Vísir - 21.03.1972, Page 2

2
Visir. Þriðjudagur 21. marz 1972.
tfsmsm:
Ætlið þér að gefa eitt-
hvað i tilefni fórnar-
vikunnar?
Jón Sveinsson, skrifstofumaður.
Ætla ég? Já, ég er meira að segja
búinn að þvi. Við gáfum, ég og
hún dóttir min i sameiningu, og
vorum snögg að þvi. bað er alveg
sjálfsagt að gefa eitthvað.
Maris Guðmundsson, múrari.
Já, ég ætla bara að drifa i þvi sem
fyrst. Svo er é nú dálitið starfandi
við þetta, svo það passar varla
annað er að gefa.
Axei Kuðjónsson, nemi.
Ja, ég veit nú bara varla hvað þið
eruð að tala um, ég hef ekkert
heyrt um þetta, en ef ég skil
ykkur rétt, þá hlýtur þetta að
vera góður málstaður, og ég er
alveg til i að gefa. Sé örugglega
ekki eftir þvi.
Daniel Pálsson, nemi.
Ég er nú hræddur um það. Ég er
meira að segja alveg til i það að
lifa á vatni og brauði i einn dag og
gefa þá peninga, sem ég er vanur
að eyða, i fórnarvikuna.
Sigurður Björnsson, húsasmiða-
meistari. Já,
mér finnst það alveg sjálfsagt að
láta eitthvað af mörkum. Við
vorum með kabarett um daginn,
og þar var Ómar Ragnarsson
með skemmtiþátt og tók þetta
meðal annars fyrir. Þetta tiðkast
svo mikið i Ameriku, og þvi ekki
að gera það sama hér?
Guðrún Helgadóttir, húsmóðir
Já, ég ætla alveg hiklaust að gefa
eitthvað, þó maður hafi kannski
ekki af svo miklu að taka, en
þetta, er alveg sjálfsagður hlutur.
Svartsýni bönnuð!
- og nú bíðum við eftir páskahrotu - verst hve framkoma veðurguða hefur verið svívirðileg við
Sunnlendinga
Hásumarveður er nú á
Austfjörðum. í gær var á
Seyðisfirði 12 stiga hiti,
sunnanátt og glampandi
sól.
Vertíðin virðist heldur
vera að taka við sér þar
eystra, bátar koma nú inn
með kringum 30 tonn eftir
svo sem 10 daga útivist.
Margir hafa að undan-
förnu veitt við Langanes,
en einnig suður með fjörð-
um.
látum áreiðanlega heyra i okkur,
ef barnaleikvellir verða gerðir að
blikkbeljuvöllum.”
,,..er í spili
annar til.."
A laugardaginn birtist staka
eftir mann, sem nefndi sig Rufa-
ló, i lesendaþætti Vísis. Maður,
sem ort hefur undir þessu nafni i
fjölda ára, sendir i þvi tilefni eft-
irfarandi:
„1 dagblaðinu Visi 18. marz sl.
er visa, sem ég kannast ekki við,
sögð vera eftir Rufaló.
Ég gjarnan vil þvi gera skil,
að gróft mér finnst það,
hérumbil.
Það er i spili annar til.
Einn, ég nafnið hafa vil.
Rufaló.”
Nafnlausu bréfin
Enn einu sinni eru
þeir, sem skrifa
lesendadálkinum beðnir
að láta rétt nafn fylgja.
Mörg ágæt bréf hafa
beðið birtingar, þar sem
bréfritarar láta ekki sin
réttu nöfn fylgja. En að
sjálfsögðu verða bréf
þeirra, sem vilja, birt
undir dulnefni, ef rétt
nafn fylgir með til blaðs-
ins.
,,Það virðist heilmikið vera að
lifna yfir þessu”, sögðu menn á
Seyðisfirði i gærdag — verst að
það eru að verða algjör vandræði
með fólk — það er unnið hér i
hraðfrystihúsinu til ellefu á
hverju kvöldi. Ekki hefur verið
hægt að taka upp vaktafyrir
komulag vegna fólkseklunnar”.
Og fiskur virðist vera i sjó. Þeir
fá hann frá Langanestá og suður i
Bugtir, og yfirleitt mun um að
ræða tveggja lagna fisk, þ.e.
menn eru með tvær netatrossur
og hirða úr annarri, sigla með það
til hafnar meðan veiðist i hina.
LJESENDUR
HAFA
ORÐIÐ
Puttaferðalög
Breiðholtsbarna
ökumaður skrifar:
,,Svo er að sjá að umferðar-
menning okkar Reykvíkinga sé á
þvi stigi, að einungis alvarlegir
árekstrar eða slys, helzt dauða-
slys, geti sýnt okkur fram á
hættulega staði i umferðinni.
Eitt nýjasta dæmið er dauða-
slys á Breiðholtsvegi, nánar til-
tekið i Blesugróf. Skýringin er
óðar fundin af greindum
lögreglumönnum. Bilarnir aka
: Akið hægt, ,
engin slys. En þessum skarpa
lögreglumanni sést yfir eitt. Og
það er sú plága, sem herjar
ökumenn á þessum vegi. Svo
virðist sem börn á skólaaldri hafi
það að sið að reyna að „húkka”
bila á leið uppeftir, og á þetta
sérstaklega við um hádegið. Þá
er maður ekki fyrr kominn i
Blesugrófina en meðfram götunni
standa veifandi krakkar, og eru
sumir jafnvel úti á götunni. Má
maður þá oft og tiðum beita allri
leikni sinni til að forðast að aka
yfir börnin. Tvivegis hef ég
naumlega komizt hjá árekstri
vegna þess að börn hafa bókstaf-
lega hlaupið i veg fyrir bilinn.
Ekki er mér vel kunnugt um
strætisvagnaferðir á þessum
slóðum, en bágt á ég með að trúa
þvi, að börnin i Breiðholti séu
neydd til að ferðast á puttanum.
Finnst mér, að lögreglan ætti
fremur að sýna börnum þessa
hverfis fram á, hve hættulegur
leikur þessi puttaferðalög eru, en
að leita ætið að sökinni hjá
ökumönnum.”
Bílastœði eða
leikvellir
Móðir skrifar:
,,Ég hef fylgzt með skrifum
Visis um umferðaröngþveiti á
aðalgötum borgarinnar, en sér-
staklega hefur Laugavegurinn
verið þar til umræðu. Aðal-
áhyggjuefnið er ónóg bilastæði i
nágrenni hans og hefur m.a.
komið fram tillaga frá formanni
Kaupmannasamtakanna um að
leysa vandann á þessum slóðum
með þvi að taka barnaleikvöll við
Njálsgötuna og gera hann að bila-
stæði.
Þessi tillaga kaupmannsins er
alveg fráleit. Börnin okkar eiga
sannarlega forgangsrétt, en ekki
bilarnir. Leikvellir eru alltof fáir i
borginni, og þar sem umferðar-
þunginn er mestur, þurfa þeir að
vera fleiri en nú er. 1 rauninni er
það alveg furðulegt, að kaup-
maðurinn, sem hefur stórverzlun
við Laugaveginn, skuli bera fram
þessa hugmynd. Ef farið verður
að hans ráðum, yrði slikri ráð-
stöfun harðlega mótmælt af
foreldrum. En ég vona, að
borgaryfirvöld samþykki aldrei
þessa vitleysu.
Ég vorkenni ekki þeim, sem
vilja verzla á Laugavegi, að
ferðast með strætisvögnum. Það
er skrifað um það nú, að allir hafi
gott af gönguferðum og of miklar
kyrrsetur i bilum séu heilsu
manna óhollar. Ég hef meiri
samúð með börnunum heldur en
þeim, sem ekki geta slitið sig frá
bilunum. Viö mæðurnar munum
áreiðanlega fylgjast með, hvað
gert verður til að leysa hið svo-
kallaða umferðarvandamál og
Daprir Sunnlendingar
En þótt þeir Austfirðingar láti
vel af sér, þá er annað hljóð, þeg-
ar suður fyrir kemur. Hornfirð-
ingar voru grautfúlir, er við
spjölluðum við þá. Þar hefur lika
illa gefið á sjó að undanförnu bát-
ar hafa yfirleitt legið inni, a.m.k.
annan hvern dag — „þeir eru að
berja þetta út fáeinir, þótt það sé
fjárans rosi og brim”.
Afli hangir nú i þvi að vera
svipaður og i fyrra, og hefur
verulegur hluti af honum farið i
salt, þótt lika sé isað.
Og þeir sögðu i Vestmannaeyj-
um, að ekki væri þar feitan gölt
að flá.
„Það er ekki nokkur bátur á
Þeir fá hann helzt fyrir austan núna — barningur sunnan lands og vestan vegna tfðarfarsins.
sjó, að heita má”, sögðu þeir i
gær. „Það er vestan stormur hér
og höfnin þéttsetin — annars hef-
ur slatti verið isaður hér og meira
en á sama tima i fyrra”.
Og þeir biða eftir páskahrot-
unni — ef veðurofsinn þá heldur
ekki verndarhendi yfir þorskin-
um i ár og lætur okkur missa af
þeirri ágætu hrotu. Nei! — það er
vist næstum þvi guðlast að setja
svonalagaðar hugsanir á prent.
Auðvitað er hún skammt undan,
einhver fjári góð páskahrota. —
Raunar eru þeir svolitið kviðnir i
Eyjum vegna mannskapsleysis-
ins — en „ætli það verði ekki eitt-
hvað til bjargar”, sögðu þeir i
vera að moka upp þorsknum.
Veðurguðir hafa komið svivirði-
lega fram við fiskimenn.
Vestfirðingar leyfðu sér hvað
máttlausastar skammir á veðríð.
Þar hefur afli farið nokkuð stig-
batnandi hjá trollbátum, að þvi er
okkur var sagt á Isafirði i gær-
dag, og jafnframt hefur linufiski-
ri verið dágott, þótt undanfarið
hafi það heldur verið að slappast.
Og langmestur hluti þessa afla
fer beint'-i is.
Og nú er hávertiðin að nálgast
óðfluga og ekki um annað að ræða
en bæla niður svartar hugsanir i
garð veðurfarsins og biða eftir
páskahrotunni. — GG
gær og vildu vera bjartsýnir þrátt
fyrir helvitis rosann, „það kemur
oft til okkar i april slangur af
sveitafólki, mjög góðu fólki, og
svo hleypur skólaæskan stundum
undir bagga, ef allt hleypur i
hönk”.
Og vitanlega kemur hrota og
vitanlega bjargast þetta.
Ekki skel á sjó
t Reykjavik hafa að undanförnu
landað netafiski 20 bátar, og er
það raunar meira en oft áður. Og i
gær var ekki að sökum að spyrja.
Þessir 20 bátar lágu allir i höfn —
enginn úti á Flóadýpi, þar sem
þeir vildu vist svo sannarlega