Vísir - 14.03.1972, Side 2

Vísir - 14.03.1972, Side 2
2 Vísir. Þriöjudagur 14. marz 1972. rimsm: Væruð þér fylgjandi eða andvigur aðskilnaði rikis og kirkju? Bjarni Lúðviksson, viöskipta- fræöingur. Ég er fylgjandi alveg tvimælalaust. Hvers vegna? Ja, ég held aö þetta efli guðskristni i landinu og svo framvegis..... Kristbjörg Antonsdóttir, Lindar- götuskóla. Ja, ég veit þaö varla, þaö er dálitiö erfitt að svara þessu svona án nokkurs fyrir- vara. Ég held ég sé fylgjandi að sumu leyti og andvig að sumu leyti lika. Annars veröur fólk að taka ákvörðun sjálft um svona mál, ekki að láta einhvern einn ákveða. Þ.e.a.s. það á að vera hverjum einstaklingi i sjálfsvald sett, hvort hann er i kirkjunni eða ekki. Guömundur Sæmundsson, bif- reiðastjóri. Ég er andvigur að- skilnaði. Mér finnst bara ofur eðlilegt að rikið og kirkjan standi saman. Ari Guömundsson, verzlunar- maður. Ja, þessu get ég alls ekki svarað. Ég hef hreint og beint ekkert hugsað um þetta. Sesselja Guöjónsdóttir, kennari. Ég sjálf fer nú mjög sjaldan i kirkju, aðeins á jólum. En mér finnst þetta gott eins og það er. Ekkert að vera að breyta þessu. Arni Gunnarsson, deildarstjóri. Það er erfitt að gera þetta upp við sig svona i einum hvelli, en i framtiðinni held ég að aðskiln- aðurinn verði skynsamlegri. FANGELSIN NA 100% „SÆTANÝTINGll" — seinagangur í fangelsismálum til þess — „Þetta áfall verður til að herða á framkvœmdum", segir dómsmálaráðuneytið Nú er þröngt orðið um islenzka afbrotamenn, sem í fangelsum dúsa. Af einhverjum undar- legum ástæðum kviknaði eldur í timburloftinu á gamla vinnuhælinu að Litla-Hrauni, og atgangur elds og vatns vann því húsi mikið tjón. Rafmagn fór af húsinu, sem gefur að skilja, og af þeim sökum varð að flytja alla fanga burtu af hælinu, þar sem eldhús varð óstarfhæft, og einnig fór kyndíngin úr sambandi. „Við munum nú leggja allt kapp á að fullgera nýju viðbótarálmuna, sem verið — Stjórnarráöshúsiö — byggt 1771 — Hegningarhúsiö — byggt 1871 hefur i byggingu — var reyndar búið að taka helming hennar i notkun’’, sagði Baldur Möller i dómsmálaráðuneytinu, er Visir ræddi við hann i gær, „þesssi eldur eystra i gær mun vissu- lega verða til þess, að hert verður á framkvæmdum sem hægt er. Ég tel hugsanlegt, að við getum tekið nýju álmuna i notkun eftir tvo eða þrjá daga. Núna eru rafmagnsmenn að vinna á Litla-Hrauni, og einnig eru þar menn héðan úr dóms málaráðuneytinu ásamt mönnum frá húsameistara rík- isins að kanna og meta skemmd ir á gamla húsinu.” Siðumúli fyrir konur Nýja álman að Litla-Hrauni mun fullgerð rúma 22-25 fanga, og hafði helmingur hennar reyndar verið tekinn i notkun fyrir brunann. „Það er núna mikið álag á Loðnan menguð? Hildegard skrifar: „Mér kom það ekki á óvart, þegar ég las það hjá ykkur i VISIR SPYR um daginn, að fæstir þeirra sem spurðir voru höfðu bragðað á loðnu. Hvernig á annað að vera, á meðan hvergi er hægt að kaupa sér loðnu i soðið? Eina skiptið, sem við i minni fjölskyldu höfum loðnu I matinn, höfðum við orðið okkur úti um hana niðri á höfn. Feðgarnir i fjölskyldunni eru satt bezt að segja ekki miklar íiskætur, en þeim likaði loðnan prýðisvel. Við höfum þó ekki farið aftur niður á höfn eftir loðnu, þar eð bæði skipstjóri og fiskifræðingur hafa tekið okkur vara við þvL Þeir bentu á, að loðnunni væri dælt upp úr skipunum með sjó og væri þar af leiðandi menguð.” Hildegard Gamlar afturgöngur Kristján Kristjánsson skrifar: „Ég leyfi mér að vitna i orð Hannibals Valdimarssonar ráð- herra eftir komu hans frá Banda- rikjunum, þar sem hann gefur Amerikuhöturum verðugt svar: „Heimkominn sé ég að nokkrir strútar hafa leikið listir sinar á siðum Þjóðviljans meðan ég var i burtu, og koma þær kúnstir sizt á óvart.” Þetta var tekið úr viðtali við Hannibal i Nýju landi. Nú sé ég við lestur dagblaðsins Visis að minnsta kosti einn strúturinn héf- ur villzt inn á siður þess ágæta blaðs. Þar birtist grein eftir TV, sem langar til að koma af stað nýjum þvættingi um sjónvarps- sendingar frá sjónvarpsstöðinni þar syðra. Veit ekki þessi góði maður að kivkmyndir frá Banda-. rikjunum hafa verið sýndar i öll- um kvikmyndahúsunum hér frá þvi kvikmyndagerð hófst og hafa án nokkurra athugasemda verið sýndar um allt land, enda með þeim beztu i heiminum. Allir vita einnig, að herstöð sú, sem hér er staðsett, er að tilhlutan NATO og undir þess vernd Ameriskur maður fann upp fyrstu kvik- myndavélina, hann kveikti lika fyrstu rafmagnsljósin. Þar að auki eru Bandarikin fremsta þjóðin i dag á sviði geimvisinda. Þetta vita allir, en ef menn vilja visvitandi eða af annarlegum sjónarmiðum taka allar staðreyndir úr sam- bandi og gera tilraun til að ófrægja eina af okkar beztu vina- þjóðum, þá verða þeir hinir sömu að gera slikt upp við sig og taka afleiðingunum. Og að endingu leyfi ég mér að endurtaka orð Hannibals, um þá fugla fer ég ekki fleiri orðum. Útvarpið og rafmagnið PB hafði samband við dálkinn ogsagðim.a.: „Mérfannstþaðlé- leg „fyndni” i útvarpinu, þegar það komst loks til hlustenda eftir myrkvunina á miðvikudags- kvöldið, að verða að viðurkenna, að það gæti engar upplýsingar veitt um orsakir þess, að meiri- hluti landsmanna varð rafmagns- laus. Margir gera sér grein fyrir þvi, að mjög alvarlegar orsakir geta legið til þessara bilana. Segjum sem svo, að gos kæmi upp i nánd við Reykjavik og hraunflóð sækti að borginni. Þetta er mér sagt að geti átt sér stað. Væri það þá ekki dapurlegt að vita til þess að útvarpið, stærsta og mesta öryggistækið á slikri stundu, þagnaði fyrstalgjörlega, en kæmi svo aftur með einhverja brand aramennsku, —■ og vissi ekkert um aðsteðjandi hættu? Einmitt mál eins og þessi VERÐUR út- varpið að taka föstum tökum, og útvarpið verður að gera sér grein fyrir ábyrgð sinni”. Heimta þetta, heimta hitt „25 ára” ræddi viö þáttinn: „Mér finnst það rétt, sem kom fram i Visi i dag, föstudag, og haft er eftir Albert Guðmundssyni, borgarfulltrúa. Unga fólkið á sjálft að gera hlutina i stað þess að vera sifellt heimtandi þetta, heimtandi hitt. Ég var einmitt að lesa i einu dreifbýlisblaðinu svo- hljóðandi: „Hvað vill unga fólkið? Nýtt samkomuhús, nýtt iþróttahús, stærra diskótek og ýmislegt fleira”. Þetta er af ung- mennasiðu blaðsins. Þannig eru lika timarnir. Unga fólkið heimtar, en vill ekkert leggja fram á móti. Það er allt of mikið snobbað fyrir ungu fólki. Það er eins og valdhafarnir sitji and- spænis tigrisdýri, þar sem unga fólkið er, — um að gera að hafa sig hægan. En valdhafar góðir, réttið þessu unga fólki verkfæri og efni, útvegið góða leið beinendur og látið fólkið reisa sin samkomuhús, iþróttahús og hvað svo sem það er þetta „fleira”. Heimtufrekjan i þjóðfélaginu er fyrir löngu komin út i öfgar”. Ekki hafa allir FM JAS simar: „Mér dettur i hug vegna skrifa um rafmagnsleysið og útvarpstækin, að engu er lik- ara en gert sér ráð fyrir, að allir eigi útvarpstæki, sem gerð eru fyrir rafhlöður. Svo er nú ekki, fjölmargir eiga tæki, sem verða jafnþögul, þegar rafmagnsleysi herjar á okkur, þótt FM-bylgja sé i þeim. Þeir eru lika fjölmargir, sem eiga rafhlöðutæki, bæði gömul og eins nýleg, sem ekki hafa FM-bylgjuna. E.t.v. væri eðlilegt af öryggisastæðumað fólk væri hvatt til að vera á verði um að FM-ið sé á rafhlöðutækjum, sem það er að kaupa. Vissulega getur útvarpið verið mikið öryggistæki, að ekki sé talað um, hvað það styttir stundirnar, ef rafmagnsleysi á að verða eins oft og verið hefur i vetur.”— 140 kíló notuð til að níða andstœðing niður Glimumaöur sagði m.a. i viötali við þáttinn: „Sifellt er islenzka gliman, sú góða iþrótt sem var, að drabbast niður i skitinn. Það er litið orðið eftir af þessari glæsilegu iþrótt, — og virðist mér að kepp- endur eigi ekki sök á að svona er komið. Hvernig er með dómar- ana, — hafa þeir ekki augun hjá sér? Það á ekki að vera nóg i glimu að vera 140 kiló, það þarf meira til. En þegar maður sér i sjónvarpinu, hvernig sá þungi notar öll 140 kilóin sin til að niða andstæðing sinn niður, — þá finnst mér nóg komið af svo góðu. Þá fer maður nú að taka undir með þorra manna, sem sifellt klifar á þvi, að gliman sé að deyja, gliman sé ljót og kauðaleg iþrótt”. HRINGIÐ í SÍMA1-16-60 KL13-15

x

Vísir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.