Vísir - 20.10.1972, Blaðsíða 2

2
Yisir Köstudagur 20. október 1972.
TÍSKSm:
Teljið þér að landhelgis-
gæzlan eigi að herða að-
gerðir gegn landhelgis-
brjótum? '
Arnljólur Daviösson, lulltrúi. Ja,
alveg hiklaust Dað þarl' ekki beint
að taka skipin, það leggur okkar
menn i hættu. Það á að klippa á
virana nógu oft. Ef við setjum lög
verðum við að framfylgja þeim.
Magnús Tómasson. verkainaður.
Ég held að það sé tæplega hægt
undir þeim kringumstæðum sem
nú rikja. Það ætli ekki að herða
aðgerðir gegn brjótunum á
meðan reynt er að semja.
Jóii Skagfjiirð. simvirki. Eg veit
það ekki, ég held að það sé ekki
mikið hægt að herða aðgerðirnar
frá þvi sem nú er.
Karl Jeppesen, kennari. Já, það
næst ekki sigur i striðinu nema
við breytum aðlerðunum. Það á
að herða aðgerðirnar og reyna að
taka skipin. Það verður að sýna
að hér duga engin vettlingatök.
Aldis Eðvaldsdóttir, nemandi.Já,
mér finnst að það ætti að herða
aðgerðirnar. Það þyrfti að reyna
að taka skipin.
Astrid Jensdóttir, gestamóttöku
llótel llorg.Já, að minnsta kosti
eiga þeir i landhelgisgæzlunni að
reyna að halda sinu og gefa
ekkert eftir.
NÁMSMENN BERA SIG AUMLEGA OG TELJA NÁMS-
FJÁRSKERÐINGUNA STÓRT SKREF AFTUR Á BAK
Að minnsla kosti sex eða sjö
nemendasamtök liala nú mót-
madt þeirri námsfjárskcrðingu,
sem fjárlögin fyrir árið 19711 liafa
i lór með sér. En þvi liafði verið
lieilið. að náð vrði i áföngum að
lána uámsmömium liundrað
prósent uniframfjárþarfar — eða
mcööðrum orðum: allt það sem
þeir þörfniiðust sér til framfæris
el'tir aðlekjunum sleppti. „Það er
ekki einu sinni svo. að lánsfjár-
uppliæðin liafi staðið i stað frá i
fyrra”, segja nemendur, „lieldur
liefur hún la'kkað”.
„I l'yrra var óskað eltir 243
milljónum króna til lánveitinga
og var þeirri upphæð náð með
52ja milljón króna bankalánum
til viðbótar við rikislánin. Nú var
aftur á móti farið fram á tæpan
hálfan milljarð, eða 493 mill-
jónir," upplýsti Árni 01. Lárusson
sem er fulltrúi SHt i stjórn Lána-
sjóðs.
Og hann útskýrði, hvað olli
þessari hækkun á fjárlagabeiðni
námsmanna:
„Þar kemur fyrst og fremst
þrennt til:
Vélskólinn og Stýrimanna-
skólinn koma báðir i dæmið i
fyrsta sinn á þessu ári og eins
hefur nemendum fjölgaðumsem
næst 20 til 22 prósent i öllum
skólunum. sem fyrir eru. En
þyngst vega verðhækkanir allar
sem eru um 20 prósent.”
„Að visu hefur þvi vist verið
lýst yfir á þingi nýverið, að tekið
verði tillit til verðlagsþróunar
innar”, sagði Árni ennfremur,
„En samt sem áður mun láns-
fjárveiting rikisins ekki mæta
fjárlagabeiðni samtaka náms-
manna. Samkvæmt fjárlögum
eigum við ekki að fá nema rúman
kvart milljarð, eða 273 milljónir
króna. Lánin næsta vetur munu
þvi nema innan við 60 prósent af
raunverulegri umframfjárþörf”.
t nokkrum mótmælanna er
farið fram á, að bilið milli fram-
færslukostnaðar og tekna verði
brúað, ekki seinna en á þar næsta
vetri. A þessum vetri hafði verið
ráðgert, að lánuð yrðu 88 prósent
umframfjárþarfar — þó fjárlaga-
frumvarpið hafi aftur ekki gert
ráð fyrir hærri prósentu en fyrr er
getið, þegar það svo var lagt
fram.
Fróðlegt er að glugga i dæmi
nemenda, þar sem þeir sýna
fram á, hvað þeir hafa áætlað að
þeir þyrftu á að halda með tilliti
til verðlagsþróunarinnar og pró-
sentutölunnar 88, sem þeir töldu
■sig eiga að reikna dæmið út frá,
samkvæmt fyrri loforðum stjórn-
arvalda.
Þar reikna þeir með, að náms-
maður sem hafi 3ja mánaða leyfi,
nái að aura saman 70 þúsundum i
tekjur. Búi hann ekki i foreldra-
húsum er gert ráð fyrir að fjár-
þörf hans sé sem næst 298 þúsund
krónur.
Umreiknaðar nettótekjur hans
eru 64 þúsund krónur og lánið
ætti þvi að vera 127.500 krónur.
1 dæmi stjórnvalda er aftur á
móti reiknað með að fjárþörf
nemandans sé ekki nema 170
þúsund, þannig að út úr dæminu
kemur, að lánið verður ekki
nema 80 þúsund krónur.
Námsfólk i Kaupmannahöfn er
meðal námsfólks, sem mótmælt
hefur námsfjárskerðingunni.
Segir i mótmælum þeirra orðrétt:
„að i þeini löndum, sem flestir
islenzkra námsmanna dvelja,
stigur framfærslukostnaður jafnt
og þctt.
Tillögur rfkisstjórnarinnar sem
miða að afnámi verðtryggingar
námslána, fela þvi i sér stór-
lækkaðan kaupmátt lánanna.”
Og i mótmælum Stúdentaráðs
H.í segir m.a.:
„Stúdentaráð itrekar fyrri
stefnu sina, um að rikisvaldinu
beri skylda til að brúa bilið milli
aflatekna námsmanna á háskóla-
stigi og eðlilegs framfærslukostn-
aðar þeirra, til þess að tryggt sé
að fjárhagsleg eða önnur félags-
leg forréttindi séu ekki forsenda
aðgangs aö æöri menntun.”
—ÞJM
LESENDUR
HAFA
ORÐIÐ
Sjónvarpið forðar
þjóðinni fró
sjónvarpsglópi!
llér er bréf frá „aðdáanda” sjón-
varpsius:
„Húrra, húrra, ykkur hefur
tekizt það minir ástkæru
LSDeildarmenn sjónvarpsins.
Ykkur hefur tekizt að sameina
fjölskyldurnar'á ný. Héráður fyrr
sátu fjölskyldurnar og gláptu sér
til óbóta á sjónvarpið kvöld eltir
kvöld, en nú er öldin önnur. Fyrir
vkkar tilstilli og hugkænsku
horfir nú ekki kjaftur á þetta
ómenningartæki lengur. heldur
er kvöldunum eytt i upp-
byggjandi samræöur og bók-
lestur, göngut'erðir og heimsóknir
til vina og kunningja.
Ég fæ hið sárasta samvizkubit
og álasa mér fyrir heimsku mina
að hafa ekki uppgötvað tilgang
ykkar fyrr. Það var síðast fyrir
nokkrum kvöldum að ég bölvaði
ykkur i sand og ösku fyrir þessa
frábærlega lélegu dagskrá, sem
þið standið fyrir öll kvöld. En þá
fyrst varð ég var við það, að ég
var sá eini úr fjölskyldunni sem
sat við sjónvarpið, en restin af
Ijölskyldunni sat niðursokkinn i
umræður um aðgerðir Magnúsar
Torfa.
Þá varð það sem ég varð fyrir
uppljómun, og sjá, mér opinber-
aðist hinn raunverulegi tilgangur
ykkar.
Þið eruð ekki með sænska
„fræðsluþætti” okkur til ánægju,
neiii. þið eruð ei með klassiska
músik okkur til ánægju, neiii, þið
eruð ekki með fræðsluþætti um
getnaðarhætti stórsjávarsæ-
skjaldbökunnar á Galapagos-
eyjum okkur til ánægju. nei. nei
þið sýnið okkur ekki frábærlega
lélegar franskar og ameriskar
biómyndir siðan fyrir Krim
striðið okkur til ánægju. nei, nei.
Ykkar hugsjón liggur dýpra.
Þið eruð að forða þjóðinni frá þvi
hættulega böli að gerast ólækn-
andi sjónvarpsgláparar. eða eins
og einn ágætur Vikingur mundi
segja: Forða henni frá þvi að
„amerikaniserast”. Þið standið i
þvi vanþakkláta hlutverki að
sameina fjölskyldurnar á ný, og
fá þær til að „kommúnikera”. Þið
komið i veg fyrir að sveitafólkið
kynnist spillingu alheimsins, og
fáið vistmenn á hælum og sjúkra-
húsum til að fara snemma að
sofa, eða spila brids. Og sannlega
segi ég: Ykkur hefur tekizt það.
Ég mun mæla með þvi við orðu-
bjarnaveitinganefnd að þið fáið
allar gráður Fálkaorðunnar fyrir
þetta frábærlega afrek.
1 lokin ætla ég að taka mér orð
Katós gamla, sem endaði allar
ræður sinar á þessa leiö: Að end-
ingu legg ég til að þið verðið gefn-
ir i landhelgissjóðinn”.
Aðdáandi
Borgarbúar ó
utanbœjarnúmerum
G. Gunnarsson hringdi:
Það er einkennilegt að menn
skuli geta komizt upp með það
árum saman að aka um götur
borgarinnar á bilum með utan-
bæjarnúmerum, þótt þeir séu
löngu fluttir i bæinn. Það eru til
dæmi um menn sem hafa búið i
borginni yfir 10 ár en bilar þeirra
eru ennþá á númerum frá gömlu
sv.eitinni.
Ég hélt að það væri skylda
bifreiðaeftirlitsins að fylgjast
með þessum málum og óska eftir
svari um hvers vegna þetta er
ekki gert. Tryggingagjöldin eru
náttúrlega lægri.fyrir þessa menn
sem hala bilana á skrá úti á landi.
en ég sé enga ástæðu ’til að menn
komist upp með svona lögbrot. án
þess að við þeim sé hróflað”.
Merkingar vantar
ó nýju húsin
Kristján Guðbjartsson simar:
„Það er ákaflega bagalegt fyrir
marga, og þá ekki sizt leigubil-
stjóra, hvað það er mikið af
ómerktum húsum i nýju
hverfunum. Þar vantar viða bæði
götuheiti og númer á húsunum.
Það getur verið að fólk átti sig
ekki á þvi að það er innifalið i
gatnagerðargjöldum uppsetning
á götuheitum og húsnúmerum.
Hins vegar er það staðreynd, að
það er oftast sem fólk þarf að
biðja sérstaklega um að þetta
verði gert og gengur þá verkið
venjulega fljótt og vel fyrir sig,
enda er þetta ekki mikið fyrir-
tæki”.