Alþýðublaðið - 20.03.1975, Qupperneq 12

alþýóu
nrfimi
Mastos lir
plastpqkaverksmiðja
Símar 82639-82655
Vetnogör&um 6
Box 4064 — ReykjevEk
KÓPAVOGS APÓTEK
Opiö öli kvöld til kl. 7
Laugaröaga til kl. 12
„Hækkun til þeirra lægstlaunuðu
mundi ekki endasteypa hlutunum”
að til verkfalla kæmi
ekki. Þá töldu þeir, að
mikil bót hefði verið f yrir
konurnar að fá kaup-
trygginguna síðast, svo
og ýmiss konar hagræð-
ingu, sem útvegsmenn
hefðu komið sér saman
um í öflun hráefnis.
„Hér eru um 320 menn
fastráðnir," sagði Óttar
AAöller, framkvæmda-
stjóri Eimskip. „Fram til
1965 bjuggu hafnarverka-
menn við öryggisleysi um
vinnu. Það ár tók Eim-
skipeitt upp þann hátt, að
fastráða vöruafgreiðslu-
menn, sem vinna í skip-
um félagsins í Rvík og
menn, sem vinna á hafn-
arbakka og í vöru-
skemmum. Þessi ráð-
stöfun varð til góðs fyrir
báða aðila. Nýlega hefur
verið gerður samningur
við Dagsbrún um ýmiss
konar vinnuhagræðingu
og mötuneytisaðstöðu,
sem þýðir kjarabætur
fyrir starfsmenn. Vonir
standa til að mötuneytið
taki til starfa í maibyrj-
un. Starfsmenn munu
greiða efnið F matinn,
annað ekki.”
Aðspurður um kaup
fastra starfsmanna svar-
aði hann þessu til: „AAán-
aðarkaup er 48.280 miðað
við dagvinnu, yrði um 52
þúsund miðað við fram-
boðnar láglaunabætur. Á
síðastliðnu ári var ó-
venjumikið um eftir- og
næturvinnu og það var
ekki dæmalaust að menn
kæmust í 900 þús. til eina
milljón í árslaun. Það
mundi gera um 83 þús. til
jafnaðar á mánuði, en ó-
algengt var ekki 65
þús—70."
Aðspurður um, hvort
láglaunabætur á dag-
vinnu eina mundu koma í
veg fyrir eftirvinnu,
svaraði hann því til, að
eftir- og næturvinnu yrði
að vinna eftir þörfum.
Hann lét í Ijós þá von, að
samningar tækjust, enda
væru verkföll óæskileg og
skaðleg fyrir báða aðila,
ennfremur, að lagfæring-
ar á skattamálum, bein-
um og óbeinum sköttum,
yrðu notaðar til að brúa
nokkuð bilið milli verka-
fólks og atvinnurekenda.
Síðan sagði hann: „Þjóð-
hagsstofnunin hefur gert
úttekt á stöðu atvinnu-
veganna, sem sýnir, því
miður, mjög svarta
mynd, sem stafar fyrst
og fremst af gífurlegum
kostnaðarhækkunum inn-
anlands og erlendis, sam-
fara stöðugt lækkandi
verði á f ramleiðsluafurð-
um íslendinga, á erlend-
um mörkuðum. Sam-
kvæmt þessum skýrslum
virðast þær almennu
kauphækkanir í landinu á
árinu 1973 og '74 hafa ver-
ið atvinnuvegunum um
megn, vegna versnandi
viðskiptakjara.
Engan furðar á því,
þótt þeir, sem lægst hafa
launin, eigi erfitt með að
láta endana mætast, en á-
greiningur í þjóðfélaginu
virðist fólginn í skiptingu
þess, sem aflast. Aðalat-
riðið er nú að styrkja at-
vinnuvegina, til þess að
halda við stöðugri at-
vinnu og í þeirri von, að
þeir eflist, svo síðar sé
hægt að bæta kjör laun-
þega. Nú verður að f resta
fjárfrekum framkvæmd-
um, þótt á óskalista séu
og láta sitja í fyrirrúmi
það, sem skapar fram-
leiðsluverðmæti," sagði
Óttar AAöller að lokum.
segir Sigurður Jónsson
tramkvæmdastjóri
Breiðholts h/f
„Óbreyttir verkamenn
í vinnu hjá okkur," sagði
Sigurður Jónsson fram-
kvæmdastjóri hjá Breið-
holti h/f, við blaðið í gær,
„hafa fyrir dagvinnu á
mánuði kr. 47.939,00, með
þeim láglaunabótum,
sem nú tíðkast, en séu
unnir tveir tímar i eftir-
vinnu nemur kaupið með
öllu og öllu kr. 64.720,00.
AAín skoðun er, að þótt
verkamennirnir, sem eru
verst settir," bætti hann
við, „fengju talsverða
hækkun, mundi það ekki
endasteypa hlutunum,
eða hafa úrslitaáhrif.
Hitt er annað, að komi
hærra launaða fólkið í
kjölfarið og fái sömu
prósentuhækkun er öðru
máli að gegna. Sannleik-
urinn er sá," hélt hann
enn áfram, „að akkorðs-
menn hafa þokkaleg
laun, og það er spurning,
hvort sú stef na er rétt, að
allir séu saman í heildar-
samningum. Hér við bæt-
ist, að sagan er ekki öll,
þótt kaupið eitt sé nefnt.
Kvaðir á atvinnurekand-
ann til allskonar sjóða og
þessa og hins, nema 29%
álagi á hin beinu laun, þó
orlofið sé ekki talið, yrði
þá um 37%.
Spurningin er, þegar
þröngt er um, hvort ekki
væri rétt að greiða eitt-
hvað af þessu beint til
fólksins."
Aðspurður um, hvort
hann óttaðist atvinnu-
leysi, svaraði hann þessu
til: „ Ef meira þrengir að,
gæti sú hætta komið upp.
Eins og stendur höfum
við sæmilegt fyrir fram-
an hendur til að vinna úr,
en aðallega stendur á
lóðaúthlutunum, sem
virðast engar vera. Það
kann að gera strik í reikn-
inginn, en meðan við get-
um boðið fólki íbúðir,
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
RÆÐIR
VIÐ ATVINNU
REKENDUR
UM ÁSTANÐID
80—90 ferm á röskar f jór-
ar milljónir, ætti ekki að
vanta verkefni. .
Hjá Bæjarútgerð Rvíkur
fengum við þær upplýs-
ingar, að mánaðarkaup
kvenna í frystihúsi væri
um 40 þús., miðað við
dagvinnu eina, en gæti
farið með tveggja tíma
eftirvinnu daglega og
þeim láglaunabótum,
sem vinnuveitendur hafa
boðið, fram í kr. 73,5 þús-
und.
Ekki vildu þeir tjá sig
um líkur á samningum,
en létu í Ijós von um það,