Alþýðublaðið - 04.07.1981, Qupperneq 2

2
Laugardagur 4. júlí 1981
VID ANNARRA
Ef allt fólk fær i gullsölum
himnanna gist / sem gerir sér
mat úr aö nudda sér utan i Krist
/ þá hlýtur aö vakna sú spurning
hvort mikils sé misst / þótt
maöur aö lokum lendi i annarri
vist. Þannig kvaö meistari Jón
Helgason aö lokinni óvenjulegri
kirkjugöngu. Ef menn setja nú
monsieur Mitterrand i staöinn
fyrir meistarann frá Nazaret
(sem aö visu hvarflar ekki aö
leiöarahöfundi Alþýöublaösins)
má segja aö satira Jóns Helga-
sonar eigi mætavel viö skrif
afturbatakomma á Þjóöviljan-
um um málefni franska jafnað-
armannaflokksins.
Svo mikiö þykir viö liggja að
nudda sér utan i Mitterrand, að
Þjóðviljinn hefur ráðiö til sin
bókhaldskennara af Skaga sem
sérfræöing i þeirri iöju. Bók-
haldarinn stillir samanburði
sinum á islenzkum og frönskum
jafnaöarmönnum upp i debit og
kredit i ritstjórnargrein i Þjóö-
viljanum. Niöurstaöan birtist i
niu málsgreinum og jafn mörg-
um fullyrðingum. Þessar full-
iröingar eru allar efnislega
rangar. Þaö er einfaldlega
rangt fariö meö allar staö-
reyndir. Tilgangurinn er sá aö
sanna, að hálfbakaður hug-
myndafræðigrautur islenzkra
allaballa eigi eitthvaö skylt viö
stefnu franskra jafnaöar-
manna.
Hver er stefna franskra jafn-
aöarmanna i utanrikismálum?
Við skulum gefa hinum nýja ut-
anrikisráöherra Mitterrand
stjórnarinnar, Claude CheyS-
son, orðið:
„Atlantshafsbandalagiö er
forsenda utanrikisstefnu okk-
ar.” (A máli Þjóöviljans heitir
vörurnar, en þaö væri pakka- og
dósavörur sem héldu uppi hagn-
aði verslunarinnar. Þetta væru
vörur sem stórmarkaöirnir hefðu
smámsaman yfirtekiö. Hinsveg-
ar sæju matvörukaupmennimir
um að þjónusta fólkiö með land-
búnaðarvörum, sem auk þess aö
vega i visitölu væru mjög dýrar i
geymslu og vinnslu.
„Vilji minn til að hafa opiö á
laugardögum er aöeins til kominn
vegna lélegrar afkomu og nauö-
synjar þess aö ná endum saman.
Ég er i' Kaupmannasamtökunum
og vil gera mitt til aö halda þeim
saman. Hinsvegar hafa þau þvi
miður ekki haldið þannig á mál-
um aö til gagns hafi veriö fyrir
okkur smákaupmenn. Þaö þyrfti
að ræða þessi mál og reyna að
samræma sjónarmiöin.”
Aö siðustusagöi Oskar aö hann
væri mjög óánægöur meö opnun-
artimareglurnar sem bönnuöu
laugardagsverslun. Það væri
þetta aö vera Bandarikjaleppur
og heimsvaldasinni)
„Atlantshafsbandalagiö er
aöferö til andófs gegn útþenslu
alræöisafla ”. (Hvers konar
kaldastriösáróöur er nú þetta —
spyr Þjóöviljinn).
„Viö munum halda áfram
aö byggja upp og endurnýja
hervarnir okkar, og þá alveg
sérstaklega einhliöa vald okkar
yfir kjarnorkuvopnum”. (Eru
ekki uppvakningar allaballa
allra landa á sérstakri „friöar-
göngu” fyrir hinni sovézku
áróöursherferð um afvopnun
Evrópu? — Stefnir ekki gangan
til Parisar?)
„Frá okkar bæjardyrum
séö raska SS-20 eldflaugar
Sovétmanna” (sem beint er aö
660 skotmörkum i V-Evrópu),
„valdajafnvæginu i Evrópu. Viö
getum ekki sætt okkur viö þaö.”
(„Sovétrikin koma okkur ekkert
viö” — segir i fréttabréfi is-
lenzkra herstöövaandstæð-
inga).
0 g hinn nýi fjármálaráð-
herra Mitterrands, Delors bætir
um betur. Hann segir:
„Mitterrand hefur þegar
fullvissað alia um aö Frakkar
munu standa viö allar skuld-
bindingar sinar i varnarmálum.
Enginn annar leiötogi i Evrópu
hefur veriö eins einbeittur og af-
dráttarlaus i andstööu gegn út-
þenslustefnu Ráöstjórnarrikj-
anna”. (Hvers konar Rússahat-
ur er þetta eiginlega, — gæti
Þjóðviljinn spurt).
Og f jármálaráöherrann
Delors klykkir út meö þessu:
„Tilhneigingar til hlutleysis
gætir hins vegar í öðrum
Evrópulöndum. Viö verðum aö
ergilegt að fá lögregluna senda á
sig þegar menn vildu reyna að
bjarga sér, einkum væri þetta
óréttlátt gagnvart kaupmönnum i
útjaðri borgarinnar sem þyrftu
að hafa lokað á meðan sam-
keppnisaðilinn i næsta bæjarfé-
lagi hefði opiö, eitt til tvöhundruö
metrum frá. —g.sv.
Skákdeitan 1
koma i ljós i Atlanta.
En það er vert að minnast á
það, að i'slenska utanrikisþjón-
ustan hefur ekki gengið nógu vel
fram i þessu máli. Meðan Friö-
rik Ólafsson hefur tekið sina af-
stööu af dirfsku, hefur islenska
rikisstjórnin látið sér nægja að
senda sovéskum stjórnvöldum
nokkur kurteislega oröuö mót-
mælabréf. t þessu máli er full
ástæða til aö sýna samstööu
meö Friðrik Olafssyni og láta
skb’mm sina á sovéskum stjórn-
völdum koma berlega i ljós,
meö hverjum þeim aögeröum
sem tiltækar eru. öbg
ELD
gæta þess aö samdráttur i efna-
hagslifinu veröi ekki til þess aö
draga úr vilja og getu Evrópu-
þjóöa til árangursríks sam-
starfs í varnarmálum.” (Þaö
fer ekkert milli mála, hverjir
eiga sneiöina: Hér er franski
fjármálaráöherrann að vanda
um viö vinstri arminn m.a. i
þýzka krataflokknum og raunar
öörum krataflokkum á megin-
landinu, þar sem uppgjafartil-
hneigingar hefur gætt i of rikum
mæli!).
Og til þess nú aö binda enda-
hnútinn á þetta, lýsir franski
utanrikisráöherrann, Cheysson,
aðdráttarafli hinnar sögulegu
þjóöfélagsfyrirmyndar Alþýöu-
bandalagsins, ráöstjórnarkerf-
inu, meö þessum oröum:
„A öllum minum feröum
um lönd þriöja heimsins er mér
til efs, hvort ég hafi á 8 árum
komizt i kynni viö svo mikið
sem 10 manns, sem raunveru-
lega trúa þvi aö stjórnkerfi
kommúnismans sé þaö bezta
fyrir vanþróuðu löndin. Þaö er
beinlínis ótrúieg breyting frá
þvi sem var rikjandi viðhorf i
stríðslokin.”
Og svo segir bókhaldarinn of-
an af Skaga, sérfræöingur Þjóö-
viljans i málefnum franskra
jafnaöarmanna, aö stefna
þeirra sé „ekki svo ýkja ólik þvi
sem Alþýöubandalagiö hefur
veriö aö boða, og gerir enn”. Er
ekki aökallandi aö Svavar for-
maður, sem er nýkominn úr
sólskininu á Cote d’Azur sendi
þennan pólitiska bókhaldara
sinn á endurhæfingarnámskeiö?
H ver er stefna franskra jafn-
aðarmanna i efnahagsmálum
innan hreyfingar evrópskra
jafnabarmanna gætir einkum
tveggja strauma i afstöðunni til
rikisvaldsins. Hinir gömlu,
heföbundnu og ihaldssömu
krataflokkar hafa enn ekki los-
aö sig með öllu viö oftrúna á út-
þenslu rikisgeirans og vaxandi
miöstjórnarvald. í samræmi við
sögulegar erföir sinar, og þá er
átt viö syndikalismann franska,
hafa franskir kratar hafnaö
þessari leiö. Þeir leggja megin-
áherzlu á dreifingu valdsins.
Þaö fer ekkert á milli mála,
aö i þessum efnum stefndur Al-
þýöuflokkurinn á tslandi nær
frönskum sósialdemokrötum en
t.d. sænskum. Alþýöubandalag-
ið islenzka er aftur á móti hefö-
bundinn ihaldsflokkur i þessum
efnum sem öörum. Allaböllum
hefur ekkert dottiö nýtt i hug
seinustu áratugina.
Hvaö segir hinn nýi fjármála-
ráöherra Frakka um þetta
ágreiningsefni meöai jafnaöar-
manna? Hann segir:
„Viö stefnum alls ekki aö
rikisforræöi eöa rikiseinokun.
Það er Leniniskt hugtak. Viö
vísum þvi gersamlega á bug.
Viö erum einnig gegn allsherjar
rikisreknu velferöarkerfi frá
vöggu til grafar. (Þarna mega
bæði sænskir kratar og islenzkir
allaballar taka sneiðina til sin:
Þeir eiga hana meö réttu).
A ö ööru leyti er ljóst af yfir-
lýsingum og málflutningi nýju
stjórnarinnar i Frakklandi, aö
forsvarsmenn hennar eru mót-
aðir af hefðbundnum keynesisk-
um hugmyndum um stjórn
efnahagsmála. Ef þeir sækja
sér fyrirmyndir eitthvað annab,
þá er þaö til reynslu þýzkra og
austurriskra jafnaöarmanna,
sem hvað beztum árangri hafa
náð i stjórn efnahagsmála á
Vesturlöndum eftir strið.
Þeir sem eitthvað skynbragö
bera á tillögur og umfjöllun is-
lenzkra jafnaöarmanna um
efnahagsmál á seinni árum,
vita, að þær hugmyndir eru
mjög af sama toga. Þeir sem
halda þvi fram, eins og Engil-
bert bókhaldari og Þórarinn
Timaritstjóri, aö úrræði is-
lenzkra jafnaöarmanna i efna-
hagsmálum séu sótt til peninga-
magnskenninga Hayecks eða
Freedmans, vita einfaldlega
ekkerthvaö þeir eru að tala um.
Hitt er annað mál, að eftir
striö hafa jafnaöarmenn i
Evrópu endurskoðað afstöðu
sina til markabskerfisins. Þeir
hafa hvarvetna komizt að þeirri
niöurstöbu þar sem markaðs-
kerfi veröi viö komið, og frjálsri
samkeppni, skili það betri
árangri en rikiseinokun og mið-
stýring. Dómur reynslunnar er
sá, aö i þessum efnum hafa
jafnaðarmenn rétt fyrir sér.
Þaö fer ekkert á milli mála,
aö fjáí-málaráöherra Frakka er
þessarar skoðunar. Hann segir:
„Viö viljum viöhalda opnu
og virku markaðskerfi og leggja
fram okkar skerf til þess aö
stuðla að nýjum hagvexti i hinu
evrópska hagkerfi.”
| þjóðmálaumræöu um leiðii
i efnahagsmálum á Islandi á
siöustu árum hafa aöeins komiö
fram tvennar hugmyndir: Ann-
ars vegar eru leiftursóknarhug-
myndir Sjálfstæöisflokksins,
sem að hluta til byggja á pen-
ingamagnskenningum, en þó
hvergi nærri að öllu leyti. Hins
vegar er jafnvægisstefna Al-
þýöuflokksins, sem byggir á
samræmdum aðgeröum i rikis-
fjármálum, peningamálum, og
fjárfestingamálum, ásamt með
samræmdri tekjustefnu, kjara-
sáttmála, til þess að ná settu
marki um hjöönun verðbólgu og
vaxandi kaupmátt.
Á undanförnum árum hefur
Alþýðubandalagið, einn is-
lenzkra stjórnmálaflokka, ekk-
ert haft fram aö færa i þeirri
umræðu. Frá Alþýöubandalag-
inu er ekki komin ein einasta
hugmynd um eitt né neitt i
stjórn islenzkra efnahagsmála.
Viöbrögð slikra manna eru ein-
att þau „aö verma sitt hræ, við
annarra eld.” —JBH
Benedikt 1
Sviþjóö og Finnlandi. Efni
þeirra viöræöna var fyrst og
fremst, aö finnski fulltrUinn
skýrði máliö og gat þess, að
Finnar teldu það enn veröa til
umræöu.
Upphaflegum tillögum
Kekkonens var diki vel tekið af
hinum Noröurlöndunum, sagði
Benedikt ennfremur. Rikis-
stjórnir þeirra landa bentu á, að
löndin væru nú þegar kjarn-
orkulaust svæöi og þyrfti ekki
frekari yfirlýsingar um þaö
mál. Ætti hins vegar aö taka það
formlegum tökum, mundi óhjá-
kvæm ilegt aö benda á, að kj arn-
orkuvopn væruá næstu grösum,
á Murmansksvæðinu og allri
Eystrasaltsströnd Sovétrikj-
anna, svo og i Þýskalandi.
Þegar þessi svæði voru tekin inn
í umræöuna, dró skjótlega Ur
áhuga risaveldanna, sérstak-
lega I austri.
Aöeins getgátur eru fyrir
hendi um ástæöu þess, að
Kekkonen tillögurnar náöu ekki
til tslands og ekki var við
tslendinga rætt fyrr en 1979.
Sennilegast er, ab fjarlægbin
ráöi mestu, ef til vill ameriska
herstööin i Keflavik en liklegast
þó sU staðreynd, aö Atlantshafið
er morandi i' kafbátum beggja
risaveldanna meö kjarnorku-
vopn.
Benedikt Gröndal sagði að
lokum, aö hann teldi
tslendingum ekkert aö van-
bUnaöi aö veröa þátttakendur i
norrænum aögeröum i þessu
máli. Þó yröi aö lita á það i heild
og f samhengi viö önnur
öryggismál Evrópu. Þaö er til-
gangslitiö aö tala um Noröur-
lönd sem kjarnorkulaust svæði,
ef hvert kjarnorkuhreiöriö er
viö annað I næsta nágrenni, allt
frá Murmansk umhverfis
Eystrasalt til Þýskaíands, og
raunar á Uthafinu milli Ncx-egs,
Færeyja og Islands að auki.
Staöa tslands I þessu máli er
ljós, og þaö er grátbroslegt, aö
ábyrgðarlausir islenskir stjórn-
málamenn skuli tróna á
norrænum ráöstefnum og láta
sem svo sé ekki.
Staða byggingarfulltrúa
fyrir Eskifjarðarkaupstað og Reyðar-
fjarðarhrepp er laus til umsóknar. Æski-
leg menntun er byggingartæknifræðingur.
Umsóknarfrestur er til 15. júli n.k.
Bæjarstjórinn Eskifirði.
Garðabær —
lóðaúthlutun
Úthlutað verður um 30 einbýlishúsalóðum .
á svæðinu austan Silfurtúns.
Umsóknarfrestur er til 15. júli n.k.
Umsóknareyðublöð afhent á bæjarskrif-
stofunni.
Eldri umsóknir þarf að endurnýja.
Upplýsingar gefur byggingarfulltrúi i
sima 42311.
Bæjarritari.
Verðtilboð
Sjómannadagsráð óskar eftir verðtilboð-
um i eftirtalda verkþætti við byggingu
hjúkrunarheimilis Hrafnistu i Hafnar-
firði.
1. Stálklæðning á þak og veggi.
2. Einangrun i þak.
Gagna má vitja á skrifstofu Sjómanna-
dagsráðs að Hrafnistu Reykjavik alla
virka daga næstu viku, nema laugardag,
kl. 14:00-16:00
Stjórnin.
A
Lóðaúthlutun
Auglýst er eftir umsóknum um lóðir við
Brekkutún og Daltún i Ástúnshverfi i
Kópavogi.
Úthlutað verður til einstaklinga 27 lóðum
undir einbýlishús og lóðum undir 28 ibúðir
i parhúsum.
Sýning verður á skipulagi hverfisins og
húsagerðum á skrifstofu bæjarverkfræð-
ings i Félagsheimilinu, Fannborg 2. Opið
er virka daga kl. 14-19 frá þriðjudegi 7. júli
til 17. júli n.k.
Umsóknareyðublöð verða afhent á sama
stað og þar verður einnig til sölu kynning-
arbæklingur með skilmálum og teikning-
um.
Umsóknum skal skila á fyrrnefndu eyðu-
blaði i siðasta lagi 21. júli n.k. á bæjar-
skrifstofum Kópavogs.
Endurnýja þarf allar eldri umsóknir.
Bæjarverkfræðingur
Óskar 1