Alþýðublaðið - 16.05.1976, Side 2

8
Sunnudagur 16. maí 1976. blaSíö1'
Eftirfarandi viðtal við Tony Knapp, þjálfara islenzka landsliðsins, var
sent blaðinu og beðið um birtingu. Viðtalið birtist i hinu viðlesna knatt-
spyrnutimariti World Soccer, aprilhefti—og það er ef til vill rétt að útskýra
það vegna þeirra, sem ekki eru kunnugir öllum hliðum erlendrar blaða-
mennsku, að hjá mörgum blöðum tiðkast svonefnd „stjörnublaða-
mennska,” — og þá er hólið i engu sparað hvort sem það er með samþykki
þess manns, sem rætt er við.
En viðtalið við islenzka lands-
liðsþjálfarann er svohljóðandi:
Tony Knapp hjálpar
íslendingum að komast
inn úr kuldanum
Tony Knapp hafði ekki áhuga á
þjálfarastarfi á tslandi, þegar
minnzt var á það við hann, þrátt
fyrir að hann væri atvinnulaus.
„Ég sagði þegar i stað: „Nei
takk”, en þar sem knattspyrnu-
sambandið hafði mælt með mér,
fannst mér ekki saka að ræða við
þá, og féllst þvi á að fara til ts-
lands og athuga málin”. Starfið,
sem i boði var, var hjá 1. deildar-
liði i Reykjavik, K.R., og eins og
Knapp sagði, virtist ekki vera á-
rennilegt. Það sem fékk hann til
að taka það að sér, var sú athuga-
semd.að tæki hann þetta starf, þá
gæti hann orðið þjálfari landsliðs-
ins lika.
Þetta var fyrir tveim árum.
Knapp tók að sér bæði störfin, og
á þeim t&na hafa Islendingar
loksins komizt inn úr kuldanum,
og það svo rækilega, að þeir unnu
A-Þjóðverja i Evrópukeppni
landsliða.
A yfirborðinu virðist tsland
vera óliklegasti staðurinn til að
finna efnilega knattspyrnumenn.
Þess ber að gæta, að tslendingar
■ hófu ekki þátttöku i alþjóðlegri
knattspyrnu fyrr en árið 1946, og
fáir af leikmönnum þeirra hafa
vakið athygli. Þekktastur þeirra
var Albert Guðmundsson, sem
lék sem áhugamaður með Arsen-
al,’ fór siðan til Milan, Nice og
Racing Club de Paris. Þórólfur
Beck, einnig framvörður, lék við
nokkuð góðan orðstir i Skotlandi
snemma á sjöunda áratugnum.
Nú er það Jóhannes Eðvaldsson,
knattspyrnumaður ársins á ts-
landi, sem fór beint inn i aðallið
Celtic siðastliðið haust. Það er
mestmegnis Tony Knapp að
þakka. .
„Þegarég kom til tslands, var
hann ekkieinu sinni i landsliðinu.
Hann var miðvallarleikmaður
hjá Val. Ég sá hann i fyrsta skipti
fyrir tveimur árum, þegar ég var
að leita að miðverði, sem gæti
lesið leikinn, metið aðstæðurnar
og byggt upp spil. Ég þurfti ekki
að horfa nema í hálftima, þá vissi
ég,að ég hafði fundið rétta mann-
inn. Ég valdi hann í landsliðið og
gerði hann strax aö fyrirliða, þvi
að hann er einn af þessum leik-
mönnum, sem geta drifiö hina á-
fram og náö þvf bezta úr þeim i
leik. Hann hefur reynzt mér mjög
velogsú staðreynd, aðhann er nú
orðinn atvinnumaður hjá Celtic
speglar framfarir islenzkrar
knattspyrnu”.
fvrir góðan
biálfara!
Annar árangur af starfi Tony
Knapp.
„Viðeigum enn betri leikmann,
sem fór til Standard Liege (As-
geir Sigurvinsson), og hann er
stórkostlegur. Þegar Jóhannes
hefur öðlazt reynslu Asgeirs, gæti
hann orðið jafn góður. Annar leik-
maður réði sig hjá Charleroi, sá
heitir Guðgeir Leifsson, svo að ég
hef misst 3 beztu leikmenn
mina”.
Þannig hefur árangurKnapp, á
vissan hátt, komið niður á honum
sjálfum, og það á slæmum tima,
því að i forkeppni heims-
meistarakeppninnar lenti tsland í
riðli með Hollendingum, Belgum
og N-Irum.
„Vandamál mittnúer að semja
við þessi félög um að fá þessa
leikmenn heim til að leika leikina
i heimsmeistarakeppninni. Þar
sem okkur hefur gengið svona
vel, erum við að verða uppeldis-
stöð fyrir aðrar knattspyrnuþjóð-
ir. Ég held að 4 aðrir leikmenn
hafi æftmeð ýmsum félagsliðum i
Skotlandi að undanförnu, og eina
ástæðan til þess, að þeir komu
heim aftur, er sú, að þeir voru
ekki ánægðir með tilboðin, sem
þeir fengu”.
Knapp hefur komið viða við á
ferli sinum. Leikið með Notting-
ham Forest, Leicester, South-
ampton og Coventry, lék og þjálf-
aði i Los Angeles, fór siðan til
Bristol City. Þá var hann aðstoð-
armaður Ron Saunders fijá Nor-
wich, en er Saunders var rekinn,
varð Knapp atvinnulaus i nokkra
mánuði eða þár til boðið kom frá
tslandi. Jafnvel það tækifæri að
verða landsliðsþjálfari hreif hann
ekki í fyrstu. „Ég sagði: — Hafið
þið virkilega landslið? Við hverja
hafið þið leikið?‘*Þá var mér sagt,
að Hollendingar hafi unnið þá 8—0
og Danir 14—2. Svo heyrði ég
landsleikjadagskrá þeirra. Þeir
voru að æfa sig fyrir Evrópu-
keppni landsliða. Þeir höfðu lent i
riðli með A-Þjóðverjum, Belgum
og Frökkum — hrollvekjandi. Þá
ákváð ég að taka boðinu.
Nú hef ég starfað með þeim i
tvöárogá meðan hafa þeir staðið
sig ótrúlega vel, sérstaklega ef
maður hefur i huga, að þeir eru
sennilega siðustu sönnu áhuga-
mennirnir. Á þessum tima var
versta tapið 2—0 fyrir Frökkum
(sem ég kenni 18 tima ferðalagi
fyrir leikinn um), liðið sem áður
tapaði með 14,8 og 6 marka mun.
Fyrra áriö lékum við tvo
Evrópuleiki. Við Belgi heima og
A-Þjóöverja aö heiman. Við töp-
uðum 2—0 fyrir Belgum, en er við
fórum til Magdeburg, gerðum við
jafntefli, 1—1, viö eina liðið, sem
vann V-Þjóðverja i heimsmeist-
arakepjHiinni. Frábær árangur,
en átti eftir að batria.”
„Við byrjuðum seinna leiktima-
bilið með erfiðum leik gegn
Frökkum, sem endaði með
markalausu jafntefli. Þetta var
fyrsti leikur minna manna á
grasvelli þetta timabil, en Frakk-
arnir höfðu nýlokið sinu leiktima-
bili. TIu dögum siðar unnum við
svo A-Þjóðverja 2—1. ötrúlegt.
Við gerðum jafntefli við Norð-
menn og töpuðum með einu
marki fyrir Rússum. Góður ár-
angur, þar sem markið var
sjálfsmark. Færeyinga unnum
við svo 6—0 i vináttuleik. Við töp-
uðum siðan, eins og áður er getið
fyrir Frökkum með 2—0, og fyrir
Belgum með l—O, en það tel ég
bezta leik okkar. 1 Rússlandi töp-
uðum við siðan með einumarki. A
tslandi eru skráðir 11000 leik-
menn, þar af eru i mesta lagi 20
nógu góðir fyrir mig. Berið það
saman við Rússland, en þar em
4,5 milljónir leikmanna skráðir.
En þótt Islendingar hafi ekki
komizt i átta liða úrslit Evrópu-
keppninnar, geta þeir huggað sig
við það, að þeir munu senda lið til
Ungverjalands i mai, i úrslita-
keppni unglingalandsliða i UEFA
keppninni.
Versti farartálmi þjálfara á Is-
landi er veðrið. Mikil rigning og
stöðugt rok og jafnvel snjór. En
kostirnir eru margir. Leikmenn-
irnir eru stórkostlegir, leika ekki
fyrir peninga, heldur vegna heið-
urs. Nú ganga leikmennirnir ekki
út á völlinn, hræddir um að tapa
með 5—6 marka°mun, heldur á-
kveðnir i aðsigra. Yfirmenn leik-
mannanna sýna okkur lika mjög
mikinn skilning og sumir þeirraif
borga leikmönnunum meira að
segja kaup, þó að þeir geti ekki
mætt i vinnu vegna landsleikja og
æfinga.
Samstarfið við Knattspyrnu-
samband.lslands er mjög gott og
formaður þess, Ellert Schram, er
mjög hæfur maður. Það er heldur
ekkert tungumálavandamál. Ég
held, að hver einasti leikmaður
liðsins ácilji ensku.
Ég man alltaf, að fyrir fyrsta
landsleikinn sagði ég við leik-
mennina: „Litið ekki á mig sem
Breta. Ég er landsliðsþjálfarinn
ykkar og ég er að reyna að vera
tslendingur”. Og meðan ég er
ekki einn þeirra, veit ég ekki
hvernig þeir hugsa. Aðalatriðið
hjá mér ernefnilega að verða við-
urkenndur og virtur af þeim, því
að það er tiltölulega auðvelt að
stjórna leikmönnum með pening-
um, en ég verð að stjórna minum
mönnum á grundvelli þjóðar-
metnaðs. Það er erfitt verk, og ég
get ekki fmyndað mér, að nokkurt
annað lið I heimsmeistarakeppn-
inni leiki við slikar aðstæður. En
ég mun reka mina menn mis-
kunnarlaust áfram, þvi að heims-
meistarakeppnin mun verða há
punktur ferils mins.”

-y
Leó M. Jónsson í viðtali v§
„Við höfum búið við
í tuttugu ár”
„Atvinnulífsuppbyggi
verið látin sitja á hakan
Leó M. Jónsson heitir maður og er rekstrar-og >
skrifað margt greina í blöð og tímarit, um íslenzka
orð á sér f yrir að haf a nokkuð ákveðnar skoðanir og
Tiðindamaður Alþýðublaðsins
heimsótti Leó nú fyrir skömmu
og lagði fyrir hann nokkrar
spurningar.
— Hver eiga, að þínu
mati, að vera framtíðar-
markmið í uppbyggingu
íslenzks atvinnuiífs?
Ég tel, að við eigum að leggja
mesta áherzlu á framleiðsluiðn-
að i atvinnulifsuppbyggingu
næstu ára. En við þær aðstæður
sem iðnaðurinn býr við i dag fæ
ég ekki séð að nokkurn heilvita
mann fýsi til að leggja i slika
áhættu.
— Hvað kemur til?
Það er ekki eitt, það er allt.
Tollamál, skattamál og verð-
lagsmál. Við höfum oft heyrt
talað um þá tollvernd sem is-
lenzkur iðnaður nýtur. En sann-
leikurinn er bara sá að sú vernd
hefur aldrei verið fyrir hendi.
tslenzk stjórnvöld hafa aldrei
reist neina tollmúra til verndar
innlendum iðnaði, heldur hefir
þar verið um að ræða handa-
hófskenndar aðgerðir stjórn-
valda til tekjuöflunar i rikissjóð.
Það er frekar á hinn veginn,
að erlendur iðnaður sé hér
verndaður með tollum. Ég get
sem dæmi um það nefnt fram-
leiðslu á íslenskum handfæra-
vindum. Vindurnar voru
hannaöar hér á landi og eru
seldar út um allan heim, þær
eru verndaðar með einkaleyfum
i 9 löndum. Tollar á hráefni til
framleiðslunnar eru 25%, á
meðan eru fluttar inn norskar
handfæravindur, sem keppp við
þær íslenzku, tollur af þeim er
3%. Þetta dæmi er alls ekki ein-
hlítt.
Aðeins ein innlend iðngrein
hefir verið tollvernduð, kex-
framleiðslan, en kexiðnaður hér
er svo smár I sniðum að þessar
aðgerðir eru meira til að sýnast.
Þá eru skattamál iðnaðarins i
megnasta ólestri. tslenzk iðp-
fyrirtæki eru með mun stærn
skattbyrði en samkeppnisaðilar
þeirra erlendis. í EFTA löndun-
um, til dæmis, fyrirfinnst launa-
skattur ekki. Þá þurfa fyrirtæki
i útgerð og landbúnaði hér
innanlands ekki að borga laupa-
skatt.
Maður heyrir oft sagt, þegar
talað er um tap á fyrirtækjum
hér innanlands. „O.. tapið er nú
ekki svona mikið, þvi það er
búið að afskrifa svo og svo háar
upphæðir.” En slikt tal er hrein
fjarstæða og vitnar einungis um
fáfræði viðkomandi. Afskrift-
irnar eru ætlaðar til endursköp-
unar. Vélar og tæki hafa -
akveðna lifdaga, þau slitna og
það sem er ef til vill meira um
vert á þessum timum hraðra
tækniframfara, þau verða fljótt
úrelt.
Hér á landi er afskrifað af
kaupverði en ekki endurkaups-
verði og við hitann af verð-
bólgubálinu veröa slikir fjár-
munir fljótt að engu. En það er
tvimælalaust ein meginfor-
sendan fyrir þróaðri iðnfyrir-
tækjum hér á landi, að aðstæður
séu til endursköpunar fram-
leiðslutækja.
— Er nægileg i
kvæmni í rekstri iðnfy
tækja hér á landi?
Það er eitt dæmið um þai
dæma skipulags-og tillitsl
sem rikir i málefnum isle
iðnaðar, að ef þú, með aut
hagræðingu, eykur framleii
fyrirtæki þinu, átt þú á hætt
tapa svo og svo miklu.
Alagning framleiðend;
iðnaðarvörur er ákveðir
verðlagsnefnd hverju sinn
skal hún leggjast á það
nefnt er „sannanlegur fi
leiðslukostnaður ”.
Ef þér með hagræðingu t
að auka framleiðnina um
litur dæmið þannig út.
út.
Fyrir hagræðingu: °
Kostnaður við 1 stk.
framleidda einingu 1
Leyfileg álagning 25%
Söluverð til smásala 1
Eftir hagræðingu:
1 stk. framleidd eining
leyfileg álagning 25%
söluverð til smásala
Þvi er beint tap iönrekam
af hagræðingunni1 1000 ki
hvert framleitt stykki. Nú
einhver sagt sem svo. „En e
ekki framleiðslan og þar af
andisalan”? Við allar eðlili
aðstæður, jú. En hér er n
aðssvæðið það litið, að ekt
hægt að gera ráð fyrir um
verðri söluaukningu og m
leikar til útflutnings eru
vegtia slæmrar samkeppni
stöðu á erlendum mörkuC
— Nú heyrist oft tt
um rekstrarf járskor
iðnaði? f
Það er einfalt mál, peni
sem þú leggur i iðnfyrii
ávaxtast ekki. Ef svo væi
iðnaðinum búið sem vert e
myndi almenningur sjálft
leggja honum til fé, i þeirri
að það ávaxtaðist.
Auk þess; keppir rikið vi
vinnuvegina um fjármagi
landinu með útgáfu iih
drættisskuldabréfa og er
þvi i raun og veru að fi
rekstarfé atvinnpyeganna.
Hvað er til ráða
Fyrst og frest að stjóri
geri sér grein fyrir þvi, a
ætiast er til að iðnaður v<
framtiðinni sá atvinnuv
sem taka á við þeirri mani
aukningu sem fyrirsjáanle
þá verði að búa honum beti
og vaxtarskilyrði.
Nú undanfarin 20 ár
iandsmenn búið við það se
vil kalla „viölagastjt
Þjóðarskútan hefir verið g£
á þverrandi fiskistofna og
hagsstjórn öll miðuð við lil
stund. Framtiðin er
börnunum eftir. En hvi
framtið er það sem við a
börnum okkar. öll skynsa
uppbygging atvinnuveg:
áSisssálö
.. r -a