Alþýðublaðið - 12.05.1974, Qupperneq 3

Alþýðublaðið - 12.05.1974, Qupperneq 3
TÚNEYRAÐ Nokkur minnis atriði frá för Pelican til USA, þar sem þeir Ómar Valdimarsson: tóku upp sína Asgeir trommari ræöir við sænska visindamanninn og föð- ur „Aphex”, dr. Curt Knoppel, sem raunar sýndi töiuverðan áhuga að koma upp stúdiói hér- iendis. Shaggy Dog Studios, Stockbridge, Mass.: Tii vinstri er ibúðarhús starfsfóiks, i miðjunni er stúdióið sjálft á neöri hæðinni og bústaður gesta á þeirri efri og til hægri er gömul hiaða, sem nú er veriö að breyta i annað stúdió. Asgeir stillir pákurnar með að- stoð aðstoðarmanns I stúdióinu, Stewarts Whitmore. (Ljósm: Ómar Valdimarsson.) Björgvin stúderar nýjan mini-moog ásamt tækni- fræðingi stúdiósins, David Butler. Sá fékkst við smiði gervihnatta áður en hann kom til Shaggy Dog. Upptökumennirnir Ralph Mazza og Sheridan S. Eldridge. Shcridan cr lik- lega að segja eitthvað skemmtilegt og svar hins er „Vot?” i New York City átti Pelican m.a. erindi til byggingar SÞ, þar sem þessi mynd var tekin. Frá vinstri: Björgvin, ómar, Pétur og Asgeir. fyrstu plotu A götuhorni i sömu borg: Pétur, kona hans Matthiidur, sem viö hittum f NYC, Björgvin, Asgeir, Ómar og Jón. AF HVERJU MISSTUM VIO A UNDANFORNUM 10 ÁRUM? 27/3-’74 — Eftir að hafa heyrt i ykkur og Hljómum þá held ég að i islenska poppmúsik vanti eitt- hvað. Ég á ekki gott með að átta mig á hvað þetta nákvæmlega er, en ég hef einhvernveginn á tilfinningunni, að þið hafið misst illilega af einhverju af þvi, sem hefur gerst i þessari músik á undanförnum tiu árum eða svo. Það var Ralph Mazza.annar upptökumaðurinn i Shaggy Dog Studios i Stockbridge i Massachusetts i Bandarikjun- um, sem sagði þetta við liðs- menn hljómsveitarinnar Peli- can þegar þeir voru vestra við hljóðritun. Pelican kom heim aftur 23. mars eftir tveggja vikna dvöl i Banda- rikjunum. Alls voru þeir niu daga við upptökuna á væntan- legri plötu en áður hafði verið áætlað, að aðeins sjö dagar yrðu notaðir. Það sem eftir var af vikunni, ætluðu þeir að^ dveljast i New York borg og leita hófanna hjá umboðs- og hljómplötufyrirtækjum en vegna naums tima varð ekki úr þvi i þetta sinn. Hinsvegar fara söngvari og annar gitarleikari hljómsveitarinnar, Pétur Kristjánsson, og Ómar Óskars- sonaftur utan nú um hlegina til að ljúka við hljóðblöndun, sem ekki tókst að ljúka alveg vegna áðurgreinds. Þar sem ég var með i ferðinni, á óg trúlega i einhverjum erfið- leikum með að gera mér hlut- lausa grein fyrir árangrinum af upptökunni en með þvi að beita öllum minum siðferðilega styrk (sem að sjálfsögðu er alltaf ásteytingarsteinn) tel ég mér óhætt að fullyrða, að á markaðinn er væntanleg góði plata með Pelican. Hin harða og á stundum gróf- gerða og hráa músik Pelican kom bandarisku upptöku- mönnunum (sem siðan pródúseruðu plötuna ásamt Pelican) nokkuð á óvart. Þeir byrjuðu á að taka upp ,,grað- hestalögin”, eins og til dæmis útsetningu sina á Sprengisandi Kaldalóns. Við upptökur sem þessar er i fyrstu umferð tekin upp „grunnhljóðfærin”, þ.e. bassi, trommur og grunngitar og hljómar slikt náttúrlega hvergi nærri þvi, sem verður þegar allt er komið ofan á — hvort það er fleiri gitarar, pianó, meiri ásláttur, moog eða blásturshljóðfæri, svo ekki sé minnst á söng. En þegar þessu var lokið og Pelican fóru að bæta ýmsu fleiru i upptökurnar, hýrnaði heldur betur yfir Bandarikja- mönnunum. Undir lokin voru þeir allir af vilja gerðir til að greiða götu hljómsveitarinnar og voru himinlifandi með árangurinn af upptökunni. Ralph Mazza sagði siðustu nótt- ina i stúdióinu, þegar verið var að hlusta á það, sem þá var til- búið: — Þessi plata er góð. Ég man ekki eftir að hafa heyrt jafn gott sánd á plötu áður og þetta er svo sannarlega það besta, sem ég hef átt þátt i Þeir Ralph Mazza og Sherid- an Eldridge, hinn upptöku- maðurinn, voru á einu máli um það, að næst þegar Pelican kæmu (og hugmyndir eru uppi um að það verði i september nk.) yrði gerð „ennþá betri plata”. En eins og áður, þá liggja úrslitaatkvæðin hjá hljómplötukaupendum. Pelicanhöfðu allir — að Jóni ólafssyni, bassaleikara, undan- skildum — unnið áður i stúdiói. Þeir höfðu ætlað sér viku til upptöku og hljóðblöndunar, eins og áður segir, en það reyndist samt ekki nóg. Að hluta til var það vegna þess að i öllum upp- tökum gengur misjafnlega og eins bilaði sjálft segulbands- tækið og tafði það um heilan HaíJ Shaggy Doger 16 rása stúdió, vel búið og tvimælalaust gott. Sjálft upptökuborðiö er af gerð- inni Aengusen segulbandstækin af Scully-gerð. Þá er Shaggy Dog eina stúdióið i heiminum, sem hefur yfir að ráða svokölluðum Aphex og var notkun þess og stjórn útskýrð fyrir Pelican af sjálfum hugvitsmanninum, sænska visindamanninum dr. Curt Knoppel. Aphex.sem einnig var notað við upptökur Hljómaplatn- anna, er merkilegt tæki, sem á eftir að „gjörbreyta heimin- um”, að sögn Mazzas. Aphex er i stuttu máli tæki, sem upptökum er rennt i gegn- um við hljóðblöndun eða eftir á, með þeim afleiðingum, að alit hljóð,allir tónar, verða margfalt skýrari, færast nær og tiðni- sviðið eykst. Okkur gafst að sjálfsögðu kostur á að heyra muninn á upptökunni með og án Aphexog hefðum ekki trúað þvi að óreyndu. Frá dr. Curt Knoppel og uppfinningu hans og ýmislegu fleira, sem forvitnilegt var i þessari ferð með Pelican, verð- ur nánar sagt siðar i Alþýðu- blaðinu. —ó.vald. Sunnudagur 12. maí 1974.

x

Alþýðublaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.