Vísir - 08.09.1971, Blaðsíða 8

V1 S IR . Miðvikudagur 8. september 1971,
Otgetanai: KeyKJaprent Ut.
Framkvæmdastjðri: Sveinn R. EyjðMkSOB
Ritstjðri: Jðnas Kristjánsson
Fréttastjðri: Jðn Birgir Pétursson
Ritstjómarfulltrúl: Valdimar H. Jöhannessoo
Auglýsingastjðri: Skúli G. Jðhannessoo
Auglýsingar: Brðttugðtu 3b. Slmai 15610 11660
Afgreiðsla- Brðttugðtu 3b Slmi 11660
Ritstjöra: Laugavegi 178. Sfmi 11660 (5 linur)
Askriftarýjald kr. 195.00 ð mðnuðl kmanlands
[ lausasölu kr. 12.00 elntakifl
Prentsmiðia Vfsis — Edda hf.
S/aer Gylfa út
JVJonnum er óhætt að gjalda varhug við þeim aðilum,
sem halda gæzku sinni og drengskap mjög á lofti.
Sífelldar tilvísanir til eigin ágætis eru eitt bezta
merkið um, að úlfur leynist undir sauðargærunni.
Kunnustu dæmin eru úr trúmálunum, því að skáld
og rithöfundar hafa gefið mörg ódauðleg sýnishorn af
hræsnurum, sem fara ótæpilega með guðsorð og
stunda óguðlegt athæfi þess á milli. Guðstni þessara
sögupersóna er öll í orði en engin á borði.
Einna hættulegust er hræsnin í stjórnmálunum,
enda er þar mest tæknin í meðferð sauðargærunnar.
Engir flokkar né stjómmálastefnur eru þar alveg
undan skilin. En það er samt mest áberandi, hve
mikil hræsni leynist undir slagorðum um „félags-
hyggju“ og „útrýmingu spillingar".
Flestir átta sig að vísu nú orðið á, hvaða raun-
veruleiki felst á bak við þau fögru orð, að hafa
beri „félagslega stjóm“ á atvinnulífinu. Undir því
yfirskini em mynduð ráð og nefndir og búin til þægi-
leg atvinna fyrir pólitísk kvígildi, s^.^g^erfitl; mgð ,
að vinna fýrír sér með heiðarlegum hætti. íslendingar
eiga langa raunasogu a sviði „félagslegrar stjornar".
Enn em þeir til, sem trúa því, að þeir menn séu
hæfastir til að vinna gegn spillingu, sem hafa um
það flest orðin. Það efast t. d. fáir um, að það hafi
verið þáttur í velgengni Hannibalista í kosningunum
í sumar, hve ákaft þeir fjölyrtu um spillingu.
Auðvitað eiga menn einmitt að gjalda varhug við
slíkum yfirlýsingum, en margir létu blekkjast. Nú
er hætt við, að víma blekkingarinnar fari að renna
af mönnum. Um það hefur hinn nýi menntamála-
ráðherra Hannibalista séð.
Gylfi Þ. Gíslason sætti á sínum tíma töluverðri
gagnrýni, ekki sízt hér í Vísi, fyrir sumar manna-
ráðningar sí skólamálum. Gylfi gætti þó þess,
að ráða ekki ao.a h-""" on þá. «•'—> cinhvem stuðning
höfðu fengið hiá einhverjum þeirra aðila, sem mæla
með umsækjendum.
Nú hefur það gerzt, að skólanefndin í Ólafsvík,
námsstjóri og fræðslumálaskrifstofan mæltu með
ákveðnum umsækjanda um skólastjórastarfið í Ólafs-
vík, vegna menntunar hans umfram annan umsækj-
anda. Þetta eru þeir aðilar, sem um málið eiga að
fjalla. En ráðherra valdi síðamefnda umsækjandann,
sem hann hafði meiri kennarareynslu, auk þess
sem hann mun vera flokksbróðir ráðherrans.
Báðir umsækjendumir em áreiðanlega hæfir til að
gegna starfinu. Annar hafði meiri menntun og hinn
hafði meiri reynslu. Það er vissuiega vandi að velja
milli. En annar hafði þó komizt gegnum hreinsunar-
e.ld meðmælanna og hinn ekkh Ráðherra bar því
síðferðileg skylda til að fara eftir meðmælunum. Það
gerði hann ekki og sló þar með Gylfa út á þessu
sviðí í fiokksnólitískri spillingu.
Thieu: „Jæja, þá er kosningamálið afgreitt -
hvað ætti maður að víetnamis era næst?“
Yfirvofandi
Stungið upp á
„kosnmgastjórn"
23. ágúst s. 1. dró Ky fram-
boö sitt til baka. og fðr þí. að
dæmi hins aCdankaða h-rshöfð-
ingja, „Stóra“ Minh. BæOi iw
varaforseti og Minh sögðu að
ómögulegt væri aö standa >
kosningabaráttu þar sem Thieu
hefði þvílík vö!d í landinu að
þeir og stuðningsmenn þeirra
gætu ekkert gert til undirbún-
ings — þeir sættu ofsóknum og
athafnafrelsi þeirra væri skert.
Þeir lögðu til að Thieu berð
ist á sama grundvell; og þeir
— og segði því af sér og sér-
stök stjórn yrði iátin annast
landsmál fram til kosninga.
Thieu anzaði þessu engu.
Bunker bauð fé á
báða bóga
Bunker, ambassador Banda-
ríkjanna f Saigon gekk ötullega
fram li að ganga erinda Nixons
þar eystra. Það var Nixon mikið
hitamál að frambjóðendurnir í
forsetakosningunum yrðu fleiri
en einn — svo hann gæti sýnt
bylting í Saigon?
— Ky sagður standa í sambandi við yfir-
menn hersins — hann er sagður ætla sér
að ganga milli bols og höfuðs á Thieu
forseta, hætti hann ekki við framboðið
Líkur eru á, að brátt sjóði upp úr í Saigon. Ky,
varaforseti landsins er sagður vera tilbúinn að láta
vopnin tala, siga her landsins gegn Thieu forseta
og stuðningsmönnum hans, ef Thieu heldur áfram
á sömu braut og stefnir að því að láta kjósa sig for-
seta landsins fyrir næsta kjörtímabil.
„Núna er ekki tími fyrir Iýðræði“, á stuðnings-
maður Thieus að hafa sagt nýlega í Saigon, „núna
er tími til að huga að pólitík“, og maðurinn virðist
hafa lög að mæla, því að í hugum flestra Víetnama
er það tvennt ólíkt, pólitík og lýðræði.
Það skipti engu, þótt ameríski sendiherrann, Ells
worth Bunker reyndi hvað hann gat að koma ein-
hverjum lýðræðissvip á þessar kosningar, sem yfir-
vofandi eru, það kunni enginn að meta áreynslu
hans við að koma Ky varaforseta í framboð, og
þeim ágæta hershöfðingja, „Stóra“ Minh.
Fremur Ky valdarán?
Svo ætlar Thieu einn f fram
boð. Og fyrir helgi bárust fregn
ir austan úr Saigon, að Ky væri
farinn að makka við hershöfð
ingja sem einhver mannaforráð
hafa að marki, um að þeir skjótj
niður Thieu og alla hans fylgi-
fiska. ef hann heidur áfram fast
við að láta kjósa sig forseta
aftur.
Sagði bandaríska blaðið Inter
national Herald Tribune, sem
kemur út í París, að fregnir
heíðu borizt úr Saigon á laugar
daginn þess eðlis, aö Ky væri
tilbúinn til að ganga milli bols
og höfuðs á Thieu einhvern tíma
á næstu tveimur vikum ef öðr
um hugsanlegum kandídötum 'i
kosningunum í október verði
ekki gert kleift að heyja kosn-
ingabaráttu á sama grundvelli
og Thieu — en hann hefur kom
ið fantalega fram við þá tvo,
fyrrverandj meðframbjóöendur
sína, Ky og Minh — t. d með
þvf að meina þeim aðgang aö
fjölmiðlum og hleypa upp kosn
ingafundum þeirra. Nú eru marg
ir þeirrar skoðunar, að Ky hafi
ekk; þau völd eða ítök í hem
um að honum myndi takast aö
'magna upp samsæri gegn Thieu,
en vissulega myndi tilraun til
valdaráns — þótt ekki væri
það meira — hafa miklar af-
leiðingar í för með sér og vekja
athyglj út um veröld víða.
Lengsti mánuðurinn
Tímabilið frá næstliðinni helgi
til 3. október næstkomandi hef
ur í munni manna í Saigon hlot
ið nafnið „lengsti mánuðurinn“,
og er þá átt við, að þessi mán-
uður verði tími taugaspennu —
meiri taugaspennu en áður hefur
verið lögð á menn þar eystra í
öllu valdabröltinu.
Menn eru uppi með getgátur,
spár um að Thieu sé svo mikil
skepna að hann muni daginn
fyrir kosningarnar hætta við allt
saman og fresta kosningunum
fram yfir áramöt eða til næsta
vors.
umheiminum fram á að Banda-
ríkin heföu þó komið á fót lýö
ræðislegu kosningafyrirkomu-
lagi í S-Víetnam — þótt ekki
væri það meira.
Bunker réð ekkert við innan
landsmálin — og er samt sagt
að hann hafi boðið þeim báð-
um fé, „Stóra“ Minh og Ky.
Segja heimildir að Bunker hafi
boöið Ky og Minh peninga vegna
þess að með því móti gætu þeir
kannskj barizt gegn Thieu á
jafnarj grundvelli.
„Reyndar erum við ekki eins
rikir og Thieu,“ á stuöningsmað
ur Minhs þá að hafa sagt, „en
við þurfum ekkj peningastuðn-
ing frá Bandarikjunum. Það kær
um við okkur ekkj um.“
,Stóri“ Minh