Alþýðublaðið - 16.05.1976, Blaðsíða 4
10
Ljósmæður
Sjúkrahúsið á Sauðárkróki
vantar ljósmóður til sumarafleysinga,
upplýsingar á skrifstofunni, simi 5270.
Verkamannafélagið
Dagsbrún
Aðalfundur
verður haldinn i Iðnó sunnudaginn 23. mai
kl. 2 e.h. Reikningar, félagsins fyrir árið
1975 liggja frammi i skrifstofu félagsins.
Stjórnin.
Breyttur afgreiðslutími
Skrifstofur okkar og vöruafgreiðsla
verður opin sem hér segir frá og með
mánudeginum 17. mai til föstudagsins 27.
ágúst:
Mánudag til föstudags kl. 08.00-12.30 og
13.00-16.00
Rolf Johansen
& Company
Laugavegi 178
Yfirlitssýning sænsku listakonunnar SIRI
DEREKERT er opin i sýningarsölum
Norræna hússins daglega kl. 14:00-22:00 til
23. mai n.k.
Laugardaginn 15. og sunnudaginn 16. mai
kynnir CARLO DERKERT, listfræðingur,
sýninguna kl. 16:00 báða dagana.
Verið velkomin. NORRÆNA
HÚSIO
Tilboð óskast
i nokkrar fólksbifreiðar og jeppabifreið,
er verða sýndar að Grensásvegi 9, þriðju-
daginn 18. mai kl. 12-3. Tilboðin verða opn-
uð i skrifstofu vorri kl. 5.
Sala varnarliðseigna.
Kappreiðar og
firmakeppni
Hinar árlegu kapprei&ar Hestamannafélagsins Gusts f
Képavogi verba haldnar á Kjóavöllum sunnudaginn 23.
mal.
Keppt verbur I eftirtöldum greinum:
250 m skeib, 300 m stökk, 250 m unghrossahlaup, 250 m ný-
libahiaup (eingöngu félagshestar), 1500 m brokk, opin
töltkeppni (fegurbartölt).
Góbhestakeppni verbur laugardaginn 22. maí.
Lokaskráning hesta verbur mánudaginn 17. mai og þribju-
daginn 18. mai á Kjóavöllum kl. 20,30—22. Einnig I sima 3-
79-62.
Sunnudagur 16. mai 1976. blaSfd*
fl S H % K EU RO 3A ss GÁTA N
mnbog SfímHL SP/LTD 1/ ftRsriÐ RftUS HÚS VVR JöfíV UPP Hfí- 'oF/m '
'/ LfíT kYfífí/ V/S5D
• r.r VV*w (juRTir \£ftu •
LOVN , ftfí ' ■ SftR ; ftSTÍ 'fíRV/TÐl ENV- ER SKRftUT BÚUV
r Ffíft.t- SovET R/T
5XOLLl Vf/F/jt)
5UVD F/tR1 \SArtST. m/LLi EHV.
1 V/H6L ftft FR/Vfí FljoTur BRjósr
f VERSL. STjÖR/ 'lSLftHPl HOKKj* RÍKT
M'ftTT LTR GfíRm ZR- VE/K/N truFlpb SfíEE
M 6REHJ PiR LfLKKft
'sp/Lum HLUTfí
TVt HLJ ■ fAIK/LL OVSS/R fífíú// £/U5 u/r* moTftk TflrV 6/
R/Sí\ VUFT Sftm$r.
SHÓbG ftfí HoRfíÐ
SE/TU V/NUU 5 £m/ HfíuFl UR MIK/Ð
i FÓR Sn'fí ERINDfí Ko/Vfí
bsoÞ/fy TVfífí HORFT V£U KO/Vfí '
\ : IVÚIVIN ÖUR TVÍHL.
£$PA BuGfíty íiftury s ■
1, >
Lausn annarsstaðar í blaðinu
FRAMHALDSSAGAN
setiö viö skrifboröiö og lesiö i
Kamparts.og lagöi blaöiö frá sér,
þegar Dortmunder og Greenvood
ráku hina lögregluþjónana tvo
þangaö meö aðstoð vélbyssanna.
Hann leit ringlaöur á þá og sagöi:
„Haldiö þið, að þið hafiö brotizt
inn á réttan stað?”
„Opnaðu,” sagöi Dortmunder
og benti aö þriöja rimlahliöinu.
Gegn um þaö sáust gæzluklefarn-
ir, en þaöan vinkuöu ótal hendur.
Þaö vissi enginn, hvaö gekk á, en
allir vildu þeir vera með.
„Heyröu, félagi,” sagði lög-
regluþjónn númer þrjú viö Dort-
munder, „alvarlegasti afbrota-
maöurinn hérna er lettneskur sjó-
maður, sem sló barþjón meö pela
af Johnny Walker Red Label. Sjö
spor. Ertu viss um, aö þú viljir ná
i einhvern af þeim?”
„Opnaðu,” sagöi Dortmunder
viö hann.
Lögregluþjónninn yppti öxlum.
„Eins og þú vilt.”
A meöan var Murch byrjaöur
að henda handsprengjum af þak-
inu á götuna. Hann ætlaöi aö
skapa ringulreiö og hávaöa án
þess aö drepa nokkurn, en þaö
varð æ erfiöara eftir þvi sem
fleiri lögregiuþjónar þustu um
götuna, hlaupandi i hringi hver
um annan í tilraunum sinum til aö
finna.hverheföiráöiztá hvern og
hvers vegna.
A skrifstofu lögreglustjórans
haföi þetta rólega kvöld breytzt i
martröö. Lögreglustjórinn haföi
auðvitaö fariö heim eftir aö dags-
verkinu var lokið, fangarnir voru
búnir að fá kvöldmatinn, lög-
regluþjónarnir, sem voru á
kvöldvakt, voru i eftirlitsferð, og
varðstjórinnsatoghvildisig, eins
ogDortmunderhaföi gertráöfyr-
ir. Svo satt sé sagt, haföi varö-
stjórinn verið að lesa skýrslu lög-
regluforingjanna, sérstaklega
klámfengnari hluta hennar, þeg-
ar fólk streymdi inn á skrifstof-
una.
Fyrsti kom ekki á hlaupum,
hann gekk inn. Þaö var lögreglu-
þjónninn á skiptiboröinu, og hann
sagði: „Sir, það heyrist ekkert i
simanum.”
„Nú? Ég verö að hringja á sim-
stöðina og biðja um viögeröar-
mann strax,” sagði varöstjórinn.
Hann hafði ánægju af oröinu
„strax”, þvi að það minnti hann á
Sean Connery. Hann teygöi sig
eftir simanum til aö hringja i
simstöðina, en hann heyrði ekk-
ert.
Hann fann, að lögregluþjónninn
horfði áhann. „Aha,” sagöi hann.
„Já, þaö er rétt.” Hann skellti á.
Um stund bjargaöi iögreglu-
þjónninn i útvarpsherberginu
honum, en hann kom hlaupandi
inn ringlaöur aö sjá og sagði:
„Sir, þaö er einhver aö trufla út-
varpssendingarnar.”
„Hvaö?” Varöstjórinn heyröi
orðin, en skildi ekki, hvaö þau
merktu.
„Viö getum ekki sent i útvarp-
inu,” sagöi lögregluþjónninn, „og
við getum ekki heldur tekið á
móti. Þaö hefur einhver sett á
okkur truflara. Ég veit þaö, þvi
að við- lentum oft i þvi i Kyrra-
hafsstriðinu.”
„Eitthvaö hefur bilað,” sagöi
varðstjórinn. „Ekkert annað.”
Hann var órólegur, en skrattinn
hafi það, ef hann vildi láta á þvi
bera. „Þaö hefur bara eitthvaö
bilaö.”
• Sprenging heyröist i húsinu.
Varðstjórinn spratt á fætur.
„Hamingjan hjálpi mér! Hvað
varð nú þetta?”
„Sprenging,” sagði lögreglu-
þjónninn á skiptiborðinu.