Alþýðublaðið - 02.04.1976, Blaðsíða 11

biattö*’ Föstudagur 2. april 1976.
DJEGRADVÖL 11
Margir sem þurfa að
nota gleraugu, finnst
þau lýta svo mikið út-
litið,að þeir kjósaheldur
kon'taktlinsur.
Fyrstu sveigjanlegu
kontaktlinsurnar voru
framleiddar i Evrópu
1970. Nú eru tvö fyrir-
tæki i Vestur-Þýzka-
landi að senda frá sér
ennþá sveigjanlegri
gerð.
í fimm ár unnu menn
hörðum höndum á
rannsóknarstofum
tveggja fyrirtækja i
Munchen við gerð kon-
taktlinsu, sem væri
mun sveigjanlegri, en
þær, sem hingað til
hafa verið notaðar.
Efnið, sem þeir fundu
upp er blanda úr silikon
og caoutchouc, en það
er i fyrsta skipti, sem
þetta hefur verið notað
við gerð sjónglerja.
Aðalvandinn var að
gera þetta hvitlita,
fljótandi gúmmiefni
gagnsætt og að fægja
yfirborðið.
Kontaktlinsur, sem
nú eru i notkun eru
harðar unz þær hafa
verið lagðar i vatns-
upplausn, en nýju
gúmmisjónglerin eru
mjúk og sveignanleg
frá upphafi.
Viss efnasambönd
hafa leyst það eðli sili-
kons að hrinda frá sér
vatni, ella hefðu litlar
vökvablöðrur myndast
á linsunum. Annar
hagnaður við þetta
nýja efni er sá, að það
hleypir súrefni að aug-
anu og þvi fer betur
með augað að nota sili-
kon-sjóngler en eldri
gerðina. Þessi sjóngler
ættu að koma i verzlan
ir næsta vor.
GLERAUGU &
EÐA SJÓNGLER?
Phillida leit snöggt á hana. —
Ég held, aö ég komi meö þér,
sagöi hún rólega.
Það varö dauöaþögn i stofunni.
— Ætlarðu þaö? spuröi Beverly
svo.
Stúlkurnar tvær litu hvor á aðra
eitt andartak. Augu Beverly voru
full af storkandi fyrirlitningu.
Phillida flýtti sér aö líta undan,
og vonaði af öllu hjarta, aö augu
hennar heföu ekki jafn mikiö sýnt
innstu tilfinningar hennar.
— Já, ég held að ég veröi að
byrja strax aö búa mig undir það.
Hún sneri sér viö, og ætlaði aö
ganga út.
— Vertu sæll, Sinclair, ef ég
skyldi ekki sjá þig áður en ég fer.
— Auðvitaö gerirðu það . . byrj-
aði hann.
— Vertu hæg! Þaö var ekki
hægt að misskilja iskalt hatrið i
rödd Beverly. — Það er vægast
sagt ótrúlegt, að Phillida fái miða
með vélinni. Það er nokkuð seint
séð. . .
Phillida snéri sér snöggt að
henni.
— Þá leigi ég flugvél til að
fljúga mér þangað.
Skyndilega missti Beverly
stjórn á sér. Augu hennar skutu
gneistum, þegar hún stillti sér
upp á milli Phillidu og dyranna.
— Finnst þér þú virkilega hafa
rétt á þvi að fara til Vane? spurði
hún hvasst.
— Auövitað hef ég það, svaraði
Phillida jafn hvasst. — Hvers
vegna skyldi ég ekki hafa það?
Ég er eiginkona hans!
— Eiginkona hans! Hlátur
Beverly var fullur fyrirlitningar.
— Það er leiðinlegt að þú skulir
ekki hafa hugsað meira um þaö . .
. í nótt.
— Hvað áttu við? Phillida ná-
fölnaði.
— Það skal ég sko segja þér!
Beverly hafði gengið að dyrun-
um, og nú lokaði hún rólega og
snéri sér við og leit á þau.
— Rétt áðan lét ég sem ég hefði
ekki vitað, að þú værir komin
heim, en reyndar vissi ég þaö vel.
Fyrst og fremst vegna þess, að ég
sá þig koma heim.
Hún snéri sér einvörðungu til
Phillidu nú, og virti manninn,
sem lét enn sem komið var litið á
sér bera, ekki viðlits.
— Eg sá þig koma heim i dögun,
og braut heilann um það, hvaðan
þú gætir verið að koma, og hvers
vegna þú kæmir heim á þeim
tima sólarhringsins. Nú veit ég
það, þvi þegar ég gekk framhjá
glugganum á leiðinni að aðaldyr-
unum, heyrði ég þig og Sinclair
tala saman, og i fyrsta sinn á allri
minni æfi stanzaði ég og hlustaði
& samræður, sem mér var ekki
ætlað að heyra. Þess vegna veit
ég, hvar þú varst i nótt, og með
hverjum þú varst. Ég veit, að
jafnskjótt og Vane snéri við þér
baki, þá varstu tilbúin að kasta
þér i fangið á öðrum manni.
— Það er lygi, sagði Phillida.
Hún leit snöggt á Sinclair. —
Segðu henni, að það sé ekki satt. .
En hann stóð bara þögull, og
Beverly yppti öxlum. — Þú ert
ekkert æstur i að neita, að hún
hafi verið meö þér i nótt. Auðvit-
að var hún það... á Chateau
Rosalet!
— Og hvað ef svo hefði verið,
spurði hann skyndilega og lyfti
brúnum örlitið.
— Hvað nú, ef maður hennar
kæmist að þvi? spurði Beverly. —
Væri hann ekki i fullum rétti að
skilja við hana, og gefa þig upp
sem þriðja aðila i málinu?
Það varð djúp þögn um stund.
Svo sagði Sinclair rólega:
— Ef hann gerir það, þá get ég
fullvissað þig um það, að ég
myndi engu neita.
— Ertu genginn af göflunum?
spurði Phillida. — Þú verður að
segja henni sannleikann. Þú mátt
ekki láta Vane halda, að þú sért...
elskhugi minn! Það geturðu ekki!
Hún greip tryllingslega i hand-
legg hans.
— Já, en elsku Phillida, sagði
Sinclair þolinmóður, hugsaðu þig
um. Ég er hræddur um að það
væri heldur tilgangslaust, ef ég
segði honum nokkuð annað!
Phillida stanzaði og hallaöi sér
þreytulega upp að hurðinni.
HUn hefði gengið klukkutimum
saman hvildarlaust fram og aftur
i svefnherbergi sinu, og skyndi-
lega varð hún þess vör, að hún gat
ekki staðið lengur á fótunum.
Eftir að hafa staðið þannig um
stund, staulaðist hún að hæginda-
Skák
41. KUZMIN—HENNINGS
Zinnowitz 1971
1. . . ?
KOMBINERIÐ
Lausn annars staðar
á siðunni.
Brridge
Eintómar villigötur
Spilið i dag:
Norður
♦ DG9642
»5
♦ D
4> K6432
Vestur
6 K85
VKDG97
+ 104
*DG9
Austur
4 1073
V Á10842
4 K832
* 8
Suður
V63
♦ AG9765
4.Á1075
Sagnir
gengu:
Suður
ltig
3 tig
5lauf
Pass
Vestur Noröur Austur
dobl 1 sp 2hj
4 hj 4 sp dobl
dobl Pass Pass
t
t
og svo
var þaö
þessi
...sjómanninn, sem hafði
skrifazt á við stúlku i heilt ár
án þess að hafa nokkru sinni
hitt hana. Þau urðu ásátt um
það að eigast, og áður en
hann sigidi tii heimahafnar
ástarinnar sinnar sendi hann
henni svohljóðandi
játningarbréf:
”Ég vil að þú vitir það, svo
ég sé ekkert að fara á bak við
þig. ftg er sköllóttur, með
stór útstæð eyru, rangeygður
og ineð skbffukjaft.,,
Svar hcnnar kom um hæl
til sjómannsins: "Skiptir
ekki niáli, þú verður hvort eð
er oftast úti á sjó svo ég þarf
ekkert að hafa þig fyrir
augunum.,.
Þetta eru dálitiö kynlegar sagn-
ir. Eölilegra heföi verið fyrir
Vestur aö segja 1 hjarta i staö
þess að dobla. Það hefði trúlega
leitt til þess að Noröur segði 2
spaða, þótt 1 spaði sé engan
veginn afleit sögn. Þrir tiglar i
Suður er slæm sögn, en þrjú lauf
hefðu verið ágæt i stöðunni.
Fjórir spaðar Norðurs eru dálit-
il áhætta, en hefði þó staðið með
réttri spilamennsku Dobl
Austurs er varla skynsamlegt i
stöðunni, nema af þvi það ærði
Suður i 5 lauf. En spilamennsk-
an er nú eftir!
Vestur sló út hjartakóngi, sem
Austur tók á ásinn og spilaði
trompi.Taldi að sagnhafi væri
spaðalaus og hygði á vixltromp-
un.
Nú hefði Suður getað bjargaö
málinu, ef hann hefði tekið á ás-
inn i hendi, spaðaásinn og laufa-
kónginn, trompað spaða tvisvar
og gert litinn þannig góðan og
vörnin gat ekki fengið nema á
laufadrottninguna. En hann fór
nú aðra leið! Hann tók á laufa-
kóng i borði, spilaði spaða á ás-
inn og trompaði hjarta, tók
siðan á tigulás og laufaás,
trompaði tigul i borði og spilaði
næst spaðadrottningu.
Hann var sannfærður um að
Austur ætti spaðakóng og lét þvi
drottninguna flakka þegar
Austur gaf lágt i. Hann hefði
getað, þegar hér var komið
fengið tveim slögum meira —
tvo niður. En Vestur tók á
spaðakóng, siðan laufadrottn-
ingu og hirti afganginn, 4 niður!
Flest lært á eina bók.
□ orúsfi 'H/mJ S'AL VOT1 T/TMÐ * flFL-
■
/</ne r T//Z iUL TU
t
VOK | v/nH Þ 2 £!N6
FÖR sé 6P/JÓT 'OSTÖD L/úfí
n U N///2LU 4
FRObT /nmD S/fr/ T 6BH&

D/GUH /?fl emsf PL/Ð o ~T
[
nom 'fíUbh Bl'/u
'ov/lj U6H?
SKAKLAUSN
41. KUZMIX—HENNINGS
I. .. gc6! 2. b/ gcl 3. $c2
4. gb2 14. bS'-. gel ::1 b’ 5.
gb7 fe5 6. I ? \h4 0 : 1
[Henningsl