, hvort sam- hengi sé á milli nafna þeirra og útlits þeirra. Gitar: 208:1:28:RS. Gitarkass- inn hefur útlinur eins og S. Banjo: 916:7:16:Ee. Kassinn er eins og litið e, en E, sem er eins og tveir ferningar, gæti bent á banjohálsi nn . Saxofón: 2651:5:23:L. Af öllum bókstöf- unum er saxofónn helst likur ellinu stóra. Trompet: 8790:6:6. Þvi ekki það. Takkarnir eru auk þess 3, en 3 og 6 eru mjög skyldar tölur. Contrabassi: 4108922:8:26: P. Hér verður að snúa tákninu við. Fiðla: 51:6:15:CD. Táknar þetta, að fiðluboga sé strokið yfir kassann. Pianó: 91:1:19:NH. Séð framanfrá er pianó eins og stórt H, en á hlið er það líkt litlu h, eða Nh. Harpa og orgel hafa táknið T. Bendir það á hinn eina og sanna tón. Hvaða tákn eiga Frank Sinatra og Elvis Prestley? Frank Sinatra: 5814 2108:0 T. Elvis Prestley: 132 H-/+=t 6 T. Mjöll Hólm á lika T, 7611 327: LT. Er það tilviljun, að Frank og Elvis, hinir tveir ókrýndu konungar söngsins, eiga báðir sama táknið? Og þeir eiga lika báðir töluna sex, þ.e. 6 og 36. Hvernig er orðið: að syngja saung, to sing? saung: 212:5:32:X. Nú er X lika tákn fyrir töluna 6, sex, enda má lita á það sem tvo þrihyrninga. Eru einhverjir islenskir söngvarar, sem eiga táknið X? Ólafur Gaukur og Svanhildur: B X og 0(36). Ragnar Bjarnason (10 O), Ómar Ragnarsson (6 6), Elly Vilhjálms (11 X). Z er töluvert skyld X (X og Z eru hjón. Hjón: 361:1). Orðið Hljómar á táknin ZÞ, og þeir aðilar, sem einna mest hafa ráðið um þróun tónlistar á Islandi siðustu áratugina, eiga þessa stafi. Hauk Mortens (ZÞ Ö), Svavar Gests (ZÞ 6) og Hljómar (ZÞ). Hljómar breyttu nafni sinu i Trúbrot um tima, en orðið Trúbrot er lika i „sjöunda himni”: ZÞ. Nokkur nöfn: Páll ísólfsson (11 T), Einar Pálsson (G Y), Kristján Eldjárn (J O), Valdimir Askenasy (H RS). Spasskí (RS). Robert Fisser (8 8), Gunnar Ormslef (U L), Louis Armstrong (12 O), Bing Grosby (12 J), Dean Martin (1 0), Tjarli Tsjaplin (CD NH), Cassius Clay (10 5), Djon Wain (0V), Golda Meyr (U 6), Arafat (K), Beetles (12), Ritsjard Nixon (M Æ), Ritsjard Burton (M 9), Elisabet Taylor (U G), Bressnef (F), Krutsjof (0), Kennedy (6), Albert Einstein (ö ZÞ), Sigmund Freud (U 4), isak Asimow (M J). Það er miklu meira samhengi milli þessa fólks og frumtákna þeirra, heldur en virðist við fyrstu sýn. En eins og ég hef áður sagt, þá get ég aðeins útvegað lykilinn að húsinu. Hvernig það litur svo út, og hverir eru eiginleikar þess, mun timinn útvega. Ljúfur ómur Ljúfur-2 ómur-x loftið-CD klýfur-G lyftir X sál-J um himingeim-U Þýtt-oo á vængjum-NH söngs- ins-RS svífur-G Sálin-V glöð-J i Friðarheim-A. Talan 2 er s og g: gas, gos, sig, sog eða 22:K. Ljóðið er eftir Jónas Jónasson (ö J) og lagið (12) er eftir Bortniansky (E, sextán). Abraham Abram (CD) fékk nafnið Abraham (9) og hann gat Isak (M, 24, 60), og Isak gat Jakop (1). Og Jakop átti 12 sonu , (21,J) :Ruben (Q), bræðurna Simon (HN) og Levi (A), Juda (6,24,M) sem kemur til Silo (J), Sebúlon (K) Ubsilon við sjávar- ströndina þarsem skip (Y) liggja, og land hans veit til Zidon (J), Issakar (E), Dan (1) sem á einn son: Húsin (Y), Gað (2eða 20, I), Asser (12), sem veitir konungakrásir (12), Naftali (0) hin rásandi hind, Jósef (A) hinn ungi aldinviður (4). Blessunin (7) kom yfir höfuð (Æ) honum, Benjamin (CO) er úlfur (B) sem ssundur- rifur (B) Á morgnana (HN) etur (T) hann bráð (P) á kvöldin (9) skiftir (RS) hann herfangi (RS). Svör við spurningum. Nú er hætt við, að margar áleitnar spurningar séu farnar að sækja á huga lesandans. Hvernig getur þetta átt sér stað? Hvað með önnur tungu- mál? Kinverjar nota, til dæmis, myndtetur, sem er ekkert skylt vestraina táknmálinu, eða er það? Ef taflan og tölukerfi hennar er staðreynd, hvers vegna hefur maðurinn ekki vitað neitt um hana fyrr en nú? Ég mun nú skýra frá nokkrum megindómum, sem varpa munu ljósi á hinar áleitnu spurningar. Áður en piramidinn mikli i Egyptalandi var byggður rikti menning i heiminum, sem var algjörlega frábrugðin þeirri menningu, sem nútimamaður- inn þekkir. Þá töluðu allar þjóðir heims sama tungumál. Þá rikti friður og samvinna milli allra manna. Allar þjóðir heims áttu sömu töflu, sem tungumál beirra byggðist á. þessi tafla var byggð út frá þeirri frummynd, sem pósitivust er i umhverfi manna: Hringnum. Sólin og tunglið eru hringir. Flestir jarðarávextir eru hringlaga og bjúglaga, og andlit manna eru hringlaga. Visindamaðurinn i dag kallar þessa menningu: sóldýrkendur, vegna þess, að hann veit ekki meira. Astæðan fyrir þvi, að við vitum svo litið um þessa gömlu menningu, er viðhorf okkar til hugtaksins: menning. Við getum aðeins dæmt gömul þjóð- félög eftir þeim fornleifum, semþau láta eftir sig. Við teljum fornþjóð á háu menningarstigi, ef hún skilur eftir sig stórar steinhallir. Sú heimsmenning, spm ég er að tala um, þurfti engar steinhallir, og táknin voru heilög, þvi menn þekktu mátt þeirra og mikilvægi. Þess vegna voru þau ekki höggvin I steina. Þessir menn vissu nákvæmlega, hvernig heili þeirra starfaði, og hvernig tákn þeirra og tafla gerðu þá að mönnum. Og þeir áttu sina visinda- menn, sem fundu það út, að til væri önnur tafla, sem væri miklu máttugri og fjölhæfari, heldur en sú tafla var, sem þeir notuðu. Þessi uppgötvun hefur eflaust verið mikið rædd um allan heiminn, og að lokum var tekin mikilvæg ákvörðun. Allur mannheimurinn kom sér saman um það, að hin nýja tafla yrði þróuðupp i manninum. En hvað myndi það kosta? Það var að þróa upp ný sam- hljóð I tungumálinu. Nýjum frumpunktum þurfti að bæta við i heila mannsins. Og svo þurfti að ala þrihyrninginn og sér- staklega ferhyrninginn upp i heimi mannsins til þess að tak- markinu yrði náð. En takmarkið var lokkandi. Þeir horfðu út i geiminn og sögðu: Þangað væri gaman að komast. Og þeir fórnuðu sinum gamla heimi fyrir nýjan heim, sem þó gat ekki orðið að veru- leika fyrr en eftir mörg þúsund ár. En hvernig er hægt að þróa upp nýja töflu i heila mannsins? Fyrst verður að eyðileggja hina gömlu, sem er orðin rótgróin i huga og tungumáli hans. Siðan verður að þrýsta hringnum nið- ur á meðan verið er að þróa upp hin nýju samhljóð og hyrning- ana. Það má meðal annars gera með þvi að gera hringinn að núlli. Vatnið er látið leika stórt hlut- verk i umbreytingunni, þvi eiginleikar þess: Formleysið og hreyfing, eru mikilsverð atriði til þess að stuðla að „breyt- ingu”. Þess vegna fékk hin mikla breyting nafnið Flóð. En áður en Flóðið kom voru gerðar ýmsar ráðstafanir. Pira- midinn var byggður til þess að minna á hið mikla átak, og til þessaðsýna mönnum (á réttum tima) hvað átt hefði sér stað. Þeir byggðu einnig hinar stóru styttur á Páskaeyjunum til þess að sýna seinni tima mönnum, hvers þeir voru megnugir. Og þeir sömdu trúarbækur, sem geymdu upplýsingar um hið mikla átak, og sem vera átti hugggun manna i gegnum hinar miklu þrengingar, sem breytingin kostaði, jafnframt þvi sem þær stuðluðu að hinni réttu þróun. Og siðan völdu þeir eina þjóð til þess að geyma þá lykla, sem leysa myndu mennina úr þeim álögum, sem breytingin kostaði. önnur þjóð fékk það hlutverk að villa um fyrir heiminum, hvar hin útvalda þjóð væri. Báðar þjóðirnar fengu mjög erfið hlut- verk, þvi vegna hins stóra skamms, sem þær fengu, lifðu þær lengi i reiði og ótta. tsland og ísrael, V og T. tss- land og Issrael, CD og V. Lönd Flóðsins. Allar þjóðir heims hafa ákveðið hlutverk i hinu miklu kraftaverki, sem um- breytingin er. Og allar geyma þær megindóma, sem maðurinn hefur ekki enn skilið, en mun nú brátt fara að skilja. Og mannkynið hefur átt sér vin, sem hjálpað hefur þvi i gegnum hið erfiða timabil. Vin- ur, sem hefur stjórnað mann- kyninu i átt til hins nýja heims. Enn vitum við svo litið, en hver veit, ef til vill eiga allir draumar mannkynsins eftir að rætast. Við köllum þennan vin ýmsum nöfnum: Allah (11), Braman (7), Óðinn (11), Jehóva (J) og svo framvegis, en það er alveg eins hægt að kalla hann með öll- um nöfnum eins og einu nafni. I gegnum þróunina hefur maður- inn aðeins getað trúað á hann, en hann mun læra að skilja hann og þekkja. Nói átti þrjá syni: Sem Kam og Jafet. Það eru nöfn hinna þriggja samhljóða, sem bætt- ust við hljóð mannsins, S,K og J. Kvæs essins hafði ekki verið notað áður, K var klofið frá G, og hið sérkennilega hljóð: J þróaðist út frá sérhljóðinu I, með aðstoð X-ins. Nói hefur verið að smiða örk- ina i öll þessi ár. Og hann sendi dúfu út af örkinni, sem er ekki- komin til baka. örk (84-12) er hin nýja ferhyrnda tafla, og dýrin eru enn I örkinni, sum heilög, en önnur bölvuð. Nokkur atriði Hinn fyrsti i Jólum 25. desem- ber. Jól er 61-25-0 og desem- ber er 2798-26-P. Jólin eru þaö op, sem manninum var gefið. Bolludagur er þann 25, febrúar og öskudagur þann 27. febrúar, þegar Pokar eru Kræktir á Bök Manna. Mann, menn er 711-9-27- Q. Er eðlilegt, að hringurinn sé kallaður Kú? Sprengidagur er 26. febrúar. Tölurnar 6 og 7 eru kallaðar seks og sjö. Seks er 242- 8-26-P og sjö er 26-P. Jesú er 62- 8-26-P og Kristur er 4820-5-32-X. Það tákn, sem Kinverjar nota yfir hugtakið rétt, bendir á stafina P og X i töflunni: PaX: friður. Og Febrúar er 5988-3-12. Flóð er 51-15-6-CD. Ljóð er 16- 7-E. Menn munu smám saman skilja um hvað ljóð þeirra i raun og veru fjalla. Ég vil sérstak- lega benda á Ijóð Walt Whit- mans: Úr Grasblöðum. Táknið X og allt annað. sem það skapar og þvitilheyrir, hefui verið sá burðarás, sem borið hefur uppi þá þróun, sem fyrir- huguð var. öll Jörðin var kross- fest. Þegar piramidinn mikli er skoðaður úr lofti, sýnir hann þetta merkilega tákn. Piramið er 987-6-15-CD: þ.e. 987 eru þrir efstu heimarnir, 6 er tölustærð og heimur X-ins: SEX, 15 er „flata” hugtakið á klukkunni, og CD eru hin örlagariku tákn Flóðsins. Ofan á piramidanum vantar toppsteininn, svo að þar mynd- ast ferhyrndur pallur. Ég mun nú setja þennan toppstein á piramidann: Stein, sem er eins og teningur i laginu. Og ofan á hann set ég kúlu. Þá er hann fullkominn. Maðurinn er búinn að ná markmiði sínu. Nú getur hann losað sig úr álögunum, sem nauðsynleg voru til þess að ná þvi. Plágurnar, sem komu yfir Egiptaland eru ennþá I tákn- málinu hans. Þar flýtur allt i vatni. Táknin 1, 4, og 7 eru vatn. Hins vegar er táknið A vin. Vin er 31-V og Vatn er 301-4-31-V. HN er lika 31-V. og A er 13. Hvaða þýðingu hefur þetta? Völvuspáin (Vala: 4-31-V Spá: 2-29-T. Væta) byrjar svona: Hljóðs-3162-U bið ek AIlar-118-10 Helgar-3128-X Kindir-4108-4 Meiri-78-6 og Minni-711-Q Mögu- 72-Ö Heímdailar-Heim-37-1- Dallar-118-lO-spegilmynd. Heimdallar - 2. Táknið 2 er Fisk'ur. Ef lesandinn bætir tákn- sins við það fær hann mynd af hjartanu, en ef hann fyllir út táknið þannig, að það verði symmetriskt, þá fær hann mynd af fisk, FX. Þoskur er 248-5-32-X og Ýsa er 2. „Ýsa var það, Heillin.” Og fiskurinn lifir auð- vitað I vatni. Sódóma og Gómorra. Gómorra er 2788--7-16E og Sódóma er 207:9:Q. Gómorra er orustan i gómunum, þ.e. málið, sem var umturnað vegna hinnar miklu byltingar. Og Sódóma er það tákn og eitur i töflunni, sem mestan þunga bar i myndun hinna nýju hljóða: J,K og S. I fyrstu visu,, Gylvaginningar” i Snorra-Eddu er sagt frá þvi, hvernig J verður til: Gefjun dró frá Gylva, glöð djúpröðul óðla o.s.frv. Gefjun er Gef-jun: OO og Gefjun: 2561:5. Gefjun dró frá Y. J Y óðla. Ubsilon er 9211:4:31:V. Nú er V, eins og það er táknað alls ekki Vaff, heldur miklu fremur G eða K. þvi það bendir aftast i munn mannsins, þar sem þessir stafir myndast. Þess vegna „gefur” O og V það ójafnvægi i töflunni, sem skapar hin nýju hljóð. Ásamt mörgum öðrum faktorum auðvitað. Upp silon, UPP sól-J og Lón-11. UPP Sólon lslandus-Y. Lokaorö Er þessi grein visindaskáld- skapur eða sannleikur? Við lát- um timann skera úr þvi. Les- andanum er frjálst að trúa, hverju sem hann vill. Enda er ég ekki að boða nýja trú. Miklu fremur er ég að boða skilning. Og hver er svo ég? Ég heiti Hreingerningar- maður, þegar ég geri hreint. Ég heiti tþróttamaöur, þegar ég mennta mig á bestan hátt. Ég heiti konan min, Alfhildur og börnin min, Helena, Þór og Óðinn. Einnig heiti ég móðir min, Sigurlaug, og faðir minn F’riðbjörn. Og ég á lika nöfn allra minna systkyna. Ég heiti Húsasmiður, þegar ég byggi hús, og ég heiti Lögfræðingur. þegar ég rukka inn reikning. Og ég get lika heitið Blóm. Elskhugi, Reynir og Óðinn. eða hverju öðru nafni, sem mér dettur i hug, eftir þvi, hvað ég er að gera. Sannleikurinn er sá, að eitt nabn er litið stærra heldur en einn nabli. Þeir sem öðrum fremur hafa átt þátt i þróun dans- og dægurlagatón- listar á tslandi eiga margt sameigin- legt t.d. Hljómar og Svavar Gests. o Sunnudagur 10. febrúar 1974 Sunnudagur 10. febrúar 1974

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.