Vísir - 27.12.1972, Blaðsíða 2

2
Visir. Miiivikudagur 27. desember 1972
Tismm
Eruö þér fylgjandi eða
andvig(ur) að Varnarliðið
fari úr landi á kjörtimabil-
inu?
Kannveig Malthiasdóttir, liús-
múftir: í;g hel' engu alst(if)u i þvi
máli og vil hel/.t ekki skipta mér
neilt al þvi.
Maria Sigmuudsdóltir. nemi:
í;g veil þaf) ekki, mér er alveg
sama. Kg hugsa litift um svona
mál.
krisljnn Kristjánsson. nem-
andi: Kg er l'ylgjandi að þah l'ari.
Mér l'innsl aft þah sé á engan
hátt æskilegt efta eftlilegt aft þaft
sé hér. Minar áslæftur eru aftal-
lega þjófternislegs eftlis.
(iunnmar Nielsen, verzlunar-
niaftur: Kg vil alls ekki aft þaft
i'ari. I'tg álit aft þaft sé mikift ör-
yggi i þvi t'yrir okkur aft hal'a þaft
hér og l'innst þaft i alla slafti i
okkar þágu.
(iuftinundur (iiz/.urarson, luisa-
siuiftur: Ég er andvigur aft þaft
t'ari. ég álit aft þjóftin mundi tapa
miklum gjaldeyri et' þaft væri lát-
ift l'ara.
Dúi Karlsson, sjómaftur: Ég er
t'ylgjandi aö þaö fari. Mér finnst
ástandift vera oröiö þannig i
Evrópu að engin þörf sé á þvi hér
á landi.
91. skoðanakönnun Vísis: Eruð þér fylgjandi
fari úr landi ó kjörtímabilinu?
,Réttara að flasa
eða andvígur því,
ekki að
„Ég tei rétt að það
iari. Ilvort það verði
endilega núna á þessu
kjörtimabili. Það er nú
réttara að i'Iasa ekki að
neinu: ” — ,,Það fer eftir
þvi, hvort friður heizt i
heiminum. Ilétt að sjá
til með það.” — ,,Ég er
iylgjandi þvi, að herinn
fari og stöðinni verði
breytt i eftirlitsstöð,
sem islendingar annist
sjállir”.
,,Ég vil auðvitað ekki
hal'a her, en ég vil að
friður sé öruggur fyrst”.
— ,,Ég vil Amerikanana
heldur en Iiússana”. —
,,Ég er andvigur þvi
mest út af vinnunni”. —
„Þetta er ekki nógu
rannsakað mál. Ég tel
þó ekki timabært að her-
inn l'ari strax. En hvern-
ig stöndum við eftir
rannsókn?”
,,I)átarnir eru aðeins
til vandræða, hvar sem
þeir eru, flekandi smá-
stúlkur varla komnar af
barnsaldri. Þegar
stelpugreyin eru svo
orðnar óléttar hlaupa
þeir Irá þeim”. —
,,Varnarliðið hefur oft
verið til gagns og góðs,
þegar illa hefur staðið á,
t.d. við leitir og björgun
manna”. — „Ein lalleg-
asta og efnilegasta
stúlks, sem ég'þekki er
með „setuliðsblóð” i æð-
Gamla sagan
um flísina
og bjólkann
Þar som nokkur skrif hafa orðift
hér i blaftinu aft undanförnu um
þá ráftstölun lögregluyfirvalda aft
gera könnun á þekkingu öku-
manna á umferftarreglunum.
ökumanna. sem á einn efta annan
luilt hafa orftift lyrir óhappi i um-
ferftinni. sem rekja má til brota á
þessum reglum, langar mig til aft
gera nokkrar athugasemdir.
Ég held aö öllum hljóti aft bera
saman um. aft öll viftleitni vfir-
valda til aft koma i veg fyrir
óhöpp i umferftinni. þar meft talift-
aft komast fyrir ræturnar aft or-
sökum þeirra, hljóti aft vera i
þágu almenningsheillar. Það
vakti þvi athygli mina þegar upp-
lýst var á blaftamannafundi fyrir
Niðurstöður úr könnuninni urðu þessar:
Fylgjandi................... 56 eða 28%
Andvigir.....................120 eða 60%
Óákveðnir................... 24 eða 12%
Ef aðeins eru taldir þeir, sem afstöðu
tóku, lítur taflan þannig út:
Fylgjandi.........................32%
Andvigir..........................68%
um. Vegna heppilegrar
blóðblöndunar vona ég,
að herinn megi vera hér
sem lengst”.
„Ég sé ekki að það
skipti mig neinu, hvort
það situr hér eða fer”. —
„Ef einhver niðurlæging
felst i þvi að hafa hér
herinn, er ég hræddur
um að niðurlæging okk-
ar sé meiri á öðrum
sviðum og betra að
byrja að hreinsa til án
þess að stefna öryggi
landsins i voða.
Eitt umdeildasta atriftið i mál-
elnasamningi rikisstjórnarinnar
er sú stefnuyfirlýsing rikisstjórn-
arinnar, aö stefnt skuli aft þvi, aft
varnarliftift fari úr landi á yfir-
standandi kjörtimabili. Fyrirheit
um þetta, sem sumir stuftnings-
menn rikisstjórnarinnar leggja
höfuðáherzlu á, er sagt vera eitt
þeirra atrifta, sem firrti rikis-
stjórninni falli á dögunum. Þessir
sömu stuðningsmenn telja skyldu
stjórnarinnar aft visa hernum úr
landi i samræmi við málefna-
samninginn og i samræmi við
stefnuyfirlýsingar flokka sinna á
undanförnum áratugum. Hvað
sem rikisstjórnin nú gerir i þessu,
hún hefur sýnt að hún er til alls
likleg, er eitt alveg vist. Varnar-
liðinu verður aðeins visað úr landi
við mikla andstöðu alls almenn-
ings og þá mcðal annars þess
fólks, sem réði þvi, að vinstri
stjórn sigur nú að völdum i land-
inu.
Visir gerði á dögunum könnun á
afstöðu fólks til þessa máls. I 91.
skoðanakönnun Visis var eftirfar-
andi spurning lögð fyrir: Eruð
skömmu að, þessi könnun væri
hafin. Ég held að fáum geti
blandast hugur um, eftir þeirri
lýsingu, sem gefin hefur verið á
vinnubrögðum i sambandi vift
þessa könnun, aö þar er unnið
meft varfærni. Skilyrfti fyrir þvi,
aft menn séu kallaftir til könnunar
er, aft þeir hafi tvivegis á sl. ári
orftift valdir aft óhöppum, sem
rekja má til brota á umíerftarlög-
unum. i mörgum tilvikum ætti
slikt eittsér, aft vekja viftkomandi
ökumenn sjálla (il umhugsunar
aft hressa uppá kunnáttu sina.
Prófift. sem ökumennirnir eru
látnir gangast undir. er i þvi
formi aft leitaft er eftir þekkingu á
lágmarks og grundvallaratriftum
umlerftarreglnanna. Prófformift
er jafnlramt þannig, aft allir þeir,
sem kunna skil á efni spurning-
anna, eiga auftvelt með aft svara,
hvorl sem þeir eru vanir prófum
efta ekki.
Nú hefur þvi miftur komið i ljós,
að grunur yfirvalda um kunnáttu
margra þessara aðila hefur
reynzt á rökum reistur, þeir hafa
ekki staðizt prófift. Þetta eitt sér
hvetur til áframhaldandi að-
gerfta. Jafnframt sýnist manni,
aft þeir, sem hafa fallift ættu aft
taka þvi fegins hendi að fá tæki-
færi til aft rifja upp kunnáttu
sina. endurhæfa sig sem öku-
menn. Endurhæfing þarf að eiga
sér staft á flestum sviftum lifsins
og þá ekki sizt þar sem mannslif
geta verift aft vefti. Þaö er fátt.
sem lært er til eilifðar. sizt ef
miklar bre.vtingar eiga sér stað
og'um vandasama hluti er að
ræða. en hvort tveggja á vift um
umferðina og akstur i henni.
Nú hefur það stórfurðulega
gerzt i sambandi við þessa könn-
un, að nokkrir „fallistar” hafa
risift öndverðir við henni einmitt
þeir, sem ættu að vera hvað þakk-
látastir. Og þaö, sem furðulegast
er. að þessir „fallistar” eru ein-
mitt úr þeirri stétt, sem hefur að
atvinnu sinni aö aka fólki, taka
íyrir það laun. Mér finnst það nú
bera vitni ótrúlegum kjarki eða
eigum við að segja fifldjarfri kok-
hreysti að játa fall sitt i þessari
einföldu prófraun, bara rétt
sisona, og kenna svo öllu öðru um
en sjálfum sér. Þetta er næm
ábyrgðartilfinning fyrir starfi
sinu. fyrir akstri, lifi og limum
sjálfs sin og annarra. Athugandi
væri, hvort ekki ætti að þyngja
prófift, jafnvel láta það ná til fleiri
þátta.
Ekki veit ég, hvort lita beri á
þaft sem fyndni eða glópsku, þeg-
ar menn i sömu andránni fárast •
yfir jákvæðum aðgerðum lögregl-
unnar i umferðarmálum og tala
jafnframt fjálglega um ólestur i
umferðinni og þar þurfi mikið um
að bæta. Það er engu likara en
slæmt samband sé á milli hægri
og vinstri handar, eða er þetta
gamla sagan með flisina og bjálk-
ann. Flestir virðast vera á eitt
sáttir um, að ýmislegt sé að um-
ferftarmálum hér aö finna, ég
skal ekki leggja dóm á það, veit
reyndar ekki alltaf vift hvað er
miftaö. En eitt er vist. að breyt-
ingin i umferðinni hefur orðið
stórkostleg hér á Islandi undan-
farin ár. ef til vill hefur hún verið
stórstigari og meiri en nokkurs
staðar annars i heiminum. Það er
mikill munur að aka nú frá þvi
sem var, er ég byrjaði fyrir 11 ár-
um siðan, þá var umferðin tals-
vert einfaldari hvað þá fyrir 30-40
árum siðan. Getur ekki hluti um-
ferðarvandamálsins einmitt ver-
ið sá, að einhverjir bifreiðastjór-
ar aki eins og þeir gerðu fyrir 30-
40 árum siðan? Að sjálfsögðu er
ailtaf vandamál með nýgræðinga,
það er ekki ný bóla, og á við á
flestum sviftum.
Einhver talaði um það, að með
þessari könnun lögreglunnar væri
byrjað á vitlausum enda, og i þvi
sambandi bent á, að frekar hefði
átt að efla löggæzluna, koma
þannig i veg fyrir óhöppin. Þá
vita menn það, og þótti kannski
engum mikið. Ætli nokkrir yrðu
glaðari en lögreglustjóri sjálfur
og aðrir löggæzlumenn, ef þeir
fengju liðsauka? Þetta er ágæt
tillaga, þótt frumleg sé hún ekki,
en sjaldan er góð visa of oft kveð-
in. Við skulum vona, að aukin lög-
gæzla ásamt öðrum liðum til
lausnar umferðarvandans svo-
kallaða komi til hið bráðasta.
En meðan eftir þvi er beðið, er
einfaldlega byrjað á þeim enda,
sem til næst. Með aukinni lög-
gæzlu verður þessi leið vonandi
óþörf, þvi þá skulum við vona, að
til vankunnáttumannanna i um-
ferðinni náist áður en þeir valda
óhappi. Hvafta enda verður þá
bent á?
Aðalatriftið i þessu máli er að
sjálfsögðu. að þeir, sem standast
þetta einfalda próf. hafa sannfært
sjálfa sig og aðra um, að þeir séu
hæfir til aksturs að svo miklu