Alþýðublaðið - 25.11.1981, Blaðsíða 8

Alþýðublaðið - 25.11.1981, Blaðsíða 8
alþýou ■ijEurP Mlðvlkudagur 25. nóvember 1981 &tge(endii Alþýðudokkurinn. * Frumkvtomdastjdri! Jdhunnea Quhmundgion StjórnmáÍBritstjóri og óbma Jón Baldvin Hannibaiigon. ititgtjórnarfulltruii Huómundur Arni Btefónggon. Blaöamonn i Rinar tíunnar ginarggon, Olafur Bjarni öuónason og Bróinn Hallgrimggon títlitgteiknari og ijógmyndarh ginar tíunnar tíinarggon tíjaidkerii iialldóra Jóngdóttir. Auglýgingan Sigrfóur tíuómundgdóttir, Hreifingargtjórii giguróur Steij Hitgtjórn og auglýsmgar eru a umiVa II, Reykjavik, gimi gilið, Askrittarslminn er 81866 Jóhanna Egilsdóttir 100 ára 1 dag ó 100 óra afmælt Jó* hanna Hgllidóttir, elnn frum> herja verkalýðgharóttu ó iglandt. Hún var formaóur Verkakvennafólagging Fram> góknar I Heykjavfk um órabil, borgarfulltrúi Aiþýóuflokkgiug og varaþingmaöur fyrir Allþýöuflokklnn, og tók g«eti fyr> ir flokkinn ó Alþingi. iión er heiöurgfólagli Alþýöuflokknum, Verkakvennafólaginu Fram= gókn, Kvenróttlndafótagi li> landg, Kvenfólagagambandi ig« landg og Kvenfólagi OHóöa gafnaðarlng. Jóhanna Bgilgdóttir fæddiit aö, Hdrglandakoti ó 8iöu i V>Skaftafellggýglu 38. nðv, 1681. Hún ólgt þar upp vlö krdpp kjbr, en faöir hennar var gmóbóndi og gtundaði útróöra frð Mýr= dalnum ó veturna. Hún fðr 17 óra gbmul aö Kaldaöarnegi i Flóa, aem vinnukona, Bar hitti hún Ingimund Einarggon, gem var vinnumaöur þar og giftuit þau ilöan, Þau fóru til Reykja= vtkur fótgangandi voriö 1963, en þó haföl Jóhanna ráöiö aig aem vorkonu aö Negi viö Seltjbrn, en ingimundur haföi róöiö gig tll róöra fró Qróttu, Jóhanna gekk i Verkakvenna= fólaglð Framgókn 1117 og þó hófgt vinna hennar ab félags= mólum gem atóö bglitiö þartil hún lét af gtbrfum gem fermað= ur þegg félagg 1963 þó óUrwft, en hún gegndl formenniku (fólag= inu 12? ór gamfleytt og hafði áö= ur veriö varafermaöur þegg i 13 ór, Jóhanna hefur verið félagi f Alþýöuflokknum fró gtofnun iiani, I viötaigbóköylfa Qrbndal: 66 ór — Jóhanna Egilgdóttir segir frá mó firna margar gbgur um erfiöleika kreppuaranna og þó hbrku gem hljóp f fólk I barðtt= unnl, Skllningur Jóhbnnu ð erfiðleikum verkafólkg og ein= lasg aamuö hennar meö mólitaö igg gkfn hvarvetna i aep i jkinni, Bað er vert aö rifja upp eina gbgu gem Jóhanna segir, Hún gegir fró dugmikiiii ekkju fjbgurra barna móbur, aem aldrei mótti una sér hvildar ef hún vildi lifa: „Eitt ginn haföi begfi dugmikla verkakona neyöit til aö þiggja hjólp af hænum um gkamman tfma, Litlu seinna voru kogningar, og 'iegar hún ætlaði aö kjóaa, var lenni vigaö fró, Hún kom til mfn og gagöi mér Afmalissióður Jóhönnu Egilsdóttur öufiokkurinn hefur ókveölö aö gtanda fyrir gtofn= un Afmeiiggjóög Jóhbnnu Egllgdóttur i tilefni af 166 óra ttfma>li hennar, Tiigangur gjóöging er aö vinna aö freðglu um verkalýðgmól og jafnaðar= gtefnuna, Kramlbgum f gjóö- inn er veitt viötalta ó §krif= gtofu Alþýöuflokkging, iiverf= iggbtu 6==10, gima 26844 og veröa górgtbk gjafabróf gefin út gem viðurkenning fyrir framlbgum, = Þan gtofnfjór= Inforð, gein beragt ó afmælig= daginn veröa tiikynnt Jóhbnnu i afmælighófi hennar, fró þeggu, Hún var miöur gin af heifi =enda mikil gkapkona, Þa gkíldi ég hvaö haö var eem ég haföi lesiö um I igiendin§aseg= um, aö hagi hefði hrotiö a fauga, Baö var ekki tðr, sem hrundi af auga hennar, Þaft var hagl, „ .ekkti unga stúlku sem fluttist tii Reykjavikur utan af landi, Þá var erritt aö fó vinnu, HUn réöist sem vinnukona tii verkstjóra nokkurg, Hann réöi hana siðan i aðra vinnu. Þar tók hUn ð móti f jeru= tiu eg tveimur krðnum eg fór með pær til hUshónda sins = i iek hverrar einustu viku, Híns vegar ereiddi hann henni um= samið kaup, fjbrutiu eg fimm krðnur = ifyrir mónuðinn! Þeggi stUfka fór tii vinnu sinn= ar um rismól ó hverjum degi, f hódeginu þurfti hUn að kaupa til heimilisins, þve upp, = eg pióta siðan i fiskvinnuna, Á kvbldin sótti hUn vatn i bæinn, gkUraði eólf oö tók til Erúm var ef fin til að vinna, Einu sinni hitti ég þessa stuiku ð fundi, HUn var þá gift ea undi hag sinum hið hesta, eamii hUshóndinn hennar var nýiega iátinn, eg hUn sagði við migi „Jsja, þó er karlrassinn leks= ins dauður", liðan rak hUn upp skellihiát= ur, Sg vena að þessí tvö U@mi næei til að gefa hugmynd um það óstand, sem hér rikti, áður en alþýðusamtekunum ók fiskur um hrygg, If tii vili saka einhverjir þessar kenur um kuida eg hat= ur, Eh ha tíÖVP ÓÖ: „Hver sðði natursfrsinu?" Ilikt hatur er viðsfjarri Jó= hennu Egilsdóttur eg ekki i anda þeirrar lafnaðarsternu, sem hUn aðhyllist, In hað var fyrir þenn- an skiinine á perfum iaunafólkg eg réttlátigkennd eg aterku hennar, sem henni var sve lengi trUað fyrir mikium emhsttum af kvnsystrum sinum, Aiþýðuhlaðið éskar Jéhennu Eeflsdóttur tii hamingju með afmslið, Afmælisboð Jóhanna Eglladóttlr mun taka á mdti geitum f dag á mitli kl. 16:30 og 18:30 að Hófel Borg> I tll- afnl afmalla sína. Bolabás lloll skllur okkl alvog þotta mi<ö AHl samkomulagiöi Eng- inn vi*lt hvHöaii þaö kom aliir eru ri móti þvf en samt viil enghn feila það.„„ EP þetía <<i' góta, þó flnnst liola aö þoir Asmundur og ftvavar eigí að gefa okkur iausnina lika on ekki vera uö dragu okkur ó Imnni fram f mail Af guðlegri for- sjá og Manna af himnum ofan Það kannagt enginn við króg= ann, Enginn er hrifinn af henum, i raun og veru vildi enginn taka við hertum, En þe gátum við uppi með hann á endanum, Hundfúl, Bóraóánægð! En meö kregann, tífiöu að siður tíunnar eg hans menn hefðu engan þótt átt i þessu, Þersteinn ognangmenn, þá ekkiheldur, Á§i og hang menn komu af f jöilum of= an, Quðiaugur og nefndin hans þekktu ekki ætt krégans eða upp- runa, En eitt er vist, aft saaa verkalýftsbaróttu á tslandi hefur verift hbrnuft, Eftir mikla fundi, erjur og þreytandi fyrirhöfn, kem verka= fýftgrekendunuffl gaman um kröfugerftarligta, Hann var fal= legurog ftíftur, Hærrilaun, mmni vinnuþrælkun, gériega rnikift af félagsiegum atriftum ymisskonar, Llfio átti aft verfta svo mikiu hetra á eftir, Réttlátt þjftftfélag, eins og þar stendur, iiftan hittust þeirallir rekend= urnir, verkaiýfts= og atvinnu, tíg ekkert pkk, Þá tftku verkalyft§= rekendur aft gretta sig og ióta ftfriftiega, Þeir fengu heimild undirsóta sinna tii aft hofta verk= -ffill, Þeir i<enju6u hátt f fjelmiftl= um eg bitu i skjaidarrendurnar, Þá gripu atvmnurekendur tii sama ráfts, Þeir freftufeiidu, neg= uftu skildi si:na mjeg eg beftuftu verkhenn eg allt hvaft eina, Einn= ii spáftu þeir islaidinguffl öllu iílu, ef allir aftiiaf sýndu ekki fyilsiu „áhyraft", iiftan stftft alit fast, Þartil §,38% krftginn skaut upn keliinuffl, Þá sætfust tnenn ó aft hætta þessum látum, fara hver til sins heima eg yrkja garftinn sinn, Ailir skikiu sáttir, eg eftir sat verkaiýftur fslands meft söfflu smánarlaunin og áftur, Auftvitaft segja þeir Ási eg félagar, aft þeir hafi reynt, Þaft hafi hara ekki verift iag nU, Þetta er §a hugsun= arháttur fullfiugans, huggjma = mannsins, sem hefur skiiaft is= lenskum verkalýft sve langt á leift, seni raun her vitni til nins „réttláta" þjóftfélags, Ási eg vinir rtans hafe einmitt lært þaft af mönnunum, gem knúftu fram vekulög, almannatrýggingar, ieghundin gumarléýfi, eg sve framvégis, aft svena á aft haida a fflálunum, En hvaftan kem krftginn? Eng= inn kannast vift hann, Þaft er eins eg þetta undrabarn hafi dettift af hifflnum efan, Snda köiiurn vift hann Manna, tíunnar Thereddsen kannast ekkert vift Manna, Sn þaft mé þó veita þvf fyrir sér, hvort hann hafi þeekki áttkrógann, Auftvitaft ekki þannig! Bjánar getift þift verift, Nei, nei! Manni herur stekkiö alskapaftur út Ur höffti tíunnars, eins eg Athena úr heffti Seifs, Snda vita aiiir tslendingar, eg iesa um þaft á hverjum degi I Bagblaftinu, aft Qunnar er guft, Hann er Quft almáttugur, Sn Qunnar neitar ellu saffl= handi vift Manna, Hversvegna? Jú, þaft segir einhversstaftar, aft maftur skýldi ",J” ! "— höndina vita hvaft sú vinstri gerir, Þá segir einnig aft guft gefur eg fuft tekur,0g þaft er einfflitt rétt, aft sém Qunnar tök rneft gengis= fellingunniuffl daginn, þvf skilafti hann nekkurn veginn aftur meft Manna, Qg þegar Qunnar þver= tekur fyrir ae hekkja Manna, þá er þaft vegna pess, aft hann gef okkur Manna meft vinstn hönd- inni, en afneitar honum meft þeirtí hsgri, þvi sú höndin veit auftvitaft ekkert um krógann, 0g pestuiarnir hans Qunnars, tíenni, ðli, ingvar, Þálffli, ^rifte. jftn, ivavar, Ragnar og auftvitaft Hjörleifur, hrjftla nú f sundur þjftftarkekuna, eg ailt þaft, Sn hér á jörftu niftri er enginn guft, né pes&iar, Hér hefum vift aftetns einn beinan tengilift vift ai= msttift, gpámanninn sjáifan , Þáft er afteins einn guft eg þaft er Qunnar, 0g Asi er ' ‘ hans,

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.