Alþýðublaðið - 27.01.1978, Qupperneq 7

m&m' Föstudagur 27. janúar 1978.
Kjartansson, em þarna býr til hvflu handa
sem fullfærir eru til vinnu utan
þess að vera sjónlausir, eða sjón-
litlir, geti séð sér farborða að
miklu, eða öllu~leyti, i stað þess
að vera ef til vill dæmdir til lifs
þurfalingsins, vegna skilnings-
leysis almennings og stjórnvalda
á stöðu þeirra.
Viö erum fólk.
Ein kvennanna i burstagerð-
inni, Sesselja Eysteinsdóttir, gaf
sér tima til að rabba stuttlega við
okkur. Hennar skoðun var þessi:
„Mér þykir skorta allnokkuð á
að skilningur sé fyrir hendi á
stöðu blindra. Fólk, sem hefur
litla eða enga sjón, fær allt of litið
að fara inn i fyrirtæki á almenn-
um vinnumarkaði, þótt það gæti
innt af hendi mörg störf i þeim,
ekki siður en þeir sem hafa fulla
sjón. Eg teldi það réttara, að
minnsta kosti fyrir þá sem vilja
komast út á vinnumarkað, að
skapaðir yrðu möguleikar til
þess. Þessi staður er góður, svo
langt sem hann nær, en þetta er
verndaður vinnustaður og þvi
ekki sambærilegur almennum
vinnumarkaði. Það vantar hrein-
lega á i þjóðfélaginu i dag, að litið
sé á blinda sem fólk.”
Sesselja hefur staðið við fyrir-
tækið i þrjátiu og tvö ár. Nú mest
við burstagerð og körfurnar, en
áður við gerð gólfklúta, en þá
Sölvi varð „spýtuiaus”. Þessir
svo hann þurfti að biða nokkuð, en
þær loks komu.
framleiðslu er búið að leggja
niður. Þess má geta, að tilefni
þeirra orða hennar að blindir geti
sinnt ýmsum störfum ekki siður
en þeir sem fulla sjón hafa, að
hún faldar gólfklúta i saumavél,
hiklaust og vandkvæðalaust, og
verður ekki mikið um að þræöa
nál, ef svo ber undir.
„Þetta hérna var stofnað árið
1932, þann 24. janúar, þannig aö
fyrirtækið átti afmæli i gær, sagði
Sesselja að lokum, og þaö var
Þorsteinn Bjarnason, körfu-
gerðarmeistari, sem stofnsetti
það. Hann átti upphaflega körfu-
gerð, sem hann gaf félaginu, og
blaðamenn voru að tefja Þóri,
taldi þó allt væri i góöu, þegar
hann hefur veitt þessu forstööu æ
siðan. Það er maður sem hefur
gert mikið fyrir blinda og var
fyrstur manna til þess starfs hér
á landi.”
Siðan yfirgáfum við þennan
vinnustað, þar sem blindir berj-
ast i samkeppni viö vélvæddan
iðnað nútimans. Þetta er einn
þáttur þess er þjóðfélagið verður
að taka til athugunar, þegar
skynsamleg uppbygging þess
hefst, ef af verður. Hvernig má
nýta starfskrafta þeirra sem
vilja og geta, en viö helzt ekki
leyfum i dag.
—hv
* ; k ; \
z ,: ‘ I I r?l
*; ■ *:
♦ • *
* . . ■ : í f */■<■■{ ,
* * : I * i
í * * ♦ *

§ »
♦ * •y '
Og Jónina G. Waagepakkar
afrakstrinum i kassa.
tsM* er að vími vW á þeosarri my»d.
.... eg mátti sjá af handbragðinu að konan befði einhveratiman anert á
þessu verki fyrr.
Ekki má skilja sve við að ekki sé litið á framleHetama. Þar má sjá i
fyrsta lagi margar tegundir af barstum. (ÁM myndlr: ATA)