Alþýðublaðið - 10.02.1974, Qupperneq 5

i M / /«? 1 'f 38 O ^ & no z k 3 )// a ú 4 JfZ 9 iT ?? +* //3 S 4 97, / //9 é>
?? T us i ð //4 8 //? ‘t íi jo //& * ^ ■4 K 11 //9 2 2 n /Zo 3
’iA /Z/ * /* ro r> 8é fS SIZ, £ ’ícb /Z3 í £*. 88 K /Z*f * s-3 r~ ^ fr / 2S~ * e /8 £ Cc /Zé 9
'irMH sz? ■i 2,0 s~é t 9Z X 2 jl/ ** T 95 J /Z9 3 zz, 94 K /3o Z3 r9 f 45' L. /3/ £ Z9 4o Kit 96 T7 /3Z * * 6
zf 0 /33 > Zé n P /39 6 Z? « Q /35' ^ 9 28 - /3C. 4 Z 9 /oj 1 /3/ 2 3o /02, II /38 3
3/ //, v /39 4 3 Z ** \/ X £ 35 C9 \i /w + 6 3 4 2 Þ 7 3r iúÆ e 36 7 Z L* /ot. Q
Megindómar
Þegar ég nú sest niður fyrir
framan ritvél mina til þess að
opinbera fyrir mönnum, það
sem mér hefur öðlast að vita,
veit ég, að ég á vandasamt verk
fyrir höndum. Ég veit, að það
sem mér tekst að segja i þessari
grein getur aldrei orðið nema
smábrot af þvi, sem hin nýju
sjónarhorn munu smám saman
visa. Ég mun opna gluggann i
nýja átt: i átt sem snýr að
manninum sjálfum. Ég er rétt
aðeins búinn að kikja, svo ég
veit svo ósköp litið ennþá. Ég
verð þvi að byrja grein mina
með orðum Ara Fróða:
,,En hvatki er missagt er i
fræðum þessum, þá er skylt að
hafa þat heldur, er sannara
reynist”.
Maðurinn verður að gera sér
ljóst, að hinn raunverulegi
skilningur hans er ennþá ekki
upp á marga fiska, en sem betur
fer, mun það lagast. Skilningur
minn og „sjón” opnaðist fyrir
það, að ég i mörg herrans ár
reyndi að gera mér grein fyrir
frumatriðum heilastarfseminn-
ar. Þá komst ég meðal annars
að þvi, hve það er i raun og veru
fánýtt að vera að taka afstöðu til
allra hluta: dæma sifellt, hvort
eitthvað sé gott eða vont, rétt
eða rangt. Það er aðeins framtið
einstaklingsins, sem getur
dæmt um það, hvort eitthvað sé
rétt eða rangt, þvi ef „reynsl-
an” er rétt, þá kemur hún hon-
um til góða seinna á ævinni, og
ef hún er „gagnslaus” þá dettur
hún úr minni mannsins af sjálfu
sér, eins og allt annað, sem ekki
skiptir máli fyrir hann. Með þvi
að stimpla ýmislegt með „Nei”
er maðurinn að útiloka lifs-
reynslu, sem siðar meir gæti
komið honum til góða við aðrar
kringumstæður. Hið eina sanna
mat á hlutum er að dæma þá
misjafnlega raunhæfa, sem fer
eftir þeim aðstæðum, sem hin
misjöfnu umhverfi mannsins
skapa. Þau atriöi, sem mest
koma manninum að gagni á lifs-
leið hans, eru raunhæfust og
sönnust fyrir hann, hin, sem
minna máli skipta, hafa iitii
áhrif, þvi þau koma það sjaldan
fyrir.
Völuspá islendinga.
f 61. visu Völunnar er sagt frá
þvi, að töflur muni finnast, og
eftir það muni „böl alls batna”.
Við vitum vel, hvað átt er við
með orðinu: Töflur. Það er
kerfisbundin uppröðun á tákn-
um eða einhverju öðru. En við
hvers konar töblur er átt i
Völuspánni?
Ég mun svara þessari spurn-
ingu með þvi að sýna þessar
töflur. En áður en ég geri það,
ætla ég aðeins að ræða um
nokkra megindóma.
Hvernig sem á allt er litið, og
hvernig sem maðurinn er skoð-
aður, þá er það tungumál hans,
sém verður að teljast kóróna
hans. Maðurinn og tungumál
hans eru tveir óaðskiljanlegir
hlutir. Þau lögmál, sem rikja i
tungumáli hans, rikja lika i
manninum sjálfum og heila
hans. Maðurinn er kóróna sköp-
unarverksins, og orðin eru
kóróna hans.
Enn sem komið er, hefur
heilastarfsemi mannsins og
undirstaða tungumálsins verið
honum eins og lokuð bók. Með
öðrum orðum: maðurinn veit
sama og ekkert um mikilvæg-
ustu þættina i atferli sinu. Hann
veitsama og ekkert um þau lög-
mál, sem rikja i þessum þátt-
um, og samteru það tungumálið
hans og heilinn, sem öllu ráða i
lifi hans og hegðun. Hvernig er
þá hægt að búast við þvi, að
maðurinn „skilji” i raun og
veru? Ég vona það, að ég muni
nú með þessari grein minni
stiga fyrsta skrefið i þá átt, að
maðurinn læri að skilja sjálfan
sig og þá þróun, sem hefur gert
hann að þeirri persónu, sem
hann er i dag. Ég mun gefa
mönnum þann lykil, sem mun
opna fyrir þeim hinn nýja heim.
Meira get ég ekki gert að svo
stöddu. Ég mun ekki geta út-
skýrt hlutina i smáatriðum, svo
menn verða að sætta sig við það,
að þeir skilji ekki allt til þess að
byrja með, alveg eins og ég
sjálfur.
Hin gullna talfla
Tvö undirstöðuatriði tungu-
málsins eru talnarunan og staf-
rófið. Þau raða sér upp á kerfis-
bundinn hátt upp i töflu, sem
finnst i undirvitund mannsins.
Þessi tafla hefur miklu stór-
kostlegri eiginleika, heldur en
virðist vera við fyrstu sýn.
Þessir eiginleikar munu koma
smám saman fram. Ég ætla þó
að benda hér á nokkur atriði: Ef
talnarunan i tugakerfinu byrjar
efst i vinstra horni töflunnar
(eins og sýnt er á meðfylgjandi
mynd), endar siðan i neðra,
hægra horninu (36), og byrjar
siðan aftur efst (37), og heldur
þannig áfram hring eftir hring,
þá kemur i ljós, að hver hinna 36
reita töflunnar fær aðeins tölur,
sem hafa sömu þversummu.
Þetta byggist á ákveðnum
stærðfræðilegum eiginleikum
töflunnar sem ekki tekur að
fara nánar út i. Þótt taflan sé i
útliti byggð á sexkerfi, þá koma
veldin af 10 ávallt á sama stað:
RS: 100, 1000, 10000, 100000.
Veldin af 7 eru öll i sömu lin-
unni: 17AHOV. A sama stað
lenda sömuleiðis tölúrnar: 20,
200, 2000.... (I), 300, 3000,
30000.... (12) 40. 400, 4000.... (4)
og svo framvegis. Menn munu
komast að mörgum fleiri dá-
samlegum eiginleikum töflunn-
ar við nána rannsókn.
Allar tölur eiga ákveðinn reit i
töflunni. Ef tekin er ein tala til
dæmis 3557, lendir þessi tala i
einum af hinum 36 reitum, og
likurnar fyrir þvi, að hún lendi i
ákveðnum reit (til dæmis 1), eru
einn á móti 36. Likurnar fyrir
þvi, að tvær tölur lendi I ein-
hverjum fyrirframákveðnum
reit eru einn á móti 36x36 (1 :
1296).
Þar sem mögulegar þver-
summur eru aðeins 9, og taflan
er með 36 reiti, þýðir það, að
hver þversummutala kemur 4
sinnum fyrir i töflunni. Þver-
summutalan 1 er til dæmis i
reitunum 1, 10, 19 og 28.
Ef tekin er þversumma af
tölu, til dæmis 3557 (3 + 5 + 5 +
7 = 20 -r- 2 + 0 = 2), vitum við,
að talan 3557 tilheyrir einhverj-
um af hinum fjórum reitum: 2,
11, 20, 29. Er hægt á einfaldan
hátt að finna út, hverjum af hin-
um f jórum reitum talan 3557 til-
heyrir? Já, það er hægt. Án þess
að útskýra þau princip, sem
liggja að baki hennar, mun ég
nú sýna aðferðina til þess. Hún
er svona: Við drögum þver-
summuna frá tveim siðustu töl-
um stærðarinnar (57 2 = 55)
og deilum siðan með tölunni 4 i
útkomuna (55 : 4 = 13, afgang-
ur: 3). Ef afgangur er 0, þá til-
heyrir talan fyrsta samsvarandi
reitnum i töflunni. Ef afgangur
er 1, þá tilheyrir talan öðrum, 2
tilheyrir þriðja, og 3 tilheyrir 4.
samsvarandi reitnum. Talan
3557 tilheyrir þvi reitnum 29,
þ.e. T. Við getum sannprófað
þetta með þvi að deila töluna
3557 með 36 og finna afganginn.
(3557 : 36 = 98 afg. 29). Nokkur
dæmi: 125 4- 1 + 2 + 5 = 9, 129
=- 9 = 117, 17 : 4 = 4 afg. 1, 125
tilh. 16, E. 1234, þvs.1, 33 : 4 afg.
1,1234 tilh.10.76231, þvs.l, afg. 2,
reitur 19. NH.
Hinir 9 heimar
Talnakerfi mannsins er byggt
upp á hinum 9 frumtölum ásamt
hugtakinu núll. 1 töflunni eiga
þessar 9 tölur hver fyrir sig 4
reiti. Tölur eru sá raunveruleiki
i lifi mannsins, sem öll hans
visindi og vitneskja byggjast
utan um. Þær eru hornstein-
arnir, sem heimur hans hvilir á.
Meðal allra hinna óliku þjóða
með hin margvíslegu tungumál
Jarðarinnar er það fyrst og
fremst talnarunan, sem allar
þessar þjóðir hafa sameigin-
legt.
Væri ekki eðlilegt, að tölurnar
hefðu stærra hlutverk i kerfi
tungumálanna, heldur en
maðurinn álitur i dag?
Svarið er: Auðvitað. Og án
alls málavafsturs, mun ég nú
sýna hvernig:
Talan 9 á hijóðin B og P. Talan
8 á hljóðið R. Talan 7 á hljóðið
M. Talan 6 á hljóðið J og X.
Talan 5 á hljóðið F. Talan 4 á
hljóðið K. Talan 3 á hljóðin H og
V. Talan 2 á hljóðin G og S/
Talan 1 á hljóðin N og L. Og
„talan” O á hljóðin T og D.
Hljóðin Þ og Ð tilheyra ekki töl-
unum.
Litum nú á eittorð: Jörð. 1 þvi
orði eru samhljóðarnir J og R.
Sérhljóðinn ö, og hljóðið Ð. 1
þessari grein mun ég ekki
meðhöndla eiginleika sérhljóð-
anna. Þeir fylgja ekki sömu lög-
málum og samhljóðarnir. Orð
missir ekki merkingu sina,
þótt það i beygingum, stigbreyt-
ingum eða i sagnháttum breyti
um sérhljóða. Ef færeyskan er
breytt þannig, að allir sér-
hljóðar i tungumálinu eru sam-
ræmdir hinum islensku, þá
kemur i ljós, að þessi tvö tungu-
mál eru nærri þvi eins. Sér-
hljóðin hafa sveiflast til i Fær-
eyskunni, en samhljóðin hafa
haldið sér, þvi þau eru miklu
fremur fastbundin merking-
unni, heldur en sérhljóðin.
1 orðinu Jörð eru sam-
hljóðarnir JR og i tölum er það
68. 1 töflunni sést að talan 68 til-
heyrir reit 32, þversummunni 5
og tákninu X. Litum svo á orðið
Gamla Frón. Það er I tölum: 271
581. Útreiknað er það
271:1:19:HN 581:5:5, þar sem
fyrst er sýnd talan, siðan þver-
summan, svo númer reits, og
loks tákn reitsins. Orðin Jörð og
Frón hafa sömu frumtölu og
tilheyra sama heim, en reitirnir
eru ekki hinir sömu. Jörð
tilheyrir reit, sem hefur táknið
X og númerið 32. Helstu eigin-
leikar tölunnar 32 eru þeir, að
hún er margfeldið af 4.8, eða
K.R. Auk þess er hún sú tala,
sem mánaðardagarnir stefna
að, en aldrei ná. Hefur þetta
einhverja þýðingu?
En hvað er ég annars að
gera? Er ég að halda þvi fram,
að öll orð, sem maðurinn notar
eigi sér ákveðin stað i töflunni?
Já, það er ég að gera. 1 þvi
kemur gagnsemi hennar fram.
Og meina ég þá, að heilinn
reikni út öll orð, sem berast til
hans? Já, og það er enginn
vandi fyrir hann. Hann gerir
það á svipstundu, án þess að við
höfum nokkra hugmynd um
það.
Og nú verð ég að minna aftur
á það, sem ég sagði I byrjun
þessarar greinar i sambandi við
afstöðu- og skoðanamyndun.
Hver veit nema að einhver
guilkorn leynist i þessari grein
fyrir lesandann. Þess vegna er
það ástæðulaust að stimpla það,
jafnvel þótt það stangist á við
viðurkenndar hugmyndir, eða
sé erfitt að átta sig á. Allt nýtt er
erfitt að skilja. Of ef það reynist
ónothæft, þá dettur það niður af
sjálfu úr huga hans. En lesand-
inn má ekki gleyma þvi, að það
sem ég mun geta sagt i þessari
grein, er aðeins litill hluti af
þeim heimi, sem mér hefur
tekist að finna. Og taflan er
sömuleiðis aðeins hluti af heila-
starfseminni. Hún er þýðingar-
mikill hluti, en hún er samt
aðeins hluti, og þess vegna mun
heildin ekki liggja augljóst fyrir
til að byrja með.
Tákn hljóöfæranna.
Það eru fyrst og fremst hljóð
stafanna, sem hafa þá tölu-
merkinu, sem gera heilanum
kleyft að finna viðkomandi reit
orðanna. Það tákn eða bók-
stafur, sem tilheyrir ákveðnum
reit, er mynd reitsins. Sú mynd
gefur þeim orðum, sem tilheyra
reitnum ákveðna viðmiðunar-
mynd, sem eykur likurnar fyrir
þvi, að orðið þekkist. Hver bók-
stafur hefur margar myndir:
skrifstaf, prentstaf, litinn staf
og stóran staf, en þó er það stóri
stafurinn, sem er aðal myndin,
Ekki má þó gleyma þvi, að
þessi myndræna aðferð er
aðeins viðbót við kerfið. Hver
reitur hefur ákveðna eiginleika,
sem fara eftir eiginleikum
þeirra orða, sem honum til-
heyra, eftir staðsetningu reits-
ins og afstöðu reitsins til
annarra reita, eftir eiginleikum
þeirra likainshluta mannsins,
sem eiga orð i reitnum, og svo
frv. Mannsheilinn vinnur ávallt
sem ein heild, og þess vegna
eru hinir ýmsu þættir starfsem-
innar ekki alltaf augljósir hver
fyrir sig.
Við skulum nú lita á helstu,
vinsælustu hljóðfæri mannsins
til þess að athuga, hvort sam-
hengi sé á milli nafna þeirra og
útlits þeirra.
Gitar: 208:1:28:RS. Gitarkass-
inn hefur útlinur eins og S.
Banjo: 916:7:16:Ee. Kassinn er
eins og litið e, en E, sem er eins
og tveir ferningar, gæti bent á
banjohálsi nn . Saxofón:
2651:5:23:L. Af öllum bókstöf-
unum er saxofónn helst likur
ellinu stóra.
Trompet: 8790:6:6. Þvi ekki
það. Takkarnir eru auk þess 3,
en 3 og 6 eru mjög skyldar tölur.
Contrabassi: 4108922:8:26: P.
Hér verður að snúa tákninu við.
Fiðla: 51:6:15:CD. Táknar
þetta, að fiðluboga sé strokið
yfir kassann.
Pianó: 91:1:19:NH. Séð
framanfrá er pianó eins og stórt
H, en á hlið er það líkt litlu h,
eða Nh.
Harpa og orgel hafa táknið T.
Bendir það á hinn eina og sanna
tón. Hvaða tákn eiga Frank
Sinatra og Elvis Prestley?
Frank Sinatra: 5814 2108:0 T.
Elvis Prestley: 132 H-/+=t 6 T.
Mjöll Hólm á lika T, 7611 327:
LT.
Er það tilviljun, að Frank og
Elvis, hinir tveir ókrýndu
konungar söngsins, eiga báðir
sama táknið? Og þeir eiga lika
báðir töluna sex, þ.e. 6 og 36.
Hvernig er orðið: að syngja
saung, to sing? saung:
212:5:32:X. Nú er X lika tákn
fyrir töluna 6, sex, enda má lita
á það sem tvo þrihyrninga. Eru
einhverjir islenskir söngvarar,
sem eiga táknið X? Ólafur
Gaukur og Svanhildur: B X og
0(36). Ragnar Bjarnason (10
O), Ómar Ragnarsson (6 6),
Elly Vilhjálms (11 X).
Z er töluvert skyld X (X og Z
eru hjón. Hjón: 361:1). Orðið
Hljómar á táknin ZÞ, og þeir
aðilar, sem einna mest hafa
ráðið um þróun tónlistar á
Islandi siðustu áratugina, eiga
þessa stafi. Hauk Mortens (ZÞ
Ö), Svavar Gests (ZÞ 6) og
Hljómar (ZÞ). Hljómar breyttu
nafni sinu i Trúbrot um tima, en
orðið Trúbrot er lika i „sjöunda
himni”: ZÞ.
Nokkur nöfn: Páll ísólfsson
(11 T), Einar Pálsson (G Y),
Kristján Eldjárn (J O),
Valdimir Askenasy (H RS).
Spasskí (RS). Robert Fisser (8
8), Gunnar Ormslef (U L),
Louis Armstrong (12 O), Bing
Grosby (12 J), Dean Martin
(1 0), Tjarli Tsjaplin (CD NH),
Cassius Clay (10 5), Djon Wain
(0V), Golda Meyr (U 6), Arafat
(K), Beetles (12), Ritsjard
Nixon (M Æ), Ritsjard Burton
(M 9), Elisabet Taylor (U G),
Bressnef (F), Krutsjof (0),
Kennedy (6), Albert Einstein
(ö ZÞ), Sigmund Freud (U 4),
isak Asimow (M J).
Það er miklu meira samhengi
milli þessa fólks og frumtákna
þeirra, heldur en virðist við
fyrstu sýn. En eins og ég hef
áður sagt, þá get ég aðeins
útvegað lykilinn að húsinu.
Hvernig það litur svo út, og
hverir eru eiginleikar þess, mun
timinn útvega.
Ljúfur ómur
Ljúfur-2 ómur-x loftið-CD
klýfur-G lyftir X sál-J um
himingeim-U
Þýtt-oo á vængjum-NH söngs-
ins-RS svífur-G
Sálin-V glöð-J i Friðarheim-A.
Talan 2 er s og g: gas, gos, sig,
sog eða 22:K. Ljóðið er eftir
Jónas Jónasson (ö J) og lagið
(12) er eftir Bortniansky (E,
sextán).
Abraham
Abram (CD) fékk nafnið
Abraham (9) og hann gat Isak
(M, 24, 60), og Isak gat Jakop
(1). Og Jakop átti 12 sonu
, (21,J) :Ruben (Q), bræðurna
Simon (HN) og Levi (A), Juda
(6,24,M) sem kemur til Silo (J),
Sebúlon (K) Ubsilon við sjávar-
ströndina þarsem skip (Y)
liggja, og land hans veit til
Zidon (J), Issakar (E), Dan (1)
sem á einn son: Húsin (Y), Gað
(2eða 20, I), Asser (12), sem
veitir konungakrásir (12),
Naftali (0) hin rásandi hind,
Jósef (A) hinn ungi aldinviður
(4). Blessunin (7) kom yfir
höfuð (Æ) honum, Benjamin
(CO) er úlfur (B) sem ssundur-
rifur (B) Á morgnana (HN)
etur (T) hann bráð (P) á
kvöldin (9) skiftir (RS) hann
herfangi (RS).
Svör við spurningum.
Nú er hætt við, að margar
áleitnar spurningar séu farnar
að sækja á huga lesandans.
Hvernig getur þetta átt sér
stað? Hvað með önnur tungu-
mál? Kinverjar nota, til dæmis,
myndtetur, sem er ekkert skylt
vestraina táknmálinu, eða er
það? Ef taflan og tölukerfi
hennar er staðreynd, hvers
vegna hefur maðurinn ekki
vitað neitt um hana fyrr en nú?
Ég mun nú skýra frá nokkrum
megindómum, sem varpa munu
ljósi á hinar áleitnu spurningar.
Áður en piramidinn mikli i
Egyptalandi var byggður rikti
menning i heiminum, sem var
algjörlega frábrugðin þeirri
menningu, sem nútimamaður-
inn þekkir. Þá töluðu allar
þjóðir heims sama tungumál.
Þá rikti friður og samvinna
milli allra manna. Allar þjóðir
heims áttu sömu töflu, sem
tungumál beirra byggðist á.
þessi tafla var byggð út frá
þeirri frummynd, sem
pósitivust er i umhverfi manna:
Hringnum. Sólin og tunglið eru
hringir. Flestir jarðarávextir
eru hringlaga og bjúglaga, og
andlit manna eru hringlaga.
Visindamaðurinn i dag kallar
þessa menningu: sóldýrkendur,
vegna þess, að hann veit ekki
meira.
Astæðan fyrir þvi, að við
vitum svo litið um þessa gömlu
menningu, er viðhorf okkar til
hugtaksins: menning. Við
getum aðeins dæmt gömul þjóð-
félög eftir þeim fornleifum,
semþau láta eftir sig. Við teljum
fornþjóð á háu menningarstigi,
ef hún skilur eftir sig stórar
steinhallir. Sú heimsmenning,
spm ég er að tala um, þurfti
engar steinhallir, og táknin voru
heilög, þvi menn þekktu mátt
þeirra og mikilvægi. Þess vegna
voru þau ekki höggvin I steina.
Þessir menn vissu nákvæmlega,
hvernig heili þeirra starfaði, og
hvernig tákn þeirra og tafla
gerðu þá að mönnum.
Og þeir áttu sina visinda-
menn, sem fundu það út, að til
væri önnur tafla, sem væri
miklu máttugri og fjölhæfari,
heldur en sú tafla var, sem þeir
notuðu. Þessi uppgötvun hefur
eflaust verið mikið rædd um
allan heiminn, og að lokum var
tekin mikilvæg ákvörðun. Allur
mannheimurinn kom sér saman
um það, að hin nýja tafla yrði
þróuðupp i manninum. En hvað
myndi það kosta?
Það var að þróa upp ný sam-
hljóð I tungumálinu. Nýjum
frumpunktum þurfti að bæta við
i heila mannsins. Og svo þurfti
að ala þrihyrninginn og sér-
staklega ferhyrninginn upp i
heimi mannsins til þess að tak-
markinu yrði náð.
En takmarkið var lokkandi.
Þeir horfðu út i geiminn og
sögðu: Þangað væri gaman að
komast. Og þeir fórnuðu sinum
gamla heimi fyrir nýjan heim,
sem þó gat ekki orðið að veru-
leika fyrr en eftir mörg þúsund
ár.
En hvernig er hægt að þróa
upp nýja töflu i heila mannsins?
Fyrst verður að eyðileggja hina
gömlu, sem er orðin rótgróin i
huga og tungumáli hans. Siðan
verður að þrýsta hringnum nið-
ur á meðan verið er að þróa upp
hin nýju samhljóð og hyrning-
ana. Það má meðal annars gera
með þvi að gera hringinn að
núlli.
Vatnið er látið leika stórt hlut-
verk i umbreytingunni, þvi
eiginleikar þess: Formleysið og
hreyfing, eru mikilsverð atriði
til þess að stuðla að „breyt-
ingu”. Þess vegna fékk hin
mikla breyting nafnið Flóð.
En áður en Flóðið kom voru
gerðar ýmsar ráðstafanir. Pira-
midinn var byggður til þess að
minna á hið mikla átak, og til
þessaðsýna mönnum (á réttum
tima) hvað átt hefði sér stað.
Þeir byggðu einnig hinar stóru
styttur á Páskaeyjunum til þess
að sýna seinni tima mönnum,
hvers þeir voru megnugir. Og
þeir sömdu trúarbækur, sem
geymdu upplýsingar um hið
mikla átak, og sem vera átti
hugggun manna i gegnum hinar
miklu þrengingar, sem
breytingin kostaði, jafnframt
þvi sem þær stuðluðu að hinni
réttu þróun.
Og siðan völdu þeir eina þjóð
til þess að geyma þá lykla, sem
leysa myndu mennina úr þeim
álögum, sem breytingin kostaði.
önnur þjóð fékk það hlutverk að
villa um fyrir heiminum, hvar
hin útvalda þjóð væri. Báðar
þjóðirnar fengu mjög erfið hlut-
verk, þvi vegna hins stóra
skamms, sem þær fengu, lifðu
þær lengi i reiði og ótta.
tsland og ísrael, V og T. tss-
land og Issrael, CD og V. Lönd
Flóðsins. Allar þjóðir heims
hafa ákveðið hlutverk i hinu
miklu kraftaverki, sem um-
breytingin er. Og allar geyma
þær megindóma, sem maðurinn
hefur ekki enn skilið, en mun nú
brátt fara að skilja.
Og mannkynið hefur átt sér
vin, sem hjálpað hefur þvi i
gegnum hið erfiða timabil. Vin-
ur, sem hefur stjórnað mann-
kyninu i átt til hins nýja heims.
Enn vitum við svo litið, en hver
veit, ef til vill eiga allir draumar
mannkynsins eftir að rætast.
Við köllum þennan vin ýmsum
nöfnum: Allah (11), Braman
(7), Óðinn (11), Jehóva (J) og
svo framvegis, en það er alveg
eins hægt að kalla hann með öll-
um nöfnum eins og einu nafni. I
gegnum þróunina hefur maður-
inn aðeins getað trúað á hann,
en hann mun læra að skilja hann
og þekkja.
Nói átti þrjá syni: Sem Kam
og Jafet. Það eru nöfn hinna
þriggja samhljóða, sem bætt-
ust við hljóð mannsins, S,K og
J. Kvæs essins hafði ekki verið
notað áður, K var klofið frá G,
og hið sérkennilega hljóð: J
þróaðist út frá sérhljóðinu I,
með aðstoð X-ins.
Nói hefur verið að smiða örk-
ina i öll þessi ár. Og hann sendi
dúfu út af örkinni, sem er ekki-
komin til baka. örk (84-12) er
hin nýja ferhyrnda tafla, og
dýrin eru enn I örkinni, sum
heilög, en önnur bölvuð.
Nokkur atriði
Hinn fyrsti i Jólum 25. desem-
ber. Jól er 61-25-0 og desem-
ber er 2798-26-P. Jólin eru þaö
op, sem manninum var gefið.
Bolludagur er þann 25, febrúar
og öskudagur þann 27. febrúar,
þegar Pokar eru Kræktir á Bök
Manna. Mann, menn er 711-9-27-
Q. Er eðlilegt, að hringurinn sé
kallaður Kú? Sprengidagur er
26. febrúar. Tölurnar 6 og 7 eru
kallaðar seks og sjö. Seks er 242-
8-26-P og sjö er 26-P. Jesú er 62-
8-26-P og Kristur er 4820-5-32-X.
Það tákn, sem Kinverjar nota
yfir hugtakið rétt, bendir á
stafina P og X i töflunni: PaX:
friður. Og Febrúar er 5988-3-12.
Flóð er 51-15-6-CD. Ljóð er 16-
7-E. Menn munu smám saman
skilja um hvað ljóð þeirra i raun
og veru fjalla. Ég vil sérstak-
lega benda á Ijóð Walt Whit-
mans: Úr Grasblöðum.
Táknið X og allt annað. sem
það skapar og þvitilheyrir, hefui
verið sá burðarás, sem borið
hefur uppi þá þróun, sem fyrir-
huguð var. öll Jörðin var kross-
fest. Þegar piramidinn mikli er
skoðaður úr lofti, sýnir hann
þetta merkilega tákn. Piramið
er 987-6-15-CD: þ.e. 987 eru þrir
efstu heimarnir, 6 er tölustærð
og heimur X-ins: SEX, 15 er
„flata” hugtakið á klukkunni,
og CD eru hin örlagariku tákn
Flóðsins.
Ofan á piramidanum vantar
toppsteininn, svo að þar mynd-
ast ferhyrndur pallur. Ég mun
nú setja þennan toppstein á
piramidann: Stein, sem er eins
og teningur i laginu. Og ofan á
hann set ég kúlu. Þá er hann
fullkominn.
Maðurinn er búinn að ná
markmiði sínu. Nú getur hann
losað sig úr álögunum, sem
nauðsynleg voru til þess að ná
þvi. Plágurnar, sem komu yfir
Egiptaland eru ennþá I tákn-
málinu hans. Þar flýtur allt i
vatni. Táknin 1, 4, og 7 eru vatn.
Hins vegar er táknið A vin. Vin
er 31-V og Vatn er 301-4-31-V.
HN er lika 31-V. og A er 13.
Hvaða þýðingu hefur þetta?
Völvuspáin (Vala: 4-31-V Spá:
2-29-T. Væta) byrjar svona:
Hljóðs-3162-U bið ek AIlar-118-10
Helgar-3128-X Kindir-4108-4
Meiri-78-6 og Minni-711-Q Mögu-
72-Ö Heímdailar-Heim-37-1-
Dallar-118-lO-spegilmynd.
Heimdallar - 2. Táknið 2 er
Fisk'ur. Ef lesandinn bætir tákn-
sins við það fær hann mynd af
hjartanu, en ef hann fyllir út
táknið þannig, að það verði
symmetriskt, þá fær hann mynd
af fisk, FX. Þoskur er 248-5-32-X
og Ýsa er 2. „Ýsa var það,
Heillin.” Og fiskurinn lifir auð-
vitað I vatni.
Sódóma og Gómorra.
Gómorra er 2788--7-16E og
Sódóma er 207:9:Q. Gómorra er
orustan i gómunum, þ.e. málið,
sem var umturnað vegna hinnar
miklu byltingar. Og Sódóma er
það tákn og eitur i töflunni, sem
mestan þunga bar i myndun
hinna nýju hljóða: J,K og S. I
fyrstu visu,, Gylvaginningar” i
Snorra-Eddu er sagt frá þvi,
hvernig J verður til: Gefjun dró
frá Gylva, glöð djúpröðul óðla
o.s.frv. Gefjun er Gef-jun: OO
og Gefjun: 2561:5. Gefjun dró
frá Y. J Y óðla. Ubsilon er
9211:4:31:V. Nú er V, eins og
það er táknað alls ekki Vaff,
heldur miklu fremur G eða K.
þvi það bendir aftast i munn
mannsins, þar sem þessir stafir
myndast. Þess vegna „gefur” O
og V það ójafnvægi i töflunni,
sem skapar hin nýju hljóð.
Ásamt mörgum öðrum
faktorum auðvitað. Upp silon,
UPP sól-J og Lón-11. UPP Sólon
lslandus-Y.
Lokaorö
Er þessi grein visindaskáld-
skapur eða sannleikur? Við lát-
um timann skera úr þvi. Les-
andanum er frjálst að trúa,
hverju sem hann vill. Enda er
ég ekki að boða nýja trú. Miklu
fremur er ég að boða skilning.
Og hver er svo ég?
Ég heiti Hreingerningar-
maður, þegar ég geri hreint. Ég
heiti tþróttamaöur, þegar ég
mennta mig á bestan hátt. Ég
heiti konan min, Alfhildur og
börnin min, Helena, Þór og
Óðinn. Einnig heiti ég móðir
min, Sigurlaug, og faðir minn
F’riðbjörn. Og ég á lika nöfn
allra minna systkyna. Ég heiti
Húsasmiður, þegar ég byggi
hús, og ég heiti Lögfræðingur.
þegar ég rukka inn reikning. Og
ég get lika heitið Blóm.
Elskhugi, Reynir og Óðinn. eða
hverju öðru nafni, sem mér
dettur i hug, eftir þvi, hvað ég er
að gera.
Sannleikurinn er sá, að eitt
nabn er litið stærra heldur en
einn nabli.

Þeir sem öðrum
fremur hafa átt
þátt i þróun dans-
og dægurlagatón-
listar á tslandi eiga
margt sameigin-
legt t.d. Hljómar
og Svavar Gests.
o
Sunnudagur 10. febrúar 1974
Sunnudagur 10. febrúar 1974