Alþýðublaðið - 29.12.1974, Blaðsíða 7
DAUÐI AF HUNGRI EÐA OFÁTI
..................................
ráðherra Bandaríkjanna,
tók þaðskýrtfram í Róm,
þegar hann sagði:
„Arabísku olíuríkin bera
ábyrgð á hungursneyð
vanþróuðu landanna að
miklu leyti." Milljónir
manna þarfnast jáessa
orkugjafa, en Arabar
standa fast á sínu.
Við hérna á fslandi höf-
um lítið þurft að kvarta.
Olíukreppan hefur snert
okkur lítilsháttar, en ekk-
ert svo að orðandi væri.
Það gegnir öðrumáli
um Asíu, Afríku og
Suður-Ameríku, en þar
þurftu menn að herða
„sultarólina". í Banda-
ríkjunum sjálfum sáustf
miklar breytingar — þó
að þar eigi aðdrjúpa dögg
af hverju strái. Korn-
ræktun tókst ekki vel
vegna mikilla þurrka.
Framleiðslutap varð
16%.
1972 fundu menn fyrst
fyrir almennri kólnun á
landi og sjó. Tveim árum
áður veiddist mikið af
ansjósum við strendur
Chile og Perús, sem not-
aðar voru til fiskimjöls-
framleiðslu og því
minnkaði framleiðsla
kjötvöru hlutfallslega.
Um það leyti ógnuðu
flóð og þurkatímar þjóð-
um í Asíu og Afriku. Þá
var erf itt að koma mönn-
um til aðstoðar. Það
flæddi yfir mikilvægustu
skurði og flóðgarða
heims og þó hefur vatns-
þörf mannkynsins vaxið
um 240% á þessari öld.
Við noturh það vatn, sem
við komust höndum yfir
jafnfljótt og unnt er og
sendum þaðsvo frá okkur
óhreint.
Stjórnvöld okkar segja,
að við verðum að gæta að
okkar köku og það ekki að
ástæðulausu. Sumpart
eru það Arabalýðveldin,
sem halda sér við olíu-
milljónirnar, sumpart
Bandaríkjamenn, sem
henda milljónum tonnum
af áburði á tún og smá-
garða og eyðileggja 13
milljón tonnaf hveiti með
því árlega.
Við megum ekki sitja
lengur við hlaðið borð
meðan hungursneyð ríkir
um heiminn vegna þess,
að við vildum ekki gefa
þeim molann af borði
ríka mannsins.
Hér eru myndir, sem sýna það neyðaróp, sem hlýtur að hrópa til allra. Hungraö barn í Indlandi og kálfana,
sem skotnir voru I Bandarikjunum, því að það borgaði sig ekki að ala þá lengur.
Sunnudagur 29. desember 1974.