Alþýðublaðið - 04.01.1978, Page 4

Alþýðublaðið - 04.01.1978, Page 4
AAiðvikudagur 4. janúar 1978 tJtgefandi: Alþýöuflokkurinn. 1 Rekstur: Reykjaprent h.f. Ritstjóri og ábyrgöarmaöur: Arni Gunnarsson. Fréttastjóri: Einar Sigurös- son. Aösetur ritstjórnar er i Siöumúla 11, simi 81866. Kvöldsfmi fréttavaktar: 81976. Auslýsingadeild, . Alþýöuhúsinu Hverfisgötu 10 — simi 14906. Askriftar- og kvartanasimi: 14900. Prentun: Blaöaprent h.f. . Askriftarverö 1500 krónur á mánuöi og 80 krónur I lausasölu. <, Ný mynt í stað verðbólgukrónu? [ áramótahugvekju sinni í Alþýðublaðinu ræðir Benedikt Gröndal, formaður Alþýðuf lokks- ins, athyglisverða hug- mynd um nýja mynt í stað verðbólgukrónunn- ar. Þar segir hann, að ýmsum hafi komið til hugar, hvort unnt væri að rjúfa vitahring verðbólg- unnar með því að skipta um mynt, taka upp nýja krónu í skiptum fyrir verðbólgukrónuna. Benedikt tekur fram, að hugmyndin sé ekki ný, og að slíkar leiðir hafi verið farnar í löndum eins og Frakklandi og Finnlandi. Að sjálfsögðu sé breyting gjaldmiðils- ins sem slík engin lækn- ing á meinsemdum efna- hagslífsins. Henni yrðu að fylgja margvíslegar ráðstafanir, til dæmis öflugra verðjöf nunar- kerfi í útflutningi, stór- bætt rikisf jármál, afnám sjálfvirkni og launa- stefna. Benedikt bendir á, að hugsanlegt sé að ákveða að taka upp nýja krónu, til dæmis með 6 til 12 mánaða fyrirvara, en nota tímann til að koma fram löggjöf um nauð- synlegar umbætur. Gæti þá hvorttveggja gerzt, að krónuskiptin greiddu fyrir umbótunum, og heildarbreytingin hefði djúp sálræn áhrif á þjóð- ina og dragi ’úr verð- bólguhugsunarhætti og virðingarleysi fyrir pen- ingum, sem einkennir ■ ástandið nú. Þá segir Benedikt orð- rétt: ,,Hvað sem líður bollaleggingum af þessu tagi, er rétt að vera við því búinn, að fyrstu mánuði næsta árs verði margur vandinn leystur með bráðabirgðaráðstöf- unum. Hitt mun vera flestum stjórnmála- mönnum Ijóst, að gera verður víðtækari og var- anlegri breytingar áður en langur tími líður. Það verður meginverkef ni næstu ríkisstjórnar, hvort sem hún verður áfram- hald á núverandi ráðu- neyti eða ný samsteypa. Því ráða kjósendur með atkvæðum sínum í vor". Óvæntur stuðningur Alþýðu- bandalags Barátta Alþýðuf lokks- ins fyrir framlagi jafn- aðarstef nunnar, lýö- ræðislegum sósíalisma, fær óvæntan stuðning í leiðara Þjóðviljans í gær. Þar segir Kjartan Ölafs- son, varaformaður Alþýðubandalagsins, meðal annars: „Baráttan fyrir þjóðfélagi jafn- aðarstefnunnar er ekki tímabundin barátta, hún er ævarandi. Þar verður ekki um neinn lokasigur að ræða, en það hvernig tiI tekst á hver j um stað og hverjum tíma getur samt haft óendanlega mikla þýðingu. Þess vegna verður hver maður að gera skyldu sína." Undir þessi orð Kjart- ans tekur Alþýðublaðið af heilum hug. Én þjóðfélag jafnaðarstef nunnar verður ekki til, nema undir forystu jafnaðar- mannaflokka. Upphafs- orð stefnuskrár Alþýðu- flokksins eru á þessa leið: „Alþýðuf lokkurinn er stjórnmálaf lokkur, sem starfar á grundvelli jafnaðarstefnunnar. Jafnaðarstefnan berst fyrir frelsi, jafnrétti og bræðralagi, gegn einræði, kúgun, auðvaldi og kommúnísma." Ef varaformaður Alþýðubandalagsins skrifar leiðara sinn undir áhrifum þessarar stefnu, þá hafa orðið mikil um- skipti til hins betra í her- búðum hans. Eftir að Ragnar Arnalds, fyrrum formaður Alþýðubanda- lagsins, lýsti því yfir f yrir nokkru, að það væri eitt af helztu verkefnum Alþýðubandalagsins að koma Alþýðuf lokknum fyrir kattarnef, þá koma eftirfarandi ummæli Kjartans Ólafssonar í fyrrnefndum leiðara eins og skrattinn úr sauðar- leggnum: „l rauninni ætti það að vera sósíalisti, jafnaðarmaður, að vera jafn sjálfsagt um næstu aldamót eins og það þótti sjálfsagt í norðvestan- verðri Evrópu um síðustu aldamót að vera andstæð- ingur þrælahalds." Ef varaformaður Alþýðubandalagsins telur jaf naðarstef nuna hina einu réttu pólitísku stefnu, hvað er hann þá að gera í kosningabanda- lagi Alþýðubandalags- manna, sem enn hefur ekki fundið pólitískan grundvöll. Eða er það bara kosningabrella hans að renna í orði upp að hlið Alþýðuf lokksins og telja almenningi trú um að Alþýðubandalagið sé jafnaðarmannaf lokkur? Ef hins vegar hefltin af Alþýðubandalagsfólki aðhyllíst jafnaðarstefnu Alþýðuf lokksins, þá er ekki lengur þörf fyrir tvo verkalýðsflokka í land- inu. Þá er hægt að sam- eina afl og krafta þeirra karla og kvenna, sem í raun og sannleika vilja efla hreyfingu launþega í landinu og stuðla að sí- fellt auknum áhrifum hennar á stjórn lands- mála. Alþýðuf lokkurinn stendur öllum sönnum jafnaðarmönnum opinn. — AG OR YMSUM ÁTTUM Mottó Halldórs E. og hótun Gunnars Ýmis vandamál sem varöa landbúnaöinn biöa úrlausnar ráðamanna og munu nú vera ,,í athugun hjá rfkisstjórninni”, að því er dagblaðiö Timinn skýrir frá í gær — lfklega ekki einu vandamálin sem ráð- herrarnir okkar nota til að liöka innhverfa íhugun þessa dagana. Búnaðarráðherrann, Halldór E., er þó fremur fámáll um þaö hvernig hann og embættis- mannalið hans hyggst leysa hnútana. Hins vegar er höfð eftirfarandi málsgrein eftir ráð- herranum og er hún hér með, réttkjörin mottó hirðar Geirs Hallgrímssonar: ,,Ég hef ekki þau vinnubrögö aö segja fyrst frá þvl sem ég ætla aö gera, en veröa svo slöar aö koma meö skýringar á þvl af hverju þaö var ekki hægt”. 1 Timanum i gær er það einnig haft eftir Gunnari Guðbjarts- syni, formanni Stéttarsam- bands bænda, að „hann myndi segja af sér formennskunni, ef rikisstjórnin beitti sér ekki fyrir lausn á þeim vanda, sem bændur eiga við að etja”. Ekki er ástæða að draga á nokkurn hátt úr þeirri ákvörðun Gunnars að segja af sér, enda virðist þaö liggja beint við, sé litið á gang mála i bænda- hreyfingunni undanfarnar vikur. Gunnar og forysta Stéttarsambandsins samþykktu þungar álögur á bændur i formi fóðurbætisskatts — ikærri þökk rikisvaldsins, en gegn vilja þorra bænda. Hafa harðorð mótmæli bændafunda um land allt undirstrikað óánægju með þessa samþykkt leiðtoga hags- munasamtaica bænda. Hótanir Gunnars Guðbjartssonar um af- sögn eru trúlega ekki tilkomnar einungis vegna tregðu rikis- valdsins að koma til móts við kjarakröfur bænda, heldur miklu fremur vegna þess að bændur sjálfir hafa blásið hressilega I glæðurnar undir stólum forystumanna Stéttar- sambandsins, þannig að þeim er beinlinis ekki til setu boðið öllu lengur. Ja, þar vorum við betri! Mogginn færir okkur þær gleðifregnir i gær, að nýjasta helsprengja Bandarikjanna og NATO — nifteindasprengjan svokallaða — „stuöli að árang- ursrikari hernaði”. Þetta og ýmislegt fleira álika fróðlegt er haft eftir Alexander nokkrum Haig, yfirgeneráli NATO I Evrópu. Haig segir ennfremur að nifteindasrpengjan muni spara stjórnmálaleiðtogum tlma I notkun kjarnorkuvopna. Orðrétt sagði Mogginn: „Hann (þ.e. A. Haig) sagði, að sprengjan, sem drepur með geislavirkni en þyrmir mann- virkjum, mundi gera hernaðar- legt mótvægi raunverulegra en siður en svo auka hættuna á kjarnorkustyrjöld. Að dómi Haigs mundi nifteinda- sprengjan tryggja betri árangur I hernaði með minni hörmungum fyrir óbreytta borgara. Hann varpaði fram þeirri spurningu hvort þeir er andmæltu smiði vopns þessa tryðu þvi I raun og veru aö ein- hliða takmarkanir Vesturveld- anna væru Sovétmönnum hvati til að minnka við sjálfa sig kjarnorkuvopn. Kom fram i máli hans að nifteinda- sprengjan væri ekki nýlunda heldur aðeins umbót á kerfi þvl sem fyrir hendi er. Haig sagði að spurningin um beitingu kjarnorkuvopna værí stjórn- málalegs eðlis og yrðu stjórn- málaleiðtogar að taka ákvörðun um hana”. Þá höfum við það. Rétt er að minna á i þessu sambandi, að stærstu og hættulegustu vlga- drekar veraldar um þessar mundir, Bandarlkin og Sovét- rikin, hafa beitt sér fyrir alls kyns „friðarþingum” og „afvopnunarsamkundum” upp á siðkastið, en jafnframt hert stöðugt hergagnaframleiðslu og yfirgang um heim allan. Oddvitar þessara rikja ræða með grátstafinn i kverkunum um frið á jörð og eyðileggingu gereyðingarvopna, en hamast I raun við að efla heimsvalda- stefnu sina og kreppa enn meir helkrumlur slnar sem þau hafa teygt um heim allan. Kaldur veruleikinn er þvi sá, að þau eru að búast til stórstyrj- aldar,en ekki friðarhátlðar. Þvl fyrr sem alþýða manna gerir sér þessa staðreynd ljósa, þvl betra fyrir friðinn — en þvl verra fyrir afturhaldið i austri og vestri og handbendi þeirra. —ARH

x

Alþýðublaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.