Vísir - 05.07.1972, Blaðsíða 9

Visir. Miðvikudagur 5. júli 1972.
9
„VÍNBANNIÐ í FÆREYJUM Á STÆRSTAN
ÞÁTT í OFDRYKKJU UNGLINGANNA"
— segir Hanna Lisberg, ritstjóri, kennari, stjórnmálamaður m.m. frá Fœreyjum —
Færeyskt kvenfólk ku
ekki vera sérlega at-
hafnasamt utan veggja
heimilisins, að minnsta
kosti ekki svona yfirleitt.
En þær, sem á annað
borð, fara út fyrir
heimilið, þær láta líka að
ser kveða svo um munar.
Ein af þeim er Hanna
Lisberg. Auk þess að eiga
heimili og tvo syni er hún
kennari í skóla fyrir van-
gefin, bækluð, heyrnar-
dauf og blind börn. Hún er
ritstjóri og blaðamaður,
hún er í ýmsum opin-
berum nefndum, t.d.
barnaverndarnefnd,
þýðandi, stjórnmála-
maður og barnatima-
stjórnandi hjá færeyska
útvarpinu.
Hanna Lisberg var hér á
ferðinni á dögunum og við áttum
við hana viðtal um eitt og
annað, sem hún sýslar meö i
Færeyjum. Við byrjum á þvi að
spyrja hana um skólann, sem
hún kennir við.
„Þessi skóli er um 10 ára
gamall og þykir að ýmsu leyti
mjög merkilegur. Að hafa svona
margar tegundir bæklunar
undir sama þaki, er jú það sem
stærri þjóðinar stefna að. Þessi
börn hafa mjög gott af þvi að
umgangast önnur börn, sem eru
ekki heilbrigð, þótt það sé
annars konar bæklun en þeirra
eigin.
Við höfum mjög fámenna
bekki og reynum að veita eins
mikla sérkennslu og unnt er.”
,,Þú, hefur lika verið i fram-
boði i Færeyjum?”
,,Já, ég á sæti i miðstjórn
stærsta flokksins i Færeyjum,
Jafnaðarflokknum, og hef verið
i framboði fyrir þá. Ég hef
einnig verið ritstjóri blaðs
þeirra, en varð að hætta fyrir
skömmu sökum anna. Ég er lika
ritstjóri fyrir blað, sem
færeysku kvenréttindasamtökin
gefa út og fjallar um ýmis mál-
efni, er snerta konur og réttindi
þeirra.”
„Hefur rauðsokkuhreyfingin
náð til Færeyja?”
„Nei, og konur i Færeyjum
eru yfirleitt skeytingalausar um
réttindi sin, að minnsta kosti
flestar. Mikið launamisrétti
rikir og konurnar halda sig mest
innan heimilisins. Þó er þetta að
byrja að breytast. Nú eru konur
að byrja að taka svolitinn þátt i
pólitikinni, og þannig held ég að
þær geti bezt fengið kröfum
sinum framgengt. Við vorum
tvær konur, sem vorum nærri
þvi komnar inn i þing Fær-
eyinga i siöustu kosningum, en
hingað til hefur _engin kona
komist á þingið.”
Fyrir hverju myndir þú
helzt beita þér ef þú kæmizt á
þing?”
„Félagsmál okkar Færeyinga
eru mjög mikið á eftir þvi sem
gerizt, t.d. á Norðurlöndunum.
Okkur vantar aðstöðu fyrir
börnin og gamla fólkið.
Unglingavandamálin eru
samt sem áður okkar stærsta
vandamál. Eg er einnig i barna-
verndarnefnd Færeyja og hef
þvi kynnst unglingavanda-
málunum nokkuð. Drykkju-
skapur unglinga i Færeyjum er
gifurlegur, miklu meiri en hér á
tslandi. Og ég held að helzta
orsök hans sé vinbannið. 1
Færeyjum er ekki lögleg
áfengissala og fyrir vikið verður
þetta sérstakt „statussymból”
lyrir ungiingana að nái vin.Þeir
sem hafa samböndin eru mestir
i hinna augum, og spenningur-
inn og feluleikurinn i kringum
vinið á stærstan þátt i þvi,
hversu margir unglingar um
fermingu eru orðnir allt að þvi
áfengissjúklingar.”
„Hvernig stendur þá á þvi að
banninu er ekki aflétt?”
„Ég held að sértrúar-
flokkarnir, sem eru geysilega
margir og áhrifamikiir i
Færeyjum, eigi stærstan þátt i
þvi að banninu hefur ekki verið
aflétt. — Hass finnst hins vegar
ekki i Færeyjum, svo að vitað
sé.”
„Þú hefur þýtt margar barna-
bækur?”
„Já, ég hef þýtt úr sænsku,
dönsku.norsku og islenzku, m.a.
8 bækur og 2 leikrit eftir
Ármann Kr. Einarsson, og
vonast ég til þess að nokkrar
þeirra komi úli Færeyjum áöur
en langt um liður. Ég hef einnig
veriðmeð barnatima i færeyska
útvarpinu vikulega i um 10 ár og
lesið mest og þýtt sjálf af þvi
sem þar hefur verið flutt, m.a.
bækur Ármanns.”
„Hvenærlærðir þú islenzku?”
„Ég veit það nú varla, ég hef
aðeins einu sinni áður komið
hingað, en það var árið 1970,
þegar ég var fararstjóri fyrir
barnakór færeyzka útvarpsins.
Ég hef lika fengið islenzku-
kennslu i Færeyjum, en annars
hefur þetta mest komið af sjálfu
sér.”
„Flokkur þinn berst ekki fyrir
aðskilnaði frá Dönum. Ertu
ánægð með samstarfiö viö
dönsku rikisstjórnina?”
„Já ég held að við séum ekki
fær um að standa algerlega á
eigin fótum ennþá. Við höfum
eins mikið- frjálsræði og við
viljum i Færeyjum.”
„Nú ætlar þú að skrifa um
Islandsdvölina þegar þú kemur
, til Færeyja. Hvað hefur vakið
mesta athygli þina i ferðinni?”
„Það er margt, sem ég hef
Góð klipping — lítil
Við lítum hér á nokkrar
sumarlegar og þægilegar
hárgreiðslur eða öllu
heldur klippingar. Við
erum ekki sérstaklega
mikið fyrir stífar lagn-
ingar i sumarveðrinu og
kjósum heldur vel klippt
og þægilegt hár, sem ekki
þarf að setja rúllur í. Og
þessar greiðslur hafa það
allar sameiginlegt, að þær
krefjast litillar fyrir-
hafnar og engra hár-
rúllna.
Fremst er dálítið gamal-
fyrirhöfn
dags uppsetning á hálf-
síðu hári. Hárið er skipt í
hnakkanum og tekið i tvo
hnúta bak við sitt hvert
eyrað og fest með
spennum.
Þá er afbrigði af tjásu-
klippingunni, toppurinn
er hafður mjög stuttur og
langir bartar við eyrun.
Og svo að lokum sjáum
við jafnsítt „prins
Valiant" hár með ennis-
topp. Sérstaklega falleg
klipping fyrir þær sem
hafa þykkt og gott hár.
Hanna Lisberg frá Færeyjum
orðið hrifin af hér á íslandi, og
mest hef ég orðið hrifin af þvi,
hvað hér er hægt aö veita
mörgum unglingum atvinnu.
Slikt er nær óþekkt i Færeyjum,
enda flytjast árlega fjölmargar
ungar stúlkur til Danmerkur og
setjast þar að. Ég er lika hrifin
af islenzku kvenfóíki, ég held aö
það sé duglegt og sjálfstætt. Og
svo að lokum er islenzka ullin
alveg sérstaklega falleg”. Og
þar með kveðjum við Hönnu og
óskum henni góðrar ferðar til
Færeyja.
þs