Vísir - 24.03.1971, Side 2
VILL SPRENGJÁ
Metnaður Gary Gabelich er að
ná því að verða 31 árs, Hann er
núna 30 ára og ef heppnin heldur
áfram að leíka við hann eins og
fram til þessa getur svo farið
að honum tffikist þaö.
En það er auðvitað ekkert um
það hægt að segja, maður veit
aldrei hvert andartakið verður
það hinzta h-á náungum eins og
Gary Gabelich, sem á Bandaríkja-
met í hröðum akstri. Og metið
hans er 6212.407 mflur á klukku-
stund — og hann er samt ekki
fyllilega ánsegður.
„Stórkostlftg tilfinning“
„Mig fýsir að verða sá ökumað-
ur, sem sprengir hljóðmúrinn
(720 xníl'Ur á k1ukkustund)“, segir
hann, „ég vil lfka vinna hraðakst-
urskeppnina i Indianapolis og mig
langar mjög mikið að bæta hraða-
roetið á vatni (250 mílur á klukku-
stund“.
Og maður getur svo sem i-
myndaö sér að maður sem hald-
inn er þvílíkum ásetningi hljóti
að vera eirðarlaus — og það kvað
Gary reyndar vera. Hann er á
stöðugum ferli og þeytingi út og
suður. Getur aldrei setið kyrr
stundinni lengur — já, auðvitað
situr hann kyrr þvi hann hreyfir
sig varla öðruvísi en í bíi.
„Ég var að keyra í alla nótt
í Porche-bílnum mínum. Ég elska
þann bíl. Hann fer næstum þang
að sem ég bendi honum. Hann
svarar hverri einustu hreyfingu
minni. Ég keyrði i nótt um allar
Hollywood-hæðirnar, yfir strand-
brautina og niður í San Diego og
aftur til baka. Það var stórkost-
ieg tilfinning".
Kvæntur í 18 daga
Hversu undarlegt sem ’ það
kann að virðast hjá 30 ára manni
sem fýsir mest að verða 31,
þá hefur hann jafnvel enn meiri'
áhuga á stúlkum en bílum. Hann
var kvæntur 18 ára — í 18 daga.
Síðan hefur Gary haldið sig á
annarri akreininni í einu — svo
maður slái nú um sig með hans
eigin orðalagi.
„Ég er alltaf að kikja eftir
stelpum. Lfka þegar ég er á bak
við stýrið. Það tekur Mka á taug-
amar. Maður verður nefnilega að
hafa stjóm á öllu saman hverja
einustu sekúndu. Og um leið og
ég sé lipurlega stúlfcu — jafnvel
t>ótt hún sé 3 bílum fyrir aftan
mig reikna ég út hve margar
sekúndur það taki mig að snúa
við og komast á hlið við hana
— það er erfitt, einkum þegar
umferðin stoppar aldnei. Ég herði
aldrei á stúlkunum. Ég kalla til
þeirra ú,r bílnum, hvort þær vilji
vera svo vænar að hringja í mig
seinna vegna þess að mér lítist
vel á þær. Ég skal segja þér að
þú yrðir undrandi ef ég segði þér
hve margar hringja".
Blái loginn
Gary hefur tekið þátt í kappakstri
síðan hann hætti 16 ára í skóla.
„Ég byrjaði nú bara á smá-
skrjóðum en þegar ég sá hve góð
laun er hægt að hafa af kapp-
akstri áikvað ég að snúa mér að
því fyrir fullt og allt.
Svo gat ég gert þennan samn-
B
HUOÐMURINN
ing viö olíuifélagið. Þeir kcstuöu
smíði „Bláa logans“ og ég átti
að fá ósköpin öll af peningum
væri hægt að aka honum aö
gagni. Mistækis mér átti ég ekk-
ert að fá. Núna get ég fengiö
75.000 doUara í hvert sinn sem
ég nenni að fara með „Iogann“
um landið og sýna hvað hann
getur.
Ég mun aldrei gleyma þeirri
stundu þegar ég setti hraðametið.
Þegar akstursfceppninni var lokið
og ég sneri aftur til hótelsins
angandi af olíu og smurningu
réttu þeir mér í anddyrinu lykii-
inn að svítunni. Og þegar ég
lauk upp dyrunum með honum
sat þar þá ekki stórkostlega
falleg stelpa í svörtum, síðum
náttkjól og með kampavínsflösku
í hendinni Mér brá soldið og
stamaði út úr mér að ég hlyti
að hafa lent I röngu henbergi,
þá brosti hún blítt til mín og
sagöi bara: „Þú ert Gary Gabel-
ich, er það ekkd. Innilegar ham-
ingjuóskir þér til handa!““
Gary Gabelieh.
Hann heldur á
grímu sinni,
sem er hluti af
eldföstum akst
ursbúningi
hans.
„Blái loginn“ — hefur náð 622.407 mílna hraða á klukkustund. Eigandi hans, Gary Gabelich er þrítugur maður, hinn mesti furðufugl, sem ekkert vill nálægt sér
annað en konur og hraðskreiða bíla.
Tvær
hundasögur
Hún rakst á 2 St. Bemhardshunda á svipuðu reki
og hún er sjálf, og stærðln er líka svipuð. Myndin
var tekin í New York og þarf ekki fleiri orð um
aö hafa.
Líf bréfberanna er erfitt og hættulegt á köflum. —
Þessi bréfberi býr og vinnur í bænum St. Ann’s-on-
the-Sea í Englandi. Alla sína löngu bréfberaævi
hefur hann reynt að fá fólk til að binda hundana sína
— en það verður víst að taka þessum starfserfið-
leikum eins og hverju öðm hundsbiti.