Alþýðublaðið - 28.03.1976, Blaðsíða 4

ÍO
Sunnudagur 28. marz 1976 biaiiiö1
BILASALINN
v/VITATORG
Opið öll kvöld til kl. 10
Símar 12500 og 12600
RÍKISSPÍTALARNIR
lausar stöður
LANDSPÍTALINN
AÐSTOÐARLÆKNIR óskast til
starfaá taugalækningadeild frá 1.
mai n.k. i sex mánuði. Vaktaþjón-
usta læknisins verður samkvæmt
vaktaþjónustu lyflækningadeildar.
Umsóknir, er greini aldur, menntun
og fyrri störf ber að senda skrifstofu
rikisspitalanna fyrir 20. april n.k..
Nánari upplýsingar veitir yfirlæknir
taugalækninga deildar.
AÐSTOÐARLÆKNIR óskast til
starfa á lyflækningadeild hið fyrsta.
Upplýsingar m.a. um ráðningar-
tima og umsóknarfrest veitir yfir-
læknir deildarinnar.
MEINATÆKNAR óskast til starfa á
rannsóknardeild nú þegar eða eftir
samkomulagi. Einnig óskast meina-
tæknir til afleysinga i vor og sumar.
Nánari upplýsingar veitir yfirlæknir
deildarinnar, simi: 24160.
KÓPAVOGSHÆLIÐ
IÐJUÞJÁLFI (ergotherapeut)
óskast til starfa nú þegar eða eftir
samkomulagi. Nánari upplýsingar
veitir forstöðumaður hælisins.
KRISTNESHÆLIÐ
, SJÚKRALIÐAR óskast til starfa nú
þegar eða eftir samkomulagi.
Nánari upplýsingar veitir forstöðu-
maður hælisins.
KRISTNESHÆLIÐ
SJÚKRALIÐAR óskast til starfa nú
þegar eða eftir samkomulagi.
Nánari upplýsingar veitir forstöðu-
konan, simi: (96) 22300.
KLEPPSSPÍTALINN
FÉLAGSRÁÐGJAFI óskast á deild
spitalans fyrir áfengissjúklinga,
Vifilsstaðadeild, frá 1. mai n.k., eða
fyrr. Nánari upplýsingar veitir yfir-
læknirinn, simi: 16630. Umsóknum,
er greini aldur, menntun og fyrri
störf, ber að senda skrifstofu rikis-
spitalanna fyrir 20. april n.k.
Reykjavik, 26. marz 1976
SKRIFSTOFA •
RÍKISSPÍTALANNA
EIRÍKSGÖTU 5.SÍM111765
HAFIB ÞID
ALLSENDIS
ÚÞARFAR
AHYGGJUR?
Menn segja, að „timinn lækni öll sár” og það
er dálitið óþægilegt að heyra slikt, þegar maður
er að verða „gráhærður” af áhyggjum. Samt er
dálitið rétt við þessi gömlu orð, þvi að við getum
ekki lifað lifinu áhyggjulaus, en fjöldinn allur
hefur áhyggjur að nauðsynjalausu.
Þeir. sem þannig eru gerðir eru bæði nei-
kvæðir og þreytandi fyrir þá, sem umgangast
þá. Svo ekki sé nú minnst á allar hrukkurnar,
sem gera alla gamla fyrir aldur fram. Hvernig
liður yður? Eruð þér i jafnvægi eða hættir yður
til öfga? Svarið eftirfarandi spurningum og vitið
svarið!
1) Þér finnið skyndilega til.
Hvað gerið þér?
a) Hringið i lækni strax?
b) Hugsið ekkert um sársauk-
ann?
c) Ætlið til læknis, ef þetta
endurtekur sig?
2) Flestir óttast að fljúga, þó að
það sé sannað, að ekki sé
öruggara að ferðast öðruvisi.
Hvað mynduð þér gera, ef
þér færuð i flugferð á morg-
un?
a) Ekki hugsa um það?
b) Fá fiðring i magann?
c) Vera hálfdauð(ur) úr
hræðslu?
3) Þér eigið að fara á mikilvæg-
an fund á morgun. Hvað ger-
ið þér?
a) Eruð andvaka heila nótt og
hugsið málið?
b) Svarið aftur og aftur þeim
spurningum, sem þér haldið,
að þér verðið spurðir?
c) Leggist til svefns og leysið
vandamálin á leiðinni á
morgun?
4) Þér fáið skeyti. Haldið þér
strax að það séu:
a) Góðar fréttir?
b) Slæmar fréttir?
c) Eða opnið þér það án þess að
hugsa?
5. Maðurinn yðar eða elskhugi
kemur of seint. Hvað gerið
þér?
a) Óttist þér, að eitthvað hafi
komið fyrir hann?
b) Haldið þér, að hann sé i eftir-
vinnu?
c) Eða eigið þér svo annrikt og
hafið um svo margt að hugsa,
að þér veitið þvi enga eftir-
tekt, að honum seinkar?
6. Yður er boðið i veizlu. Hvað
gerið þér?
a) Farið og kaupið ný föt?
b) Eruð alltaf á báðum áttum?
c) Hugsið ekki um fötin fyrr en
á siðustu stundu?
7. Þér hafið fitnað iskyggilega
mikið. Hvað gerið þér?
a) Farið i matarkúr?
b) Ákveðið að spara við yður
mat?
c) Eða viktið yður aldrei?
8. Maður yðar eða elskhugi þarf
að fara i stutta verzlunar-
ferð. Hvað gerið þér?
a) Hringið til hans á mismun-
andi timum á kvöldin til að
fullvissa yður um, að hann sé
heima?
b) Biðjið hann um að hringja til
yðar og segja að sér liði véí?
c) Njótið þess að vera ein
nokkra daga og hugsið ekki
alltof oft til hans?
9) Þér rekist óvænt á kumingja,
sem þagna skyndilega, þegar
þeir vita, hvað þér heitið.
Hvað haldið þér?
FRAMHALPSSAGAN
himninum, og þau höfðu ekið i
nærri þvi klukkustund, þegar hún
tók eftir þvi, að þau voru á leið til
Sainte Marie.... ekki á leiðinni,
sem hún hafði komið eftir fyrr um
daginn, heldur leiðinni, sem lá
hærra og bugðaðist á milli
fjallanna og loks framhjá
veggjum Chateau Rosalet, lá síð-
an aftur niður i móti og endaði í
hringvegi við spitalann,
— Ég hélt, að þér ætluðuð að
aka meðfram sjónum, sagði hún
til að rjúfa þögnina.
Hann hló.
— Það hafði ég eiginlega líka
hugsað mér, en svo langaði
mig allt i einu að fara hærra. Ég
er nýbúinn að fá bilinn úr skoðun.
Hann var i sérstillingu. Finnst
yður hann ekki góður hér i brekk-
unum?
Einmittþegarhannsagði þetta,
komu þau að sérlega krappri
beygju.
Flestar aðrar stúlkur hefðu
verið smeykar við hraöann og
djarflegt aksturslag hans, en
Phillida sýndi þess engin merki,
og aðdáun hans á henni óx hröð-
um skrefúm.
Þau voru komin á tiltölulega
beinan vegarkafla, þar sem
brattinn var ekki svo mikill, og
hann hægði á sér, ók til hliðar á
veginum og stanzaði bilinn.
— Eigum við ekki að fá okkur
sigarettu? spurði hann.
Hún játti þvi, og þau kveiktu
sér i sigarettunum.
Phillida hallaðiséraftur á bak i
sætinu, og Arliss sat þannig, að
hann sneri hálfur að henni með
annan handlegginn á stýrinu,
— Eruð þér ekki hræddar við
neitt? spurði hann svo skyndi-
lega.
Hún leit á hann með daufu
brosi.
— Alla vega ekki við hraðan
akstur, sagði hún.
Hún gat eiginlega ekki sagt:
Þegar lif manns hættir að skipta
máli, þá erekkerteftir að óttast .
...... En skyndilega gerði hún
sér grein fyrir þvi, að það var
rétt. Hún var ekki hrædd við að
lenda i hyldýpinu fyrir neðan og
deyja i fallinu niður i dalinn, þvi i
rauninni hafði hún ekkert að lifa
fyrir.
Hann sat um stund, og reykti
sigarettuna þegjandi, á meðan
hann fylgdist náið með henni.
Kæruleysið, sem haföi komið
henni til að fara meö honum hing-
að, var alveg horfið.
Henni fannst hún tóm og hræði-
lega einmana, og það gerði hana
hrædda.
Skyndilega rétti Sinclari Arliss
fram hendina og snerti hönd
hennar létt.
Það var ósegjanlega blið og létt
snerting, sem aðeins var stutta
stund, en þegar hún sneri sér við
og leit á hann, sagði hann:
— Komið aftur, Phillida, við er-
um á uppleið! Þér-verðið að haida
yður frá djúpinu mikla i kvöld . . .
— Hvað eigið þér við? spurði
hún og var brugðið.
— Þér eruð langt niðri i djúpum
eymdardal núna, ekki satt?
spurði hann. — Hvað er að. . .
hvers vegna eruð þér svo óham-
ingjusöm?
— Ég er ekki. . . hún komst ekki
lengra. Hvort sem hann hafði
hugsað sér það eða ekki, þá hafði
honum tekizt að rjúfa varnarmúr
hennar.
Á einhvem furðulegan hátt
hafði bein spurning hans verið
eins og lykill að læstu hjarta
hennar, svo að hún sá allt i einu
inn i það og sá alla þá sorg og
örvæntingu, sem þar var inni fyr-
ir.
Skyndilega fylltust augu henn-
ar af tárum.
Óreyndari maður hefði þegar i
stað þrýst henni að sér, en hann
snerti ekki einu sinni á henni.
Þess i stað hallaði hann sér aft-
ur á bak i sætinu og sagði hinn ró-
legasti:
— Stundum hjálpar það, að . . .
tala út um hlutina. En þér skulið
ekki vera að þvi, nema yður langi
sjálfa til þess . . . ég hef engan
áhuga á þvi að snuðra i einkamál-
um yðar.
Hún heföi neitað þvi frammi