Alþýðublaðið - 25.11.1981, Blaðsíða 8

alþýou
■ijEurP
Mlðvlkudagur 25. nóvember 1981
&tge(endii Alþýðudokkurinn. *
Frumkvtomdastjdri! Jdhunnea Quhmundgion
StjórnmáÍBritstjóri og óbma Jón Baldvin Hannibaiigon.
ititgtjórnarfulltruii Huómundur Arni Btefónggon.
Blaöamonn i Rinar tíunnar ginarggon, Olafur Bjarni öuónason og Bróinn Hallgrimggon
títlitgteiknari og ijógmyndarh ginar tíunnar tíinarggon
tíjaidkerii iialldóra Jóngdóttir. Auglýgingan Sigrfóur tíuómundgdóttir,
Hreifingargtjórii giguróur Steij
Hitgtjórn og auglýsmgar eru a
umiVa II, Reykjavik, gimi gilið,
Askrittarslminn
er 81866
Jóhanna Egilsdóttir 100 ára
1 dag ó 100 óra afmælt Jó*
hanna Hgllidóttir, elnn frum>
herja verkalýðgharóttu ó
iglandt. Hún var formaóur
Verkakvennafólagging Fram>
góknar I Heykjavfk um órabil,
borgarfulltrúi Aiþýóuflokkgiug
og varaþingmaöur fyrir
Allþýöuflokklnn, og tók g«eti fyr>
ir flokkinn ó Alþingi. iión er
heiöurgfólagli Alþýöuflokknum,
Verkakvennafólaginu Fram=
gókn, Kvenróttlndafótagi li>
landg, Kvenfólagagambandi ig«
landg og Kvenfólagi OHóöa
gafnaðarlng.
Jóhanna Bgilgdóttir fæddiit
aö, Hdrglandakoti ó 8iöu i
V>Skaftafellggýglu 38. nðv, 1681.
Hún ólgt þar upp vlö krdpp kjbr,
en faöir hennar var gmóbóndi
og gtundaði útróöra frð Mýr=
dalnum ó veturna. Hún fðr 17
óra gbmul aö Kaldaöarnegi i
Flóa, aem vinnukona, Bar hitti
hún Ingimund Einarggon, gem
var vinnumaöur þar og giftuit
þau ilöan, Þau fóru til Reykja=
vtkur fótgangandi voriö 1963, en
þó haföl Jóhanna ráöiö aig aem
vorkonu aö Negi viö Seltjbrn, en
ingimundur haföi róöiö gig tll
róöra fró Qróttu,
Jóhanna gekk i Verkakvenna=
fólaglð Framgókn 1117 og þó
hófgt vinna hennar ab félags=
mólum gem atóö bglitiö þartil
hún lét af gtbrfum gem fermað=
ur þegg félagg 1963 þó óUrwft, en
hún gegndl formenniku (fólag=
inu 12? ór gamfleytt og hafði áö=
ur veriö varafermaöur þegg i 13
ór, Jóhanna hefur verið félagi f
Alþýöuflokknum fró gtofnun
iiani,
I viötaigbóköylfa Qrbndal: 66
ór — Jóhanna Egilgdóttir segir
frá mó firna margar gbgur um
erfiöleika kreppuaranna og þó
hbrku gem hljóp f fólk I barðtt=
unnl, Skllningur Jóhbnnu ð
erfiðleikum verkafólkg og ein=
lasg aamuö hennar meö mólitaö
igg gkfn hvarvetna i aep i
jkinni, Bað er vert aö rifja upp
eina gbgu gem Jóhanna segir,
Hún gegir fró dugmikiiii ekkju
fjbgurra barna móbur, aem
aldrei mótti una sér hvildar ef
hún vildi lifa: „Eitt ginn haföi
begfi dugmikla verkakona
neyöit til aö þiggja hjólp af
hænum um gkamman tfma,
Litlu seinna voru kogningar, og
'iegar hún ætlaði aö kjóaa, var
lenni vigaö fró,
Hún kom til mfn og gagöi mér
Afmalissióður
Jóhönnu
Egilsdóttur
öufiokkurinn hefur
ókveölö aö gtanda fyrir gtofn=
un Afmeiiggjóög Jóhbnnu
Egllgdóttur i tilefni af 166 óra
ttfma>li hennar, Tiigangur
gjóöging er aö vinna aö freðglu
um verkalýðgmól og jafnaðar=
gtefnuna, Kramlbgum f gjóö-
inn er veitt viötalta ó §krif=
gtofu Alþýöuflokkging, iiverf=
iggbtu 6==10, gima 26844 og
veröa górgtbk gjafabróf gefin
út gem viðurkenning fyrir
framlbgum, = Þan gtofnfjór=
Inforð, gein beragt ó afmælig=
daginn veröa tiikynnt Jóhbnnu
i afmælighófi hennar,
fró þeggu, Hún var miöur gin af
heifi =enda mikil gkapkona, Þa
gkíldi ég hvaö haö var eem ég
haföi lesiö um I igiendin§aseg=
um, aö hagi hefði hrotiö a fauga,
Baö var ekki tðr, sem hrundi
af auga hennar,
Þaft var hagl,
„ .ekkti unga stúlku sem
fluttist tii Reykjavikur utan af
landi, Þá var erritt aö fó vinnu,
HUn réöist sem vinnukona tii
verkstjóra nokkurg,
Hann réöi hana siðan i aðra
vinnu. Þar tók hUn ð móti f jeru=
tiu eg tveimur krðnum eg fór
með pær til hUshónda sins = i
iek hverrar einustu viku, Híns
vegar ereiddi hann henni um=
samið kaup, fjbrutiu eg fimm
krðnur = ifyrir mónuðinn!
Þeggi stUfka fór tii vinnu sinn=
ar um rismól ó hverjum degi, f
hódeginu þurfti hUn að kaupa til
heimilisins, þve upp, = eg pióta
siðan i fiskvinnuna, Á kvbldin
sótti hUn vatn i bæinn, gkUraði
eólf oö tók til
Erúm var ef fin til að vinna,
Einu sinni hitti ég þessa
stuiku ð fundi, HUn var þá gift
ea undi hag sinum hið hesta,
eamii hUshóndinn hennar var
nýiega iátinn, eg hUn sagði við
migi
„Jsja, þó er karlrassinn leks=
ins dauður",
liðan rak hUn upp skellihiát=
ur,
Sg vena að þessí tvö U@mi
næei til að gefa hugmynd um
það óstand, sem hér rikti, áður
en alþýðusamtekunum ók fiskur
um hrygg,
If tii vili saka einhverjir
þessar kenur um kuida eg hat=
ur,
Eh ha tíÖVP ÓÖ:
„Hver sðði natursfrsinu?"
Ilikt hatur er viðsfjarri Jó=
hennu Egilsdóttur eg ekki i anda
þeirrar lafnaðarsternu, sem hUn
aðhyllist, In hað var fyrir þenn-
an skiinine á perfum iaunafólkg
eg réttlátigkennd eg aterku
hennar, sem henni var sve lengi
trUað fyrir mikium emhsttum
af kvnsystrum sinum,
Aiþýðuhlaðið éskar Jéhennu
Eeflsdóttur tii hamingju með
afmslið,
Afmælisboð
Jóhanna Eglladóttlr
mun taka á mdti geitum f
dag á mitli kl. 16:30 og
18:30 að Hófel Borg> I tll-
afnl afmalla sína.
Bolabás
lloll skllur okkl alvog þotta
mi<ö AHl samkomulagiöi Eng-
inn vi*lt hvHöaii þaö kom aliir
eru ri móti þvf en samt viil
enghn feila það.„„ EP þetía
<<i' góta, þó flnnst liola aö þoir
Asmundur og ftvavar eigí að
gefa okkur iausnina lika on
ekki vera uö dragu okkur ó
Imnni fram f mail
Af guðlegri for-
sjá og Manna
af himnum ofan
Það kannagt enginn við króg=
ann, Enginn er hrifinn af henum,
i raun og veru vildi enginn taka
við hertum, En þe gátum við uppi
með hann á endanum, Hundfúl,
Bóraóánægð! En meö kregann,
tífiöu að siður
tíunnar eg hans menn hefðu
engan þótt átt i þessu, Þersteinn
ognangmenn, þá ekkiheldur, Á§i
og hang menn komu af f jöilum of=
an, Quðiaugur og nefndin hans
þekktu ekki ætt krégans eða upp-
runa, En eitt er vist, aft saaa
verkalýftsbaróttu á tslandi hefur
verift hbrnuft,
Eftir mikla fundi, erjur og
þreytandi fyrirhöfn, kem verka=
fýftgrekendunuffl gaman um
kröfugerftarligta, Hann var fal=
legurog ftíftur, Hærrilaun, mmni
vinnuþrælkun, gériega rnikift af
félagsiegum atriftum ymisskonar,
Llfio átti aft verfta svo mikiu hetra
á eftir, Réttlátt þjftftfélag, eins og
þar stendur,
iiftan hittust þeirallir rekend=
urnir, verkaiýfts= og atvinnu, tíg
ekkert pkk, Þá tftku verkalyft§=
rekendur aft gretta sig og ióta
ftfriftiega, Þeir fengu heimild
undirsóta sinna tii aft hofta verk=
-ffill, Þeir i<enju6u hátt f fjelmiftl=
um eg bitu i skjaidarrendurnar,
Þá gripu atvmnurekendur tii
sama ráfts, Þeir freftufeiidu, neg=
uftu skildi si:na mjeg eg beftuftu
verkhenn eg allt hvaft eina, Einn=
ii spáftu þeir islaidinguffl öllu
iílu, ef allir aftiiaf sýndu ekki
fyilsiu „áhyraft",
iiftan stftft alit fast, Þartil §,38%
krftginn skaut upn keliinuffl, Þá
sætfust tnenn ó aft hætta þessum
látum, fara hver til sins heima eg
yrkja garftinn sinn,
Ailir skikiu sáttir, eg eftir sat
verkaiýftur fslands meft söfflu
smánarlaunin og áftur, Auftvitaft
segja þeir Ási eg félagar, aft þeir
hafi reynt, Þaft hafi hara ekki
verift iag nU, Þetta er §a hugsun=
arháttur fullfiugans, huggjma =
mannsins, sem hefur skiiaft is=
lenskum verkalýft sve langt á
leift, seni raun her vitni til nins
„réttláta" þjóftfélags, Ási eg vinir
rtans hafe einmitt lært þaft af
mönnunum, gem knúftu fram
vekulög, almannatrýggingar,
ieghundin gumarléýfi, eg sve
framvégis, aft svena á aft haida a
fflálunum,
En hvaftan kem krftginn? Eng=
inn kannast vift hann, Þaft er eins
eg þetta undrabarn hafi dettift af
hifflnum efan, Snda köiiurn vift
hann Manna,
tíunnar Thereddsen kannast
ekkert vift Manna, Sn þaft mé þó
veita þvf fyrir sér, hvort hann
hafi þeekki áttkrógann, Auftvitaft
ekki þannig! Bjánar getift þift
verift, Nei, nei! Manni herur
stekkiö alskapaftur út Ur höffti
tíunnars, eins eg Athena úr heffti
Seifs, Snda vita aiiir tslendingar,
eg iesa um þaft á hverjum degi I
Bagblaftinu, aft Qunnar er guft,
Hann er Quft almáttugur,
Sn Qunnar neitar ellu saffl=
handi vift Manna, Hversvegna?
Jú, þaft segir einhversstaftar, aft
maftur skýldi ",J” ! "—
höndina vita hvaft sú vinstri gerir,
Þá segir einnig aft guft gefur eg
fuft tekur,0g þaft er einfflitt rétt,
aft sém Qunnar tök rneft gengis=
fellingunniuffl daginn, þvf skilafti
hann nekkurn veginn aftur meft
Manna, Qg þegar Qunnar þver=
tekur fyrir ae hekkja Manna, þá
er þaft vegna pess, aft hann gef
okkur Manna meft vinstn hönd-
inni, en afneitar honum meft
þeirtí hsgri, þvi sú höndin veit
auftvitaft ekkert um krógann,
0g pestuiarnir hans Qunnars,
tíenni, ðli, ingvar, Þálffli, ^rifte.
jftn, ivavar, Ragnar og auftvitaft
Hjörleifur, hrjftla nú f sundur
þjftftarkekuna, eg ailt þaft,
Sn hér á jörftu niftri er enginn
guft, né pes&iar, Hér hefum vift
aftetns einn beinan tengilift vift ai=
msttift, gpámanninn sjáifan ,
Þáft er afteins einn guft eg þaft er
Qunnar, 0g Asi er ' ‘
hans,